ช่วงเวลารื่นรมย์จบลงด้วยเสียงแหลมสูง ทาคาคุระ ไรโซ ลืมตาที่หนักขึ้นอย่างไม่เต็มใจ

 

หมอนเปียกไปด้วยน้ำลายและผ้าหุ่มที่เปียกและยับบิดไปบิดมาไม่สามารถแยกหน้าหลังได้ สาเหตุของเสียงยังคงดังก้องอยู่ที่ข้างเตียง

 

ไรโซ มักจะสุ่มเปลี่ยนเสียงปลุกทุกวัน แต่เสียงปลุกที่ถูกเลือกวันนี้คือเสียงธีมระเบิดเวลา

 

เสียงที่บอกเวลาตอนเช้ากำลังจะหมดลงทำให้สายตาของเขาดูเหมือนกำลังโกรธ สายตาที่เบลอนั้นไม่มีประโยชน์ เขาคลำหาระหว่างมือขวา และในที่สุดก็เจอ

 

หลังจากเสร็จสิ้น เสียงนาฬิกาปลุกที่น่ารำคาญก็ถูกหยุดลง จากนั้นก็ดึงสายชาร์จออกและวางไว้บนโต๊ะ ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้น  

เขารู้สึกรำคาญที่ได้ยินเสียงเอี๊ยดจากเตียงเก่า

 

“อ่าา เหนื่อยชะมัด”

 

ไรโซ คิดว่าสาเหตุของความเหนื่อยล้าอาจเกิดจากการทำงานล่วงเวลาของวันก่อน แต่เขาก็ส่งอีเมลได้ทันเเวลา  

เขาคิดว่าคงจะดีถ้ามีเช้าที่สดใสและสดชื่นและรู้สึกสำเร็จเป็นบางครั้ง แต่มีแต่ความเหนื่อยล้าต่อเนื่องมาจากเดือนที่แล้ว

 

ตรงกันข้ามกับอารมณกับอารมณ์ที่มืดมน แสงแดดส่องเข้ามาในห้องผ่านม่านที่เปิดอยู่ ไรโซ ที่เหล่ตาถอนหายใจเล็กน้อย

 

*ฉันไม่ได้อยู่ในสภาพที่พร้อมในวันนี้  คงไม่เกินจริงที่จะบอกว่าฉันอยู่ในสภาพไม่ดี*

 

ไรโซ ทำเสียงไม่น่าพอใจเมื่อหันหัวของเขา เขาไปที่อ่างล้างหน้าเพื่อเปลี่ยนอารมณ์ของเขา

 

พื้นส่งเสียงดึงทุกครั้งที่เขาเดิน มันดังพร้อมกับจังวะที่ก้าวเท้า

 

เงาสำท้อนในกระจงเป็นชายโสดคนหนึ่ง ทาคาคุระ ไรโซ อายุ 33 ปี  

 

เขาหัวเราะเยาะริ้วรอยบนใบหน้าของเขาซึ่งเหมาะกับอายุของเขา รอยคล้ำใต้ตาแสดงถึงความหนื่อยล้าที่สะสมอยู่ แต่อย่างน้อยหน้าตาเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมาก

 

“หน้าดูเด็กเป็นเรื่องที่ดี”

 

สมัยเขาเข้าเป็นพนังงานใหม่เขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นพนักงานระดับกลาง ไรโซ ยังจำไเด้ว่าเขาหงุดหงิดแค่ไหนเมื่อถูกถามถึงตารางงานในที่ทำงาน

 

เปิดก๊อกน้ำและล้างหน้าด้วยน้ำเย็นแล้วเสยผเพื่อขจัดความขี้เกียจ

 

เมื่อเขามองไปในอ่างล้างหน้าตรงหน้าเขาสังเกตุเห็นว่ามีเส้นผมจำนวนมากกระจัดกระจายอยู่

 

“ล้อเล่นป๊ะเนี่ย”

 

ไรโซ ไม่ได้ย้อมผมหรือปล่อยผมยาว เขาปล่อยไว้ตามปกติจนถีงตอนนี้ เขาสงสัยว่ารากผมเขาเป็นโรคหรือเปล่า เขาได้แต่เคียดแค้นกับผมของเขา  

แต่ก็ไม่มีอะไรที่เข้าทำได้

 

เขาหยิบนมจากตู้เย็นและถ้วยจากชั้นวาง แล้วนั่งลงกับโต๊ะ เขาเอื้อมมาไปหารีโมทบนโต๊ะแล้วเปิดข่าวเช้า

 

『”มีเหตุการณ์ที่คนหนุ่มสาวที่ไปเยี่ยมเมืองๆหนึ่ง ในจังหวัดหนึ่ง เพื่อถ่ายวิดิโอ หายตัวไป  

แต่เหมือนว่าจะไม่สามารถติดต่อกับ สมาชิกกองกำลังป้องกันตนเอง 13 คนที่ออกคนหาได้”』

 

『”เรือบันทุกคอนเทนเนอร์ ‘NTR’ที่เจ้าของคือ บริษัท_____ และ ‘Erotic Saline’ ที่เป็นของ บริษัท Saline ได้จมลงที่ท่าเรือโยโกฮาม่า

ไมาทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่ดูเหมือนว่าเรือทั้งสองจะจมหลังถูกกระแทกที่ท้องเรือ มีการสันนิษฐานว่าอาจจะเป็นเรือดำน้ำไม่ทราบสังกัดชน”』  

TL:ไม่รู้อะไรคือ Erotic Saline ทับศัพท์ไประกัน!!

 

『”ช่างเป็นภัยพิบัติที่ไม่พึงประสงค์ ประกฏการณ์ลี้ลับยังคงดำเนิดต่อไปทั่วโลก ประกฏการณฺ์ออโรร่าที่สร้างความแตกตื่นที่โตเกียวเมื่อวันก่อน

ว่ากันว่าโลกกำลังมาถึงจุดจบ”』

 

นักวิจารณ์ที่ประกฏบนหน้าจอ ไรโซ ไม่ชอบนักวิจารณ์เล็กน้อย แต่เขาเห็นด้วยกับความคิดเห็น  

ตั้งแต่ปีที่แล้วปรากฏการณ์แปลกๆ ปรากฏขึ้นทั่วโลก ทั้งบนบก อากาศ และในทะเล

 

บทสัมภาษณ์หญิงสาวในศาลเจ้าที่ประกาศว่าตัวเธอกำลังสื่อสารกับพระเจ้า  

บทสัมภาษณ์ชายแก่คนหนึ่งที่ว่าสุนัขของเขาถูกสัตว์ประหลานคล้ายมนุษย์สีเขียวพาตัวไป

และเรื่องราวของการถูกทำลายล้างพืชพันธุ์ทั้งหมดบนภูเขาในทันที

 

เขาไม่ได้เกลียดข่าวที่เขาดูใน TV แม้มันจะไม่จริง แต่ก็น่าสนใจดี

 

“อื่มมม”

 

ไรโซ  เปิดถุงขนมปังที่เขาซื้อด้วยพฤติกรรมที่มากเกินไป และจึงนำมันเข้าปาก  

เป็นความที่เรียกได้ว่า ‘โคตรหวาน’ ที่สามารถลิ้มรสได้จากขนมปังนุ่มๆ

 

เขารับรู้ได้ว่า ขนมปังรส ครีมคาลาเมล ช็อคโกแลต แตงโม ไม่ค่อยดี

 

เขาเทนมลงไปในปากในขณะที่มีขนมปังอยู่ในปากและในขณะขมวดคิ้ว ในตอนนี้

ไรโซ ซึ่งกำลังเตรียมตัวในตอนเช้าได้ยินเสียงนาฬิกาและตรวจสอบเวลา….

 

*เวลากำลังดีที่จะไปขึ้นรถไฟ*

 

หลังจากแปลกฟัน ไรโซ ก็เริ่มเตรียมตัวให้พร้อม ‘การเตรียมตัวในตอนเช้า’ คือสิ่งที่เขาปลูกฝังมานานกว่าสิบปีคือความพิเศษของเขา

 

ใส่ถุงเท้าสีดำและ ติดกระดุมบนเสื้อหลังรีดผ้าในเวลาสั้นที่สุด ใส่สูท สวมนาฬิกาข้อมือแล้วเขาก็พร้อมแล้วที่จะออกไป

 

เขายังเช็คนามบัตร สมาร์ทโฟน กระเป๋าทำงาน พวกมันคือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามของเขา  

เมื่อเขามีของเหล่านี้ เขาก็มั่นใจและพร้อมที่จะเจอกับทุกสถานการณ์

 

เขามีทริคที่จะปิดประตูเก่าๆ ด้วยการยกมันเบาๆ และหมุนล็อคอย่างรวดเร็ม  

เขาคิดว่าสาเหตุคือบานพับหรือเพราะประตูเบี้ยวเพราะอพาร์ทเมนต์เก่าแล้ว

 

เขาตกใจโดยอุณหภูมิข้างนอกอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาไม่ลังเลแล้วผลักออกไป  

เขาผ่านทางเดินแคบๆ และเดินลงไดด้วยการหายใจแรง

 

ไรโซคิดถึงสมัยหนุ่ม…

 

*มันไม่ได้เป็นอย่างนี้เมื่อเขาอายุช่วง 20*

 

ด้วยเสียงจังหวะที่ห่างไกล อีกแค่สามก้าว ขณะกำลังจะก้าวอีกก้าว เขาก็ร้องออกมาสำหรับความผิดปกติกับร่างกายของเขา

 

“เออ….อะ อ่าา

 

มันเข้ามาทันที ไรโซ จับหน้าอกของเขา ด้วยความเจ็บปวดรุนแรงที่มาโดยไม่มีการเตือน  

เขาทนความเจ็บปวดไม่ไหว เขาก็อดไม่ได้ที่จะไม่ล้มลง

 

เขาคว้ากำแพงหรืออะไรบางอย่างที่สามารถคว้าไดและพยายามลุกขึ้น  

แต่เขาไม่สามารถทนความเจ็บปวดที่หน้าอกเขาและรู้สึกร่างกายหนักและล้มลงกับพื้น

 

*เจ็บบ..มันเจ็บเจ็บเจ็บ..*

 

ไรโซสำลัก นอกจากเวียนหัวแล้วการมองเห็นยังบิดเบี้ยวและเหงื่อเย็นก็ไหลไม่หยุด เขาหายใจไม่ออก แขนขาไม่สามารถขยับได้ เขาได้แต่มองขึ้นไปบนฟ้า

 

ตอนนี้เขาออกจากบ้านและผมเขาก็เปื้อนไปด้วยฝุ่นและปากที่เปิดอยู่ครึ่งหนึ่งของเขาก็เปื้อนน้ำลาย  

เขาเอื้อมมือขอความช่วยเหลือ แต่เพียงวันนี้เท่านั้นไม่มีใครอยู่

 

การมองเห็นแคบ มองเห็นแสงรางๆ แล้วการมองเห็นค่อยๆ มืดลงและแคบลง เขาไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขา

แต่สิ่งหนึ่งที่รู้ก็คือ…เขากำลังจะตาย  

 

*ฉันไม่อยากตาย.. ฉันยังอยากมีชีวิตอยู๋*

 

ไรโซ ค่อยๆยกมือขวาขึ้นในขณะที่ความรู้สึกร่างกายค่อยๆหายไป

 

มือของเขาสั่นเหมือนกวางที่เพิ่งเกิด มันเป็นอะไรที่ไร้สาระ แต่เขาไม่สามารถแม้แต่จะหัวเราะ

 

จากนั้นเขาจำพยากรณ์อากาศได้นิดหน่อยว่า ระวังความร้อนและระวังการเป็นลมแดด

 

เสียงจั๊กจั่นที่น่ารำคาญที่เขาเกลียดมาก..เขาก็ไม่ได้ยิน สิ่งที่ได้ยินเพียงอย่างเดียวคือเสียงหายใจที่ผิดปกติและการเต้นของหัวใจที่อ่อนลง

 

อาจเพราะวิสัยทัศน์ที่มืดมนเขาเห็นภาพหลอน พื้นที่เขาล้มลงถูกย้อมด้วยสีดำหมุนวน เงาของคนแคระนับไม่ถ้วนออกมาจากข้างใน

 

เงาล้อมรอบเขาและพยายามลากเขาเข้าไปในหลุม มันเหมือนฉากที่ปรากฏในการเดินทางบางอย่าง

 

*โอ้ มันเป็นภาพหลอนจริงๆ.. ในที่สุดมันก็จบลง*

 

แม่ว่าจะสลบไป แต่ ไรโซ เหมือนได้ยินเสียงใครบางคนเรื่อกชื่ออย่างยินดี แต่เขาก็ไม่ได้ยินอีกต่อไปและสติของเขาก็เลือนหายไปอย่างสมบูรณ์

TL:เป็นผลงานแปลครั้งแรก แปลผิด เขียดผิด สะกดผิด หรือแปลไม่สนุกไม่ถึงใจตรงบอกได้นะครับ 

เพจผู้แปล: (1) เหนื่อยน้อ การแปล | Facebook
ขอบคุณ eng จากKinokura Translation