สายตาที่เหมือนโคลนนั่น กำลังคาดหวังสิ่งใด? (Nigoru Hitomi de Nani wo Negau) 28

Now you are reading สายตาที่เหมือนโคลนนั่น กำลังคาดหวังสิ่งใด? (Nigoru Hitomi de Nani wo Negau) Chapter 28 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ทำลายถนนและสะพานมาเรื่อยๆ กองพันลิกูเรียได้กำลังจะถึงจุดนัดพบที่ป้อมปราการซาราเยโว่

การละทิ้งพื้นที่ที่ยึดได้ของอาณาจักรเฟอร์เรียสได้แบ่งความคิดเห็นออกในกองทัพ แต่ด้วยเสียงจากผู้บัญชาการเบเกอร์ ก็ได้ติดสินใจล่าถอยกลับไปที่ชายแดนของอดีตไมยาร์ด

จุดสำคัญตั้งอยู่บนชายแดนระหว่างไมยาร์ดและเฟอร์เรียส และในสมัยที่อาณาจักรคาโนอายังอยู่ มันทำหน้าที่ต่อต้านดินแดนปีศาจและเฟอร์เรียส

ล้อมรอบไปด้วยภูเขา หากคุณต้องการที่จะอ้อมมา คุณจะต้องผ่านพื้นทีที่มีมอนสเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดที่ขวางทวีปอยู่และถ้าคุณไม่สามารถเอาชนะมันได้ ทางอ้อมก็ไม่ใช่ทางเลือก ดังนั้นสามารถกล่าวได้ว่าเป็นพื้นที่ที่ได้เปรียบสำหรับฝ่ายตั้งรับ

ก่อนการยึดไอเดนเบิร์ก จำนวนทหารที่ต้องการสำหรับบำรุงรักษาปราการลดลงอย่างมากและปราการก็พังลงในช่วงเวลาสั้นๆ โดยไม่ได้บรรลุเป้าหมายของมันในการเผชิญหน้ากับการโจมตีของกองทัพจักรวรรดิไฮเซิร์ค

กองทัพไฮเซิร์คที่ซึ่งได้มารวมตัวกันที่นี่ก็เพียงพอที่จะไช้งานป้อมปราการ และเนื่องจากปราการล้มลงในเวลาอันสั้น ความเสียหายต่อจุดป้องกันจึงมีเล็กน้อยและดูเหมือนว่าการซ่อมแซมจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว

วอล์มได้เห็นทหารไฮเซิร์คมากมายที่นอกจากคนของกองพันลิกูเรีย ได้เข้ามาในปราการก่อนเขา  นอกจากพลสอดแนมและผู้ส่งสารแล้วยังมีวิศวกรทหารที่ได้มีส่วมร่วมในการก่อสร้าง

“กองกำลังที่มารวมกันทีนี่เท่ากับการต่อสู้ที่ไอเดนเบิร์ก เฮอะ”

เป็นหัวหน้าหน่วยที่กล่าวออกมา

“ใช่ รู้สึกแออัดไปหมด”

โจเซ่ที่หลีกให้ม้าที่ผ่านไปมาบ่นออกมา

“มันก็ดีกว่ามีพันธมิตรไม่กี่คนไม่ใช่เหรอคะ?”

นัวร์ยินดีกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“อย่างลำบากเลยที่เหมือง”

บาริโต้ที่นึกถึงการต่อสู้ที่อันตรายถึงชีวิตที่เหมือง หงอนของเขาสั่น

“แน่นอนว่ามันดีกว่าที่เหมือง แต่ฉันก็อยากมีเวลาพักและกินเท่าไรก็ได้ที่ต้องการ”

วอล์มไม่ได้ถือโล่หรือฮาลเบิร์ด แต่มันคือมันฝรั่ง

ขณะที่เดินเขาปอกเปลือกมันฝรั่งด้วยมีดไปด้วย โดยอาศัยความรู้สึกบนมือของเขา

มันฝรั่งที่ไม่ได้ปรุงเป็นแป้งและมีผิวที่แย่และเบา แต่วอล์มก็แอบให้ความร้อนแก่มันและกิน

ถ้าเกิดเหล่าทหารรอบๆเขาสังเกตเห็นมัน  เขาคงจะถูกโถมโดยเหล่าทหารเพื่อขอมันฝรั่งร้อนๆ

วอล์มถือมันฝรั่งร้อนๆไปที่ปากของเขาในขณะเยาะเย้ยเบาๆไปที่นัวร์และบาริโต้ที่มีมันฝรั่งเต็มปาก

“…วอล์ม”

หลังของวอล์มเย็นขึ้นมาชั่วขณะ

อำพรางสมบูรณ์แบบแล้วเชียว ไม่ ถ้ามีคนที่รู้หละก็ ก็ต้องเป็น――

วอล์มหวังว่าลางสังหรณ์ของเขาจะผิด แต่เป็นวิลลาร์ทที่อยู่ด้านหลังเขา

ในมือของเขาเป็นถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำเกลือและมันฝรั้งที่ปอกเปลือก

วิลลาร์ท ผู้ใช้เวทมนตร์ที่รู้ว่าวอล์มทำอะไรอยู่ เขาไม่ได้พูดเป็นคำพูด แต่วอล์มเข้าใจมัน วิลลาร์ทกำลังกระตุ้นให้เขาทำอาหาร

เมื่อพูดถึงคุณสมบัติไฟ วอล์มนั้นดีกว่าวิลลาร์ท เขาได้เรียนรู้วิธีจะควบคุมความร้อนแล้วที่เหมือง

วอล์มเข้าใจหน้าที่ของเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำมันฟรีๆ

“งั้นหน้าที่น้ำวันนี้ ช่วยแทนฉันหน่อยนะ?”

“…ชิ”

วิลลาร์ทจิ๊ปาก แต่คำพูดปฏิเสธไม่ได้ออกมา วอล์มอุ่นถ้วยด้วยเวทย์ไฟ เขาได้เปลี่ยนจากเครื่องทำความร้อนมนุษย์ไปเป็นเครื่องทำความร้อนมนุษย์เคลื่อนที่

วิลลาร์ทมีความสุขที่ได้เอามันฝรั่งต้มเข้าปากของเขา

ปัญหาคือไอน้ำและกลิ่นที่กระจายออกไประหว่างการปรุงอาหาร กลิ่นของมันฝรั่งต้มเกลือมีกลิ่นที่หอมเกินไป

“วิลลาร์ท แกกำลังกินของดีจริงๆเลยนะ”

คนแรกที่สังเกตเห็นคือหัวหน้าดูเวย

“อะไร?”

วิลลาร์ทพยายามแกล้งโง่ แต่มันก็ไม่น่าเชื่อเมื่อเขาพูดในขณะที่เคี้ยวมันฝรั่งร้อนๆ

และโจเซ่ก็สังเกตเห็นเป็นคนต่อไป

“โอ้ วอล์มนายเพิ่งยื่นมันให้วิลลาร์ทใช่ไหม”

“ตาฝาดแล้วล่ะ”

วอล์มมีเหงือเย็นออก แต่การไล่ต้อนก็ไม่หยุด

“วอล์ม แกทำอาหารขณะเดินได้ใช่ไหม”

หัวหน้าดูเวยเจาะประเด็นสำคัญ เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะเป็นอิสระจากฝันร้ายแห่งมันฝรั่งดิบ เขามองที่วอล์มด้วยสายตาอิจฉา

“วอล์มเธอรู้ใช่ไหม? ที่เราไม่กินอาหารอุ่นๆเพราะต้องให้ความสำคัญกับความเร็วในการเคลื่อนไหวน่ะ”

โจเซ่พูดกับวอล์มราวกับครูเตือนนักเรียน

“ถ้าฉันมีมันต้มล่ะก็ ฉันรู้สึกว่าฉันจะทำได้ดีสุดๆเลยล่ะค่ะ”

“ช่าย ผมรู้สึกเหมือนฉันจะยังคงเดินต่อไปได้ถ้าเกิดได้มีมันต้มน่ะ”

เมื่อคำพูดของเด็กใหม่ทั้งสองคนออกมา คนโง่ทั้งสามก็สาปแช่งและสบถใส่วอล์ม

“ได้ๆ ฉันเข้าแล้ว ฉันแค่ต้องต้มมันขณะที่เดินใช่มั้ย? งั้นเอากระเป๋าฉันไป”

วอล์มที่ได้ไอเดีย แจกจ่ายสัมภาระและชุดเกราะของเขาให้กับคนอื่นๆในหน่วย

เขาได้หม้อที่มีมันฝรั่งจำนวนมากสำหรับท้องของทั้งหน่วยแทน

“บ้าเอ้ย ทำไมเป็นงี้หละเนี้ย”

วิลลาร์ทเทน้ำลงในหม้อ วอล์มเริ่มอุ่นด้วยเวทย์ไฟ สายตาของเหล่าทหารที่ผ่านพวกเขาไปมามีมากมาย

ถ้ามีทหารที่ถือหม้อและกำลังต้มมันฝรั่ง มันคงจะแปลกที่ไม่มองไปที่มัน

ฉันรู้ ว่ามันหมายถึงอะไร…

ทหารบางคนที่ผ่านเขาไปมาพยายามที่จะแลกเปลี่ยนมันฝรั่งด้วยเหรียญทองแดง

มันถูกได้กลิ่นโดยหัวหน้าหมวดโคซูรุและมันฝรั่งต้มก็ถูกปล้นไปโดยถูกชมว่า “นายช่วยได้มากเลย ที่จะเพิ่มขวัญกำลังใจหมวดของฉันน่ะ”

แลกกับสิ่งนั้น วอล์มได้รับมันฝรั่งดิบแทน  ราวกับจะต้องอุ่นจำนวนขนาดนี้ฟรีๆ

ด้วยเหตุนี้ วอล์มจึงลงเอยด้วยการเดินต้มมันฝรั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“โว้ว เราควรจะมีหม้อไฟนะ――จู่ๆโจเซ่ก็พูดอย่างนั้น และวอล์มที่ได้ยินมันก็พยายามเปิดใช้งาน《เพลิงปีศาจ》ด้วยพลังทั้งหมดของเขา แต่มันก็ถูกหยุดโดยสมาชิคหน่วยทั้งหมด

―――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――
จบ –  วอล์ม มันฝรั่งฟาสต์ฟู้ด   
ขอขอบคุณ ENG จากKinokura Translation  
เพจผู้แปล (1) เหนื่อยน้อ การแปล | Facebook

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

สายตาที่เหมือนโคลนนั่น กำลังคาดหวังสิ่งใด? (Nigoru Hitomi de Nani wo Negau) 28

Now you are reading สายตาที่เหมือนโคลนนั่น กำลังคาดหวังสิ่งใด? (Nigoru Hitomi de Nani wo Negau) Chapter 28 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ทำลายถนนและสะพานมาเรื่อยๆ กองพันลิกูเรียได้กำลังจะถึงจุดนัดพบที่ป้อมปราการซาราเยโว่

การละทิ้งพื้นที่ที่ยึดได้ของอาณาจักรเฟอร์เรียสได้แบ่งความคิดเห็นออกในกองทัพ แต่ด้วยเสียงจากผู้บัญชาการเบเกอร์ ก็ได้ติดสินใจล่าถอยกลับไปที่ชายแดนของอดีตไมยาร์ด

จุดสำคัญตั้งอยู่บนชายแดนระหว่างไมยาร์ดและเฟอร์เรียส และในสมัยที่อาณาจักรคาโนอายังอยู่ มันทำหน้าที่ต่อต้านดินแดนปีศาจและเฟอร์เรียส

ล้อมรอบไปด้วยภูเขา หากคุณต้องการที่จะอ้อมมา คุณจะต้องผ่านพื้นทีที่มีมอนสเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดที่ขวางทวีปอยู่และถ้าคุณไม่สามารถเอาชนะมันได้ ทางอ้อมก็ไม่ใช่ทางเลือก ดังนั้นสามารถกล่าวได้ว่าเป็นพื้นที่ที่ได้เปรียบสำหรับฝ่ายตั้งรับ

ก่อนการยึดไอเดนเบิร์ก จำนวนทหารที่ต้องการสำหรับบำรุงรักษาปราการลดลงอย่างมากและปราการก็พังลงในช่วงเวลาสั้นๆ โดยไม่ได้บรรลุเป้าหมายของมันในการเผชิญหน้ากับการโจมตีของกองทัพจักรวรรดิไฮเซิร์ค

กองทัพไฮเซิร์คที่ซึ่งได้มารวมตัวกันที่นี่ก็เพียงพอที่จะไช้งานป้อมปราการ และเนื่องจากปราการล้มลงในเวลาอันสั้น ความเสียหายต่อจุดป้องกันจึงมีเล็กน้อยและดูเหมือนว่าการซ่อมแซมจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว

วอล์มได้เห็นทหารไฮเซิร์คมากมายที่นอกจากคนของกองพันลิกูเรีย ได้เข้ามาในปราการก่อนเขา  นอกจากพลสอดแนมและผู้ส่งสารแล้วยังมีวิศวกรทหารที่ได้มีส่วมร่วมในการก่อสร้าง

“กองกำลังที่มารวมกันทีนี่เท่ากับการต่อสู้ที่ไอเดนเบิร์ก เฮอะ”

เป็นหัวหน้าหน่วยที่กล่าวออกมา

“ใช่ รู้สึกแออัดไปหมด”

โจเซ่ที่หลีกให้ม้าที่ผ่านไปมาบ่นออกมา

“มันก็ดีกว่ามีพันธมิตรไม่กี่คนไม่ใช่เหรอคะ?”

นัวร์ยินดีกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“อย่างลำบากเลยที่เหมือง”

บาริโต้ที่นึกถึงการต่อสู้ที่อันตรายถึงชีวิตที่เหมือง หงอนของเขาสั่น

“แน่นอนว่ามันดีกว่าที่เหมือง แต่ฉันก็อยากมีเวลาพักและกินเท่าไรก็ได้ที่ต้องการ”

วอล์มไม่ได้ถือโล่หรือฮาลเบิร์ด แต่มันคือมันฝรั่ง

ขณะที่เดินเขาปอกเปลือกมันฝรั่งด้วยมีดไปด้วย โดยอาศัยความรู้สึกบนมือของเขา

มันฝรั่งที่ไม่ได้ปรุงเป็นแป้งและมีผิวที่แย่และเบา แต่วอล์มก็แอบให้ความร้อนแก่มันและกิน

ถ้าเกิดเหล่าทหารรอบๆเขาสังเกตเห็นมัน  เขาคงจะถูกโถมโดยเหล่าทหารเพื่อขอมันฝรั่งร้อนๆ

วอล์มถือมันฝรั่งร้อนๆไปที่ปากของเขาในขณะเยาะเย้ยเบาๆไปที่นัวร์และบาริโต้ที่มีมันฝรั่งเต็มปาก

“…วอล์ม”

หลังของวอล์มเย็นขึ้นมาชั่วขณะ

อำพรางสมบูรณ์แบบแล้วเชียว ไม่ ถ้ามีคนที่รู้หละก็ ก็ต้องเป็น――

วอล์มหวังว่าลางสังหรณ์ของเขาจะผิด แต่เป็นวิลลาร์ทที่อยู่ด้านหลังเขา

ในมือของเขาเป็นถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำเกลือและมันฝรั้งที่ปอกเปลือก

วิลลาร์ท ผู้ใช้เวทมนตร์ที่รู้ว่าวอล์มทำอะไรอยู่ เขาไม่ได้พูดเป็นคำพูด แต่วอล์มเข้าใจมัน วิลลาร์ทกำลังกระตุ้นให้เขาทำอาหาร

เมื่อพูดถึงคุณสมบัติไฟ วอล์มนั้นดีกว่าวิลลาร์ท เขาได้เรียนรู้วิธีจะควบคุมความร้อนแล้วที่เหมือง

วอล์มเข้าใจหน้าที่ของเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำมันฟรีๆ

“งั้นหน้าที่น้ำวันนี้ ช่วยแทนฉันหน่อยนะ?”

“…ชิ”

วิลลาร์ทจิ๊ปาก แต่คำพูดปฏิเสธไม่ได้ออกมา วอล์มอุ่นถ้วยด้วยเวทย์ไฟ เขาได้เปลี่ยนจากเครื่องทำความร้อนมนุษย์ไปเป็นเครื่องทำความร้อนมนุษย์เคลื่อนที่

วิลลาร์ทมีความสุขที่ได้เอามันฝรั่งต้มเข้าปากของเขา

ปัญหาคือไอน้ำและกลิ่นที่กระจายออกไประหว่างการปรุงอาหาร กลิ่นของมันฝรั่งต้มเกลือมีกลิ่นที่หอมเกินไป

“วิลลาร์ท แกกำลังกินของดีจริงๆเลยนะ”

คนแรกที่สังเกตเห็นคือหัวหน้าดูเวย

“อะไร?”

วิลลาร์ทพยายามแกล้งโง่ แต่มันก็ไม่น่าเชื่อเมื่อเขาพูดในขณะที่เคี้ยวมันฝรั่งร้อนๆ

และโจเซ่ก็สังเกตเห็นเป็นคนต่อไป

“โอ้ วอล์มนายเพิ่งยื่นมันให้วิลลาร์ทใช่ไหม”

“ตาฝาดแล้วล่ะ”

วอล์มมีเหงือเย็นออก แต่การไล่ต้อนก็ไม่หยุด

“วอล์ม แกทำอาหารขณะเดินได้ใช่ไหม”

หัวหน้าดูเวยเจาะประเด็นสำคัญ เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะเป็นอิสระจากฝันร้ายแห่งมันฝรั่งดิบ เขามองที่วอล์มด้วยสายตาอิจฉา

“วอล์มเธอรู้ใช่ไหม? ที่เราไม่กินอาหารอุ่นๆเพราะต้องให้ความสำคัญกับความเร็วในการเคลื่อนไหวน่ะ”

โจเซ่พูดกับวอล์มราวกับครูเตือนนักเรียน

“ถ้าฉันมีมันต้มล่ะก็ ฉันรู้สึกว่าฉันจะทำได้ดีสุดๆเลยล่ะค่ะ”

“ช่าย ผมรู้สึกเหมือนฉันจะยังคงเดินต่อไปได้ถ้าเกิดได้มีมันต้มน่ะ”

เมื่อคำพูดของเด็กใหม่ทั้งสองคนออกมา คนโง่ทั้งสามก็สาปแช่งและสบถใส่วอล์ม

“ได้ๆ ฉันเข้าแล้ว ฉันแค่ต้องต้มมันขณะที่เดินใช่มั้ย? งั้นเอากระเป๋าฉันไป”

วอล์มที่ได้ไอเดีย แจกจ่ายสัมภาระและชุดเกราะของเขาให้กับคนอื่นๆในหน่วย

เขาได้หม้อที่มีมันฝรั่งจำนวนมากสำหรับท้องของทั้งหน่วยแทน

“บ้าเอ้ย ทำไมเป็นงี้หละเนี้ย”

วิลลาร์ทเทน้ำลงในหม้อ วอล์มเริ่มอุ่นด้วยเวทย์ไฟ สายตาของเหล่าทหารที่ผ่านพวกเขาไปมามีมากมาย

ถ้ามีทหารที่ถือหม้อและกำลังต้มมันฝรั่ง มันคงจะแปลกที่ไม่มองไปที่มัน

ฉันรู้ ว่ามันหมายถึงอะไร…

ทหารบางคนที่ผ่านเขาไปมาพยายามที่จะแลกเปลี่ยนมันฝรั่งด้วยเหรียญทองแดง

มันถูกได้กลิ่นโดยหัวหน้าหมวดโคซูรุและมันฝรั่งต้มก็ถูกปล้นไปโดยถูกชมว่า “นายช่วยได้มากเลย ที่จะเพิ่มขวัญกำลังใจหมวดของฉันน่ะ”

แลกกับสิ่งนั้น วอล์มได้รับมันฝรั่งดิบแทน  ราวกับจะต้องอุ่นจำนวนขนาดนี้ฟรีๆ

ด้วยเหตุนี้ วอล์มจึงลงเอยด้วยการเดินต้มมันฝรั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“โว้ว เราควรจะมีหม้อไฟนะ――จู่ๆโจเซ่ก็พูดอย่างนั้น และวอล์มที่ได้ยินมันก็พยายามเปิดใช้งาน《เพลิงปีศาจ》ด้วยพลังทั้งหมดของเขา แต่มันก็ถูกหยุดโดยสมาชิคหน่วยทั้งหมด

―――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――
จบ –  วอล์ม มันฝรั่งฟาสต์ฟู้ด   
ขอขอบคุณ ENG จากKinokura Translation  
เพจผู้แปล (1) เหนื่อยน้อ การแปล | Facebook

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+