ตอนที่ 976 สาวใช้ตัวแสบ 880

เมื่อก่อนเห็นฉากนี้ไห่ลี่หมินถึงแม้จะแสดงออกเรียบเฉยมาก แต่ในใจมีแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บแบบเมื่อก่อนแล้ว หรือเพราะมีความรับผิดชอบ? ไห่ลี่หมินส่ายศีรษะ เขาหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอก่อน

“เธอลาหยุด ถ้านายอยากเจอเธอตอนนี้จริงๆ ก็โทรหา” เย่เชินหลินนึกถึงเมื่อวานตอนเจอเธอ เธอบอกว่าพ่อเธอไม่สบาย ดูเหมือนว่าถ้าอีกสองสามวันอาการไม่ดี เขาต้องไปเยี่ยมพ่อหลิน

ไห่ลี่หมินตบมือสองข้าง ใบหน้าหงุดหงิด ปกติทำอะไรรอบคอบ วันนี้ทำไมทิ้งทุกอย่างไว้ด้านหลัง ไม่ได้คิดจะโทรหาจริงๆ เขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมา กดหมายเลขที่ไม่ได้โทรหามาสองสามครั้ง

เสียงตู๊ดของโทรศัพท์ให้ความหวังไห่ลี่หมิน เขายิ้มให้เซี่ยชีหรั่นและเย่เชินหลิน ยิ้มอีกไม่กี่นาทีต่อมาก็ลดลงทันที

“ทำไม? ” เย่เชินหลินถามอย่างสงสัย ใบหน้าไห่ลี่หมินมีอารมณ์เปลี่ยนแปลงซึ่งหาได้ยากจริงๆ ดูเหมือนเซี่ยชีหรั่นไม่เคยทำให้เขาสูญเสียการควบคุมแบบนี้มาก่อน

“เธอไม่รับสาย” ไห่ลี่หมินพูดอย่างค่อนข้างท้อแท้ เนื่องจากเธอไม่รับสายฉันก็จะโทรอีก ไห่ลี่หมินวางสายหลังจากได้ยินว่าไม่มีคนรับสาย เขาพยายามโทรอยู่หลายครั้ง

หลินหลิงเห็นสายแรกของไห่ลี่หมินก็ไม่รับสาย ต่อมาเขาก็โทรหาหลินหลิงอีกเธอก็ไม่รับอยู่ตลอด ตอนแรกหลินหลิงอยากปิดเครื่อง ยังไม่ทันกดปิด เธอกลัวว่าทางบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปจะโทรมา หลินหลิงจึงรับสายไห่ลี่หมินและถามอย่างอดทน “นายมีเรื่องอะไร”

ทุกครั้งที่ไห่ลี่หมินโทรหาเธอ คงไม่ใช่เรื่องที่ดี

“เราออกมาเจอกันหน่อย” ไห่ลี่หมินพูดอย่างจริงจัง เขาอยากเจอหลินหลิงจริงๆ

“คุณไห่ มันไม่จำเป็นเลย ฉันคิดซะว่าถูกกัดครั้งเดียว คุณไม่ต้องสนใจหรอก” หลินหลิงภายนอกบอกว่าถูกกัดครั้งเดียว แต่จริงๆ ในใจขัดแย้งตลอดเวลา ภายนอกเธอดูเย็นชามาก จริงๆ แล้วเธอเป็นผู้หญิงโบราณ ผ่านไปนานมากแล้ว แต่เธอยังนึกถึงคืนนั้นเป็นครั้งคราว

ไห่ลี่หมินได้ยินสิ่งที่หลินหลิงพูดก็โกรธทันที เขาก็ไม่รู้ว่ากำลังโกรธอะไร

“เธอง่ายๆ แบบนี้เลย? ” ไห่ลี่หมินพูดอย่างไม่เลือกคำ เขาไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนี้ แค่หลังจากพูดออกไปก็กลายเป็นคำพูดแบบนี้ พูดจบก็เสียใจ

หลินหลิงไม่คิดว่าไห่ลี่หมินจะพูดคำร้ายแรงแบบนี้ออกมา เธอเหม่อไปนานก่อนจะพึมพำ “ฉันง่ายเหรอ?” เนื่องจากพูดเบา ไห่ลี่หมินได้ยินไม่ชัด เขาขมวดคิ้วถาม “เธอว่าอะไรนะ?”

“ฉันก็เป็นคนง่ายๆ แบบนั้นแหละ” หลินหลิงพูดจบก็วางสายไป ในใจเธอโกรธมาก ผู้ชายคนนี้เอาเปรียบและยังไม่พอใจอีก ไอ้ชั่ว ไอ้ผู้ชายเลว หลินหลิงกัดฟันบีบตุ๊กตาในมือ เหมือนตุ๊กตาในมือคือไห่ลี่หมิน อยากจะฆ่าเขาให้ตาย

ไห่ลี่หมินไม่คิดว่าหลินหลิงจะวางสาย หลินหลิงอารมณ์ร้อนตลอดเวลา แต่วันนี้ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดีที่สุด

“คุณไห่ ผู้หญิงต้องกล่อมนะคะ” เซี่ยชีหรั่นนึกถึงท่าทางลนลานของสาวสวยเย็นชาแล้วพูดแนะนำ ดูเหมือนสองคนจะมีอะไรบางอย่าง มีความลับ น่าจะไม่ใช่งานเต้นรำครั้งนั้น คิดว่ามันนานมากจริงๆ ตั้งแต่ฉันเริ่มเล่นเพลง

ไห่ลี่หมินพยักหน้า ต้องกล่อมผู้หญิงอย่างไร? ไห่ลี่หมินไม่รู้จริงๆ นอกจากเซี่ยชีหรั่น เขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย จริงๆ แล้วผู้หญิงเห็นเขาเหมือนเป็นผึ้งเห็นดอกไม้ วิ่งไล่ตามเขา ต้องให้เขาไปกล่อมที่ไหนล่ะ

“คุณไห่ไปหาคุณหลินก่อน” เซี่ยชีหรั่นอยากจับคู่ไห่ลี่หมินกับหลินหลิงมาตลอด ตอนนี้เห็นว่าไห่ลี่หมินมีใจ เธอก็ยินดีที่จะช่วยเหลืออย่างแน่นอน

“แต่ฉันโทรไปแล้วเธอวางสาย” ไห่ลี่หมินยักไหล่อย่างหมดแรง เซี่ยชีหรั่นทำให้เขาหมดแรงจะอยู่ หลินหลิงยิ่งทำให้เขาหมดแรง

เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลิน คนมีตาก็มองออก หลินหลิงฟังแค่เย่เชินหลินเท่านั้น นอกจากเย่เชินหลินแล้วคนอื่นอยากจะสั่งหลินหลิงก็คืองานที่ไร้ประโยชน์

เย่เชินหลินเห็นสายตาคนรัก เห็นความหงุดหงิดของไห่ลี่หมิน เขาทำมุมปากมีความสุขถือโทรศัพท์ขึ้นมา หลินหลิงชอบเขา เขาเห็นหลินหลิงเป็นน้องสาวมาตลอด ไห่ลี่หมินชอบชีหรั่น ถ้าพวกเขาได้อยู่ด้วยกัน งั้นชีหรั่นกับเขา เย่เชินหลินไอสองทีก่อนพูดขึ้น “ฉันจะลองโทรดู ถ้าหลินหลิงไม่มา มันก็ขึ้นอยู่กับนาย”

หลินหลิงยังไม่ตัดสินใจว่าจะปิดเครื่องหรือไม่ เย่เชินหลินก็โทรมา คุณเย่โทรมาตอนนี้จะมีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หลินหลิงรับอย่างสงสัย

“หลินหลิง เธอคือน้องสาวของฉัน ลี่หมินอยากเจอเธอ” เย่เชินหลินมองไห่ลี่หมิน ความวิตกในดวงตาเขาเสแสร้งไม่ได้ เย่เชินหลินนิ่งไปสักพักก่อนพูดขึ้น “เธออยากเจอเขาไหม”

หลินหลิงฟังสิ่งที่เย่เชินหลินพูดจบก็ค่อนข้างผิดหวัง เธอกำลังหวังอะไรอยู่? เขาโทรหาเธอเรื่องงานมาโดยตลอด เธอกำลังหวังอะไรอยู่กันแน่?

“ขอโทษค่ะ คุณเย่ คุณช่วยปฏิเสธเขาให้ฉันหน่อย! ” หลินหลิงพูดจบก็วางสายก่อนเย่เชินหลิน เธอกลัว เธอไม่เคยปฏิเสธคำสั่งของเย่เชินหลินเลย วันนี้เธอขัดขืนคำสั่งเขาเป็นครั้งแรก หลินหลิงพูดจบก็มองโทรศัพท์อย่างงุนงง เธอปฏิเสธคุณเย่จริงๆ นึกถึงที่คุณเย่โทรหาตัวเองเพราะไห่ลี่หมิน คุณเย่ ฉันแค่อยากเห็นคุณมีความสุข คุณก็ไม่ให้เหรอ? 

เย่เชินหลินไม่รู้ความคิดหมุนวนในใจหลินหลิงอยู่แล้ว เขาใส่ใจแค่ความคิดของเซี่ยชีหรั่นเท่านั้น “ลี่หมิน หลินหลิงเธอไม่มา นายต้องสู้ๆ นะ!” เย่เชินหลินตบบ่าไห่ลี่หมิน น้องชายที่โตมาด้วยกันคนนี้ ถ้าได้เดินไปกับผู้ช่วยที่มีความสามารถของเขา เขาดีใจมากที่จะได้เห็นจุดจบแบบนี้ ชายหญิงสองคนนี้เหมาะสมกัน สวรรค์บรรจงสร้างขึ้น

“คุณไห่ คุณอย่ายอมแพ้ ผู้หญิงบางครั้งบอกว่าไม่อยากเจอจริงๆ แล้วอยากเจอ” เซี่ยชีหรั่นมองใบหน้าไห่ลี่หมินที่ไม่มีรอยยิ้มเหมือนเดิม เธอคิดว่าไห่ลี่หมินดูแลเธอมาตลอด อยากจะช่วยเหลือเขา

เย่เชินหลินพอได้ยินสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นพูดก็ส่งแววตาลึกลับมาให้เธอ สาวน้อย ความหมายเธอคือเธอก็ตีสองหน้า นึกถึงตอนแรกที่เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างดื้อรั้นว่าไม่ชอบเขา เย่เชินหลินคิดว่าตอนนั้นสาวน้อยเธอกำลังตีสองหน้าอยู่ใช่ไหม?

หางตาเซี่ยชีหรั่นเห็นการแสดงออกของเย่เชินหลินก็รู้ว่าผู้ชายขี้เหนียวคนนี้ไม่รู้คิดอะไรอยู่ แต่ตอนนี้เธอคือคนที่มีสิทธิพิเศษ

เย่เชินหลินมองเซี่ยชีหรั่นด้วยแววตามีชัย เป็นประกาย เขามองเธออย่างสงบ แววตาคาดเดาไม่ได้ สาวน้อยเธอไม่รู้เหรอว่ามีคำกล่าวที่ว่าลูกผู้ชายสิบปีล้างแค้นก็ไม่สาย? สิทธิพิเศษคุณมีแค่ปีเดียว เมื่อครบกำหนดแล้ว ฉันอยากทำอะไรก็ทำได้ตามใจปรารถนาไม่ใช่เหรอ?

เซี่ยชีหรั่นถูกเย่เชินหลินมองอย่างน่ากลัว ถึงจะแค่แวบเดียว แต่กลับทำให้เธอรู้สึกมีของมีคมด้านหลัง ขนลุกไปทั่วทั้งร่าง เธอแอบมองเย่เชินหลินอย่างระมัดระวัง สีหน้าเขาไม่ผิดปกติ แต่เซี่ยชีหรั่นยังคงกังวล ผู้ชายขี้เหนียวคนนี้จะไม่คิดแผนร้ายเพื่อลงโทษตัวเองหรอกนะ? 

“ปัญหาคือเธอไม่มาเจอฉัน” ไห่ลี่หมินหันกลับมาแล้วส่ายศีรษะถอนหายใจ ตอนนี้หลินหลิงหลบหน้าเขา ไห่ลี่หมินอย่างเขาก็มีวันนี้ ผู้หญิงคนนั้น เขาต้องสั่งสอนเธอสักหน่อย ไห่ลี่หมินขมวดคิ้วแน่น

“เชินหลิน เราช่วยคุณไห่หน่อยไหม?” เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลินอย่างอ้อนวอน เธอเชื่อว่ามีเย่เชินหลิน หลินหลิงก็จะถูกจับได้อย่างง่ายได้ ถึงแม้หลินหลิงเพิ่งปฏิเสธเย่เชินหลินไป แต่ถ้าเย่เชินหลินยินยอม เธอเชื่อว่าหลินหลิงจะออกมา

เย่เชินหลินเงียบไปสักพักก่อนพูดขึ้น “ตอนนี้ หลินหลิงได้ยินไห่ลี่หมินสามคำก็ถอยห่างแล้ว” เขามองไห่ลี่หมิน เขาก็ไม่สามารถบังคับหลินหลิงได้ เขาหวังว่าไห่ลี่หมินจะเข้าใจเรื่องนี้และพึ่งตัวเอง

เซี่ยชีหรั่นยื่นนิ้วออกมาเคาะกัน เธอเอียงศีรษะคิด ใช้วิธีอะไรได้บ้างเพื่อเชิญหลินหลิงมา

“อ่า จริงสิ ฉันรู้แล้วทำยังไงให้หลินหลิงมา” เซี่ยชีหรั่นร้องเสียงดังดึงดูดชายสองคนที่ทำอะไรไม่ถูก

แววตาไห่ลี่หมินคาดหวัง ท่าทางประหลาดใจของเย่เชินหลิน เซี่ยชีหรั่นเอียงศีรษะพูดขึ้น “ฉันมีลูกแต่ยังไม่ได้บอกอย่างเป็นทางการ ตอนนี้ใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างเชิญทุกคนมาร่วมเฉลิมฉลอง คุณไห่ นี่คือโอกาส ถ้าคุณไม่จับมันไว้ดีๆ เราก็ไม่มีทางอื่นแล้ว” เซี่ยชีหรั่นแอบยิ้ม เธออยากให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่พวกเขา บนใบหน้าเซี่ยชีหรั่นมีรอยยิ้มน่าขนลุก

“วิธีที่ดีเลยนะเนี่ย?” ไห่ลี่หมินอยากจะกอดเซี่ยชีหรั่นอย่างตื่นเต้น ยังไม่ทันเดินไปด้านหน้าเธอก็ถูกแววตาเย่เชินหลินกดเอาไว้ เขาก็ไม่ได้กลัวเย่เชินหลิน ตอนนี้ชีหรั่นมีความสุขคือสิ่งที่เขาคาดหวัง

“นายจะจัดการทั้งหมดนี่เลย? พ่อบ้านฉันช่วงนี้ไม่ว่าง” เย่เชินหลินมองด้านข้างไห่ลี่หมิน เขากำลังโกรธ เจ้าบ้านี่เมื่อครู่นี้อยากกอดชีหรั่น ชีหรั่นพูดมาตลอดว่าเขาเป็นผู้ชายขี้เหนียว เขาขี้เหนียวจริงๆ เจอเธอเขาก็กลายเป็นคนขี้เหนียว

“ไม่มีปัญหา” ไห่ลี่หมินตอบอย่างไม่มีข้อสงสัย แค่ได้เจอผู้หญิงคนนั้น

“นายไปหาพ่อบ้านแล้วส่งข้อความเชิญชวน” สิ่งที่รอคือประโยคนี้ของเขา เย่เชินหลินโบกมือ พูดเหมือนราชินี เขาผลักชิงช้าของเซี่ยชีหรั่น ไม่ไกลและไม่ไกลอย่างสุขใจร่าเริง “อย่าลืมส่งให้หลินหลิง ถ้ากลัวว่านายส่งไม่สำเร็จก็ให้ต้าฮุย เขาต้องทำได้แน่” เย่เชินหลินเจตนาดีเตือนไห่ลี่หมิน!

ทำไมมาเร็วขนาดนี้ ไห่ลี่หมินมองเย่เชินหลิน หรือเขาขุดหลุมให้ตัวเอง?

พ่อบ้านถือคำเชิญไปให้ไห่ลี่หมินอย่างระมัดระวัง เขาไม่รู้ว่าคุณเย่รับบทไหน คุณไห่เป็นแขกนะ หลักๆ แล้วคุณเย่น้อยยังไม่คลอด จะฉลองอย่างไร? คนหนุ่มสาวสมัยนี้ทำอะไรกันไม่เข้าใจจริงๆ!

วันที่สาม ไห่ลี่หมินถือคำเชิญสีแดงส่งให้ทีละคนตามชื่อที่พ่อบ้านกำหนดไว้ มองไปที่ใบเชิญของหลินหลิง เขาคิดครั้งแล้วครั้งเล่ารีบไปหาหลินต้าฮุยที่บริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ป เขาไม่รู้ว่าบ้านหลินหลิงอยู่ที่ไหน หลินหลิงก็ไม่รับโทรศัพท์เขา

“ต้าฮุย นายเอานี่ให้หลินหลิงหน่อย ช่วงนี้ฉันยุ่งหาเธอไม่เจอ” ไห่ลี่หมินส่งใบเชิญให้หลินต้าฮุยแล้วออกมา เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังกลัวอะไร กลัวโดนปฏิเสธเหรอ? ไห่ลี่หมินส่ายศีรษะ เขาไม่แน่ใจ! 

เห็นไห่ลี่หมินที่เตลิดไป หลินต้าฮุยก็อธิบายไม่ถูก

“ทำไมจู่ๆ คุณเย่อยากฉลองเรื่องลูกล่ะ? ” หลินต้าฮุยพึมพำกับตัวเอง ช่างเถอะอย่าลืมส่งคำเชิญนี้ให้หลินหลิงก็พอ ไม่รู้ว่าที่บ้านหลินหลิงจัดการเรียบร้อยหรือยัง

หลินหลิงได้รับคำเชิญสีแดงก็เกิดความรู้สึกสับสน เธอไม่อยากไป คิดว่าเป็นเรื่องของเย่เชินหลินเธอไม่สามารถผลักภาระหน้าที่ได้