หมอผีแม่ลูกติดบทที่ 271 ผู้หญิงลิ้นยาว

Now you are reading หมอผีแม่ลูกติด Chapter บทที่ 271 ผู้หญิงลิ้นยาว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บท​ที่​ 271 ผู้หญิง​ลิ้น​ยาว​

ทันใดนั้น​ผู้คน​ก็ได้​เริ่ม​พูดคุย​กัน​โดยที่​ไม่สน​ว่า​คำ​ที่​ตัวเอง​พูด​จะเข้าหู​ของ​หลิน​ซีเหยียน​หรือไม่​

“เด็ก​คน​นั้น​… หรือว่า​จะเป็น​ลูกนอกสมรส​ของ​ชาย​ที่​หลิน​ซีเหยียน​หนี​ตาม​ไป​กัน​นะ​?”

“ไม่แน่​ แต่ว่า​นะ​เด็ก​คน​นั้น​หน้า​ตาหวาน​ขนาด​นี้​ หรือว่า​พ่อ​ของ​เด็ก​คน​นั้น​จะเป็น​คณิกา​ชาย​กัน​?”

คำพูด​คาดเดา​ที่​มุ่งร้าย​เช่นนี้​ทำให้​เหล่า​สตรี​ทั้งหลาย​พา​กัน​ป้อง​ปาก​ตัวเอง​หัวเราะ​ไม่ได้​ ขณะเดียวกัน​พวก​นาง​ก็​จ้อง​มาที่​เทียน​เอ๋อ​ด้วย​สายตา​ดูหมิ่นดูแคลน​

เทียน​เอ๋อ​ที่​ได้ยิน​ก็​สงสัย​พลาง​กะพริบตา​ปริบ ๆ​ เขา​เงยหน้า​ไป​มอง​คน​เป็น​มารดา​และ​ถามอย่าง​ใสซื่อ​ “ท่าน​แม่ คณิกา​ชาย​คือ​อะไร​หรือ​ขอรับ​?”

หลิน​ซีเหยียน​ไม่ตอบ​เทียน​เอ๋อ​ แต่กลับ​ลง​ไป​นั่งคุกเข่า​ให้​ระยะ​สายตา​เท่ากัน​กับ​ลูก​ตน​ แล้ว​ชี้ไป​ที่​พวก​คุณหญิง​คุณนาย​ทั้งหลาย​ที่​เอาแต่​พูดพล่าม​นินทา​ “วันนี้​แม่จะสอน​ให้​เจ้ารู้จัก​คำ​ว่า​ผู้หญิง​ลิ้น​ยาว​ [1] และ​วิธี​จัดการ​หาก​พบ​เจอ​ในอนาคต​”

แน่นอน​ว่า​เสียง​นั้น​ดัง​พอ​จะทำให้​เหล่า​คน​ที่​นินทา​อยู่​ได้ยิน​ หนึ่ง​ใน​นั้น​พูด​ขึ้น​เสียงสั่น​ราวกับ​วัวสันหลังหวะ​ “พวกเรา​ก็​แค่​พูดความจริง​เท่านั้น​ เจ้า…เจ้าคิด​ที่จะ​ทำ​อะไร​น่ะ​?”

เมื่อ​พูด​ไป​ได้​เพียง​เท่านั้น​ก็​ไม่มีสตรี​นาง​ใด​พูด​ต่อ​ ด้วย​ในเวลานี้​พวก​นาง​หวาดกลัว​สีหน้า​ของ​หลิน​ซีเหยียน​เป็น​อย่างยิ่ง​ ใบหน้า​ของ​นาง​ดู​ส่งกระแส​ดำมืด​แปลก ๆ​ ออกมา​จน​พวก​นาง​รู้สึก​เสียวสันหลัง​วาบ​

หลิน​ซีเหยียน​ลุกขึ้น​และ​เดิน​รุดหน้า​เข้าไป​หาผู้หญิง​กลุ่ม​นั้น​ นาง​เดิน​เข้าไป​ประชิด​เรื่อย ๆ​ จน​ดู​คล้าย​กับ​กำลัง​ต้อน​กลุ่ม​ผู้หญิง​พวก​นั้น​อยู่​ พวก​นาง​ล่าถอย​ไป​จน​เข้ามุม​ แล้ว​จากนั้น​ท่ามกลาง​สายตา​ของ​ทุกคน​ หลิน​ซีเหยียน​ก็​ยก​มือขึ้น​มาแล้ว​โปรย​ผง​ยา​จำนวนมาก​ใส่พวก​นาง​ จากนั้น​ก็​พูด​ใส่อีก​ฝ่าย​ด้วย​น้ำเสียง​ที่​เย็นชา​และ​เย่อหยิ่ง​ อย่าง​ที่​ไม่อาจ​มีใคร​ขัด​นาง​ได้​ “พวก​เจ้าไม่จำเป็นต้อง​รู้​หรอ​กว่า​พ่อ​ของ​เทียน​เอ๋อ​เป็น​ใคร​ พวก​เจ้ารู้​แค่​เพียง​แม่ของ​เขา​น่ะ​ไม่ใช่คน​ที่​ใคร​จะเข้ามา​ยุ่ง​ได้​ง่าย ๆ​ ก็​พอ​”

สิ้น​คำ​นาง​ก็​เดิน​ไปหา​เทียน​เอ๋อ​ และ​พา​ลูกชาย​ตน​เดิน​จากไป​โดย​ปล่อย​ให้​เหล่า​คุณหญิง​คุณนาย​ที่​กำลัง​ตกใจ​เอาไว้​ทั้งอย่างนั้น​

“หลิน​ซีเหยียน​เจ้าจะมากเกินไป​แล้ว​นะ​ ที่นี่​น่ะ​มีฮูหยิน​อยู่​ด้วย​นะ​”

เมื่อ​เห็น​ว่า​หลิน​ซีเหยียน​ได้​จากไป​แล้ว​ หญิงสาว​ที่​คิด​ว่า​ตัวนาง​นั้น​ยัง​พอ​ปากกล้า​ได้​อยู่​ก็​โพล่ง​คำ​เหน็บแนม​ขึ้น​มา แต่​ไม่นาน​นัก​ก็​พบ​ว่า​ตัวเอง​นั้น​ไม่สามารถ​ส่งเสียงพูด​อะไร​ออกมา​เลย​

นาง​มอง​ไป​ที่​คนอื่น​ ๆ และ​พยายาม​จะพูด​อีกครั้ง​ ‘ข้า​พูด​ไม่ได้​!!!’

‘เป็น​อะไร​ไป​?’ เมื่อ​เห็น​เช่นนี้​ สตรี​คนอื่น​ ๆ ก็​พา​กัน​ถามไถ่ แต่​พวก​นาง​กลับ​ต้อง​มาพบ​ว่า​ตัวเอง​ไม่สามารถ​ส่งเสียง​ออก​ไป​ได้​

เกิด​อะไร​ขึ้น​ พวก​นาง​เป็น​ใบ้​ได้​อย่างไร​?

“เกิด​อะไร​ขึ้น​หรือ​เจ้าคะ​? ทำไม​ฮูหยิน​หลาย​คน​ถึงได้​ดู​กระวนกระวาย​กัน​เหลือเกิน​?”

หลิน​รั่ว​จิ่งที่​เดิน​ตามหลัง​ฮูหยิน​อวี้​มาช้า ๆ ด้วย​ความ​เรียบร้อย​และ​สง่างามนั้น​ ก็​พบ​ว่า​ในเวลานี้​คุณหญิง​ที่อยู่​ตรงนี้​กลับ​ไม่มีใคร​พูดคุย​อะไร​กัน​เลย​

พวก​นาง​มอง​มาด้วย​สีหน้า​อาบ​ความหวาดกลัว​ และ​อ้า​ปาก​พะงาบ ๆ​ กัน​อยู่​สักพัก​หนึ่ง​

เมื่อ​เห็น​ว่า​ฮูหยิน​อวี้​กับ​คุณหนู​หก​นั้น​ไม่เข้าใจ​ พวก​นาง​จึงได้​รีบ​ใช้ภาษามือ​ ซึ่งดู​แล้ว​คล้าย​กับ​พวก​ตัวตลก​กำลัง​แสดงท่าทาง​ขำขัน​ให้​ดู​เลย​ทีเดียว​

ในขณะที่​ฮูหยิน​อวี้​ยัง​งุนงง​อยู่​นั้น​ หลิน​รั่ว​จิ่งก็​มองเห็น​ถึงปัญหา​ คิ้ว​เรียว​พลัน​ขมวด​มุ่น​เข้าหา​กัน​ “พวก​ท่าน​พูด​ไม่ได้​อย่างนั้น​หรือ​เจ้าคะ​?”

หวัง​ห​รุ่ย​ซิน​ซึ่งเป็นหนึ่ง​ใน​คน​ที่​โดน​ผง​ของ​หลิน​ซีเหยียน​ไป​ด้วย​พลัน​พยักหน้า​รัว​ ดวงตา​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​น้ำตา​แห่ง​ความรู้สึกผิด​

ในเวลานี้​นาง​รู้​แล้ว​ว่า​หลิน​ซีเหยียน​น่ากลัว​ถึงเพียงใด​ และ​ต่อให้​มีคน​ไป​ร่วม​ล้อมกรอบ​กับ​นาง​ นาง​ก็​คง​ไม่กล้า​ไป​ลองดี​ยั่วโมโห​หลิน​ซีเหยียน​อีกแล้ว​!!

แต่​น่าเสียดาย​นัก​ที่​ไม่มียา​แก้​รู้สึก​ผิด​ใน​โลก​นี้​ ต่อให้​นาง​รู้สึก​ผิด​ตอนนี้​ก็​ช่วย​อะไร​ไม่ได้​ นาง​จึงได้​แต่​หวัง​ว่า​หลิน​ซีเหยียน​จะเห็นแก่หน้า​น้องสาว​ของ​นาง​ และ​ยอม​รักษา​พวก​นาง​

“ใครก็ได้​ไป​เอา​กระดาษ​กับ​ปาก​กามา​ให้​ที​”

หลังจากที่​รับทราบ​คำสั่ง​จาก​หลิน​รั่ว​จิ่ง สาวใช้​คน​หนึ่ง​จึงได้​ไป​นำ​กระดาษ​กับ​ปาก​กามา​ให้​ “ใครก็ได้​ช่วย​เขียน​บอก​ที​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​?”

หวัง​ห​รุ่ย​ซิน​จึงตบ​อก​ตัวเอง​ และ​เมื่อ​ได้​คน​ขันอาสา​แล้ว​ สาวใช้​คน​นั้น​จึงนำ​กระดาษ​กับ​ปากกา​ไป​ให้​ หลังจากที่​ผ่าน​ไป​สัก​พักใหญ่​ สิ่งที่​เกิดขึ้น​เมื่อ​สักครู่​ก็ได้​ปรากฏ​เป็น​ตัวอักษร​ขึ้น​บน​กระดาษ​

เมื่อ​ฮูหยิน​อวี้​รับทราบ​เรื่องราว​ นาง​ก็​โกรธ​จน​หน้าอก​กระเพื่อม​แรง​ ก่อน​จะแค่น​เสียง​ออกมา​ด้วย​ความโมโห​ “นัง​นั่น​ช่างกล้า​มาก​นัก​นะ​ที่​บังอาจ​มาวาง​ยาฮู​หยิน​ ช่างป่าเถื่อน​และ​ไร้​การศึกษา​เสีย​จริง ๆ​”

คำ​ที่​พูด​ออกมา​นี้​ช่างตรง​ใจพวก​นาง​เสีย​จริง ๆ​ แต่​พวก​นาง​ก็​ยัง​รู้สึก​ไม่ค่อย​ดี​กับ​ฮูหยิน​อวี้​เท่าไร​นัก​

แม่ของ​หลิน​ซีเหยียน​นั้น​เป็น​คน​จาก​สกุล​เยี่ย​ ครั้งหนึ่ง​นาง​เป็น​สตรี​ที่​มีความสามารถ​และ​เป็นที่​นิยมชมชอบ​ใน​เมืองหลวง​ แต่​น่าเสียดาย​ที่​นาง​ต้อง​จากไป​ก่อน​วัย​อัน​ควร​ ไม่อย่างนั้น​หลิน​ซีเหยียน​คงจะ​ไม่เติบ​โตมา​เป็น​เช่นนี้​

จาก​ใน​ความคิด​ของ​พวก​นาง​แล้ว​ ทั้งหมด​นี้​เป็น​เพราะ​ฮูหยิน​อวี้​นั้น​ไม่สนใจ​ดูแล​

‘ข้า​จะทำ​อย่างไร​ดี​? ข้า​หวัง​ว่า​ฮูหยิน​กับ​คุณหนู​หก​จะหาทาง​ช่วย​พวกเรา​ด้วย​’ หวัง​ซินห​รุ่ย​เขียน​เรื่อง​ที่​ทุกคน​กังวล​มาก​ที่สุด​ลง​ไป​ใน​กระดาษ​

เมื่อ​ฮูหยิน​อวี้​คิดได้​ว่า​คราวนี้​มีฮูหยิน​จาก​ตระกูล​ขุนนาง​มากมาย​ต้อง​เป็น​ใบ้​เช่นนี้​ หาก​ท่าน​พี่​รู้​ เขา​จะต้อง​ลงโทษ​หลิน​ซีเหยียน​แน่​ นาง​จึงได้​ยิ้ม​และ​กล่าว​อย่าง​ใจเย็น​ “ไม่ต้อง​ตกใจ​ไป​ ข้า​จะส่งคน​ไป​เรียน​ท่าน​พี่​และ​ให้​เขา​มาจัดการ​เรื่อง​นี้​ให้​พวก​ท่าน​เอง​”

เมื่อ​ได้ยิน​ที่​ฮูหยิน​อวี้​กล่าว​ เหล่า​คุณผู้หญิง​จึงพา​กัน​โล่งอก​ ถึงแม้ว่า​หลิน​ซีเหยียน​จะไม่ถูก​กับ​ฮูหยิน​อวี้​ แต่​ถ้าเป็น​มหา​เสนาบดี​หลิน​ละ​ก็​ นาง​จะต้อง​ฟังแน่​

ในขณะที่​กลุ่มคน​ได้​พา​กัน​ไป​ที่​ห้องทำงาน​ของ​มหา​เสนาบดี​หลิน​นั้น​ หลิน​ซีเหยียน​ก็​ส่งคน​ไป​จัดการ​ปิดผนึก​ทางเข้า​เรือน​เชีย​นเหยียน​

“คุณหนู​เจ้าคะ​ ถ้าคุณหนู​ปิดผนึก​ทางเข้า​เช่นนี้​ แล้ว​ต่อจากนี้​ท่าน​จะออก​ไป​ซื้อ​ของ​อย่างไร​ล่ะ​เจ้าคะ​?”

ถึงจะเป็น​คำสั่ง​ของ​คุณหนู​ แต่​จิ่งชุน​ก็​พูด​ขึ้น​มาด้วย​ความ​ไม่เข้าใจ​ แต่​นาง​ก็​พอ​จะมองออก​ว่า​คุณหนู​ในเวลานี้​อารมณ์ไม่ดี​เอา​มาก​ ๆ หรือว่า​… คนใน​ตระกูล​รังแก​คุณหนู​อีกแล้ว​อย่างนั้น​หรือ​?

ยิ่ง​จิ่งชุน​คิด​เท่าไร​ ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ว่า​นาง​คิด​ถูก​มากขึ้น​เท่านั้น​ นาง​จึงได้​ทำ​ตามคำสั่ง​ของ​หลิน​ซีเหยียน​ “ถ้าคุณหนู​จะปิดผนึก​ประตู​ ข้า​ก็​จะปิด​ให้​แน่น​ที่สุด​เพื่อ​จะได้​ไม่เจอ​คน​ไม่ดี​นอก​ประตู​นั่น​อีก​”

หลิน​ซีเหยียน​รู้สึก​ตกใจ​ขึ้น​มาเล็กน้อย​กับ​ท่าที​ของ​จิ่งชุน​ที่​เปลี่ยนไป​ นาง​จึงถามอีก​ฝ่าย​ “ไม่ใช่ว่า​เมื่อ​สักครู่​เจ้ายัง​ค้าน​ข้า​อยู่เลย​ไม่ใช่หรือ​? แล้ว​ทำไม​ตอนนี้​ถึงได้​เห็นด้วย​กับ​ข้า​เสีย​ล่ะ​?”

จิ่งชุน​กัดฟัน​แน่น​ราวกับว่า​ตัวนาง​ก็​มีศัตรู​คน​เดียวกัน​กับ​นาย​หญิง​ “ปิดผนึก​ประตู​นั่น​ก็​เพื่อ​ที่​คุณหนู​จะได้​ไม่ต้อง​ถูก​คน​พวก​นั้น​รังแก​ได้​อีก​อย่างไร​ล่ะ​เจ้าคะ​”

หลิน​ซีเหยียน​จึงเข้าใจ​ในที่สุด​ว่า​จิ่งชุน​กำลัง​คิด​อะไร​อยู่​ นาง​จึงหันไป​ยักคิ้ว​ให้​เทียน​เอ๋อ​ที่​กำลัง​ปิดปาก​กลั้น​เสียงหัวเราะ​

“เทียน​เอ๋อ​ เล่า​ให้​จิ่งชุน​ฟังซิว่า​เมื่อ​สักครู่​เรา​ทำ​อะไร​ลง​ไป​”

เทียน​เอ๋อ​จึงหยุด​หัวเราะ​แล้ว​จากนั้น​ก็​กระแอม​ และ​ทำเป็น​ตี​สีหน้า​จริงจัง​ “เมื่อ​สักครู่​ท่าน​แม่ได้​จัดการ​สั่งสอน​พวก​ผู้หญิง​ลิ้น​ยาว​พวก​นั้น​ และ​ตอนนี้​ทำการ​ปิดผนึก​ทางเข้า​ก็​เพราะ​กลัว​ว่า​คน​พวก​นั้น​จะเข้ามา​สร้าง​ปัญหา​ได้​น่ะ​ขอรับ​!”

“ผู้หญิง​ลิ้น​ยาว​? และ​ยัง​มากมาย​ด้วย​?”

จิ่งชุน​ก็ได้​ม้วน​แขน​เสื้อ​ขึ้น​มาแล้ว​กล่าว​อย่าง​โมโห​ “อย่า​ได้​กลัว​ไป​เจ้าค่ะ​คุณหนู​ ถ้าเป็น​เจ้าพวก​ปาก​เล็ก​ปาก​น้อย​ใน​จวนจะ​มาหาเรื่อง​คุณหนู​ล่ะ​ก็​ ข้า​จะแหกปาก​พวก​มัน​เอง​เจ้าค่ะ​”

จากนั้น​นาง​ก็ได้​มอง​มาที่​หลิน​ซีเหยียน​แล้ว​กล่าว​ปลอบ​นาง​ “คุณหนู​เจ้าคะ​ พวก​สาวใช้​ใน​จวน​นี้​ต่าง​ก็​ทำสัญญา​ขาย​ตัวเอง​กัน​หมด​แล้ว​ ดังนั้น​พวก​ท่าน​ไม่จำเป็นต้อง​ไป​กลัว​พวก​มัน​เจ้าค่ะ​”

หลิน​ซีเหยียน​ก็ได้​ยักคิ้ว​โดยที่​ไม่อธิบาย​อะไร​และ​แกล้ง​ทำเป็น​น่าสงสาร​ “เมื่อ​ถึงตอนนั้น​ จิ่งชุน​เจ้าจะต้อง​ปกป้อง​ข้า​ด้วย​นะ​”

“ไม่ต้อง​กังวล​เจ้าค่ะ​คุณหนู​!” จิ่งชุน​ตอบ​อย่าง​ฮึกเหิม​ กำลังใจ​พุ่ง​สูงปรี๊ด​

เทียน​เอ๋อ​นั้น​รู้จัก​มารดา​ของ​ตัวเอง​ดี​ เขา​จึงยิ้ม​อย่าง​ชั่วร้าย​ออกมา​และ​รอ​ดู​สิ่งที่จะ​เกิดขึ้น​

อย่าง​ที่​คาด​เอาไว้​ ไม่นาน​นัก​เสียง​ของ​มหา​เสนาบดี​หลิน​ก็ได้​ดัง​มาจาก​ข้างนอก​ “หลิน​ซีเหยียน​ ออกมา​ข้างนอก​เดี๋ยวนี้​!”

เสียง​นั้น​มาพร้อมกับ​เสียง​ฝีเท้า​ที่​ดู​วุ่นวาย​ ซึ่งฟังแล้ว​น่าจะเป็น​เพราะ​มหา​เสนาบดี​หลิน​ได้​พา​คน​มากมาย​มาด้วย​แน่​

จิ่งชุน​พลัน​มอง​ไป​ที่​คุณหนู​ที่​ไม่มีสีหน้า​หวาดกลัว​เลย​แม้แต่น้อย​ นาง​จึงได้​เดา​ว่า​คุณหนู​นั้น​จะต้อง​ไป​ทำให้​สาวใช้​เป็น​ใบ้​ แล้ว​พวก​นาง​ก็​เอา​ไป​ฟ้อง​ให้​นาย​ท่าน​ออกมา​จัดการ​ทวง​ความยุติธรรม​ให้​พวก​ตัวเอง​เป็นแน่​

หลิน​ซีเหยียน​หยิบ​เอา​แก้ว​ชาขึ้น​มาและ​รู้สึก​ได้​ถึงสายตา​ของ​จิ่งชุน​ จากนั้น​นาง​จึงถอนหายใจ​ก่อน​จะค่อย ๆ​ ยู่​คิ้ว​ขณะ​มอง​ไป​ที่​จิ่งชุน​ “จิ่งชุน​ข้า​กลัว​เหลือเกิน​ ข้า​จะทำ​อย่างไร​ดี​?”

ริมฝีปาก​ของ​จิ่งชุน​ก็ได้​กระตุก​เล็กน้อย​ สีหน้า​ของ​นาง​ก็ได้​บ่งบอกถึง​ความ​ช่วยไม่ได้​ “คุณหนู​เจ้าคะ​ ท่าน​ควรจะ​สั่น​แก้ว​ชาใน​มือ​สักหน่อย​นะ​เจ้าคะ​ มัน​ถึงจะได้​ดูเหมือน​กลัว​น่ะ​เจ้าค่ะ​”

….

เชิงอรรถ​

[1] คน​ลิ้น​ยาว​ หมายถึง​คน​ที่​ชอบ​นินทา​

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด