Chapter 126 – เจ้าไม่ได้มีแผนที่จะชิ่งหนีใช่มั๊ย?
ทักษะกลั่นสกัดกู่?!

หัวใจลั่วเทียนเต้นอย่างไว.

ถ้าเขาสามารถประสบความสำเร็จในการบ่มเพาะทักษะนี้ นั่นหมายความว่าเขาจะมีกองทัพที่แข็งแกร่งจากแมงกู่?!

เมื่อถึงตอนนั้นเขาอาจจะกวาดล้างทั้งเทือกเขาวิญญาณทั้งหมด!

กวาดล้างเทือกเขาวิญญาณทั้งหมด…ค่าExpจะได้เท่าไร?

ความเร็วในการอัพเลวลมันก็ราวกับขึ้นจรวด!

หัวใจของเขาสั่นไหว!

หัวใจของเขาสั่นไหวอย่างรวดเร็ว!

ความกล้าหาญของเหล่าร่างอมตะพวกนี้ทำให้ลั่วเทียนสนใจอย่างมากในการปรับแต่งอันเดตและทักษะกู่มันจำกัดให้ใช้กับคนงั้นรึ? จะเกิดอะไรขึ้นหากว่าเขาเอาแมลงเหล่านี้เข้าไปใส่ในร่างของสัตว์ร้าย?

สัตว์ปีศาจระดับ 5 หรือ 6…ถ้าเหล่าสัตว์ปีศาจที่มองเห็นไม่สิ้นสุดอยู่ภายใต้การควบคุมของเขามันจะเป็นอย่างไร?

“อึก~!”

ลั่วเทียนกลืนน้ำลายก่อนจะถาม“ยายเฒ่า นี่เป็นทักษะกู่จริงๆ?”

ยายเฒ่าถอนหายใจก่อนที่จะตอบ“อืม นี่เป็นสิ่งที่อันตรายต่อเผ่าหลักของโลก เป็นที่มาของความชั่วร้ายทั้งหมดและข้าเกลียดมันเมื่อไม่กี่ร้อยปีที่แล้ว มีหลายครั้งที่ข้าต้องการเผามัน แต่ในที่สุดข้าก็ไม่กล้า ข้ามีความรู้สึกเล็กน้อยว่าต้องเก็บมันไว้ในอนาคต.”

หลังจากนั้น…

การแสดงออกของยายเฒ่าก็เปลี่ยนไปเมื่อนางมองมาที่ลั่วเทียน“เจ้าคือสิ่งที่สวรรค์วางแผนไว้ให้กับเรา.”

ลั่วเทียนตกใจและถาม “ยายเฒ่า ท่านคงไม่เชื่อว่าข้าเป็นคนในคำทำนาย?”

“คำทำนาย?”

“นั่นถูกสร้างขึ้นมาจากข้า.”หญิงชรายอมรับตรงๆว่าเป็นคนแต่งเรื่องคำทำนาย ตั้งแต่ต้นนางเป็นคนโกหกมาโดยตลอด ทุกวันนางจะพูดพล่ามในภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจเพื่อเพิ่มสถานะแม่หมอของนาง นางเป็นคนที่จุดประกายความหวังเพื่อที่จะให้เผ่าหลักของโลกไม่ทิ้งตัวตน.

ลั่วเทียนตกใจกับการยอมรับสิ่งนี้และพูดกับตัวเอง“เวรเอ้ย นี่มันคนตอแหลแห่งปี! นางน่ากลัวฉิบหาย!บิดาคนนี้ตกลงไปในกับดักของนางที่เรียกว่าคนในคำทำนาย เรียกข้าว่าอมตะงั้น อมตะงี้ ข้าไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะเป็นเรื่องโกหก ข้าใช้ตัวตนของอมตะเพื่อที่ข้าจะได้รับหญิงสุดร้อนแรงเพื่อมาอุ่นเตียงในคืนนี้ แต่ดูเหมือนว่าข้าจะไม่อาจบรรลุเป้าหมายนี้ได้.”

ยายเฒ่ายิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น ข้าทำอย่างนั้นเพราะมันเป็นตัวเลือกสุดท้าย.”

“เห้อ…”

“ข้าทำบาปนัก ข้าไม่อนุญาติให้สามีคู่มือส่งการสกัดกลั่นกู่ให้กับคนอื่น.”

“ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะความผิดของข้า ทำให้เกิดสถานการณ์ในปัจจุบัน.”

ขณะที่ยายเฒ่าพูด น้ำตาก็ไหลออกจาตาของนาง “ถ้าไม่ใช่เพราะข้าอนุญาตให้สามีส่งบันทึกกู่นั่นไปยังหยินซาง มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสร้างเมืองภูเขาศพทมิฬ นอกจากนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะนำเผ่าพันธุ์หลักของโลกไปสู่โลกไม่รู้จักตาย มันเป็นความผิดพลาดจากความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของข้า ข้าต้องการให้เผ่าพันธุ์หลักของโลกกลับขึ้นไปบนพื้นและฟื้นฟูเผ่าพันธุ์ของเรา หญิงเฒ่าคนนี้ประเมิณตัวเองมากเกินไป เห้อ…”

ไม่นานถอนหายใจยาวอีกครั้ง.

ยายเฒ่ามีความหดหู่บนใบหน้านางอย่างมาก จากนั้นเธอก็ถามลั่วเทียน“เจ้ายินดีที่จะช่วยเราหรือไม่?”

“แม่ง!”

“บิดาได้รับเควสนี้แล้วทำไมจะไม่ช่วย?”ลั่วเทียนพูดกับตัวเอง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ยายเฒ่า ข้ายอมรับที่จะช่วยท่านฆ่าผู้นำเมืองภูเขาศพทมิฬแล้ว ท่านลืมไปแล้วรึ?”

“เห้อ…”

“ดูท่าความทรงจำของข้าคงไม่ดี.”ยายเฒ่าตบหัวของนางเองก่อนจะกล่าวว่า “ข้ายังมีคำขออีกเล็กน้อย.”

ลั่วเทียนตอบ “แค่บอกข้ามา.”

ยายเฒ่าพูด “เจ้าช่วยสามีข้าได้หรือไม่? เขาถูกขังอยู่ลึกลงไปในนครภูเขาศพทมิฬ มีข่าวลือว่าที่ลึกลงไปนั่นก็เหมือนกับทะเลซากศพที่หยินซางใช้สร้างยามของเขา สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยศพราวกับเป็นดินแดนแห่งผีดิบ พวกเขามีแค่ร่างกายแต่ไม่มีจิตวิญญาณและกำลังให้หยินซางปลูกแมลงกู่ลงไป.”
“ทะเลซากศพ?”

งั้นมันก็ควร มีเยอะ มาก มาก มาก…

ถ้างั้น…

เสียงกลืนน้ำลายดังมาจากลั่วเทียน ในสายตาของเขาผู้คนเหล่านี้ไม่ถือว่าเป็นทะเลซากศพ แต่เป็นทะเลExp เขาจะได้รับExp เท่าไรจากการใช้หมื่นฟ้าคำราม?

ทันทีหลังจากนั้น…

ลั่วเทียนตอบทันที“ยายเฒ่า มันอยู่ที่ไหน? ข้าจะไปที่นั่นเพื่อช่วยสามีท่านทันที แต่…ข้าต้องถามความจริงกับท่าน ท่านคิดว่าสามีของท่านอยู่รอดในสถานที่เหล่านั้นจริงๆ?”

ทะเลซากศพ!

คนธรรมดาที่ไหนจะไปอยู่ที่นั่นได้?

ยิ่งไปกว่านั้นหยินซางจะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่อย่างสงบงั้นรึ?

ยายเฒ่ามองอย่างสงบและตอบว่า“หยินซางจะไม่ฆ่าเขาเพราะว่าเขายังไม่ได้รับทักษะกู่และเขาได้ปรับแต่งแมลงกู่นั้นยังคงมีพิษอยู่มากและพวกที่ได้รับก็ไม่เหมือนกับมนุษย์อีกต่อไป สามีของข้าสามารถช่วยเขาได้เพราะสามีของข้าเป็นคนเดียวในโลกที่ปัดเป่าพิษของแมลงกู่ได้ นั่นก็คือความสามารถลับของเผ่าหลักของโลกและเราจะไม่ส่งต่อไปให้ใคร.”

“โอ้.”

“นั่นก็ง่ายต่อการจัดการแล้ว บอกข้าหน่อย หากข้าไปถึงที่นั่นและข้าสามารถช่วยเหลือเขาอย่างรวดเร็วได้อย่างไร.”ลั่วเทียนไม่อาจรอได้เพราะค่าExpจากเหล่าผู้ไม่รู้จักตายนั้นล่อลวงมากเกินไป ถ้าเป็นสิ่งที่ยายเฒ่าบอกนั่นก็หมายความว่ามียามไม่รู้จักตายทั่วทุกหนทุกแห่งในทะเลศพ การอัพเลเวลก็น่าจะเร็วมากราวกับจรวด!

ยายเฒ่าส่ายหัวและตอบ “ข้าไม่รู้ว่าที่นั่นอยู่ที่ไหนและน่าจะมีเพียงหยินซางคนเดียวเท่านั้นที่รู้.”

“เวร!”

ลั่วเทียนสถบเสียงดังออกมา “แล้วข้าจะช่วยเขาได้อย่างไร?”

ยายเฒ่าก็พูดต่อว่า “ความแข็งแกร่งของเจ้าอยู่เกินกว่าระดับบ่มเพาะของเจ้าและหยินซางต้องการคนอย่างท่านเพื่อที่จะสร้างยามไม่รู้จักตายของเขา ตราบเท่าที่เจ้าถูกจับกุมและถูกนำตัวไปยังภูเขาศพทมิฬ เจ้าจะถูกส่งไปยังทะเลซากศพ ในเวลานั้นเจ้าจะได้พบกับสามีข้าแน่นอน.”

“แม่~…”

“ยายเฒ่า ท่านกำลังส่งข้าไปตาย.”

“เนื่องจากหยู่ฮั่นอยู่ในขอบเขตปราณสุดยอดเชียวชาญ หยินซางน่าจะมากกว่านั้นและขอบเขตจิตวิญาณน่าจะมีความเป็นไปได้มากที่สุด?”ลั่วเทียนเรื่มวางแผนของเขาต่อ “ความแข็งแกร่งของข้ามีมาก  แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่ข้าจะมาเผชิญหน้ากับขอบเขตปราณจิตวิญญาณ จะเกิดอะไรขึ้นหากว่าเขาไม่อยากจับตัวข้าและทำร้ายข้าแทน?”

คิ้วของยายเฒ่าลู่ลง.

เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดตัวเองลง.

ทั้งสองคนต่างก็เงียบไป

ไม่นานหลังจากนั้น…

ลั่วเทียนมองไปที่ใบหน้าที่น่าสังเวชของยายเฒ่าและถอนหายใจ“งั้นมีทางไหนอีก?”

ยายเฒ่าส่ายหัวและพูด “ถ้าเจ้ายอมรับคำขอร้อง ข้าจะให้ทักษะกลั่นสกัดนั่นทันที นี่คือทักษ ระดับ ปฐพี ซึ่งมีผู้เชียวชาญระดับเทพมากมายที่จะสู้รบเพื่อมัน มันยังอาจจะนำความขัดแย้งจากที่อื่นมาอย่างมาก.”

“บัดซบ หยุดที่จะล่อลวงข้า.”

“แม้ว่าจะเป็นทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่มันก็ไม่มีความหมายหากว่าข้าตาย.”ลั่วเทียนพูดอย่างไม่มีความสุข.

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้กระทั่งไอเทมระดับศักดิ์สิทธิ์ มันก็เป็นได้แค่เพียงลมตดของหมาเท่านั้นหากว่าตาย!

ยายเฒ่ากลับมาเงียบลงอีกครั้งและน้ำตาไหล ดวงตาแสดงให้เห็นความปรารถณาที่ไม่มีสิ้นสุดที่แสดงให้เห็นถึงร่องรอยแห่งความโศกเศร้า.

“เห้อ…”

“เอาหนังสือกลั่นสกัดกู่มาให้ข้า.”ในที่สุดลั่วเทียนก็ยอมแพ้และถอนหายใจ.

เขาคงเป็นคนไม่มีหัวใจจริงๆหากว่าเห็นหญิงชราที่ร้องไห้และไม่ช่วย.

พูดตามตรง…

แต่ลั่วเทียนก็ไม่โง่พอกับความกระตุ้นของนาง ในความคิดเขามีวิธีของเขาและเขาจะเล่นรอบๆเพื่อรอจัดการหยินซาง.

การแสดงของยายเฒ่าเริ่มเปลี่ยนไปและมีรอยยิ้ม “เจ้ายอมรับคำขอของข้า?”

“แม่ง!”

“ข้าถูกเจ้าหลอกอีกแล้ว!”ลั่วเทียนสถบแต่จากนั้นเขาก็พูดต่อ “ข้าจะทำให้ดีที่สุด.”

ยายเฒ่ามีความสุขมากจนเหมือนกับเด็กน้อยๆที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอส่งหนังสือทักษะการสกัดกลั่นกู่ให้กับลั่วเทียนและกล่าวว่า “ตราบเท่าที่เจ้าทำดีที่สุดแล้วข้าแน่ใจว่าเจ้าจะช่วยสามีของข้าและช่วยเผ่าหลักของโลกเราด้วยเช่นกัน 555…”

ลั่วเทียนมองไปที่หนังสือและพลิกดูบางหน้า เขาตกใจและพูดกับตัวเอง“มันทรงพลังเป็นอย่างมาก มันเป็นทักษะระดับปฐพี มันเป็นความปราบปลื้มของกู่ แน่นอนว่าข้าต้องเรียนรู้มัน 555…”

ทันทีหลังจากนั้น…

ลั่วเทียนถาม “เยาเฒ่า มีพื้นที่ที่จะพาข้าขึ้นไปด้านบนหรือไม่?”

การแสดงออกของยายเฒ่าเริ่มตกใจและตอบสนอง“ทำไมเจ้าต้องกลับด้วย? เจ้าไม่ได้วางแผนที่จะหนีไปใช่ไหม?”

ลั่วเทียนยิ้มอย่างลึกลับ“ข้าจะปล่อยให้ท่านเดา!”