บทที่ 634 สัมผัสที่หกของสตรี

บทที่ 634 สัมผัสที่หกของสตรี

ซูอันอธิบายว่า “เมื่อครู่นี้ข้าพูดดังจะตาย แต่นายน้อยซ่างกลับไม่ได้ยินเลย เจ้าก็น่าจะเห็นแล้วจริงไหม? ข้าหมายความว่าขณะนี้หูของเขาต้องมีบางผิดปกติแน่นอน ซึ่งหมอเทวะจี้เคยบอกกับข้าว่าสาเหตุของปัญหาเกี่ยวกับหูส่วนใหญ่ที่เกิดกับชายหนุ่มอายุยังน้อย มาจากไตที่อ่อนแอ”

“ไตอ่อนแอ?” ใบหน้าของเซี่ยเต๋าอวิ๋นแดงก่ำ ในฐานะที่นางเป็นคนที่รักการอ่านและมีความรู้ นางย่อมรู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร

ซ่างเชียนเดินสะดุดจนเกือบจะล้มลง เขาโกรธมากจนหันหลังกลับและพร้อมที่จะโจมตีซูอัน

—

ท่านยั่วยุซ่างเชียนสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 811!

—

ซ่างหงดึงเขากลับมา “สงบใจไว้! เขาตั้งใจล้อเลียนเจ้า วันนี้เป็นวันสำคัญ อย่าทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายสมใจเขา!”

“ท่านพ่อ! แต่การที่ไอ้สารเลวนั่นยังคงยิ้มและเดินเตร่ไปรอบ ๆ บ้านเราแบบนี้ มันกำลังจะทำให้ข้าบ้า!” ใบหน้าของซ่างเชียนแดงก่ำ

ซ่างหงปลอบโยนเขา “ไม่ต้องห่วง ตระกูลฉู่จะถูกจัดการเร็ว ๆ นี้ เขาไม่สามารถแสดงท่าทางอวดดีแบบนี้ได้อีกนานนักหรอก”

ซ่างเชียนกัดฟัน “เมื่อถึงเวลา ข้าจะถลกหนังมันทั้งเป็นและทำให้มันเสียใจที่เกิดมาในโลกนี้!”

ซ่างหงขมวดคิ้ว เขาชื่นชมความสามารถของซูอันและต้องการพาอีกฝ่ายมาอยู่ฝั่งเดียวกับตนเอง อย่างไรก็ตาม หากลูกชายของเขามีความขุ่นเคืองอย่างรุนแรงต่อซูอัน ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะทำร้ายความรู้สึกของ ซ่างเชียน เรื่องนี้ค่อยคิดอีกทีหนึ่ง

หลังจากความวุ่นวายก่อนหน้านี้ ส่งผลให้พิธีมงคลสมรสเริ่มดำเนินไปเร็วขึ้น

ในที่สุดก็มีคนตะโกนว่า “เจ้าสาวมาแล้ว! เจ้าสาวมาแล้ว!”

ทุกคนหันไปมอง เจ้าสาวคนใหม่ในชุดสีแดงสดค่อย ๆ เดินเข้ามาโดยมีสาวใช้คอยประคอง

แม้ว่าใบหน้าของนางจะมีผ้าคลุมอยู่ แต่ก็ยังเห็นได้ชัดเจนจากรูปร่างว่านางเป็นสาวงามอย่างยิ่ง

ซูอันจำเจิ้งตานได้ด้วยการมองเพียงปราดเดียว เขาคุ้นเคยกับทุกส่วนของนาง นางดูเย้ายวนกว่าเมื่อก่อนซะอีก ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น และเหตุผลส่วนใหญ่เป็นเพราะเขา

รอยยิ้มแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้าของซ่างเชียน เมื่อเขาเห็นเจิ้งตาน

ฮึ่ม! ซูอัน เจ้าโอ้อวดเรื่องสาวงามมานานแล้ว ตอนนี้ข้าจะมีคนงามในอ้อมแขนของข้าเองเช่นกัน

เขารีบเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและจับปลายริบบิ้นผ้าไหมสีแดง เจิ้งตานจับปลายอีกด้านหนึ่ง เช่นเดียวกับที่เขาพาเจ้าสาวเข้าไปข้างใน

ซูอันรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะทำพิธีมงคลสมรส ทำไมสิ่งที่เขาเตรียมไว้ยังไม่มาถึงอีก!?

ซูอันกังวลใจมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าจะแน่ใจว่าสิ่งที่เขากำลังรออยู่จะต้องมาอย่างแน่นอน

ถ้ามันมาถึงวันนี้ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตาม หากไม่เป็นเช่นนั้น เขาควรจะนั่งรอดูเจิ้งตานและซ่างเชียนเชื่อมสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยากันโดยที่ตัวเองไม่ทำอะไรงั้นเหรอ?

แม้ว่าชายหนุ่มจะสำเร็จแผนวางยาพิษซ่างเชียนด้วยยาเสื่อมสมรรถภาพของจี้เติ้งถูเรียบร้อยแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามอารมณ์แปลก ๆ ที่เกิดขึ้นมาได้ ขณะมองดูทั้งสองดำเนินพิธีมงคลสมรส

เฮ้อ…ข้ากำลังทำอะไรอยู่ รู้สึกสับสนไปหมด ข้าไม่ได้แค่ทุ่มหินใส่เท้าตัวเองหรอกเหรอ?

เสียงอ่อนโยนพูดเข้ามาในหูของเขา “อาซู ข้าได้ยินมาว่าเจ้าให้หมวกสีเขียวซ่างเชียนหรือ?”

ซูอันเงยหน้าขึ้น เจิ้งตานกำลังเดินอยู่ขณะถือริบบิ้นสีแดง ทุกคนต่างชื่นชมในความสง่างามของนาง แต่ไม่มีใครรู้ว่านางกำลังคุยกับซูอันผ่านกระแสพลังชี่

“ข้าจะให้อะไรเขาได้อีกนอกจากมัน!” ซูอันตอบอย่างขุ่นเคือง

“เจ้านี่ร้ายนักนะ” เสียงของเจิ้งตานฟังดูแตกต่างออกไป ซึ่งแน่นอนว่าสีหน้าของนางภายใต้ผ้าคลุมหน้านั้นคงกำลังแสดงออกอย่างชัดเจน “ซ่างเชียนคงจะฆ่าเจ้าแน่นอนถ้าเขารู้ว่าหมวกสีเขียวหมายถึงอะไร”

ซูอันหัวเราะ “เจ้าเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร เขาย่อมไม่รู้ ถ้าเจ้าไม่บอกเขา”

เจิ้งตานถอนหายใจ “อาซู เจ้าสนุกกับเขาเกินไปแล้ว มันสายเกินไปแล้วที่จะหยุดการแต่งงานระหว่างสองตระกูลของเรา โปรดอย่าทำอะไรที่จะทำให้ตัวเจ้าตกอยู่ในอันตราย”

“สายเกินไปงั้นเหรอ? อาจจะไม่หรอก” ซูอันพูดพร้อมกับหัวเราะ

เจิ้งตานกัดริมฝีปาก “ข้าจะทิ้งทุกอย่างและหนีไปกับเจ้าถ้าข้าแค่คิดถึงแต่ตัวเอง แต่การแต่งงานครั้งนี้เป็นมากกว่าแค่ซ่างเชียนและตัวข้า มันแสดงถึงการเกี่ยวดองกันของตระกูลเจิ้งและตระกูลซ่าง ซึ่งเป็นข้อตกลงที่จะนำผลประโยชน์ร่วมกันมาสู่ผู้คนมากมายของทั้งสองตระกูล ข้าไม่สามารถถอยออกมาได้จริง ๆ”

“ข้าแน่ใจว่าเจ้ารู้ว่าข้าแต่งงานกับเขาในนามเท่านั้น ข้าจะไม่ปล่อยให้เขาแตะต้องตัวข้า นอกจากนี้ หลังจากสิ่งที่เจ้าทำกับเขา เขาไม่สามารถทำอะไรกับข้าได้แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม”

ซูอันตอบกลับ “ไม่ต้องกังวล การกระทำของข้าจะไม่สร้างความยากลำบากให้กับเจ้า”

เจิ้งตานถอนใจ “ข้าก็หวังอย่างนั้น”

มีพิธีการตามมามากมาย ซ่างหงเหลือบมองไปทางซูอันหลายครั้งและถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั่งดื่มเพียงคนเดียว

สถานการณ์จะซับซ้อนขึ้นหากซูอันตัดสินใจที่จะเริ่มต้นบางสิ่งในระหว่างงานแต่งงานครั้งนี้

เซี่ยเต๋าอวิ๋นมองซูอันแปลก ๆ “อาซู มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเจ้ากับแม่นางเจิ้ง?”

“ทำไมเจ้าถึงคิดอย่างนั้น?”

“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ข้ารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเจ้ากับนางค่อนข้างแปลก” เซี่ยเต๋าอวิ๋นกล่าว “ในสถาบันจันทร์กระจ่าง เจิ้งตานมักจะปรึกษาเจ้าเกี่ยวกับเลขคณิตเสมอ แต่นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาระหว่างอาจารย์กับศิษย์ ทว่าวันนี้เจ้ากลับทำตัวแปลก ๆ เหมือนกัน เจ้าดูเหมือนคนรักที่ผิดหวัง เต็มไปด้วยความซึมเศร้าคล้ายกับคนเมาสุรา”

ซูอันตกตะลึง ที่เขาว่ากันว้าผู้หญิงมีสัมผัสที่หกน่าจะเป็นเรื่องจริง นางสามารถเข้าใกล้ความจริงได้เพียงแค่มีเบาะแสเหล่านี้?

“จินตนาการของแม่นางเซี่ยช่างโลดโผนเสียจริง เจ้าคงอ่านนิยายรัก ๆ ใคร่ ๆ เยอะเกินไป” เขาย่อมไม่ยอมรับมัน แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่สนใจ เขาก็ยังต้องพิจารณาถึงชื่อเสียงของเจิ้งตาน

ใบหน้าของเซี่ยเต๋าอวิ๋นร้อนขึ้น “ข้าอ่านหนังสือทุกประเภทในเวลาว่าง!” นางกล่าว น้ำเสียงของนางเจือความเขินอาย

ซูอันหัวเราะและพูดว่า “เจ้าเคยอ่าน ‘ภรรยาผู้น่ารัก:เซียนกระบี่ไร้เทียมทานกับภารกิจตามหารักแท้ใน 99 คืน ‘ หรือเปล่า?

เซี่ยเต๋าอวิ๋นมองเขาด้วยความตกใจ “เจ้าชอบหนังสือเล่มนั้นด้วยเหรอ?”

ซูอันอ้าปากค้าง

นี่เจ้าก็อ่านมันด้วยเหรอ?

หนังสือเล่มนี้เป็นยาเสพติดหรือไง? เพราะเหตุใดฉู่ชูเหยียนที่เย็นชาและหยิ่งผยองกับเซี่ยเต๋าอวิ๋นซึ่งเป็นอัจฉริยะที่ได้รับการยอมรับจากสาธารณชนจึงสนใจอ่านมันขนาดนี้?

เซี่ยเต๋าอวิ๋นรู้สึกตื่นเต้นในทันทีเมื่อซูอันเอ่ยชื่อหนังสือเล่มนี้ และเริ่มต้นสนทนากับเขาอย่างกระตือรือร้นในรายละเอียดเชิงลึก

ซูอันเคยดูละครเรื่องนี้ในโลกก่อนหน้าของเขา เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะตอบนางด้วยการเดาพล็อตเรื่องซึ่งไม่ยากเย็นนัก

ในที่สุดเสียงของผู้ดำเนินงานก็ดังขึ้น “ถึงเวลาที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวจะคำนับฟ้าดิน!”

ซูอันขมวดคิ้ว พิธีได้เข้าสู่ช่วงที่สำคัญที่สุด