บทที่ 964 เหยียบแหลก!

บทที่ 964 เหยียบแหลก!

ชิวฮัวเล่ยกล่าวต่อ “ข้ารู้ว่านี่เป็นเรื่องยากมากเช่นกัน ดังนั้นหากเจ้าไม่สามารถช่วยพวกเขาได้จริง ๆ เจ้าควรยุติความทุกข์ทรมานของคนเหล่านั้นด้วยการปล่อยให้พวกเขาตายอย่างรวดเร็ว”

แม้ว่าจะไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการถึงความทุกข์ทรมานที่ต้องเกิดขึ้นในคุกหลวง

“ดี อย่างน้อยข้าก็ทำแบบนั้นได้” ซูอันเห็นด้วย อวิ้นเจียนเยว่ได้ร้องขอเรื่องที่คล้ายกันก่อนหน้านี้ เขาจะได้รับสองคำขอบคุณด้วยการกระทำเดียวกัน

“ตกลง ข้าจะหารือกับคนอื่น ๆ ของสำนัก เจ้าพักที่นี่สักหน่อยก็ได้” ชิวฮัวเล่ยออกไปอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากฐานปฏิบัติการของสำนักมารอยู่ในหอคณิกาหลวง บุคคลระดับสูงหลายคนในสำนักจึงอยู่ที่นี่…

ซูอันพยักหน้า มันไม่เหมาะสมที่เขาจะไปกับนาง ดังนั้นเขาจึงรออยู่ในห้อง มองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเบื่อหน่าย จากนั้นจึงสังเกตเห็นสิ่งแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นด้านล่าง

แก้มของฉู่โหยวเจาแดงก่ำ ขณะนี้นางเมามากแล้ว

ดูไอ้เจ้าเด็กคนนี้สิ! เจ้าไม่รู้ขีดจำกัดของตัวเองเลยเหรอ? ทำไมเจ้ามาที่หอคณิกาแล้วปล่อยให้ตัวเองเมาขนาดนี้?

ฉินกวงหยวนขมวดคิ้ว “โหยวเจาเป็นคนตัวเล็ก ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะเมามายได้ง่ายขนาดนี้”

เฉิงกังหัวเราะ “แม่นางส่วงเยว่ นายน้อยฉู่เมาแล้ว! โปรดพาเขาไปพักผ่อนแล้วดูแลเขาให้ดี!”

ส่วงเยว่หน้าแดง “ข้าโชคดีที่ได้รับใช้นายน้อยฉู่” นางพูดอย่างเคอะเขิน

นางเหลือบมองฉู่โหยวเจาเป็นครั้งคราว สายตาท่าทางเต็มไปด้วยเสน่ห์ของหญิงสาว

“อย่า…อย่ามาแตะต้องตัวข้า” ฉู่โหยวเจาพยายามผลักนางออกไป แต่ร่างกายของนางไม่มีกำลังเนื่องจากกำลังมึนเมา

“นายน้อย ให้ข้าพาท่านเข้าไปข้างใน ท่านต้องพักผ่อนแล้ว” ส่วงเยว่กล่าวอย่างอ่อนโยน

“อืม…อืม…” ฉู่โหยวเจาพึมพำตอบ

เฉิงกังจ้องมองพวกเขาสองคน ตกตะลึงในความงามของภาพเบื้องหน้า เขารู้สึกว่าฉู่โหยวเจาที่มึนเมาดูมีเสน่ห์มากกว่าส่วงเยว่ซะอีก เขารู้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนภายในร่างกาย ข้าควรแอบเข้าไปในห้องของพวกเขาและร่วมวงด้วยหรือไม่?

เขาเป็นแขกประจำของส่วงเยว่ ดังนั้นนางคงไม่ปฏิเสธเขา แต่นายน้อยฉู่ผู้นี้มีสถานะค่อนข้างพิเศษ…มันคงเป็นปัญหาหากข่าวหลุดลอดออกไป

บัดซบ? ข้าจะคิดมิดีมิร้ายกับผู้ชายไปทำไม?!

ฉินหย่งเต๋อผู้ซึ่งยุ่งอยู่กับการเล่นกับหญิงสาวบนตักพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ส่วงเยว่ น้องชายของข้าคนนี้ยังอ่อนประสบการณ์ เจ้าต้องอ่อนโยนกับเขาให้มาก”

“ไม่…อย่า…” ฉู่โหยวเจาพึมพำปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว แต่ไม่มีใครสนใจเสียงร้องเบา ๆ ของนาง

ส่วงเยว่ตอบด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก “ข้าอ่อนโยนเสมอ ทำไมข้าจะไม่ดูแลนายน้อยฉู่เป็นพิเศษล่ะ”

แน่นอนว่าคนอื่น ๆ ต่างก็ขบขันและคำรามด้วยเสียงหัวเราะ ส่วงเยว่พยุงฉู่โหยวเจาเข้าไปข้างใน

เฉิงกังมองไปรอบ ๆ จากนั้นจึงโอบกอดผู้หญิงคนหนึ่งแล้วเดินไปที่ทางเข้าด้วย “นายน้อยทั้งหลายเชิญทำตัวตามสบายนะ ข้าขอตัวไปสนุกก่อน ฮ่า ๆๆ!”

“ช่างรีบร้อนจริง ๆ!” ฉินกวงหยวนและฉินหย่งเต๋อต่างก็พูดพร้อมกัน อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ ดูมีเสน่ห์มากกว่าตอนแรก

ฉินหย่งเต๋อไม่สามารถต้านทานอารมณ์ที่พวยพุ่งได้เช่นกัน เขายืนขึ้นโอบมือรอบเอวของหญิงสาวทั้งสอง “ข้าจะเข้าไปข้างในด้วย” เขาพูดพร้อมกับหัวเราะ

ใบหน้าของฉินกวงหยวนมืดลง ทำไมถึงไม่มีความอดทนเลย! เราเคยเห็นผู้หญิงสวยทุกประเภทมาก่อน ทำไมเขาถึงรีบร้อนเช่นนี้?

“นายน้อยฉินเป็นสุภาพบุรุษที่แข็งแกร่งทั้งกายและใจอย่างแท้จริง…” หญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ พูดพลางลากนิ้วไปตามแผงหน้าอกของเขา

บางส่วนของร่างกายฉินกวงหยวนแข็งโด่

อืม…หญิงสาวจากหอคณิกาหลวงพวกนี้ค่อนข้างแตกต่าง ข้าคิดว่าการผ่อนคลายเป็นครั้งคราวก็ไม่เลวเช่นกัน

หญิงสาวพาเขาไปยังห้องที่เงียบสงบ ไม่นานนักก่อนที่จะได้ยินเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดของเตียง

…

ซูอันที่เฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ ตกตะลึง สตรีสำนักมารเหล่านี้มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง แม้แต่นายน้อยผู้มากประสบการณ์เหล่านี้ก็ยังตกหลุมพรางของพวกนางโดยไม่รู้ตัว!

เสียงฝีเท้าที่นุ่มนวลดังใกล้เข้ามา ร่างของส่วงเยว่ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา “นายน้อย ข้าได้ส่งนายน้อยฉู่เข้านอนแล้ว ข้าควรจัดให้ใครสักคน…ดูแลเขาไหม?”

ฉู่โหยวเจาเป็นน้องภรรยาของซูอัน ดังนั้นนางต้องการถามเขาก่อนเพื่อให้แน่ใจ แน่นอนว่าไม่มีทางที่นางจะลงมือเอง แต่นางมีลูกน้องที่พร้อมจะทำหน้าที่อยู่มากมาย

“ไม่จำเป็น ข้าจะไปดูเขาเอง”

ข้าจะให้หญิงสาวของที่นี่ดูแลนางได้อย่างไร? ความลับที่ว่านางเป็นผู้หญิงจะถูกเปิดเผยแน่นอน! “ว่าแต่เจ้าสังเกตเห็นอะไรไหม…แปลก ๆ เกี่ยวกับร่างกายของเขา?”

ซูอันจำเป็นต้องถาม

“แปลก?” ส่วงเยว่ดูสับสน “หมายความว่าอย่างไร นายน้อย?”

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ไม่มีอะไร ไปทำหน้าที่ของเจ้าเถอะ ข้าจะดูแลเขาเอง”

“เข้าใจแล้ว” ส่วงเยว่มองเขาอย่างแปลกใจ ชายคนนี้มาที่หอคณิกา แต่เขาไม่สนใจสาวงามรอบตัว แต่เลือกที่จะไปดูแลน้องชายภรรยาแทน อย่าบอกนะว่าเขาชอบผู้ชาย?

แต่ว่านายน้อยฉู่ผู้นั้นค่อนข้างดูดีทีเดียว…

นางพาซูอันลงไปข้างล่าง ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นเงาดำพุ่งเข้าไปในห้องของฉู่โหยวเจา ซูอันตกใจและรีบตามเข้าไปเช่นกัน

เฉิงกังเพิ่งแอบเข้าไปในห้อง เอ๊ะ? ทำไม ส่วงเยว่ไม่อยู่ที่นี่?

ความสนใจของเฉิงกังเปลี่ยนไปที่ฉู่โหยวเจาทันที ใบหน้าของเด็กหนุ่มดูสวยกว่าคณิกาในหอคณิกาหลวงซะอีก ปากเล็ก ๆ เผยอขึ้นเล็กน้อยทำให้หัวใจคนมองเต้นแรง

เฉิงกังมีความรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เขาตื่นเต้นกว่าปกติมาก แต่สถานะของอีกฝ่ายจะทำให้เขาหยุดชะงักไปชั่วครู่ แต่แล้วท้ายที่สุดความมึนเมาชนะทุกสิ่งมันทำให้เขาสูญเสียการยับยั้งชั่งใจทั้งหมด

นายน้อยฉู่ยังเมาอยู่เช่นกัน…ถ้าพรุ่งนี้เขาตื่นมาแล้วรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยที่ก้น เขาคงจะไม่สงสัยข้าหรอก…

เขากลืนน้ำลาย ถอดเสื้อผ้าแล้วกระโจนลงบนเตียง

แต่ทันใดนั้น เฉิงกังตัวแข็งค้างรู้สึกว่ามีมือแข็งแรงจับที่หลังคอ และเสียงเย็นเยียบก็ดังเข้ามาในหูของเขา “เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!!”

เฉิงกังรู้สึกหวาดกลัว เขาเหวี่ยงแขนไปข้างหลัง แต่ผ่านไปครึ่งทางเขาก็รู้สึกเจ็บที่หลังคอและไม่รู้สึกอะไรอีกเลย

ซูอันโยนเฉิงกังที่ปวกเปียกลงบนพื้น เขารู้สึกรังเกียจอย่างยิ่งกับความเป้าตุง ๆ ของอีกฝ่าย และเหยียบเท้าลงไปบนมันอย่างไร้ความปรานี

“อ๊ากกกกก!!” แม้ว่าจะหมดสติ เฉิงกังก็ยังขดตัวด้วยความเจ็บปวดราวกับกุ้งที่ปรุงสุกแล้ว

ส่วงเยว่กลืนน้ำลาย ผู้ชายคนนี้โหดเหี้ยมจริง ๆ แล้วแบบนี้พวกนางจะจัดการกับผลที่ตามมาของเรื่องนี้อย่างไร?