คำพูดของจำงเค่อฉินทำให้เฉินชำงชะงักไปครู่หนึ่ง!

นักโทษที่น่ำสนใจเหรอ น่ำสนใจยังไงกันแน่

เฉินชำงนั่งอยู่ในแผนก เริ่มรอคอยอย่ำงสนอกสนใจ

ต่อให้ไม่แน่ใจ แต่เขำก็รู ้สึกว่ำนี่เป็ นภำรกิจรอบที่สอง พอคิดถึง ตรงนี้ เฉินชำงก็ยิ่งรอภำรกิจลับต่อเนื่องนี้ เบื ้องหลังซ่อนอะไรไว้กัน แน่นะ

เฉินชำงเห็นสีหน้ำของเหล่ำเฉินค่อนข้ำงร ้อนใจ “หัวหน้ำ? นี่…คุณเป็ นอะไรไป”

เฉินปิ่งเซิงได้ยินคำพูดของเฉินชำงแล้วชะงักไปเล็กน้อย จำกนั้น จึงหันหลังมำ

“เฮ้อ ช่วงนี้เป็ นทั้งพ่อทั้งแม่ทำเอำผมเหนื่อย จริงด้วย เสี่ยวเฉิน เวรเช ้ำวันเสำร ์ทั้งวันคุณช่วยมำเข้ำแทนผมทีเถอะ”

“วันเสำร ์โรงเรียนพวกกั่วกั่วมีจัดกิจกรรม ต้องให้ผู้ปกครองตำม ไปด้วย ผมต้องไปกับเขำ”

เฉินชำงพยักหน้ำ “ครับ โอเคครับ…หัวหน้ำ แล้วภรรยำคุณล่ะ ครับ”

เฉินปิ่ งเซิงถอนใจ “หมู่นี้เมียผมยุ่งจนหัวหมุนเลย ช่วงนี้ยำที่ บริษัทเขำที่เพิ่งคิดค้นใหม่ไปชนกับบริษัทต่ำงชำติอีกแห่งหนึ่ง ตอนนี้ กำรประมูลเจอเรื่องติดขัด

“ทุนวิจัยยำครำวนี้ก้อนใหญ่ด้วย เอำตำรับยำเม็ดชะเอมดั้งเดิม มำพัฒนำ ทดลองทำงคลินิกรอบที่สำมเสร็จแล้ว ประสิทธิภำพก็ดี แต่ ดันมำชนกับยำต่ำงประเทศขนำนหนึ่ง ตอนนี้กำรประมูลกับ โรงพยำบำลใหญ่ก็ค่อนข้ำงน้อยลงด้วย ถ้ำเป็ นอย่ำงนี้ต่อไป…ผมว่ำ ห่วงโซ่เงินทุนคงจะมีปัญหำ!”

พอพูดถึงตรงนี้ เหล่ำเฉินก็อดพูดไม่ได้ “เมียผมไม่ได้กลับบ้ำน มำจะครึ่งปีแล้ว เรื่องครำวนี้ดำเนินมำสำมสี่เดือนแล้วมั้ง

“จะว่ำไปก็ละอำยใจ เรื่องเมียผม ผมยังช่วยอะไรไม่ได้เลย เห็น เขำยุ่งขนำดนั้นทุกวันแต่ผมก็ไม่มีปัญญำช่วย”

พูดมำจนตอนนี้ เหล่ำเฉินค่อนข้ำงหมดอำลัยตำยอยำก “เสี่ยว เฉิน ตอนนั้นผมไม่ได้บอกคุณเหรอว่ำอย่ำหำคนที่เก่งกว่ำคุณเกินไป ไม่ใช่แค่เพรำะระยะห่ำง แต่เพรำะบำงครั้งตอนที่คุณเห็นเขำยุ่งไม่ หวำดไม่ไหว หรือประสบกับปัญหำเข้ำ แต่คุณกลับช่วยเขำไม่ได้ ควำมรู ้สึกไร ้อำนำจแบบนี้มันคับข้องใจมำกจริงๆ!”

ขณะที่พูดเช่นนี้ เหล่ำเฉินก็อดพ่นหำยใจยำวๆ ออกมำไม่ได้

เขำก็มีควำมสำมำรถจ ำกัด ตอนนั้นที่สลบไปกับเตียงผ่ำตัดก็ เพรำะกดดันเกินไปทั้งเรื่องงำนและชีวิตส่วนตัว แถมยังอยำกช่วย ภรรยำคลี่คลำยอุปสรรค นี่ทำให้เขำไม่ได้พักผ่อนดีๆ มำนำนแล้ว

เฉินชำงเห็นสภำพเหล่ำเฉินเป็ นแบบนี้ก็อดเอ่ยขึ้นมำไม่ได้ว่ำ “หัวหน้ำ…ถ้ำทำงภรรยำคุณจะขำดเงินทุนอย่ำงรุนแรง ผมยังมีอยู่นิด หน่อย ไม่งั้นคุณเอำไปใช ้ก่อนไหม”

เหล่ำเฉินส่ำยหัวแล้วยิ้มให้ “ไม่ต้องหรอก ตอนนี้ยังไม่ใช่ปัญหำ เรื่องเงิน แล้วก็ไม่ใช่ปัญหำที่เงินสองสำมล้ำนจะแก้ได้ด้วย”

พูดถึงตรงนี้ เหล่ำเฉินก็มองเฉินชำง ยิ้มให้อย่ำงซำบซึ้ง เก็บของ เสร็จก็เตรียมตัวเลิกงำน

เฉินชำงถอนหำยใจ ควำมจริงแล้ว…หัวหน้ำเฉินดีกับเขำจริงๆ

เมตตำให้ควำมรู ้และปลูกฝังบ่มเพำะ…

ช่วงเวลำสำมปีที่ผ่ำนมำ ไม่ด้อยไปกว่ำควำมผูกพันแบบศิษย์ อำจำรย์ทั่วไปแล้ว

ถ้ำตัวเองช่วยเขำได้ เฉินชำงก็ยินดี

แต่…หัวหน้ำเฉินไม่พูด เฉินชำงก็ไม่สะดวกถำม ปล่อยไปตำม ชะตำกรรมก็แล้วกัน

พอคิดถึงตรงนี้ เฉินชำงก็อดส่ำยหัวไม่ได้

ประมำณหกโมงเย็น เสียงรถฉุกเฉินดังขึ้นแล้วหยุดลงที่หน้ำ ประตูแผนกฉุกเฉิน

เฉินชำงเห็นรถต ำรวจสองนำยจอดรถเรียบร ้อยผ่ำนหน้ำต่ำง แผนกพอดี ตำรวจสี่ห้ำนำยลงมำจำกรถ แล้วยังคุมตัวผู้ชำยที่ถูกใส่ กุญแจมือไว้คนหนึ่ง ชำยคนนั้นดูอำยุไม่ถึงสำมสิบ แต่งตัวไม่ เรียบร ้อย ผมย้อมสีดอกเลำ แต่เขำไม่หวำดกลัวสักนิด สีหน้ำสงบนิ่ง อย่ำงกับไม่สนใจคนที่อยู่รอบๆ เลยสักนิด

เฉินชำงเริ่มสงสัยขึ้นมำทันที

หลังจำกอู๋กังกับเจ้ำหน้ำที่ตำรวจร่ำงสูงใหญ่คนหนึ่งพำชำยคน นั้นเข้ำมำแล้วก็สั่งให้เขำนั่งลง

จำงเค่อฉินเดินน ำหน้ำมำ “คุณดูหน่อยสิว่ำเขำเป็ นโรคประสำท หรือเปล่ำ”

เฉินชำงอึ้งไป “หมำยควำมว่ำยังไง ทำไมเหรอครับ”

จำงเค่อฉินเกำหัว อยำกหัวเรำะแต่กลั้นไว้

“วันนี้เจ้ำหน้ำที่ถนนตงฝู่รำยงำนมำว่ำมีคนถือมีดปล้นร้ำนทอง

“พวกเรำได้ยินแล้วรีบออกไปทันที ถึงยังไงก็เป็ นกำรปล้น เรื่องนี้ ร้ำยแรงมำกอยู่ดี

“แต่…พอพวกเรำไปแล้วก็เจอเรื่องน่ำอึดอัดใจเรื่องหนึ่ง ตอนที่ พวกเรำกำลังจะเตือนให้ผู้ชำยคนนั้นวำงอำวุธลง จู่ๆ เขำก็ถือมีดมำ ตะโกนใส่เจ้ำหน้ำที่ว่ำวำงอำวุธลง ผมเป็ นต ำรวจ!”

พอเล่ำถึงตรงนี้ จำงเค่อฉินก็อดส่ำยหัวไม่ได้ “ต่อมำกระบวนกำร จับกุมของพวกเรำก็รำบรื่นดี อีกฝ่ ำยให้ควำมร่วมมือผิดปกติ ตอนที่ เดินยังบอกผมว่ำควำมจริงแล้ว…เขำเป็ นสำยลับ!

“บอกพวกเรำว่ำตอนนี้เขำกำลังดำเนินภำรกิจลับอย่ำงหนึ่งอยู่ ระหว่ำงที่ทำภำรกิจให้ลุล่วงจะเปิดเผยข้อมูลไม่ได้ หวังว่ำพวกเรำจะ ปล่อยเขำไป อย่ำทำให้เบื้องบนเสียแผน!

“แล้วยังบอกพวกเรำว่ำเขำมีเลขประจ ำตัวต ำรวจอะไร คนติดต่อ คือใคร ขึ้นตรงกับสักแผนกหนึ่ง แถมยังเคยเข้ำร่วมกับดำเนินภำรกิจ อะไรมำบ้ำง!

“ผมบอกให้นะเสี่ยวเฉิน ระดับควำมน่ำเชื่อขนำดนี้ ผมก็เกือบ เชื่อแล้ว!”

ขณะที่พูดคำนี้ออกมำ จำงเค่อฉินก็อยำกหัวเรำะอย่ำงอดไม่ได้

พอได้ฟังค ำของจำงเค่อฉิน เฉินชำงกลับชะงักไป

นี่มันเกิดอะไรขึ้น

จำงเค่อฉินพูดต่อ “จำกนั้นผมเลยค้นแฟ้ มข้อมูล พบว่ำผู้ชำย คนนี้ไม่ใช่สำยลับอะไรสักนิด ก็แค่คนเร่ร่อนว่ำงงำนคนหนึ่ง

เอ้อระเหยลอยชำย คดีก็ไม่น้อย ทะเลำะวิวำท แทรกตัวอยู่ตำม สถำนที่อย่ำงผับบำร ์ผมว่ำวันนี้เขำเงินหมดแล้วเลยออกมำปล้น

“หลังจำกตรวจกล้องวงจรปิด พวกเรำก็รู ้ว่ำชำยคนนี้ปล้นทรัพย์ จริงๆ ผมสงสัยว่ำพอเห็นพวกเรำเข้ำเลยเสแสร้ง

“แต่…คุณดูสภำพเขำสิ สงบนิ่งดีจัง นึกว่ำตัวเองเป็ นสำยลับไป แล้วจริงๆ”

จำงเค่อฉินเปิดภำพกล้องวงจรปิดจำกมือถือ พอดูจบ ตอนนี้เฉินชำงก็เข้ำใจในที่สุด หลังจำกชำยคนนี้ปล้นทรัพย์แล้วถูกจับได้ ก็บอกจำงเค่อฉินว่ำ ควำมจริงแล้วเขำเป็ นสำยลับตำรวจ! เรื่องวันนี้เขำจงใจทำเพื่อดำเนิน ภำรกิจ!

ทันใดนั้นเอง

จู่ๆ ชำยคนนั้นก็ลุกขึ้นจะสวมชุดกำวน์ที่วำงอยู่บนเก้ำอี้ อู๋กังเหวอไปเลย “ท ำตัวดีๆ หน่อย!” เขำพูดด้วยสีหน้ำจริงจัง “นี่มันเสื้อผมนะ ผมเป็ นหมออยู่ที่นี่” พอพูดออกมำแบบนี้ ทุกคนที่อยู่รอบๆ ก็ชะงักไปทันที ขนำดหวังเชียนที่เพิ่งเข้ำมำยังงงไปด้วย “นี่มันเสื้อผมชัดๆ!” หวังเชียนอดโวยไม่ได้

ชำยหนุ่มส่ำยหัว “ไม่ คุณเป็ นผู้ป่วย นั่งดีๆ เลย” ค ำพูดจริงจังของเขำพลันท ำให้ทุกคนสับสน หวังเชียนถึงกับอึ้งไป ให้ตำยสิ…ไหงฉันกลำยเป็ นคนไข้ไปได้ ฉันป่วยเป็ นอะไรน่ะ!

อู๋กังอดพูดกับชำยคนนี้ไม่ได้ “เมื่อกี้คุณไม่ได้บอกว่ำคุณเป็ น สำยลับเหรอ”

เขำผงะไปแล้วส่ำยหัว “ไม่ใช่ ผมเป็ นหมอ พวกคุณรีบปล่อยผม อีกเดี๋ยวผมมีผ่ำตัด”

ชำยคนนี้พูดจำเพ้อเจ้อด้วยสีหน้ำจริงจังจนทำเอำทุกคนกลัวไป ทันที

จำงเค่อฉินอดแค่นหัวเรำะไม่ได้ “ทำตัวดีๆ หน่อย รีบนั่งลง เส แสร ้งแกล้งท ำ อย่ำนึกว่ำผมไม่รู ้นะว่ำคุณคิดอะไรอยู่!”

ชำยคนนั้นเงยหน้ำจ้องจำงเค่อฉินอย่ำงไม่หวั่นกลัวสักนิด มือ ข้ำงหนึ่งชี้หวังเชียนที่แต่งชุดลำลอง พูดเสียงดังลั่นว่ำ “ตอนนี้ผู้ป่ วย อำกำรอันตรำย จะต้องผ่ำตัดทันที ทุกนำทีที่คุณทำให้ล่ำช ้ำในตอนนี้ ก็คือควำมสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้ป่วย!”

ไม่รู ้ว่ำเป็ นเพรำะอะไร เมื่อชำยหนุ่มพูดประโยคนี้ออกมำอย่ำง แค้นเคือง ทุกคน…เกือบเชื่อไปแล้ว

หวังเชียนยังจะร ้องไห้ ให้ตำยสิ…ฉันไปหำเรื่องใครเข้ำ จะผ่ำตัด ให้ฉันแล้วเนี่ย!

แต่เฉินชำงกลับตำเป็ นประกำย

พล็อตคุ้นจัง!

ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงดังขึ้นในสมองเฉินชำง! [ติ๊ง! ภำรกิจลับ: ควำมจริง! กระตุ้นรอบที่สอง!] [เงื่อนไขภำรกิจ: ช่วยจำงเค่อฉินวินิจฉัยนักโทษหยวนฮุยได้ สำเร็จ รำงวัลที่ได้รับหลังจำกภำรกิจสำเร็จ: กำรผ่ำตัดเย็บอุดตับ! (ระดับปรมำจำรย์)

ควำมคืบหน้ำของภำรกิจในปัจจุบัน: 30%!]