รถขับไปด้วยความเร็วสูง!
เฉินชางเองก็ร้อนใจมาก
“หมอเฉิน ตอนนี้อุณหภูมิร่างกายอยู่ที่ 39 องศา!”
มีไข้!
เฉินชางขมวดคิ้วทันที
อักเสบหรือว่าติดเชื้อ
ยังคงเป็นคำถาม
ทว่า อาจจะเป็นทั้งสองอย่าง!
ตอนนี้เอง คนไข้ก็เริ่มอาเจียนอีกครั้ง
อาหารที่ไม่ย่อยจำ นวนมากหลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ทั้ง
ยังปนเลือด
เสี่ยวเคอตอบสนองไวมาก เอาถุงมารองไว้อย่างรวดเร็วกลิ่นเหม็นเปรี้ยวคละคลุ้งอยู่ในรถ เสี่ยวเคออยู่ใกล้ที่สุด สีหน้า
กลับไม่เปลี่ยนแปลงเลยสักนิด
ราวกับว่า นี่คืองานของเธอ
เฉินชางหยิบหูฟังทางการแพทย์ขึ้นมาฟัง เสียงจากลำไส้หาย
ไป หลังจากเคาะเบาๆ เฉินชางค้นพบปัญหาหนึ่ง!
เสียงโปร่งบริเวณตับหายไป?
เฉินชางขมวดคิ้วทันที!
เขานึกถึงปัญหาที่ค่อนข้างใหญ่ปัญหาหนึ่ง
พอเขาคิดได้แบบนี้ ก็รีบเคาะบริเวณกระเพาะของเรนซ์
เสียงโปร่งบริเวณกระเพาะก็หายไป
นี่…
เฉินชางเชี่ยวชาญในการตรวจร่างกาย เรียกได้ว่ารู้จักร่างกาย
มนุษย์เป็นอย่างดี
แผนที่จำ ลองสี่มิติอนุมานอย่างต่อเนื่อง เบาะแสต่างๆ ชัดเจน
เพียงพอแล้วแม้ว่าจะไม่มีการทดสอบในห้องปฏิบัติการและการตรวจ
เอกซเรย์ แต่เฉินชางก็คาดเดาผลลัพธ์ได้แล้ว
เพราะเบาะแสสำ คัญชัดเจนอยู่แล้ว
การวินิจฉัยไม่จำ เป็นต้องทำทุกรายการ หมอแผนกฉุกเฉินที่
ประสบความสำ เร็จต้องใช้เทคนิคการวินิจฉัยที่จำ กัดเพื่อให้ได้ผล
การวินิจฉัยที่มีประสิทธิภาพ
เฉินชางนึกถึงโรคที่เป็นไปได้สูงมากโรคหนึ่ง ‘กระเพาะอาหาร
ทะลุ’ !
ถ้าเป็นแบบนี้ อาการทั้งหมดนี้ก็อธิบายได้แล้ว
อาการปวดท้องอย่างรุนแรงเป็นการแสดงออกที่ชัดเจนที่สุด
และเป็นอาการที่สำ คัญที่สุดอีกด้วย
บริเวณที่เจ็บปวดอยู่ตรงบริเวณที่มีการทะลุ และมักมีอาการ
คล้ายมีดกรีด หรือปวดแสบปวดร้อน ซึ่งโดยทั่วไปจะมีอาการอย่าง
ต่อเนื่อง แต่ก็มีกรณีที่รุนแรงขึ้นเป็นระยะๆ เหมือนเรนซ์
นอกจากนี้ ที่คนไข้อาเจียน เพราะเยื่อบุช่องท้องอักเสบจาก
แบคทีเรียและลำไส้อัมพาตอาการตอนนี้คือ ‘เป็นพิษ’
ถึงอย่างไร การมีอาหารจำ นวนมหาศาลเข้าสู่ช่องท้อง
มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเกิดอาการเยื่อบุช่องท้องอักเสบจาก
แบคทีเรีย แม้ว่าสถานการณ์ของผู้ป่วยจะไม่อยู่ในภาวะช็อค ทว่า
…เฉินชางคิดว่าผู้ป่วยคงยืนหยัดได้อีกไม่นานแล้ว
ถึงอย่างไรก็เกิดอาการลำไส้อัมพาตซึ่งบ่งบอกได้ว่าภายใน
ช่องท้องได้เกิดการติดเชื้ออย่างรุนแรงแล้ว
เฉินชางวางมือบนท้องของเรนซ์ พลันรู้สึกเหมือนสัมผัสแผ่น
ไม้อย่างไรอย่างนั้น!
“กล้ามเนื้อหน้าท้องเกร็งตลอดเวลาเมื่อถูกกด!”
นี่คือภาพจำ แรกของเฉินชาง
เขาค่อนข้างมั่นใจแล้ว!
คิดได้แบบนี้ เฉินชางก็มองหญิงอ้วนผมสีทองดวงตาสีฟ้าอายุ
ราวสี่สิบกว่าปีคนนั้น พลันพูดว่า “มีความเป็นไปได้สูงมากที่คนไข้
จะเยื่อบุช่องท้องอักเสบและลำไส้อัมพาตเฉียบพลันเพราะกระเพาะอาหารทะลุ ต้องเร่งวินิจฉัยและดำเนินการผ่าตัด คุณ
มีสิทธิ์เซ็นหนังสือยินยอมไหมครับ”
ทริชรีบพยักหน้าพร้อมอธิบาย “ไม่มีปัญหาค่ะ ฉันเซ็นได้ ฉัน
เป็นป้าและผู้จัดการของเรนซ์ ฉันมีสิทธิ์เซ็น หมอคะ หมอต้องช่วย
เรนซ์นะคะ พระเจ้า เธอเพิ่งอายุยี่สิบสี่ปี! การแข่งขันบ้าระห่ำแบบนี้
ต่อไปจะไม่ให้เข้าร่วมอีกแล้ว!”
ทริชร้อนรนมาก ประสานมือทั้งคู่อธิษฐานกับพระเจ้าไม่หยุด
ความจริงเฉินชางเองก็ไม่ได้มีความเข้าใจเกี่ยวกับการแข่งกิน
จุมากนัก จึงอดถามไม่ได้ “เธอเข้าร่วมการแข่งขันแบบนี้บ่อยเหรอ
ครับ”
ทริชส่ายหน้า “ไม่บ่อยค่ะ แม้การแข่งขันกินจุจะจัดขึ้นบ่อยครั้ง
แต่ผู้เข้าแข่งขันอย่างเรนซ์ โดยทั่วปีหนึ่งเข้าร่วมการแข่งขันไม่ถึงสิบ
ครั้ง ครั้งนี้เป็นการแข่งขันเชิงธุรกิจ และอาจจะเกี่ยวกับที่เธอเข้าร่วม
สองครั้งในเดือนที่ผ่านมา ไม่คิดเลยว่าจะกลายเป็นแบบนี้! พระเจ้า
คุ้มครองเรนซ์ด้วยนะคะ!”
เฉินชางพยักหน้าความจริงการกินจุไม่ได้เป็นมาแต่กำเนิด ต้องค่อยๆ ฝึกฝน
อย่างต่อเนื่อง ฝึกความสามารถในการขยายตัวของกระเพาะอาหาร
ในมุมมองของเฉินชาง ความสามารถนี้ไม่มีผลใดๆ นอกจาก
สร้างความเสียหายให้กับเยื่อบุกระเพาะอาหาร!
เพราะกระเพาะของผู้ใหญ่ก็เหมือนๆ กัน!
ไม่ใช่ว่ากระเพาะของคุณจะใหญ่กว่าคนอื่นได้
กระเพาะอาหารมี ‘โครงกระดูกที่มหัศจรรย์’ อยู่แล้ว
มีความยืดหยุ่นสูง เช่นเดียวกับ ‘ลูกโป่ง’
ถ้าเติมลมให้ลูกโป่ง ความจุของลูกโป่งก็จะใหญ่ขึ้น
เช่นเดียวกัน ขนาดของกระเพาะอาหารก็จะเปลี่ยนแปลงตาม
ปริมาณการกิน
ทว่า ความยืดหยุ่นของกระเพาะสูงมาก ซึ่งเป็นโครงสร้าง
ทางวิทยาศาสตร์ เพราะฉะนั้นโดยทั่วไป กระเพาะอาหารจะมีขนาด
ต่างกันไม่มาก ขอเพียงแค่ควบคุมอาการ กระเพาะก็จะกลับมาเป็น
รูปเดิมโดยดีเหมือนกางเกงยางยืด ไม่ว่าจะอ้วนหรือผอมก็ใส่ได้ แต่เมื่อ
ใส่แล้วกลับเหมือนเป็นไซซ์ที่ต่างกัน
แต่พอถอดออกมา ยางยืดของกางเกง ก็จะกลับเป็นไซส์เดิม
ความจุของกระเพาะอาหารตอนท้องว่างของผู้ใหญ่ทั่วไปจะอยู่
ที่ประมาณห้าสิบมิลลิลิตร และเพิ่มได้ถึงหนึ่งจุดห้าลิตรหลัง
รับประทานอาหาร การอิ่มท้องเกิดจากการขยายตัวของส่วนโค้งของ
กระเพาะอาหารที่มากขึ้น
ปริมาตรของกระเพาะอาหารจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามอายุ
แน่นอนว่าความจริงแล้วกระเพาะอาหารของเด็กจะเล็กมาก
หลังจากมื้ออาหาร ปริมาตรกระเพาะอาหารของเด็กแรกเกิด
อยู่ที่เจ็ดมิลลิลิตร เมื่ออายุหนึ่งขวบจะสูงถึงสามร้อยมิลลิลิตร
ผู้ใหญ่จะสูงถึงสามพันมิลลิเมตร
และความจริงนักกินจุก็ไม่ได้มีคุณสมบัติพิเศษอะไร ล้วน
ฝึกฝนกันได้
ทว่าในสถานการณ์ทั่วไป ไม่มีคนจงใจไปฝึกกระเพาะอาหารก็
เท่านั้น ถึงอย่างไรคนเราจะมีปริมาตรกระเพาะอาหารมากมายขนาดนั้นไปทำไม
โดยทั่วไปแล้ว มีเพียงนักมวยปล้ำซูโม่เท่านั้นที่เป็นแบบฉบับ
เพราะความต้องการของร่างกาย หลังจากการฝึกพิเศษถึงขั้น
รับประทานอาหารได้มากกว่าคนทั่วไปถึงสิบ หรือยี่สิบเท่า
ทว่า…เป่าลูกโป่งใหญ่ขนาดนั้น แน่นอนว่าแตกได้!
กระเพาะอาหารไม่ได้ขยายตัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่มีขีดจำ กัด
หากปริมาณอาหารที่รับประทานเกินขีดจำ กัดความจุของ
กระเพาะอาหารอยู่เสมอ กล้ามเนื้อผนังกระเพาะอาหารจะยืดออก
บางลงจนบางลงส่งผลให้กระเพาะอาหารขยายเฉียบพลัน
ยิ่งกว่านั้น ถ้ามีแผลในกระเพาะอาหารอยู่แล้ว บวกกับการ
ขยายตัวอย่างเฉียบพลันของกระเพาะอาหาร แน่นอนว่ากระเพาะ
จะต้องทะลุ!
ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรเลย เฉินชางจ้องจอภาพคลื่น
ไฟฟ้าหัวใจ ที่ความดันโลหิตต่ำลงน่าจะเกิดจากอิเล็กโทรไลต์
[1]และเลือดออกภายในคิดแล้วเฉินชางก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาติดต่อโรงพยาบาล
ให้เปิดทางเตรียมผ่าตัดโดยเร็วที่สุด
ไม่นานรถก็จอดอยู่หน้าแผนกฉุกเฉิน มีคนรออยู่หน้าประตู
แล้ว!
เฉินชางและเสี่ยวเคอเข็นรถเข็นลงมา!
ทีมงานที่มาพร้อมกับรถฉุกเฉินช่วยจัดการเรื่องเอกสาร
ส่วนเฉินชางเริ่มออกคำสั่งอย่างเร่งรีบ
“ตรวจความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด การทำงานของตับและไต
กรุ๊ปเลือดและการแข็งตัวของเลือด…”
“ตรวจการติดเชื้อ!”
“CT ช่องท้อง”
“เอกซเรย์ทรวงอก!”
……
ศูนย์ฉุกเฉินช่างเป็นโรงพยาบาลที่ทำงานยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่มีหยุด
ทุกแผนกล้วนเข้าสู่โหมดทำงานในชั่วพริบตาการตรวจโรคและการเตรียมความพร้อมก่อนผ่าตัดได้เสร็จสิ้น
แล้ว แผนกธนาคารเลือดก็ส่งเลือดที่ต้องใช้มาเพิ่มอุณหภูมิแล้ว
ทุกคนกำลังเร่งรีบ!
หลังจากเฉินชางเข็นเรนซ์เข้าห้องฉุกเฉินก็พูดกับเสี่ยวเคอว่า
“เตรียมเจาะช่องท้อง!”
ตอนนี้ยังจำ เป็นต้องวินิจฉัยผ่านการเจาะช่องท้อง
ตามคาด หลังจากเฉินชางเจาะช่องท้องสำ เร็จ ก็มีน้ำย่อยขุ่น
สีเหลืองและเศษอาหารหลุดออกมา!
ตอนนี้โดยพื้นฐานถือว่ารู้ผลการวินิจฉัยเบื้องต้นแล้ว
ไม่นาน ผลเอกซเรย์และ CT ก็ออกมา พร้อมดำเนิน
การวินิจฉัยตามสัญชาตญาณได้ และทุกอย่างขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ทาง
สรีรวิทยาและชีวเคมี
[1] สารที่สามารถแตกตัวเป็นไอออนอิสระเมื่อละลายน้ำหรือ
หลอมเหลว ทำให้สามารถนำไฟฟ้าได