เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 15 การตรวจสอบประเทศซัคคิวบัส—หรือจะเป็นแฟมิลี่ทริปกันแน่นะ?
“ประเทศซัคคิวบัสงั้นเหรอ?”
“ผมได้ยินมาว่ามีหลายเคสแล้ว ที่คนที่ถูกส่งไปที่นั่น โดยเฉพาะผู้ชายหายตัวไป”
เขาเรียกกัลก้าและฮอรัสเข้ามาในห้องและรายงานการประชุม
“แล้วทำไมเราไม่ยอมรับคำขอนี้แค่พวกเราล่ะ”
“ก็ไม่มีปัญหานะ แต่… ทำไมล่ะ?”
“หากพวกผู้ชายหายตัวไป มีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะถูกขังอยู่ที่ไหนสักแห่ง ดังนั้นผมคิดว่าการไปที่นั่นคงจะมีประสิทธิภาพมากกว่าสำหรับพวกเรา”
หากผู้ชายเป็นเป้าหมาย พวกเราสามารถถูกจับโดยเจตนาเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันได้
“ชั้นเห็นด้วย! เป็นไอเดียที่เจ๋งมาก!”
“นายน้อย เราขอร่วมด้วย”
“ถ้าอย่างนั้นก็ออกเดินทางกันพรุ่งนี้เถอะไม่ต้องบอกพวกผู้หญิงนะ”
ผมตกลงกันไว้แบบนั้น…
“ประเทศนี้ค่อนข้างใหญ่เลยนะเนี่ย ว่าไหม?”
“ใช่แล้ว ที่นี่ค่อนข้างมั่งคั่งเอามากๆ”
“ยูมะจัง อัลลีจัง จับมือพี่สาวดีๆ นะ~”
“ค่ะ”
“อื้ม”
“เครื่องประดับพวกนั้นน่ารักมาก!”
“อัลมาจัง อย่าเพิ่งไปสิ!”
ทำไม…ทำไมพวกผู้หญิงถึงได้อยู่ที่นี่ล่ะ?
เมื่อผมมองกัลก้าและฮอรัส พวกเขาก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
ในที่สุดสมาชิกกิลด์ก็มาครบทุกคน
“นี่มันเหมือนทริปครอบครัวมากกว่าการสำรวจ”
10 คนมันมากเกินไปจริงๆ ยิ่งกว่านั้นพวกเขายิ่งโดดเด่นมากยิ่งขึ้น เพราะพวกเขา(นอกจากฉัน)เป็นหนุ่มหล่อสาวสวย
“มันก็โอเคนะที่จะผ่อนคลายกับสมาชิกกิลด์แบบนี้นานๆ ครั้ง ใช่ไหมล่ะ?”
“เมื่อวานลูลู่ไปประชุมกิลด์กับผมนี่? เพราะงั้นนี่ควรจะเป็นส่วนหนึ่งการสอบสวนใช่ไหม?”
“กรุณาปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ โครซามะ หากมีอะไรเกิดขึ้น ก็ลบประเทศนี้ทิ้งซะ”
“เฟล อย่าพูดอะไรที่น่ากลัวออกมาง่ายๆแบบนั้น ไม่สิ เพราะเธอทำแบบนั้นได้ง่ายๆ มันยิ่งน่ากลัวกว่าเดิมอีก”
“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับคำชมจากคุณ”
“ผมไม่ได้ชมนะ”
บางครั้งลูลู่และเฟลก็ชอบทำอะไรแปลกๆ
ประเทศซัคคิวบัสนั้นคล้ายคลึงกับเมืองที่มนุษย์อาศัยอยู่ โดยมีบ้านหินตั้งเรียงรายและมีถนนทอดยาว
“อย่างไรก็ตาม ประเทศนี้ค่อนข้างน่าสนใจ”
ผมมองไปรอบๆ แล้วพึมพำแบบนั้น
ถึงผมบอกว่าน่าสนใจ แต่ผมไม่ได้พูดถึงถนนและบรรยากาศของประเทศนี้
“ทุกคนรู้ใช่ไหม?”
ทุกคนพยักหน้าตอบรับคำพูดของผม
ตั้งแต่ตอนที่ผมเข้ามาในประเทศนี้ พลังเวทย์มนตร์จำนวนเล็กน้อยของผมก็ถูกดูดซับออกไป กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เมื่อคุณเข้าสู่ประเทศนี้
ขณะที่เรากำลังเดินอยู่ ก็มีคนเดินเข้ามาหาเรา
“นี่ สุดหล่อตรงนั้นน่ะ♡”
“สนใจมาเล่นอะไรสนุกๆ ด้วยกันไหมจ๊ะ♪”
มีสองเขาและหาง ถึงจะไม่ยังเห็นปีก แต่ร่างที่นุ่งน้อยห่มน้อยแบบนี้ มันมีแค่เผ่าพันธุ์เดียวเท่านั้นคือ ซัคคิวบัส
ซัคคิวบิหลายตัวเริ่มล้อมรอบพวกเรา————
“ว้าย♡ กล้ามเนื้อล่ำๆ ของคุณดูดีมาก คุณคงฝึกมันมาอย่างดีเลยใช่ม้าา?”
“คุณมีแฟนรึยังจ๊ะ?”
————กัลก้าและฮอรัส
กัลก้าและฮอรัสที่รายล้อมไปด้วยซัคคิวบินั้นดูสับสน ไม่สิ น่าจะไม่พอใจมากกว่า และในบรรดาผู้ชาย ผมเป็นคนเดียวที่ไม่มีใครเข้ามาพูดคุยด้วย
มันก็ปกติอ่ะนะที่ใครๆ จะไม่อยากพูดคุยกับชายสวมหน้ากากที่ดูน่าสงสัย ผมเศร้านะเนี่ย
“นี่เป็นพรสวรรค์โดยกำเนิดเหรอ?”
ท่านเทพธิดาจะรู้ไหม ไม่ว่าจะมีความสามารถในการโกงมากแค่ไหนก็ตามมันก็ไร้ค่าถ้าคุณไม่หล่อ เพราะในโลกนี้ การมีหน้าตาดีนั้นจะได้รับทุกสิ่ง
“นี่……”
“หืม?”
เมื่อผมได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไปและเห็นซัคคิวบัสสาวยืนอยู่ตรงนั้น
“ถ้าคุณไม่รังเกียจ โปรดรับไว้…!”
เธอยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ผมในขณะที่หน้าแดง
“เอ่อ ขอบใจนะ…?”
มันถูกมอบให้ผม ดังนั้นผมจึงรับมันอย่างไม่ทันได้คิด และหญิงสาวก็วิ่งหนีไป
อะไรน่ะ เด็กคนนั้นคืออะไร? คุณมาล้อเลียนที่ผมไม่ป๊อบใช่ไหม? หรือคุณต้องการบอกอ้อมๆ ว่าให้ใช้กระดาษนี่เช็ดน้ำตาซะสิ?
“คุโระคุง ได้อะไรมาเหรอ?”
“กระดาษ”
เมื่อผมพลิกดู มีบางอย่างเขียนอยู่บนนั้น
“เทศกาลซัคคิวบัส?”
“อะไรนะ…’เรากำลังจัดงานเทศกาลในแกรนด์พลาซ่าเพื่อฉลองครบรอบ 50 ปีของการก่อตั้งของเรา’ ฟังดูน่าสนใจ!”
มันเป็นเทศกาลเหรอ? เทศกาลซัคคิวบัส…ใช่แล้ว ผมไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไป!
“ทุกคน ผมกำลังคิดว่าจะลองไปร่วมงานซัคคิวบัสเฟสติวัลดู โอเคมั้ย?”
ผมพูดสิ่งนี้ในขณะที่เอากระดาษให้พวกเขาดู ทุกคนก็พยักหน้า
“หัวหน้าาา”
“นายน้อยยย!”
โดยไม่สนใจเสียงร้องขอความช่วยเหลือของกัลก้าและฮอรัส เราจึงมุ่งหน้าไปยังเทศกาล
◆◇
มีซัคคิวบัสมองดูผู้คนจากอาคารใกล้กับจัตุรัสขนาดใหญ่
“ท่านยาริม่า ฉันรู้สึกได้ถึงพลังเวทย์มนตร์จำนวนมหาศาลจากนักผจญภัยที่เพิ่งเข้ามา”
ซัคคิวบัสที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชากำลังคุกเข่าลงให้เพื่อรายงานกับซัคคิวบัสชื่อยาริม่า
“น่าสนใจ เตรียมคุมตัวพวกนั้นซะ ”
“รับทราบ ฉันจะเตรียมการทันที”
หลังจากได้รับคำแนะนำแล้ว ซัคคิวบัสก็ออกจากห้องไป
“ดูเหมือนครั้งนี้จะมีอะไรสนุกๆ อีกแล้ว ฮิฮิ”
เมื่อมองไปที่โครและคนอื่นๆ ที่มาที่ลานกว้าง ยาริม่าผุดรอยยิ้มน่าขนลุกบนใบหน้าของเธอ
Comments