เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 31 [Pandy side]รีบไปให้ถึงโกลด์ แล้วจะได้ใช้กำลังครอบครองสาวๆ
“คุณหมายถึงอะไร “เริ่มต้น””
“คุณจะสามารถหลบหนีจากเขาวงกตหนองน้ำที่ถูกทิ้งร้างได้หรือไม่”
ดูจากสิ่งที่เธอพูด เธอคงจะทิ้งฉันไว้แน่ๆ
“ใจเย็นๆ แล้วคุยกันก่อนดีไหม เรายังมีเรื่องต้องทำ ใช่ไหม?”
“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ บ้าเปล่า?”
“มันเป็นภารกิจไง คำร้องน่ะ เราต้องทำคำขอที่มิสเตอร์โซอิซมอบหมายให้สำเร็จ!!”
ที่การประชุมแลกเปลี่ยนผู้นำ ฉันได้รับคำสั่งให้ทำตามคำขอที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จโดยไม่ล้มเหลว
[nightmare]นั้นเป็นกิลด์ที่อยู่ในระดับสูงสุด ดังนั้นจึงรับคำขอที่มีระดับความยากสูงตามความสามารถของพวกเขา
“แค่ยูมะรุมะ ราเฟีย และโรเฟียก็เหลือเฟือแล้ว”
“คึ…”
แน่นอนว่าสำหรับ [nightmare] ใช้แค่คนจำนวนเล็กน้อยก็สามารถทำได้อย่างง่ายดาย
ไม่มีทางเลือก แพนดี้ต้องหนีจากที่นี่ด้วยตัวเอง
“ภายในห้านาที อาการชาจะหายไป และคุณจะสามารถเคลื่อนไหวได้ตามปกติ หวังว่าคุณจะรอด”
“เดี๋ยวสิ…!”
อลิชา, เฟล, อัลมาเรียและ ลูลูชิล่า หายตัวไปในส่วนลึกทีละคน
แพนดี้พยายามติดตามพวกเธอ แต่ร่างกายของเขาชาเกินกว่าจะขยับได้ และเขาก็ล้มลงกับพื้น
“ให้ตายเถอะ…ฉันจะไม่ยกโทษให้แน่…”
แพนดี้ซึ่งอาการชาหายไปหมดแล้ว เดินคนเดียวผ่านเขาวงกตหนองน้ำที่ถูกทิ้งร้าง
…ฉันจะเล่นพวกเธอแน่ๆ พอออกไปจากที่นี่
ขณะที่เขากำลังคิดเรื่องนี้อยู่ ก็มีสัตว์ประหลาดปรากฏตัวต่อหน้า
–มันเป็นสไลม์
“อะไรนะ? แกกำลังขู่ฉัน…”
เขาเตะสไลม์ทิ้งด้วยความหงุดหงิด สไลม์ทรุดตัวลงและหยุดเคลื่อนไหว
เขาสงสัยว่าต้องใช้เวลาเดินไปรอบ ๆ นานแค่ไหน ใบหน้าของแพนดี้เริ่มเคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อยๆ
“โอ้ ให้ตายเถอะ ฉันเกลียดเขาวงกตแบบนี้…”
เดินไกลแค่ไหนก็เห็นแต่ก้อนหินเหมือนเดิม ทิวทัศน์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงและการไม่มีวี่แววของการเข้าใกล้เป้าหมายทำให้เขายิ่งหดหู่ใจมากขึ้น
“…โอ้ว…โอ้ว…”
“…!”
ทันใดนั้นแพนดี้ก็แทบหยุดหายใจเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องของสัตว์ประหลาด
นั่นเสียงอะไร…? อะไรอยู่ในมุมนี้?
มองด้วยความกลัว เขาก็เห็นสัตว์ประหลาดหลังโค้ง
“นั่น…กูลเหรอ?”
กูล หรืออีกชื่อคือปีศาจกินคน.
มีผิวหนังยืดหยุ่นคล้ายยาง เดินสองขา หลังงอไปข้างหน้า มันวิ่งเข้าใส่เป้าหมายด้วยท่าทางที่น่าเกลียดและเสียงแหบห้าวที่ดูเหมือนกำลังร้องไห้ ว่ากันว่ากินซากสัตว์ ของเสีย และซากศพมนุษย์เป็นอาหาร
“โอ้ว..โอ้ว…”
พวกมันหนังเหนียว ดังนั้นเขาจึงไม่อยากใช้แรงโดยเปล่าประโยชน์
โชคดีที่พวกมันยังไม่ได้สังเกตเห็นเขา ถ้าวิ่งเร็วๆ ก็ควรจะผ่านมันไปได้
คิดอย่างนั้นเขาก็พยายามหลบหนีไปอีกฝั่ง แต่…
“เฮ้ย!!”
ทันใดนั้นขาของเขาก็พันกันและล้มลง เมื่อมองดู เขาก็เห็นว่าข้อเท้าซ้ายของเขาลื่น…จมลงไปในสไลม์
“ให้ตายเถอะ! ไอ้พวกตัวน่ารำคาญนี่!”
สไลม์เป็นสัตว์ประหลาดที่มือใหม่ต้องเผชิญ
แม้แต่เด็กก็สามารถกำจัดได้อย่างง่ายดายหากเขาใจเย็นพอ แต่ในขณะนั้นแพนดี้กำลังรีบ ดังนั้นเขาจึงมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการสลัดให้หลุด
ถึงกระนั้น เขาก็เหวี่ยงขาไปมาอย่างดุเดือด พยายามจะสะบัดให้หลุด แต่…ตรงกันข้าม สไลม์กลับยิ่งพันขากว่าเดิม
“…โอ้ว..โอ้ว…”
“ฮะ!?”
เพราะเสียงดังของเขา กูลจึงเปลี่ยนทิศทางและเข้ามาใกล้แพนดี้
…แย่ละ ถ้ายังเป็นแบบนี้ สงสัยอีกนาน กว่าจะถึงโกลด์…
“ปล่อยนะ เหี้ย เหี้ย เหี้ย เหี้ย เหี้ย!!”
เขาสะบัดขาพยายามจะหนีอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม แทนที่จะสามารถหลบหนีได้ สไลม์ที่โกรธเกรี้ยวกลับยึดขาทั้งสองข้างของเขาด้วยแรงที่น่ากลัว
มันเหมือนกับขาของเขาถูกบิดและถูกทับเหมือนผ้าขี้ริ้ว
“เอ๊ะ!?”
…อา ขาของฉันจะหักแล้ว
สไลม์นั้นอ่อนแอที่สุดในบรรดาสัตว์ประหลาด ว่ากันว่าแม้แต่เด็กก็สามารถเอาชนะมันได้
แต่นั่นก็ต้องก่อนที่มันจะถูกจับคุณได้
เมื่อจับได้ของเหลวในร่างกายก็จะเกาะติดตัว…และสลัดหลุดได้ยาก
“นี่…เหี้ย!! ฮ่า!”
เขาแกะมันออกแล้วเตะมันออกไปได้ แต่เขากลับหมกมุ่นอยู่กับสไลม์มากจนไม่ทันสังเกต
กูลเหวี่ยงมีดในมือของมัน
“อ๊ากกก มันเจ็บ!!!”
มีดแทงเข้าไปในหลังมือของเขา
เขาตื่นตระหนก
ความกลัวที่จะถูกฆ่าเริ่มเข้ามาในความคิดของเขา
“ฮ่า รับไปซะ!!”
อย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นนักผจญภัยที่มีความสามารถพอสมควรเช่นกัน
เขาสงบสติอารมณ์ หยิบมีดที่แทงเขาออกไป และแทงกูลเข้าที่หน้า
เขาคงไม่สามารถเอาชนะมันได้ในการโจมตีนี้ แต่ก็สามารถสร้างช่องว่างได้เพียงพอ
มีเวลามากพอที่จะปิดระยะและฟาดฟันด้วยดาบใหญ่ของเขา
“ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย!”
ตัด ตัด ตัด เหมือนเป็นการคลายเครียด
ในที่สุดกูลก็หยุดเคลื่อนไหว
“ฮ่า ฮ่า… ฉันคงระวังตัวมากเกินไปเพราะที่นี่คือ <เขาวงกตหนองน้ำที่ถูกทิ้งร้าง>… เราต้องหลีกเลี่ยงไม่สู้ตรงๆ แค่มอนสเตอร์ที่ไล่ตามมาก็คงไม่มีปัญหา ถ้าคนอื่นๆ เจอแบบเดียวกัน งั้นเราคงจะซ่มโจมตีพวกนั้นที่โกลด์ได้ ฮี่ฮี่…”
สิ่งแรกที่ต้องคิดคือไปให้ถึงโกลด์ก่อนแล้วดักปล้ำสมาชิกที่มาถึงตามลำดับ
“คูฮิ คูฮิฮิ…”
ด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า เขาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว
การคิดบวกของเขาจะอยู่ได้นานแค่ไหนกันนะ?
![เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 31 [Pandy side]รีบไปให้ถึงโกลด์ แล้วจะได้ใช้กำลังครอบครองสาวๆ Bahasa Indonesia](https://i0.wp.com/www.orenovel.com/wp-content/uploads/2023/09/เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก.jpg "เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 31 [Pandy side]รีบไปให้ถึงโกลด์ แล้วจะได้ใช้กำลังครอบครองสาวๆ")
Comments