———ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นยิ่งใหญ่จริงหรือ?

　แพนดี้ตอบกลับต่อคำถามของลูลูชิล่าอย่างสับสน

“ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ต้องยิ่งใหญ่ที่สุดสิ….มันก็ชัดเจนนี่นา”

“ใช่ ฉันคิดไว้แล้วว่าคุณจะตอบแบบนั้น แต่จากมุมมองของเรา มันไม่ถูกต้อง”

　เมื่อพูดเช่นนั้น ลูลูชิล่าก็สวมแหวนของเธอเองให้กับแพนดี้และรักษาบาดแผลของเขา

“รู้ไหม ถ้าคุณโจมตีฉันเหมือนเมื่อกี้อีก ฉันจะฆ่าคุณอย่างไม่ลังเล”

“ว้าว แผลหายดีจริงๆ… อ่า แน่นอน…”

　แพนดี้พยักหน้า ไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นอีกแล้ว

“ต่อจากที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ การเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ได้หมายความว่าจะต้องยิ่งใหญ่เสมอไป มันเปลี่ยนแปลงไปตามสถานที่และบุคคล”

“… หือ?”

“ถึงจะแข็งแกร่ง แต่ถ้าคุณอยู่คนเดียว ก็จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวเองแข็งแกร่งหรือไม่ การเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นจะต้องได้รับการยอมรับจากคนอื่นๆ เพราะการยกย่องตัวเองว่าแข็งแกร่งที่สุดนั้นก็เป็นแค่การยกหางตัวเองเท่านั้น แต่ในทางกลับกัน ถ้าคุณอยู่ท่ามกลางผู้คน  ก็ต้องเสี่ยงกับการถูกทารุณกรรม การถูกหวาดกลัว อิจฉาริษยา และทรยศเพราะความแข็งแกร่งของคุณ…บางครั้งการเข้มแข็งที่สุดก็แย่ที่สุด”

(ลูลู่กำลังจะบอกประมาณว่า การที่จะประเมินว่าเราเก่งหรือไม่ต้องให้คนอื่นๆเป็นคนประเมิน เพราะต้องมีตัวเปรียบเทียบ  แต่ถ้ามีพลังมากกว่าคนอื่นก็ต้องเจอกับสายตาหวาดกลัว ทรยศหักหลัง หรืออิจฉาจากคนอื่นอยู่ดี)

　แพนดี้ผู้ไม่เคยมีประสบการณ์อันเจ็บปวดใดๆ อันเนื่องมาจากความแข็งแกร่งของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าใจว่าลูลูชิล่าพูดอะไร

　การที่เราแข็งแกร่งแล้วผิดตรงไหน? หากมีคนกล้าต่อต้าน เราสามารถบังคับให้คนอื่นเชื่อฟังเราได้ไม่ใช่เหรอ?

“ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจ เอาล่ะ ฉันจะเปลี่ยนคำถาม คุณรู้ไหมว่ามันน่าทึ่งแค่ไหนถ้าคุณที่มีความกล้าจะมอบอาวุธอันทรงพลังให้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าคุณ”

“การให้ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าฉัน…มีแต่ประโยชน์ต่ออีกฝ่ายเท่านั้น มันมีแต่ทำให้ฉันอ่อนแอลง”

“ถูกต้อง แต่โคร… เขาไม่คิดจะเป็นผูัแข็งแกร่งที่สุด”　

“…!”

　เขาละทิ้งพลัง ไม่อยากเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุด…?

　หลังจากตรวจสอบปฏิกิริยาของแพนดี้ แล้ว ลูลูชิล่าก็พูดต่อ

“ก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ? ถ้าเขาไม่มอบอาวุธอันทรงพลังให้พวกเรา เขาจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดใน [nightmare] การพยายามทำให้ตัวเองอ่อนแอลงก็ไม่มีประโยชน์อะไร”

　แพนดี้คิด..

　สมมติว่าเขามีพลังอันยิ่งใหญ่ เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อมอบพลังบางส่วนให้กับคนอื่นหรือไม่?

　คำตอบคือ——ไม่

　หากเขามีพลังมากขนาดนั้น เขาจะเก็บมันไว้ใช้เพียงลำพัง

　ผู้แข็งแกร่ง ผู้ชนะ ดาวรุ่ง หนึ่งเดียวเท่านั้น…

　เมื่อคุณได้รับการยอมรับ คนอื่นๆ จะติดตามคุณเพราะพวกเขาเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของคุณ และคนที่ถูกมองว่าไร้ความสามารถจะตระหนักถึงการไร้พลังของตัวเองและยอมติดตามคุณแต่โดยดี

　นั่นแหละแข็งแกร่งที่สุด

“ใช้พลังที่คุณพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มาเพื่อแก้แค้น หรือใช้พลังที่คุณครอบครองมาด้วยโชคเพื่อปกครองอย่างเบ็ดเสร็จ…ทั้งหมดขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลจะเลือก แต่การจะดึงดูดผู้คนให้มารวมกันนั้นต้องมีมากกว่าความแข็งแกร่ง นั่นคือบุคลิกภาพเฉพาะตัว”

“โครซามะได้ยื่นมือเข้ามาช่วยพวกเราที่ถูกทอดทิ้ง ไม่เพียงเท่านั้น เขายังมอบอาวุธอันทรงพลังแก่เรา ทั้งๆ ที่มันเสี่ยงต่อการทำให้ตัวเองอ่อนแอและถูกทรยศ”

“อืม นั่นคือเหตุผลที่พวกเราปกป้องมาสเตอร์ของเรา”

“เพื่อปกป้อง คนเราจึงต้องการพลัง เราก็ต้องแข็งแกร่งขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา”

“ตวามกตัญญูเป็นความรุ้สึกที่มีพลังยิ่งใหญ่ นั่นคือเหตุผลที่เราให้คำมั่นว่าจะจงรักภักดีต่อโครและเคารพเขา นี่ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่มาจากความแข็งแกร่งจากพลังของตัวบุคคล  แต่มาจาก ‘ความเมตตา’ ที่ทรงพลังของเขาที่ผูกพันพวกเราเอาไว้ เป็นสิ่งที่กิลด์อื่นไม่มี . นั่นคือเหตุผลที่ [nightmare] นั้นแข็งแกร่ง นอกจากนี้ ถึงเขามักจะเป็นคนคิดลบ ถ่อมตัว และค่อนข้างไม่น่าเชื่อถือ แต่เมื่อเขาต้องตัดสินใจ เขาก็จะเด็ดขาดอย่างสมชายชาตรี นั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนนั้นหลงใหล”

　ลูลูชิล่าพูดต่อ

“วันหนึ่งโครซามะจะกลายเป็นผู้นำสูงสุดของทุกกิลด์ เราจะทำให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน หากมีใครมาคุกคามหรือขัดขวาง เราจะบดขยี้มันผู้นั้นอย่างไร้ปรานี”

　ดวงตาเหล่านั้นจริงจัง

　แพนดี้ได้รับการยกย่องว่าแข็งแกร่งจากคนรอบข้าง และแข็งแกร่งที่สุดในกิลด์ อย่างไรก็ตาม ตอนที่เขาไปกิลด์อื่น เขากลับอยู่ในสภาพย่ำแย่

　แพนดี้รู้สึกพ่ายแพ้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“ฮ่าฮ่า ฉันแพ้หมอนั่นทุกอย่างเลย…”

　เขากำลังเลือกทะเลาะกับไอ้สารเลวสวมหน้ากาก ไม่สิ เขากำลังเลือกทะเลาะกับคนที่น่าทึ่ง

　ฉันไม่คิดแม้แต่จะมอบพลังบางส่วนของตัวเองให้คนอื่นได้ แม้ว่านั่นจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเสริมความแข็งแกร่งให้กับทั้งกิลด์ก็ตาม

　เพราะความปรารถนาอันเห็นแก่ตัวที่จะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น

　…โครคือผู้นำที่ยอดเยี่ยมที่สุด

“อ่า ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างกับฉัน…ตอนนี้ฉันไม่คิดอยากเป็นผู้นำของ [nightmare] อีกแล้ว และฉันก็ไม่หาเรื่องโครแล้วด้วย แล้วก็ ฉันขอโทษสำหรับท่าทีแย่ๆ ของฉันเมื่อกี้ด้วย! ! ”

　แพนดี้คุกเข่าลงแล้วก้มหน้าผากของเขาลงบนพื้น

“โอ้ คุณกลับใจแล้ว”

“อา คำพูดของคุณเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงฉัน ฉันจะคิดหาวิธีกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้งร่วมกับเพื่อนๆ ของฉัน”

“ดี”

　แต่ถ้าจบไปทั้งๆแบบนี้ [nightmare] จะไม่ได้รับผลประเมินในแง่ดี….

“แต่แค่คำพูด ใครก็พูดได้ ว่ากลับใจแล้ว”

“หะ-หา…?”

　กลุ่มผู้หญิงมีรอยยิ้มน่าขนลุก

“ยังเหลือเวลาอีกสองวัน ฉันจะ’สั่งสอน’คุณอย่างดี ให้คุณไม่คิดแตะต้องผู้หญิงอีกเลย…”

“เอ๊ะ…อา…อ๊าาา!!”

“ฮัดเช้ย!!”

“โครซัง คุณเป็นหวัดหรือเปล่า?”

“ไม่ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นหวัด…แต่ผมสงสัยว่ามีคนพูดถึงผมหรือเปล่า”

　โครมอบอาวุธให้กับสมาชิกกิลด์เพียงเพราะเขาต้องการสร้างอาวุธในตำนาน และไม่มีความหมายลึกซึ้งอยู่เบื้องหลัง

　นี่ก็เป็นความคิดผิดๆ ของโครนั่นแหละ