เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 46 การล้างแค้นในดับเบิ้ลแมตช์ ~ มันก็โอเคเลยใช่ไหมล่ะ เพราะไม่ว่ายังไงพวกเราก็แข็งแกร่งกว่าอยู่แล้ว
ผมกำลังดูเกมอย่างว่างเปล่าจากที่นั่งพิเศษ
“ว้า…ผมว่างแล้วแฮะ”
แม้จะแพ้ในรอบแรกก็ตาม
“โครซามะ ฉันขอทำความสะอาดหูของคุณได้ไหม”
“ผมไม่ต้องการ”
“งั้นก็กินผลไม้หน่อยสิ”
“ผมไม่ต้องการ”
“เอาล่ะ วางหมอนไว้บนตักของคุณ”
“ผมไม่ต้องการ”
บางทีเพราะอาจจะไม่พอใจกับการปฏิเสธของผม เฟลจึงบยัเข้ามาใกล้ผมพร้อมกับไม้แคะหูและจานผลไม้
“การต่อสู้ของโครซังสุดยอดมาก!”
ยูยู่ดูเหมือนจะคิดว่าผมรู้สึกแย่ เธอจึงเข้ามาให้กำลังใจผม
“ขอบคุณนะ ว่าแต่ คุณบอกว่าราชาใจดี แต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนโหดร้ายไม่ใช่เหรอ?”
เขาค่อนข้างหยิ่งและขี้ขลาด
“ไม่ค่อยมีผู้หญุิงที่ได้รับการดูแลที่ดีเหมือนฉัน…เขานับว่าเป็นคนใจดีเมื่อเทียบกับคนอื่น”
“อืม.”
เมื่อการแข่งขันดำเนินไป สนามก็เล็กลงเพราะเหลือผู้เข้าแข่งขันแค่หกคน
มีการประกาศการจับคู่ก่อนหยุดพัก
กัลก้า VS กัลลัส
ฮอรัส VS เดลก้า
อีกสองคนเป็นมนุษย์สัตว์จากทางเหนือและใต้
อืม นี่มันวางแผนไว้หมดแล้ว
“ผมพนันได้เลยว่าราชาต้องการบดขยี้ กัลก้าและฮอรัสจริงๆ”
“ถ้าเขากำจัดทั้งคู่ได้ พวกเราก็จะไม่สามารถยุ่งเกี่ยวกับการแต่งงานของคุณได้อีก แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่ได้มีแค่นั้น…”
“ถูกต้อง ถ้าอย่างนั้นเราก็จับตาดูราชาสักพักก็แล้วกัน”
“หึหึ ดีแล้ว ถ้าเราทำแบบนี้ต่อไปพวกมันจะถูกบดขยี้จนหมด คุคุ…คอยดูละกัน”
“ขออนุญาต.”
“อะไร!?”
“สวัสดี ผมชื่อโคร เป็นผู้นำ”
เมื่อผมเข้าไปในห้อง ราชาและคณะก็แสดงความประหลาดใจ ก็แน่ละนะ
“เจ้าเป็นหัวหน้าเหรอ ฮ่าๆ ในฐานะหัวหน้า จะทำยังไงเมื่อเจ้าแพ้เพื่อน”
“ผมอ่อนแอที่สุดในกิลด์ หมายถึง ผมไม่สนใจจะล้อเลียนคู่ต่อสู้มากนัก”
ราชาขมวดคิ้วและกระชากคอเสื้อของผม
“ไอ้เด็กเวร!”
หัวร้อนง่ายจริงนะ
ผมเดาว่าผู้คนคงมองว่าผมอ่อนแอเพราะผมแพ้กัลก้า
เฟลและยูยู่ปรากฏตัวจากด้านหลัง
เฟลมองมาที่ฉันและราชาแล้วพูดว่า
“ป-ล่-อ-ย เดี๋ยวนี้”
“……เออ”
เอ่อ ปล่อยแล้วแฮะ จุดอ่อนของคุณคือผู้หญิงใช่ไหมเนี่ย?
“ฮึ่ม พวกเจ้ามาที่นี่เพื่อบ่นเกี่ยวกับการจับคู่นี้เหรอ? โทษทีนะ แต่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เรามีสิทธิ์จะทำ”
“เราไม่ได้พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงอะไร เรามีโอกาสดีที่จะเอาชนะ สิ่งที่เรามาที่นี่เพื่อพูดคือ…”
“ฉันจะอยู่ในฐานะผู้ตัดสินด้วย”
เฟลพูด
ราชาและผู้ติดตามขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่ามันตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเขาคิด
ผมดูแมตช์แล้ว และกรรมการก็ดูแลอย่างดี เลยไม่จำเป็นต้องให้เฟลมาด้วยซ้ำ แต่…
เฟลยิ้มและพูดบางอย่างกับพวกเขา
“พวกคุณห้ามหยุดการแข่งขันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ตาม”
เฟลพูดขณะที่จ้องมองพวกเขา
คำแปลกๆ ที่แปลว่า “ไม่ว่าอะไระเกิดขึ้นก็ตาม”
“ข้าเข้าใจแล้ว ข้ายอมรับ…”
ราชาพูดอย่างเสียใจ
กัลก้าและฮอรัส ปกติพวกเขาเชื่อฟังต่อหน้าเรา แต่…ตอนนี้ ผมอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“เอาล่ะ การประลองต่อไป กัลก้า ปะทะ กัลลัส และ ฮอรัส ปะทะ เดลก้า ดับเบิ้ลแมตช์”
การประกาศเริ่มต้นขึ้น และทั้งสี่คนก็เข้าไปในสถานที่และเผชิญหน้ากัน
“ข้าไม่เคยคิดว่าแกจะมาถึงรอบจริงได้ ข้ายอมรับว่าประเมินแกต่ำไป ความสามารถของแกใกล้เคียงกับข้า แต่ยังไงซะ สุดท้ายก็เป็นแค่ที่สอง…แกก็ยังไร้ค่าอยู่ดี”
“…”
กัลลัสยิ้มอย่างมั่นใจ ในทางกลับกันกัลก้ากำลังออกกำลังกายอุ่นเครื่องเบาๆ โดยไร้ความกังวล
“เฮ้ ผ่านไปนานแล้วนะ ฮอรัส”
เดลก้าแสดงออกด้วยท่าทางและรอยยิ้มที่ดูหยาบช้าลามก
มันคงจะเหมาะกว่าถ้าจะบอกว่ารอยยิ้มของเขาทำให้รู้สึกเหมือนกำลังข่มขืนผู้หญิงในใจ
“…ผู้หญิงของแกเด็ดจริงๆ ว่ะ ฮอรัส ต้องขอบคุณความกระจอกของแก ที่ทำให้เฉดหัวแกออกไปได้ง่ายๆ”
เขาพูดด้วยเสียงที่ฮอรัสเท่านั้นที่ได้ยิน
การต่อสู้แห่งโชคชะตา
คู่ต่อสู้ของพวกเขา กัลลัสและเดลก้า ดูเหมือนจะได้รับการส่งเสริมอย่างเหลือเฟือ
แขนของพวกเขาแข็งแรงราวกับสัตว์ร้าย และขาของมันหนาเหมือนท่อนซุง ต่างจากร่างมนุษย์อย่างกัลก้าและฮอรัสที่ผอมและอ่อนแอ พวกมันมีร่างกายที่กำยำ ไม่ใช่แค่แขนและขาเท่านั้น ร่างกายท่อนบนของพวกเขาก็น่าทึ่งเช่นกัน ไม่ใช่แค่ร่างกายที่ฝึกเพื่อทำให้ดูใหญ่ขึ้น แต่มันได้รับการฝึกฝนเพื่อการต่อสู้
ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้เนื่องจากความแตกต่างทางกายภาพอย่างท่วมท้น
“เฮ้ เฮ้! พวกนายดูชิลไปหน่อยไหม ฮ่าฮ่า”
“แสดงพลังของมนุษย์สัตว์ชั้นยอดให้ฉันเห็นหน่อย!!”
เสียงที่เชียร์และเสียงหัวเราะหยาบคายดังก้องมาจากที่นั่งผู้ชม
“เฮ้ย กัลลัส เดลก้า! ถ้าแพ้คงรู้นะว่าจะเป็นยังไง! พวกเจ้าต้องชนะอย่างเดียว!”
ราชาหัวเราะอย่างเครียดๆ
แทนที่จะให้กำลังใจ เขากลับระบายความคับข้องใจแทน
ผู้คนในสถานที่จัดงานกว่า 90% ทำนายว่ากัลลัสและเดลก้าจะชนะ
“ดับเบิ้ลแมตช์ กัลก้า ปะทะ กัลลัส, ฮอรัส ปะทะ เดลก้า! การแข่งขันเริ่มขึ้นแล้ว!!”
(เขากลับมาจริงๆ…ช่างโง่เหลือเกิน)
เดลก้ามองดูฮอรัสด้วยสายตาสมเพชและหัวเราะ
เมื่อเขาเหลือบมองที่นั่งผู้ชม ก็เห็นมิลลี่โบกมือ
(ไม่มีทางที่ฉันจะแพ้ไอ้คนอ่อนแอที่ดีแต่ใช้สมอง หลังจากเล่นงานมันเสร็จ ฉันจะไปหามิลลี่… แล้วฉันจะไปเล่นกับหล่อนอีกครั้ง)
เมื่อเขาได้รับแจ้งว่าการแข่งขันกำลังเริ่มต้นขึ้น เขาก็กระพริบตาหนึ่งครั้ง
ขณะนั้น.
มีเสียงคนสะบัดอะไรบางอย่างออก และเสียงบางอย่างหล่นลงพื้น
“เอ๊ะ เอ่อ เอ่อ อ่า อ่า อ่า อ๊ากก ! ”
เสียงโศกเศร้าของเดลก้าก้องกังวาน
ขณะจ้องมองไปที่แขนขวาที่หายไป เขาก็ส่งเสียงเอะอะด้วยคำพูดที่ฟังไม่เข้าใจ
เลือดพุ่งออกมา ทิ้งคราบสีสดใสไว้บนพื้น
มือของฮอรัสกลายเป็นเหยี่ยว และเลือดก็ไหลออกมาจากกรงเล็บอันแข็งแกร่งของเขา
ขณะที่ฮอรัสเข้าใกล้เพื่อโจมตี เดลก้าที่สูญเสียแขนไปก็ก้าวถอยหลัง
“เดี๋ยวก่อนสิ รอก่อน…”
“เพราะฉันอ่อนแอ เพราะฉันไม่ระวังเอง จึงกลายเป็นสามีซึ่งโดนภรรยาสวมเขา…ดังนั้นคราวนี้ฉันจะไม่แสดงความเมตตาอีกแล้ว”
เขาแสดงอารมณ์ด้านลบออกมาอย่างเต็มที่
จากนั้นฮอรัสก็เตะเดลก้าสุดแรง
เสียงเตะดังระเบิด มันจะถูกเตะไปรอบๆเหมือนลูกฟุตบอล
ฮอรัสคนก่อนคงไม่ทำอะไรเกินเหตุแบบนี้
มิลลี่ซึ่งนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชมก็รู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน
กัลก้ายิ้มและหัวเราะเบาๆ ในลำคอ เมื่อกัลลัสเห็นจึงถาม
“แกขำอะไร!”
“ชั้นคิดอยู่ว่าถ้านายเสียแขนไปบ้างจะเป็นยังไง”
“หืม? มันก็แค่แขน สำหรับมนุษย์สัตว์ ร่างกายก็คืออาวุธ แต่ไอ้คนล้มเหลวอย่างแกคงไม่เข้าใจหรอก!”
“แต่นายคงไม่รู้หรอกมั้งว่าการสูญเสียทุกอย่างมันเป็นยังไง”
ดางตาที่คมกริบ
ไม่เคยเห็นน้องชายแบบนี้เลย
“หน้าตาแบบนั้นมันอะไร? แกควรขอบคุณพวกเราที่ไม่กักขังแกเอาไว้ที่นี่? ช่างเนรคุณจริงๆ ที่แสดงท่าทางเช่นนี้!”
กัลลัสส่งเสียงหอนเพื่อซ่อนความปั่นป่วนของเขา
เขาใช้กำลังทั้งหมดเพื่อโจมตี แต่ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไรด้วยมือที่เหวี่ยง เขาก็คว้าถูกแขนเอาไว้ จากนั้นตัวเขาก็บิดเบา ๆ และล้มลงกับพื้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“แม่ง!”
“แขนนายหักซะแล้วนะ พี่ชาย”
“อึก บ้าเอ๊ย!!”
กัลลัสสลัดพันธนาการของกัลก้าและพยายามโจมตีเขา
ขวา ซ้าย ขวา ซ้าย…การโจมตีทุกครั้งถูกหลบได้
“บัดซบ! ทำไมถึงไม่โดน!”
กัลลัสเริ่มหมดความอดทนและเตะขาของเขาในครั้งนี้
กัลก้าหลบลูกเตะโดยการก้มลงกับพื้น และในเวลาเดียวกันกับที่กัลลัสเหวี่ยงขา จากนั้เขาก็ปล่อยหมัดที่หนักหน่วงและรวดเร็วโดยเล็งไปที่ท้องของกัลลัส
กัลลัสที่โดนหมัดเข้าไปถึงกับตัวงอเป็นกุ้งกลางอากาศและพ่นน้ำลายออกมา
“อัก! ฮักอีก โอ๊ย อ๊าก!!”
โดนโจมตีอย่างหนัก
กัลก้าเคยอยู่ในตำแหน่งนั้น
กัลก้าเตะขาซ้ายของเขาจากระยะไกล
โดยไม่ปล่อยให้คู่ต่อสู้ได้พักหายใจ
กัลลัสคร่ำครวญทุกครั้งที่ถูกโจมตี
กระดูกซี่โครงหักห้าหรือหกซี่
……มันเจ็บ.
มีบาดแผลที่นี่และที่นั่น
……มันเจ็บ.
เขาสัมผัสได้ว่าทั้งร่างกายค่อยๆ สูญเสียความร้อนช้าๆ
……มันเจ็บ.
“อันดับสองคือขยะ แล้วนายที่แพ้อันดับสองล่ะเป็นอะไร?”
กัลก้าไม่คิดจะออมมือ
ชัยชนะที่สมบูรณ์ เขาสู้เพื่อสิ่งนั้น
อดีตไหลผ่านจิตใจของกัลก้าและฮอรัส
หนึ่งปีหลังจากที่กัลก้าและฮอรัสออกจากดินแดนแห่งสัตว์ร้าย พวกเขาก็ได้พบกับโครในป่า โดยมี ลูลูชิล่า,โรเฟีย,ราเฟีย และเฟลอยู่เคียงข้างเขา
“มาคุยกันสักครู่”
โครพูด
ในเวลานั้น ฉันรู้สึกเหมือนเราทั้งคู่ถูกโดนมนุษย์ดูถูก
ฉันโกรธจนอยากโจมตี อย่างไรก็ตาม แต่ฉันกลับรู้สึกหมดหวังอย่างมากกับผู้หญิงทั้งสี่คน
แม้แต่ความแข็งแกร่งและสติปัญญาที่โดดเด่นของพวกเขาก็ไม่อาจเทียบได้กับพวกเธอทั้งสี่คน
ไม่มีทางชนะ
นี่หายนะที่แท้จริง
ทั้งสองนอนลงและยิ้มแห้งๆ ให้กันราวกับเหนื่อยล้า
“พวกนายยอดเยี่ยมมาก ต้องการเข้าร่วมกิลด์ของผมไหม?”
ตามคำพูดของโคร ฉันตัดสินใจเข้ากิลด์ด้วยหัวใจที่สดใส
พวกเขาได้เรียนรู้ว่าสมาชิกมีอดีตที่เจ็บปวดเช่นเดียวกับพวกเขา และตัดสินใจที่จะทำงานหนักร่วมกัน
เป้าหมายของเขาค่อยๆ เปลี่ยนจากการแซงผู้หญิงไปเป็นการปกป้องโคร และเขาก็ทุ่มเทเต็มที่เสมอ
ดังนั้น—พวกเขาจึงแข็งแกร่ง
เสียงเลือด กระดูกหัก และเสียงอันโหดร้ายอื่นๆ ครอบงำสถานที่อันเงียบสงบ
ไม่ว่าจะมองอย่างไร กัลก้าและฮอรัสก็ชนะอย่างขาดลอย
แม้ว่าการต่อสู้จะมองเห็นได้ชัดเจน แต่พวกเขาก็ยังเดินหน้าโจมตีต่อไป วิธีที่เขาต่อยคู่ต่อสู้และอาบเลือดเหมือนปีศาจ
“ว้าว เขาดูเป็นตัวร้ายจริงๆ เลยแฮะ”
โครที่กำลังเฝ้าดูจากที่นั่งพิเศษกล่าว
“เอ่อ โครซัง…”
“หืม? อ่า ยูยู่อย่ามองจะดีกว่า ทำไมไม่เอามือปิดตาไว้ล่ะ?”
“ไม่……”
ยูยู่สั่นสะท้านกับพลัง ความโหดร้าย และรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัว
“กลัวเหรอ? นี่คือความน่ากลัวของการถูกทอดทิ้ง มันบดขยี้ศัตรูอย่างท่วมท้นและทำให้พวกเขาสูญเสียความตั้งใจที่จะต่อสู้ โหดร้ายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทุกข์ทรมานไม่รู้จบ…นั่นคือเหตุผลที่พวกเราถูกเรียกว่า [nightmare]”
มันก็โอเคใช่ไหม? เพราะพวกเราแข็งแกร่งกว่า ไงล่ะ
Comments