เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 72 ฉันจะลบแกไปให้เร็วที่สุด
“ตรงนี้ อุหวา รู้สึกเหมือนมีแมลงเต็มเลย น่าขยะแขยง ยี้♪”
“…จริงด้วย”
“อ่า ใบหน้าของราเฟียน่ากลัวมากเลย รู้ตัวไหม?”
“…ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ใช่แล้ว คุณดูเหมือนกำลังจะฆ่าใครสักคน”
“ถ้าเป็นพวกปีศาจล่ะก็ ฉันจะฆ่ามันให้หมดเลย”
ก้าวหน้าไปพร้อมกับกำจัดปีศาจที่โจมตีมาทีละตัวได้อย่างง่ายดาย
อัลมาเรียและราเฟียมาถึงทางเหนือจากทางเข้ารีสอร์ต ซึ่งเป็นข้อมูลจากฮอรัส
พื้นที่ทางตอนเหนือนี้เต็มไปด้วยป่าไม้ แม้ว่าเส้นทางจะมีความกว้างจำกัด แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อทั้งสองมากนัก… พวกเธอหลบต้นไม้อย่างสง่างาม ฟันปีศาจที่โจมตีจากด้านหน้า และวิ่งไปข้างหน้า
“ดูเหมือนง่ายที่จะหาที่มาของปีศาจที่ล้นออกมา สิ่งที่คุณต้องทำคือตรงไปยังทางที่พวกปีศาจนั้นออกมา”
“ใช่แล้ว”
ขณะที่กำลังพูดเช่นนี้ อัลมาเรียและราเฟียก็กำลังโค่นล้มพวกปีศาจอยู่ สำหรับพวกเธอสองคน การเคลื่อนไหวที่น่าเบื่อหน่ายของปีศาจซึ่งมีเพียงไม่กี่ตนไม่ได้เป็นมากกว่าเป้าซ้อมมือ
“โอ้?”
“…”
และ…ในตอนนั้นเอง สีหน้าของอัลมาเรียและราเฟียก็ดูเคร่งขรึม จากนั้นพวกเธอก็หยุด
“มันกำลังมา~”
“……ใช่”
มองเข้าไปข้างในด้วยความระมัดระวัง
ไม่กี่วินาทีต่อมา มีบางอย่างเข้ามาพร้อมกับเสียงฝีเท้าอันหนักหน่วง มันปรากฏขึ้นพร้อมกับทำลายลำต้นและกิ่งก้านของต้นไม้
มันยังคงเป็นปีศาจ แต่…ร่างกายขนาดใหญ่ สูงประมาณ 3 เมตร
“กำ…จั….ด…ผู้….รุ….ก…..ราน”
เสียงนั้นฟังราวกับว่ามันถูกบังคับให้พูดของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม คำพูดของมันเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างเห็นได้ชัด
“ว้าว มันดูใหญ่กว่าและแข็งแกร่งกว่าปีศาจตัวก่อนๆ บางทีมันอาจจะคอยปกป้องอะไรอยู่? เฮ้ ราเฟีย~?”
“อัลมาจัง”
“หือ? อ่า… ฉันจะปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของราเฟียจัง ส่วนฉันจะหาที่มาก่อนนะ”
“ขอความกรุณาด้วย”
อัลมาเรียสัมผัสได้ว่าไม่มีแสงในดวงตาของราเฟีย จึงตัดสินใจไปก่อน
อัลมาเรียเริ่มวิ่งอีกครั้ง และเมื่อเธอก้าวต่อไปด้วยกำลังขาทั้งหมดของเธอ… เธอก็กระโดดข้ามหัวของปีศาจตัวใหญ่ได้อย่างง่ายดาย
“ย-อ-ย่-า-หนี…”
เมื่อปีศาจตัวใหญ่ยื่นมือออกไป ปีศาจตัวเล็กหลายสิบตัวก็เข้าโจมตีอัลมาเรีย
อัลมาเรียยังคงกระโจนขึ้นไปในอากาศ คงจะเป็นเรื่องยากที่จะเคลื่อนที่อย่างอิสระในอากาศโดยไม่ต้องตั้งหลัก…
“ฮึ้บ!”
เธอบิดตัวอย่างช่ำชองราวกับบิดมือเด็ก ด้วยหอกที่เธอถืออยู่ ทำให้สามารถฟันมอนสเตอร์ทั้งหมดที่โจมตีเธอได้อย่างง่ายดาย
อัลมาเรียหมุนตัวและร่อนลง เธอแค่หันหน้าของเธอมามองเท่านั้น
“คุณสัตว์ประหลาดตัวใหญ่~…คงตามฉันไม่ทันหรอก เอาล่ะ”
อัลมาเรียยิ้มแห้งๆ ออกมา
ฉึก….ฉัวะ
“อะ อุ… อา…”
“…”
ดาบสองเล่มแทงทะลุร่างของปีศาจตัวใหญ่ เอ็กซ์คาลิเบอร์ของราเฟียนั่นเอง.
เมื่อมันเจาะทะลุเลือดจะพุ่งออกมาจากแผลที่เจาะ
ราเฟียบิดดาบเปื้อนเลือดทั้งสองเล่ม… อีกครั้ง ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า….จนได้ยินเสียงเนื้อถูกที่ถูกบิด
จากนั้นขยับดาบทั้งสองขึ้นและลงตามลำดับ มันถูกตัดอย่างง่ายดายราวกับกำลังฉีกกระดาษ นอกจากนี้เธอยังฟันไปด้านข้างราวกับกำลังตัดเอ็นที่ขาทั้งสองข้าง สุดท้ายหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ
ร่างของปีศาจตัวใหญ่กลายเป็นชิ้นเนื้อและร่วงลงกับพื้นทีละชิ้น
“…ราเฟีย ฉันฝากที่เหลือด้วย”
“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง”
ร่างของปีศาจตัวใหญ่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ และกลายเป็นชิ้นเนื้อ นิ่งไม่ไหวติง… แต่บรรยากาศอันหนักอึ้งไหลผ่านระหว่างทั้งสอง
เมื่อแผ่นหลังของอัลมาเรียหายไปจากสายตา ราเฟียก็ชี้ดาบเล่มหนึ่งของเธอที่มีเลือดหยดไปที่ชิ้นเนื้อ
“เอ่อ…ถ้าจะฟื้นกลับมาก็รีบๆ หน่อยได้ไหม? ฉันอยากให้มันจบโดยเร็วที่สุด”
กระตุก กระตุก…ชิ้นเนื้อเคลื่อนไหวราวกับตอบสนองต่อเสียงของราเฟีย
แปะ แปะ ครึ่ก….
ชิ้นส่วนของเนื้อที่รวมตัวกันรวมตัวกันในอากาศ… และกลายเป็นเหมือนเจล ตัดกันและก่อตัวเป็นรูปร่างคล้ายมนุษย์
แล้วสิ่งที่เกิดมา…ยิ่งกว่าปีศาจ…
“ผู้ บุกรุก ต้อง ถูก กำ จัด…”
ใบหน้าที่มีเนื้อเปิดออกเป็นรูปเกลียว ลูกตาสีแดงและสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนถูกบีบออกจากช่องว่าง มีแขนหกแขนหนาเท่ากับท่อนซุง…สมชื่อ “สัตว์ประหลาด” เลย
“ฆ่า…”
อย่างลื่นไหล… ไม่เหมือนกับที่พูดออกมา ราเฟียตัดแขนทั้งหกที่บินมาหาเธอด้วยความเร็วสูงด้วยดาบคู่ของเธอ ไม่ว่าใช้ลูกไม้แบบไหน หากคุณเห็นการโจมตี ก็สามารถโต้ตอบได้อย่างง่ายดาย
“ต่อไปก็ถึงคิวแกแล้ว”
ราเฟียเตะพื้นอย่างรวดเร็ว ในเวลาไม่นาน เธอก็เข้าใกล้เท้าของสัตว์ประหลาด
แม้ว่ามันจะช้าไปสักหน่อย แต่สัตว์ประหลาดก็มีปฏิกิริยาและเหวี่ยงแขนที่มีลักษณะคล้ายท่อนซุงยาวหกแขนของมันไปที่ราเฟีย
อย่างไรก็ตาม ราเฟียสามารถเห็นการเคลื่อนไหวได้ชัดเจน
ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย เธอหลบการโจมตีทั้งหกครั้ง และโดยการลื่นไถลระหว่างขาของมันซึ่งมีแนวโน้มที่จะมีช่องว่างเนื่องจากขนาดที่ใหญ่โต ราเฟียจึงเข้าไปอยู่ข้างหลังสัตว์ประหลาด
“ได้โปรด ตายซะ———เอ็กซ์คาลิเบอร์”
การแทงด้วยดาบนั้นซึ่งเพิ่มความแข็งและพลังโดยการเทพลังเวทย์มนตร์ที่เพียงพอลงไป จะทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน
พุ…
“หึ. อย่างงี้นี่เอง…”
อย่างไรก็ตาม ดาบก็หยุดลงครึ่งหนึ่ง
ไม่ใช่เพราะมันมีร่างกายที่แข็งแรง
จู่ๆ ร่างกายของมันก็กลายเป็นเจลนุ่มๆ เหมือนสไลม์ ดาบถูกกลืนโดยไม่เจาะเข้าไปเหมือนครั้งก่อน และการโจมตีทั้งหมดก็ถูกดูดซับไว้
ราเฟียดีดตัวออกห่างชั่วคราว
“ก แก…ฆ่า…. ฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่าฆ่า”
กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึก กึกๆๆๆๆๆ ลูกตาของมันถูกเปิดออกและเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงจนดูเหมือนอาจจะหลุดออก
“น่าขยะแขยง…”
ราเฟียพูดว่าอยากอาเจียนด้วยสายตาว่างเปล่า
“อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างลำบากนิดหน่อยที่จู่ๆ ก็กลายเป็นเจล แต่ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา ยังไงก็เถอะ…ฉันจะลบแกไปโดยเร็วที่สุด”
ในมือขวาของเธอมีดาบส่องแสงอยู่ ในมือซ้ายของเขามีดาบที่มืดมิดราวกับความมืด ราเฟียเตรียมดาบสองเล่มของเธอและมองไปที่สัตว์ประหลาดด้วยสายตาที่เฉียบคม
Comments