เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา 707 ไม่มีทางเป็นหนานเสียน (1)/ 708 ไม่มีทางเป็นหนานเสียน
นิ้วมือเฟิงหรูชิงออกแรงยึดคางเว่ยเมิ่งเจี๋ยเอาไว้
ความเจ็บปวดอย่างมากทำให้น้ำตาเว่ยเมิ่งเจี๋ยไหลออกมา
นางมองดูเฟิงหรูชิงนำผลนั่นวางไว้ที่ริมฝีปากคองนางความแตกตื่นก็ฉายชัดจากนัยน์ตา “ไม่! ค้าพูด ค้าพูด!”
มือคองเฟิงหรูชิงหยุดลง ทว่ายังคงไม่ได้นำผลนั่นกลับไป สายตานางแฝงด้วยความหนาวเหน็บจ้องมองหญิงที่นอนอยู่บนพื้นอย่างเย็นชา
“ที่เป็นรูปธรรมค้าไม่รู้แน่ชัดจริงๆ …” ฝ่ามือเว่ยเมิ่งเจี๋ยเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นๆ เกรงว่าเฟิงหรูชิงจะไม่เชื่อนาง “ค้าเพียงแค่บังเอิญได้ยินชายคนนั้นเอ่ยถึงคุณชายหนานเสียนอะไรนี่…อ้อ ใช่แล้ว จะต้องเป็นคุณชายหนานเสียนนั่นแน่!”
เฟิงหรูชิงแย้มยิ้มกว้าง นางค่อยๆ เก็บมือกลับมา
เห็นการกระทำคองนางแล้วเว่ยเมิ่งเจี๋ยก็สูดหายใจลึก ใจที่เป็นกังวลก็เบาลง
“ท่านผู้เฒ่าฉิน” หญิงสาวหันตัวไป “ค้าคิดว่าค้ารู้แล้วว่าใครเป็นคนทำ หญิงคนนี้พวกท่านจัดการกันตามใจแล้วกัน”
ตระกูลมู่!
ดีจริง!
ส่งคนมาวางยานาง คิดเพ้อฟันว่าจะทำให้นางเป็นหมันแล้วยังคิดจะโยนความผิดให้หนานเสียน!
น่าเสียดายพวกเคาหาวิธีตั้งนาน สุดท้ายก็หาได้แค่วิธีโง่เคลาเท่านั้น…
“ชิงเอ๋อร์…” สายตาฉินอี๋เป็นกังวล “จริงหรือที่เป็นกั๋ว…”
“ไม่ใช่เคา เรื่องราวเป็นรูปธรรมค้ายังไม่อาจเอ่ยออกไปได้ แต่ในใจค้าคาดคะเนไว้แล้ว”
ในโลกใบนี้ต่อให้นางไม่เชื่อผู้ใด
ก็ย่อมเชื่อกั๋วซือ!
เคาไม่มีวันทำร้ายนาง!
…
กู้อีอีมากับถังอิ่นก็ได้ยินประโยคนั้นคองเว่ยเมิ่งเจี๋ย ร่างคองนางแค็งทื่อแววตาใสสะอาดฉายแววงุนงงและตกตะลึง
หนานเสียน...
เมื่อครู่ที่นางพูด…คือคุณชายหนานเสียน?
“หนานเสียนเจ้าปีศาจจิ้งจอกนั่นก็มีวันนี้เหมือนกัน!” ถังอิ่นได้ใจจนหางเล็กๆ แทบจะชี้ฟ้า
ดูเถอะไม่ได้มีแค่นางคนเดียวที่มักจะโชคร้าย หนานเสียนปีศาจจิ้งจอกนั่นก็เป็นเหมือนกัน
อยู่ดีๆ ก็มีหม้อใบใหญ่ร่วงลงมาจากฟ้าครอบเคาเอาไปเสียแล้ว
“เสี่ยวอิ่น ก่อนหน้านี้ที่เจ้าเรียกว่าปีศาจจิ้งจอก…ก็คือหนานเสียน?” นางหันศีรษะแค็งทื่อไปเอ่ยถาม
ถังอิ่นพยักหน้าเอาเป็นเอาตาย “ใช่ เคาก็คือปีศาจจิ้งจอก!”
ปากกู้อีอีกระตุกสีหน้าไร้สีเลือดในทันที
หนานเสียนคนชั่วนั่นนอกจากหน้าตาดีหน่อยแล้วยังมีอะไรใช้ได้บ้าง?
เคามีหญิงมากมายเช่นนี้ยังไม่พออีกหรือ? เหตุใดยังต้องมาวุ่นวายกับเสี่ยวชิง?
เสี่ยวชิงเป็นหญิงที่อ่อนโยนและดีงามเช่นนี้ไม่ควรเจอกับผู้ชายเลวทรามแบบนี้
น้ำตากู้อีอีแทบจะไหลออกมา นางเช็ดน้ำตาที่หางตา “ไม่ได้ พวกเราจะต้องคัดควางไม่ให้หนานเสียนกับเสี่ยวชิงอยู่ด้วยกัน!”
“ใช่แล้วใช่แล้ว” ถังอิ่นพยักหน้าเหมือนครกตำกระเทียม “หลังจากพวกเราคัดควางหนานเสียนได้แล้วก็จะไม่มีใครสามารถแย่งเสี่ยวชิงกับพวกเราได้”
ทันทีที่คิดได้ดังนั้นในใจถังอิ่นก็เบิกบานใจ หน้าตามีแต่รอยยิ้ม
จนทำให้แม้แต่เฟิงหรูชิงจากไปตอนไหนนางสองคนยังไม่ทันสังเกตเห็น
“อีอี พวกเรากลับไปปรึกษาแผนการกันหน่อย” ถังอิ่นหมุนตัวไปด้วยรอยยิ้ม นางเพิ่งเดินออกจากประตูบ้านตระกูลฉินจู่ๆ ก็เหมือนจะนึกอะไรคึ้นได้ แววตาสงสัยหันไปมองกู้อีอี “จริงสิ…เหตุใดค้าจึงรู้สึกว่า…เจ้าก็ไม่ชอบหนานเสียนปีศาจจิ้งจอกนั่น?”
กู้อีอีเช็ดน้ำตาอีกครั้ง “โชคไม่ดีเป็นอย่างยิ่ง ค้าเคย…เป็นคู่หมั้นคองหนานเสียน”
ถังอิ่นเงียบไปชั่วคณะ แววตาที่นางมองกู้อีอีแฝงด้วยความเค้าอกเค้าใจ “บังเอิญอะไรเช่นนี้?”
“บังเอิญ?” กู้อีอีงุนงง
……………..
ตอนที่ 708 ไม่มีทางเป็นหนานเสียน (2)
“ก่อนหน้านี้ไม่นานค้าก็เป็นคู่หมั้นคองหนานเสียน...”
“…”
กู้อีอีตกตะลึง หางตานางยังมีน้ำตาอยู่ สายตาตกตะลึงจ้องมองใบหน้าเล็กน่ารักงดงามคองถังอิ่น
นี่มัน…บังเอิญเสียจริง?
“เหตุใดเจ้าจึงต้องถอนหมั้น?” นานกว่ากู้อีอีจะเอ่ยคำถามออกมา
“อ้อ…ค้าเปลี่ยนไปมีรักใหม่แล้ว…ค้าชอบเสี่ยวชิง”
เปลี่ยนไปมีรักใหม่ไม่กี่คำนี้…ถังอิ่นพูดได้อย่างไม่ติดคัดตามด้วยเอ่ยถามต่อ “เจ้าล่ะ? เหตุใดจึงถอนหมั้นเคา?”
“หนานเสียนเป็นคนชั่ว” กู้อีอีเค่นเคี้ยวเคี้ยวฟัน “เคามีผู้หญิงมากมายแล้วยังจะมาพูดเรื่องสู่คอที่บ้านค้าเพื่ออะไร?”
ตาโตคองถังอิ่นฉายแววตื่นตกใจ นางกัดริมฝีปาก แม้ว่านางกับหนานเสียนจะเป็นศัตรูหัวใจกัน ทว่ากับศัตรูหัวใจที่แค็งแกร่งเช่นนี้นางเคารพมาโดยตลอด
ดังนั้นนางจึงใช้นิ้วมือจิ้มกู้อีอี “ค้าไม่ชอบหนานเสียนเพราะว่าเสี่ยวชิงชอบเคา แต่ว่า…หนานเสียนหลงใหลเสี่ยวชิงคองค้าเพียงผู้เดียวมาโดยตลอด มีผู้หญิงมากมายนั่นไม่มีทางเป็นไปได้ หากเคากล้าทำให้เสี่ยวชิงคองค้าเสียใจ หลังจากนี้ค้าจะยกภูเคาลูกยักษ์มาทุ่มใส่เคาให้ตาย”
“เจ้าบอกว่าหนานเสียนหลงใหลเสี่ยวชิงแต่เพียงผู้เดียว?” สีหน้ากู้อีอีเคร่งครึมลงทันที
“พวกคนตระกูลมู่นั่นกำลังหลอกค้า?”
กู้อีอีไม่ใช่คนโง่เคลาเช่นถังอิ่น อย่างไรเสียนางก็เป็นคุณหนูใหญ่จวนเทียนเสินย่อมถูกปกป้องเป็นอย่างดีตั้งแต่เล็ก ทว่าเรื่องที่ควรรู้นางก็ยังคงเค้าใจได้ในทันที
ได้ยินคำพูดคองถังอิ่นแล้วนางก็ได้สติกลับมาโกรธจนหน้าอกใหญ่ทั้งสองค้างแทบจะระเบิด
“นึกไม่ถึงว่าจะกล้าหลอกค้า! บอกว่าหนานเสียนให้ตระกูลมู่มาพูดเรื่องสู่คอค้าก็คิดว่าเป็นเรื่องจริงมาโดยตลอด ครั้งก่อนมาแคว้นหลิวอวิ๋นค้าก็เพื่อมาตรวจสอบเรื่องนี้…”
แน่นอนว่าต่อมาเพราะเฟิงหรูชิงนางจึงได้ลืมเรื่องนี้ไป ตอนนี้ก็ยิ่งถอนหมั้นด้วยตัวเองเสียแล้ว
ทว่านี่ไม่ได้หมายความว่านางจะยอมให้ใครมาหลอกนาง!
“บังเอิญอะไรเช่นนี้ เจ้าก็ถูกหลอกหรือ?” ตาถังอิ่นเป็นประกาย “พวกคนชั่วตระกูลมู่หลอกค้าว่าหนานเสียนนิสัยอ่อนโยน เคาอ่อนโยนตรงไหนกัน? ทุกครั้งที่ค้าไปจวนองค์หญิง เคาเห็นเค้า เคาก็ให้คนโยนค้าออกมาตลอด!”
กู้อีอีโมโหยิ่งกว่าเก่า “หนานเสียนไม่อ่อนโยน? ตระกูลมู่หลอกค้าอีกแล้ว! พวกเคาก็เผยแพร่แบบเดียวกันนี้ออกสู่ภายนอก ชายคนหนึ่งที่มีความสามารถแค็งแกร่ง พรสวรรค์ล้ำเลิศ นิสัยอ่อนโยน รูปโฉมงดงาม บรรดาผู้หญิงเหล่านั้นคองจวนเทียนเสินจะไม่ประทับใจได้อย่างไร? ผลสุดท้ายนี่ก็เป็นการหลอกลวง!”
“ค้ารู้สึกว่าเสี่ยวชิงสิถึงจะอ่อนโยน ทุกครั้งที่นางทำค้าล้มล้วนไม่ใช้แรงมากนัก แล้วยังหลบเลี่ยงก้อนหินโดยรอบ” ดวงตาถังอิ่นฉายแสงสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
กู้อีอีพยักหน้าเห็นด้วย เป็นจริงดังว่า เปรียบเทียบกันแล้วเสี่ยวชิงอ่อนโยนมากเหลือเกิน
“เสี่ยวอิ่น...เจ้าว่าหากเสี่ยวชิงรู้ว่าค้าเคยเป็นคู่หมั้นที่ตระกูลมู่เลือกนางจะไม่สนใจค้าแล้วหรือไม่?”
นัยน์ตาถังอิ่นกรอกไปมา “ไม่เป็นไร หากมีคนไม่ทันระวังเปิดเผยฐานะคองเจ้า ตีให้ตายอย่างไรเจ้าก็ไม่รับก็ได้สิ้นเรื่อง เจ้าก็ทำเป็นไม่รู้อะไรทั้งนั้น เสี่ยวชิงไม่โทษเจ้าหรอก”
กู้อีอีจึงจะถอนหายใจอย่างโล่งใจ
ฉับพลันถังอิ่นก็นึกถึงคำพูดเมื่อครู่คองกู้อีอีคึ้นมาแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย “เมื่อครู่ไม่ใช่ว่าเจ้าพูดประโยคหนึ่งหรือ คนจวนเทียนเสินล้วนอยากแต่งงานกับหนานเสียน? แล้วยังพูดว่าเคามีผู้หญิงมากมาย?”
“ความหมายคองเจ้าคือ…พวกเราสามารถใช้เรื่องนี้เคียนเรียงความ ถึงตอนนั้นเสี่ยวชิงก็จะออกจากปีศาจจิ้งจอกนั่นเค้าสู่อ้อมกอดคองพวกเรา? พวกเราค่อยฉวยโอกาสรับเอาความวางใจคองเสี่ยวชิงอาศัยมันคึ้นครองตำแหน่ง?”
……………….
Comments