ตอนที่ 363 หากเส้นขนนางน้อยลงแม้แต่เส้นเดียว ตระกูลถังถูกฝังพร้อมกัน

ต่อให้กลัวจนแทบจะล้มลงนางก็ยังไม่ลังเลเลือกที่จะปกป้องเฟิงหรูชิง

คนอื่นๆ พากันตกตะลึงก่อนจะถอนหายใจจากจิตใต้สำนึก

ถังอิ่นเป็นคนตระกูลถังของพวกเขา และยังเป็นความหวังทั้งหมดในวันข้างหน้าของตระกูลถัง ดังนั้นนางจะตายไม่ได้!

น่าเสียดาย คนพวกนี้เพิ่งจะผ่อนคลายได้ก็ได้เห็นด้านหน้าสุดของวงแหวนแสง เงาเสมือนค่อยๆ ปรากฏขึ้นอย่างเลือนราง…

ชายหนุ่มชุดขาวสว่างขึ้น รูปงามไม่มีผู้ใดเทียบเท่า สงบเยือกเย็นดั่งดอกบัวไร้ราคี

ทั้งจวนตระกูลถังเงียบสงบ

เงียบจนได้ยินเสียงเข็มหล่น

สายตาของทุกคนล้วนมองไปยังเงาเสมือนตรงหน้าเฟิงหรูชิงค้าง มีความหวาดกลัวแฝงอยู่ในแววตา

“คุณชาย…หนานเสียน?” ถังลั่วงงงัน ไม่เข้าใจว่าเหตุใดคุณชายหนานเสียนจึงมาอยู่ที่นี่ได้?

ไม่ ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ตัวจริงของคุณชายหนานเสียน เพราะชายผู้นี้เป็นเพียงเงาเสมือนเท่านั้น แต่ทุกคนต่างก็รู้ดี ถึงกระนั้นเงาเสมือนนี่ก็เป็นตัวแทนคุณชายหนานเสียน

สีหน้าชายหนุ่มเรียบนิ่งเย็นยะเยือกราวกับดวงจันทร์ เสียงของเขาที่เคยน่าฟังตอนนี้กลับเหมือนเสียงของปีศาจ ทำให้คนตระกูลถังทุกคนตกลงอยู่ควาดหวาดหวั่น

“ภายในสามวัน หากข้าไม่เห็นชิงเอ๋อร์กลับบ้านมาอย่างปลอดภัย ข้าจะให้ตระกูลถังถูกฝังไปพร้อมกัน!”

เขาชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อ “แม้แต่เส้นขนน้อยลงสักเส้นก็ไม่ได้ ชิงเอ๋อร์มีเส้นขนกี่เส้นข้ารู้ดี หลังจากกลับไปแล้วข้าจะนับ หากน้อยลงหนึ่งเส้น ตระกูลถัง…ไม่มีความจำเป็นต้องดำรงอยู่ต่อไป”

เฟิงหรูชิง “…”

ถังอิ่นที่เมื่อครู่ยังสั่นอยู่ “…”

ทุกคนตระกูลถัง “…”

…

ผู้เฒ่าถังอีเป็นผู้ได้สติกลับมาคนแรก ถึงแม้ว่าเขาจะผิดหวังเล็กน้อยที่ถังอิ่นไม่สามารถเป็นคู่หมั้นของหนานเสียนได้ แต่พอเห็นถังอิ่นหาคนที่ชอบพบ และคนที่นางชอบยังเป็นผู้หญิงของหนานเสียน

เช่นนี้แล้ว ถังอิ่นก็จะมีที่พักพิงต่อไป ไม่ต่างอะไรกับที่เขาต้องการในตอนแรก

ใจของเขาในที่สุดก็โล่งเสียที

หลังจากเงาเสมือนของหนานเสียนพูดจบก็ลอยหายไปในอากาศ

ถังลั่วยืนนิ่งค้างอยู่กับที่ แววตามองค้างไปยังทิศที่หนานเสียนหายไป

เฟิงหรูชิง…เป็นผู้หญิงของหนานเสียนจริงหรือ?

ถังลั่วกำหมัดแน่น เขาคิดถึงความเป็นไปได้นี้ที่อยู่ในใจสีหน้าก็เขียวคล้ำดูไม่ดีเป็นอย่างยิ่ง

แต่กลับไม่กล้าลงมือต่อ

เพื่อให้ถังอิ่นชอบหนานเสียนตระกูลถังเรียกได้ว่าพยายามอย่างสุดความสามารถ บอกถึงความอ่อนโยนความมีเมตาของหนานเสียต่อหน้านาง

แต่ตัวจริงของหนานเสียนไม่มีผู้ใดรู้แน่ชัด

อย่ามองภายนอกดั่งเทพเซียนของผู้ชาย ความจริงแล้ว…โหดเหี้ยมอำมหิต ไม่ยอมอ่อนข้อ

ถังอู่นอนอยู่กับพื้น สีหน้าแสดงถึงความสิ้นหวัง

จบสิ้นกัน…เฟิงหรูชิงเป็นผู้หญิงของหนานเสียนจริงๆ

เมื่อครู่เขา…ลงมือกับผู้หญิงของคุณชายหนานเสียน?

“นี่…เข้าใจผิด…ล้วนเป็นการเข้าใจผิด” ถังซื่อปาดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก ยิ้มประจบพร้อมเอ่ย “แม่นางเฟิง พวกเราตระกูลถังไม่ได้ตั้งใจจะลงมือ ที่จริงมีคนคิดไม่ดีคอยยุยงอยู่เบื้องหลัง ทำให้พวกเราเข้าใจแม่นางเฟิงผิด”

เฟิงหรูชิงเงยหน้าขึ้น สายตานิ่งเรียบมองไปยังถังซื่อ

“เข้าใจผิด?”

นางยกมือขึ้นดาบเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของนาง

คมดาบตวัดออกไปฟันเข้าที่แขนของถังซื่อ เลือดสีแดงสดพุ่งออกมา

ถังซื่อในฐานะเสวียนอู่หากคำนวณดูแล้วเฟิงหรูชิงไม่ใช่คู่ปรับของเขา

แต่ว่าตอนนี้…ตระกูลถังใครจะกล้าลงมือกับนาง?

เกิดนางจงใจดึงเส้นขนตัวเองทิ้ง หลังจากกลับไปก็ใส่ร้ายตระกูลถัง คุณชายหนานเสียนพูดได้ย่อมทำได้ ทำให้ตระกูลถังหายไปเสียตั้งแต่ตอนนั้น

ขอเพียงนางสามารถระบายอารมณ์โกรธ ความเจ็บเหล่านี้เขาก็จะทน…

เฟิงหรูชิงลุกขึ้นยืนสีหน้าไร้อารมณ์ “ดาบนี้ของข้าก็เข้าใจผิด หวังว่าท่านจะไม่ถือสา”

พูดจบนางก็ยกดาบขึ้นอีกครั้ง เสียงลมดาบกู่ร้องขึ้น

ครั้งนี้จิตสำนึกของถังซื่อคิดจะหลบ อย่างไรเสียเขาก็ไม่ยินยอมที่จะรับอีกดาบ

เขายังไม่ทันได้หลบก็เห็นเฟิงหรูชิงพับแขนเสื้อขึ้นกำลังหาเส้นขนตัวเอง…

เขาตกใจจนร่างกายแข็งทื่อไม่กล้าขยับ

………………….

ตอนที่ 364 เฟิงหรูซวง? (1)

ตึ้ง!

ด้วยคมดาบร่างของถังซื่อลอยออกไป เลือดที่หน้าอกย้อมเสื้อเขาจนแดงใบหน้าขาวซีด ล้มลงด้านหลังอย่างน่าอนาถ

สีหน้าถังอู่และถังลั่วก็แข็งทื่อไปในวินาทีนี้เช่นกัน

พวกเขาเห็นว่าสายตาของเฟิงหรูชิงมองมาทางพวกเขา พลันรู้สึกเหมือนมีความเย็นยะเยือกพุ่งไปที่หัวของเขา แม้แต่เท้ายังไม่สามรถขยับได้

“อิ่นเอ๋อร์…” ใบหน้าร่ำไห้ของถังอู่ “เจ้ารีบบอกแม่นางเฟิงเร็วเข้า หลายปีมานี้ตระกูลถังเราปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไร? ตอนนี้ล้วนแล้วแต่เป็นการเข้าใจผิดจริงๆ เห็นแก่ตระกูลถังที่ดูแลเจ้ามาหลายปี เจ้าให้นางหยุดเถอะ”

ถังอิ่นชะงักก่อนที่นัยน์ตาจะแสดงความประหลาดใจ แล้วความประหลาดใจก็กลายเป็นความงุนงง “ท่านเป็นใคร?”

ใบหน้าสูงวัยของถังอู่แข็งทื่อ พยายามกระตุกอยู่นานก็ไม่สามารถฉีกยิ้มขึ้นมาได้

เสียแรงที่หลายปีมานี้เขาทำดีกับถังอิ่นหมดตัวหมดใจ นังหนูนี่กลับบึ้งตึงไม่รู้จักกันเสียแล้ว…

มือเฟิงหรูชิงถือดาบยาวเดินไปตรงหน้าถังอู่ช้าๆ

“เสี่ยวชิง” แก้มของถังอิ่นพองด้วยความโมโห “ตาแก่ผู้นี้น่ารังเกลียดยิ่งนัก ยังคิดจะอาศัยความสัมพันธ์ทางญาติกับข้า ข้าเป็นคนจวนองค์หญิงเกี่ยวอะไรกับตาแก่ผู้นี้กัน? เจ้าต้องช่วยข้าสั่งสอนเขาเสียหน่อย”

ตั้งแต่พวกเขาตัดสินใจชักดาบใส่เสี่ยวชิง นางก็ไม่ใช่คนตระกูลถังอีกแล้ว

หลังจากนี้ตระกูลถังเป็นหรือตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาง!

ถังอู่ตะลึงตาค้าง เขามองดูดาบในมือเฟิงหรูชิงชี้มาทางเขา ตกใจจนขาทั้งสองข้างสั่น

“แม่นางเฟิง มีอะไรค่อยๆ พูดกันดีๆ …”

ดาบจู่โจมเข้ามาถังอู่ไม่กล้าต่อต้านใดๆ กลัวว่ากูไหน่ไน[1]นี่จะดึงขนออก ปล่อยให้ดาบฟันลงที่ไหล่ของเขา เลือดสดพุ่งออกมาย้อมแขนเสื้อแดงเถือก

“ดาบนี้เพื่อที่พวกท่านเลือกจวนเฟิงอวิ๋น และละทิ้งถังอิ่น!”

ฟันลงไปอีกดาบ

“ดาบนี้เพื่อที่พวกท่านคิดเพ้อฝันกับกั๋วซือของข้า!”

“ดาบนี้เพราะตระกูลถังเห็นแก่ประโยชน์ของตนเอง ไม่สนใจความคิดเห็นของเสี่ยวอิ่น บีบบังคับนาง!”

“และดาบนี้เพื่อที่เมื่อครู่ท่านคิดจะลงมือกับข้า!”

นางมั่นใจว่าถังอู่ฆ่านางไม่ได้

แต่ถังอิ่นกลับพุ่งเข้ามาอย่างไม่สนความเป็นความตาย

นางสามารถปกป้องตัวเองได้ แต่ไม่แน่ว่าในสถานการณ์เช่นนั้นจะปกป้องถังอิ่นได้หรือไม่

หากไม่ใช่เพราะกั๋วซือให้หยกแขวนนี้ไว้กับนาง เกรงว่าฝ่ามือนั่นถังอิ่นไม่ตายก็พิการ!

“ดาบสุดท้าย…” เฟิงหรูชิงหลับตาลงพักสักนางจึงจะจะลืมตาขึ้น ไอเย็นแผ่ซ่านผ่านสายตาคมกริบ “เป็นเพราะ…พวกท่านเกือบจะทำเสี่ยวอิ่นเจ็บ!”

ห้าดาบฟันเข้าไปเต็มๆ ทำให้ถังอู่ย่ำแย่ เลือดเปียกชุ่มทั้งตัวเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง

ถังลั่วก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน ผมของเขายุ่งเหยิงพาดอยู่บนไหล่ กำหมัดแน่นจนได้ยินเสียงข้อนิ้วลั่นแต่กลับรู้สึกไร้ความกลัว เผชิญหน้ากับผู้หญิงโหดเหี้ยมคนนี้เขาไม่มีวิธีต่อต้านได้เลย

แล้วก็…ต่อต้านไม่ได้ด้วย!

ความเป็นจริงแล้ว โชคดีที่พวกเขาล้วนเป็นเสวียนอู่ การโจมตีของเฟิงหรูชิงแม้จะทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย แต่ก็ไม่สามารถบาดเจ็บหนักได้

นี่ก็คือความแตกต่างของระดับชั้น!

แต่นางมีเวลา!

นางมีความสามารถพอที่จะทำให้นางเติบโตขึ้นได้ และทำให้ตระกูลถังพลิกคว่ำลงในทันที

ถังอิ่นอ้าปากกว้าง มองเฟิงหรูชิงด้วยความตกใจ นัยน์ตาเป็นประกาย

เสี่ยวชิงของนางสง่าผ่าเผยเช่นนี้! ทำให้ใจของนางเต้นแรงอย่างไม่อาจควบคุมอีกแล้ว

ตึกตัก ตึกตัก

เฟิงหรูชิงเดินไปตรงหน้าถังลั่ว สายตาเย็นชาของนางเงยขึ้น มองชายตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

…………………….

[1] กูไหน่ไน ใช้ว่าผู้หญิงที่ไร้มารยาทเอาเปรียบผู้สูงอายุ