ตอนที่ 29 ความหลังของนาโอมิ

พวกเขากลับไปที่ยานลงจอด ฝากการจัดการกับต้นไม้ที่โค่นไว้กับพวกโดรน แล้วจึงมุ่งหน้ากลับไปยังฐานที่พัก

“ผมขอตัวไปอาบน้ำล้างหัวก่อนละกัน เดส”

เขาจับไปที่ผมของตัวเอง มันชุ่มไปด้วยเลือดของ กราเดนาลด์ เมื่อเขาลูบมันเกล็ดเลือดที่แห้งแล้วก็ร่วงลงมาเป็นผง

“ชาวเวอร์?”

“..กลึ๊บ!?!”

ตกใจกับการตอบรับอย่างงุนงงต่อคำว่าอาบน้ำของนาโอมิ เขา กลืนน้ำลายแล้วเอยถามอย่างลังเล

“ชิโชว…ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม เดส?”

“อะไรเหรอ?”

“ได้ล้างตัวบ้างไหม เดส? ”

“อะ… ก็ต้องทำอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ช่วงฤดูใบไม้ผลิฉันก็เช็ดตัวสัปดาห์ละครั้งอยู่นะ”

นาโอมิ ตระโกนตอบพร้อมหน้าแดงก่ำ

“ปรกติกแค่สัปดาห์ละครั้งเหรอ…คัลเจอร์ช็อคสุดๆไปเลย เดส”

แม้จะถูกตระโกนใส่แต่รูดี้กับตกตะลึงไปกับความเป็นจริงที่ได้ยิน โดยที่ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเขาก็ดึงแขนเสื้อของนาโอมิแล้วลากเธอไปที่ห้องอาบน้ำ

“นี่ไม่ใช้ห้องสำหรับซักผ้าหรอกเหรอ?”

“ไอ้มุขบ้าบอแบบนั้นน่ะพอทีเถอะ เดส”

รูดี้ตบมุขแล้วก็เริ่มอธิบายวิธีใช้งานห้องอาบน้ำให้กับเธอ

“มันเอาไว้ล้างทำความสะอาดร่างกาย!”

“ชิโขว นี่มันครั้งที่2แล้วนะที่เราคุยกันแบบนี้อ่ะ พอผมอาบน้ำเสร็จคุณก็ลองเข้าไปอาบดูสักครั้งละกัน เดส ”

รูดี้ถอนหายใจให้กับนาโอมิที่กำลังตกใจก่อนที่จะไล่เธอออกจากห้องน้ำแล้วจึงเริ่มอาบน้ำล้างเลือดบนตัว

หลังจากที่รูดีอาบเสร็จ นาโอมิที่ได้อาบน้ำเป็นครั้งแรก เดินโซซัดโซเซกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น  

“ชิโชว เป็งไงมั่งล่ะ เดส?”

“น้ำร้อนมันรู้สึกดีจังเลยล่ะ”

นาโอมิบ่นพึมพำในขณะที่กำลังออกอาการเหม่อลอย

“ไอ้บทสนทนาแบบนี้มันก็เป็นครั้งที่2แล้ว เดส”

เมื่อ รูดี้ ออกอาการ ช็อค แล้วบ่นพึมพำออกมา นาโอมิที่ได้สติกลับมาก็รีบเข้าไปหา

“รูด็ ไอ้นั้นมันอะไรน่ะ นั่นมันอะไรกัน! เมื่อกี้มันมีน้ำร้อนไหลออกมาจากปลายท่อด้วย นอกจากนั้นดูนี่สิ!”

เมื่อนาโอมิเอามือสางผมตัวเองแล้วมันก็ผ่านออกมาได้โดยที่ไม่มีการติดขัดอะไรเลย

“แชมพูกับครีมนวดผมที่เธอบอกให้ฉันใช้น่ะ พอใช้แล้วมันทำให้ผมของฉันเรียบเนียน ลื่นปลื้ดเลยล่ะ นี่มันสุดยอดจริงๆ นอกจากนั้นสบู่เหลวเองก็ยอดไม่แพ้กัน พอใช้แล้วคราบสกปรกบนตัวฉันมันก็หลุดออกไปหมดเลย!!  ”

รูดี้ มองไปที่เส้นผมของนาโอมิในขณะที่เธออวดมันอย่างภาคภูมใจ แม้ว่าคำพูดของเธอมันจะจำกัดอยู่แต่ไม่กี่คำเพราะความตื่นเต้นก็ตาม

“ชิโชว เสนผมของคูณมันยังเปียกอยู่เลย นอกจากนั้นมันยังมีการแตกปลายยอยู่เต็มไปหมดเลยด้วย เดส”

“ก็นะ..ฉันไม่ได้ตัดมันมาสักพักแล้วด้วยแหละ”

“…..จะว่าไปจนถึงตอนนี้ คุณลูกซอง…ลูกซอง?…ไม่ใช่สิ คุณตัดผมยังไงเหรอ เดส?”

“ในบางครั้งที่ฉันเห็นว่าน่าจะถึงเวลาตัดมันแล้วฉันก็จะใช้มีดตัดมันเอาน่ะ”

“….ชิโชวเป็นเด็กเถื่อนแบบนี่มันน่าเศร้า เดส รีบๆหยิบเก้าอี้แล้วออกไปรอข้างนอกเดี๋ยวนี้เลยเดส ”

“….มาเรียกฉันว่าคนป่าแบบนี้มันเสียมารยาทนะ”

แม้จะว่าแบบนั้นแต่นาโอมิก็ทำตามที่รูดี้บอกแล้วถือเก้าอี้ออกไปนั่งข้างนอก

แล้วหลังจากนั้น โดรนที่ได้รับคำสั่งของรูดี้ก็ออกมาจัดการตัดแต่งเส้นผมของเธอ ด้วยกรรไกและหวีในมือของมันอย่างคล่องแคล่ว เริ่มด้วยการตัดผมที่แตกปลายออกและลดความหนาแน่นด้วยการเล็ม

“ชิโชว คิดว่าไง เดส”

“อา รู้สึกดีเลยล่ะ”

รูดี้ออกมาถาม เธอจึงตอบไปพลางหลับตาอย่างสบายอารมณ์ในชณะที่โดรนกำลังเป่าผมของเธอให้แห้ง

นี่มันนานแค่ไหนแล้วนะที่ฉันไม่ได้รู้สึกมีความสุขแบบนี้

ระหว่างที่เธอปล่อยให้โดรนเป่าผมของเธอไป เธอก็ลำลึกถึงอดีตที่ผ่านมา

หน้าของเธอครึ่งหนึ่งโดนเผา และยังมีรอยแผลเป็นถาวรตามร่างกายเต็มไปหมดเพราะการโจมตีของทหารฝ่ายศัตรู

มีเพียงชาวนาที่อยู่ใกล้ๆในตอนนั้นที่ช่วยเหลือเธอตอนที่เธอกำลังจะตาย และหลังจากที่หลบหนีมาได้อย่างหวุดหวิดเธอก็กลายมาเป็นนักผจญภัยภายไต้ชื่อปลอม

ตั้งแต่นั้นมา ผลักดันตัวเองด้วยเพลิงแค้นในใจ เธอก็ค้นหาวิธีล้างแค้นให้กับพ่อแม่และคู่มั่นของตัวเอง หลังจากที่เธอเข่นฆ่าผู้คนไปมากมายเธอก็ได้รับฉายาว่าแม่มดแห่งขุมนรกและกลายเป็นผู้หลบหนีติดค่าหัว

มันคงไม่มีอะไรที่จะแย่ไปกว่านั้นแล้วแหละ

เธอถูกจ้องเล่นงานอยู่คลอดเวลาจึงต้องป้องกันตัวอยู่เรื่อยๆ บ่อยครั้งที่เธอต้องปลิดชีพผู้ที่ไล่ตามเอมา แต่ละครั้งชื่อเสียงของเธอก็เพิ่มขึ้นและแน่นอนว่าค่าหัวของเธอเองก็เช่นกัน

แผลเป็นบนใบหน้าของเธอกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของความหวาดกลัวของผู้อื่น  และก่อนที่เธอจะรู้ตัว ก็ไม่มีสถานที่ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นของเธออยู่อีกต่อไป

ทั้งร่างกายและจิตใจของเธอต่างก็อ่อนล้า เธอจึงปลีกตัวเข้ามาหลบซ่อนอยู่ในป่าที่ห่าไกลผู้คน

ชีวิตในป่านั้นยากลำบาก บ้านที่เธอสร้างก็เต็มไปด้วยรูรั่ว ในฤดูหนาวเธอก็ต้องใช้เวทมนต์เพื่อรักษาอุณหภูมิร่างกายเพราะลมหนาวมันพัดผ่านเข้ามา

พื้นที่รอบๆเองก็เต็มไปด้วยสัตว์อสูรดุร้าย หลังจากที่จัดการพวกมันไปบางส่วนเธอก็กางข่ายเวทย์เพื่อกันไม่ให้พวกมันเข้ามาใกล้

เธออาศัยหมู่บ้านทีอยู่ใกล้ๆกับป่านี้ที่เธอเคยให้ความช่วยเหลือไว้ตอนเป็นนักผจญภัย เพื่อซื้ออาหาร แต่ทว่าเมื่อเร็วๆนี้เจ้าผู้ครองแคว้นได้ถูกเปลี่ยนเป็นอีกคน และภาษีก็ถูกเพิ่มขึ้นทำให้อาหารสำรองของชาวบ้านขาดแคลนส่งผลให้อาหารที่เธอสามารถซื้อได้ร่อยหรอลงไป

การแก้แค้นของเธอเองก็ยังไม่ได้ใกล้ที่จะสิ้นสุดลง

ราชอาญาจักรโลแลนด์ ประเทศที่แย่งเอาทุกอย่างของฉันไป จนกว่าจะถึงวันที่ฉันทำลายมันได้ด้วยมือคู่นี้ การแก้แค้นของฉันก็จะไม่มีวันจบลง

“ชิโชว ทำหน้าตาน่ากลัวเชียว กำลังนึกถึงประวัติศาสตร์มืดอยู่หรือไง เดส?”

ดูเหมือนว่าความคิดของเธอจะปรากฏออกมาบนใบหน้า รูดี้จึงพูดทักอย่างเป็นห่วง

“ไอ้ที่เรียกว่า ประวัติศาสตร์มืดนั่นคืออะไรน่ะ?”

“ความทรงจำที่น่าอับอาย เดส”

พอว่าย่างนั้นนาโอมิก็หันไปยิ้มให้รูดี้

ตั้งแต่ได้เจอกับรูดี้ชีวิติของฉันก็เปลี่ยนไป

เจ้ามนุษย์ต่างดาวคนนี้ช่วยชีวิตฉันไว้นอกจากนั้นยังลบแผลเป็นทั้งหมดให้อีกด้วย พอบอกว่าจะสอนเวทมนต์ให้ก็เรียกฉันว่าอาจารย์แล้วด้วยเหตุผลบางอย่างเข้าก้พยายามที่จะยกระดับคุณภาพชีวิตของฉันด้วยเครื่องมือแปลกๆ

แม้ว่าจะเจอกันมาได้ไม่ถึงสัปดาห์ มีการพัฒนาการอย่างก้าวกระโดดในหลายๆด้านจนทำให้เวียนหัว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร

หนึ่งในนักรบที่เคยติดตามพ่อของฉันตอนนี้กำลังแงตัวเพื่อหาข้อมูลอยู่ในโรแลนด์แล้วก็ดูเหมือนว่ามันจะเริ่มมีสัญญาณของการก่อกบฏ เนื่องจากการปรกครองที่กดขี่และภาษีที่ขูดรีดจนเกินไป

ถ้าหากมันมีการก่อกบฏเกิดขึ้นละก็ มันจะเป็นเวลาที่ฉันจะปิดฉากการแก้แค้นแม้ว่านั่นจะหมายถึงว่าฉันจะต้องสละชีวิตตัวเองก็ตาม

แต่ทว่าฉันไม่อยากลากผู้มีพระคุณอย่างรูดี้เข้ามาสู่การแก้แค้นของฉันด้วยเลย

หลังจากที่ฉันจากไปแล้ว ก็อยากจะให้เข้ามีชีวิตที่เป็นอิสระ

ถ้าหากเวทมนต์ที่ฉันสอนให้ทำประโยชน์ให้กับเขาในอนาคตได้ละก็ แค่นั้นฉันก็มีความสุขแล้วล่ะ

*(TLnote:        หลังวันที่23เดือนนี้ไปจนถึงวันที่17เดือนหน้าจะต้องไปวิ่งควายเคลียร์เควสกิจกรรม ฮาโลวีน เพราะงั้นอาจจะอัพช้าเป็นพิเศษ)