แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย 987 หมอเฉิน แสบมาก

Now you are reading แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย Chapter 987 หมอเฉิน แสบมาก at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตุ้บ!

เสียงดังมาจากปลายสายเหมือนอะไรตก จากนั้นสายก็ตัดไป

เสี่ยวเชี่ยนเดาว่าอวี๋หมิงซีทำโทรศัพท์ตกพื้น

ดูท่าเธอจะเดาถูก

เสี่ยวเชี่ยนถอนหายใจยาว

เรื่องที่เธอกังวลที่สุดมันเกิดขึ้นแล้ว

ในใจของอวี๋หมิงซีมีคนๆหนึ่งอยู่ ผู้ชายที่เธอชอบ

แต่คนๆนี้มีความเป็นไปได้ถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ว่าจะไม่ใช่ไห่เจา เรื่องนี้ยุ่งยากแล้ว

เมื่อกี้เสี่ยวเชี่ยนเสนอความคิดให้ไห่เจา เพื่อให้เขาลองทดสอบดูว่าชอบอวี๋หมิงซีจริงหรือเปล่า ตอนที่เธอทำการวินิจฉัยให้ไห่เจานั้นเธอค่อนข้างมั่นใจว่าอวี๋หมิงซีไม่มีทางรักใคร

เพราะเธอแสดงออกมาให้เห็นตลอดว่ารักตัวเองมากกว่า

แต่จากบทสนทนาเมื่อครู่ทำให้เสี่ยวเชี่ยนอยู่ๆก็ได้พบว่า ในใจของอวี๋หมิงซีมีใครคนหนึ่งอยู่!

งั้นถ้าไห่เจาแน่ใจว่าตัวเองชอบอวี๋หมิงซีจริงๆ แบบนั้นไม่เท่ากับว่าไม่มีโอกาสเหลือแล้วเหรอ?

สาเหตุที่เสี่ยวเชี่ยนแน่ใจว่าในใจของอวี๋หมิงซีมีคนอื่นทั้งๆที่คุยแค่ไม่กี่ประโยค ทั้งหมดเป็นเพราะการเงียบไปสามวินาที สามวินาทีนั้นมันหมายถึงการสับสนในใจของผู้หญิงที่ควบคุมตัวเองได้เก่งคนนั้น

ถ้าคนที่อยู่ในใจของอวี๋หมิงซีคือไห่เจา แล้วจะปฏิเสธเขาทำไม?

เสี่ยวเชี่ยนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความ

ถ้าไม่อยากติดอยู่ในวังวนนั้นจนออกไม่ได้ตลอดชีวิตก็มาหาฉัน

ผ่านไปไม่กี่นาทีอวี๋หมิงซีก็ตอบกลับ

อีกสามวันฉันจะมีคอนเสิร์ต เธอมาหาฉัน

ปริศนาจะถูกไขในอีกสามวันให้หลัง

เสี่ยวเชี่ยนตอบกลับไปว่าโอเค เธอหลับตาลองคำนวณดู

ช่วงเวลาการรักษาให้ไห่เจาช่วงแรกจะสิ้นสุดในอีกหนึ่งเดือนให้หลัง

แผนเดิมของเธอคือใช้เวลาหนึ่งเดือนในการทำให้สงบลง แต่ดูจากตอนนี้ ช่วงเวลามันนานเกินไปแล้ว

เสี่ยวเชี่ยนเริ่มคิดหนัก เธอเหมือนมีลางสังหรณ์กลายๆ การไขปริศนานี้อาจได้คำตอบที่ปวดใจ แต่ถ้าไม่ไขปริศนาบาดแผลก็จะอยู่ในใจของไห่เจากับอวี๋หมิงซีไปตลอดชีวิต

เสี่ยวเชี่ยนคิดอยู่สักพักจึงโทรหาไห่เจา

“ไห่เจา ฉันจะเลื่อนการบำบัดแบบโมริตะให้ไวขึ้น”

“ไวขึ้นแค่ไหน”

“อีกสองวันให้หลัง”

“ไหนว่าให้หารูปมาแปะสักเดือนก่อนค่อยรักษาไง?”

“เรื่องแปะรูปฉันหลอกนาย ก็แค่อยากให้นายสงบสติอารมณ์”

“!!!” นั่นไง เฉินเสี่ยวเชี่ยนมีตอนไหนบ้างที่ไม่ตุ๋นคน! ไห่เจาโวยวายในใจ เงามืดในจิตใจขยายวงกว้าง

“มีปัจจัยบางอย่างทำให้ต้องเลื่อนขึ้น อีกสองวันนายมาหาฉันที่เมืองหลิน ฉันจะช่วยนายจัดการความสงสัยที่อยู่ในใจนายเอง”

เสี่ยวเชี่ยนได้ยินเสียงเพลงดังลอดเข้ามา เธอเดาว่าเขาคงไปปิดผับแล้ว จึงเตือนด้วยความหวังดี

“ถ้าในช่วงสองวันนี้นายควบคุมอวัยวะส่วนล่างไม่ได้ล่ะก็ นายจะเสียใจไปตลอดชีวิต อย่าลืมที่ฉันพูดล่ะ การทำเรื่องแย่ๆเพื่อประชดคนอื่นเป็นการกระทำที่โง่ที่สุด”

ไห่เจาหลอนขึ้นมาทันที นี่เธอมีตาทิพย์เหรอ? ทำไมรู้ล่ะว่าตอนนี้เขาอยู่ผับ?”

เสี่ยวเชี่ยนวางสาย ไห่เจามองสาวที่เขาเรียกมานั่งกินเหล้าแก้เซ็งเป็นเพื่อน อันที่จริงเขาไม่ได้คิดจะทำอะไร คำพูดก่อนหน้านี้ของเสี่ยวเชี่ยนมีอิทธิพลต่อจิตใจเขา เขาก็แค่ไม่อยากกินเหล้าคนเดียวเลยเรียกคนมาอยู่เป็นเพื่อน

เสียใจไปตลอดชีวิต…ไห่เจานึกถึงคำนี้ มันยากที่จะทำให้เขาไม่คิดถึงใบหน้าที่สวยได้รูปนั้น

คำพูดของเฉินเสี่ยวเชี่ยนเชื่อได้จริงเหรอ?

ไม่ว่าจะจริงหรือหลอกแต่เขาก็โบกมือไล่ผู้หญิงพวกนั้นออกไป ส่วนตัวเองก็กระดกเหล้ายกใหญ่ ได้แต่หวังว่าในจินตนาการหลังจากเมาแล้ว อวี๋หมิงซีจะไม่ทำเขาเสียใจอีก

เสี่ยวเชี่ยนจัดการเรื่องพวกนี้เสร็จก็หลับตาคิดเงียบๆ

ความรักที่สมบูรณ์แบบคืออะไรกันแน่?

คำตอบคือ ไม่มีรักไหนที่สมบูรณ์แบบ

อย่าว่าแต่เรื่องความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของไห่เจากับอวี๋หมิงซีเลย

เอาแค่ระหว่างอวี๋หมิงหลางกับเสี่ยวเชี่ยน เห็นๆอยู่ว่ารักกันมาก ไม่มีปัญหาเรื่องไหนเลย แต่วันแต่งงานก็ยังเกิดเรื่องที่ทำให้เสี่ยวเชี่ยนต้องไปชนเหล้ากับแขกคนเดียวเลยไม่ใช่เหรอ?

เสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ว่าความสมบูรณ์แบบในสายตาคนอื่นเป็นอย่างไร เธอรู้แค่ว่าตัวเธออยากคว้าความรักครั้งนี้เอาไว้

ไม่มีความรักใดที่ดีพร้อม มีแต่คนที่เหมาะสม

อีกสองวันเธอจะทำการทดสอบไห่เจา ช่วยให้เขาแน่ใจความรู้สึกของตัวเอง อีกสามวันเธอจะไปงานคอนเสิร์ตของอวี๋หมิงซี ไปตามหาคนที่อยู่ในก้นบึ้งของหัวใจอวี๋หมิงซี คนที่เธอไม่กล้าแตะต้องคนนั้น

แต่ตอนนี้ เธอต้องการหาคนที่เหมาะสมกับตัวเองคนนั้นแล้ว

เสี่ยวเชี่ยนนั่งรถของผู้บัญชาการกลับไปคนเดียว เขาไม่ได้กลับไปด้วย อยู่ทำธุระต่อที่เมืองQ พอเสร็จแล้วก็จะกลับเมืองหลวง การที่ได้นั่งรถของผู้บัญชาการเข้าไปในค่ายทหารก็ทำให้เห็นแล้วว่านี่เป็นการชดเชยเรื่องที่ทำให้เจ้าบ่าวต้องออกจากงานวิวาห์ไปก่อน

เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้สนใจงานพิธีอะไรพวกนี้เท่าไรอยู่แล้ว วันนี้อารมณ์เธอไม่ค่อยดี เรื่องของหมิงซีกับไห่เจาทำเธอปวดหัวยิ่งกว่าเรื่องที่อวี๋หมิงหลางไม่อยู่ในงานเสียอีก

ดังนั้นระหว่างทางหน้าเธอจึงบึ้งตึงตลอดเวลา ไม่ได้พูดคุยกับคนขับรถ

จนกระทั่งรถใกล้ถึงเมืองหลินโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น

เบอร์คุ้นเคย

“ลูกเชี่ยน ขอโทษนะ ผมผิดไปแล้ว! คุณจะจัดการผมยังไงก็ได้ แต่อย่าเมินเฉยผมเลยนะ!”

พอเสี่ยวเชี่ยนรับสายอวี๋หมิงหลางก็รีบขอโทษขอโพยทันที

เมื่อกี้เสี่ยวเชี่ยนยังทำหน้าบึ้งอยู่ พอได้ยินเสียงของเขาก็ดีขึ้นหน่อย แต่ก็ยังถามกลับด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์อยู่ดี

“หืม? นายผิดอะไร? นายถูกเรียกตัวไปมันเป็นหน้าที่ที่บอกปัดไม่ได้ ทำไมต้องขอโทษด้วย?”

เธอถนัดเรื่องเก็บความรู้สึก อวี๋หมิงหลางก็ฟังไม่ออกว่าเธอโกรธจริงเลยพูดแบบนั้น หรือแกล้งโกรธกันแน่

ภารกิจเพิ่งเสร็จเขาเลยรีบโทรมาขอโทษเธอทันที พอเสี่ยวเชี่ยนรับสายก็ไม่เวิ่นเว้อรีบขอโทษตรงๆ

เขาเองก็ไม่ได้หวังให้เธอยกโทษให้ เรื่องนี้เกิดขึ้นกับใครก็คงรับไม่ได้ ทิ้งเจ้าสาวไปต่อหน้าญาติและเพื่อนๆมากมาย เวลานี้ในใจของเสี่ยวเฉียงร้อนดั่งไฟแผดเผา ถ้ายื่นมีดให้ไม่แน่เขาอาจเอามาปาดคอเพื่อชดเชยความผิดที่มีต่อเสี่ยวเชี่ยน

ตอนไปเขามีแต่คำว่าไม่อยากและจำใจเป็นพันเป็นหมื่น

ถึงขนาดที่ว่าเขาไม่ได้แม้แต่จะอธิบายให้เธอฟัง อยู่ๆก็ทิ้งเธอไว้ตรงนั้น แม้แต่เขาก็ยังไม่อยากอภัยให้ตัวเอง

“ผมไม่ควรไป ผมอยากอยู่กับคุณจัดงานให้เสร็จจริงๆนะ แต่เบื้องบนส่งรถมารับแล้ว ผมไม่มีทางเลือกอื่น ลูกเชี่ยนคุณคงโกรธใช่ไหม คุณจะลงไม้ลงมือต่อว่าผมยังไงก็ได้ แต่อย่าเมินเฉยผมเลยนะ! ถ้าไม่ได้จริงๆงั้นเราจัดงานใหม่ก็ได้นะ!”

ตอนที่เขางานยุ่งไม่มีเวลานึกถึงท่าทีของเธอ พอจับคนร้ายเสร็จเรียบร้อยมีเวลาเป็นของตัวเองเขาถึงได้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ นึกถึงนิสัยของเธอแล้วก็รู้สึกว่าเขาอาจทำเธอเสียความรู้สึกเข้าแล้ว

ลูกเชี่ยนเป็นคนทะนงตน มั่นใจในตัวเองสูง ปกติไม่เคยยอมเสียเปรียบให้ใครแม้แต่นิดเดียว ใครกล้ามาหาเรื่องเธอก็พร้อมจะสู้กลับ แต่วันนี้เขาทำผิดมหันต์!

“ไม่จำเป็นต้องจัดพิธีใหม่ สิ่งที่ต้องทำฉันทำหมดแล้ว หึหึ”

เสียงเย็นชาในตอนท้ายทำเอาหัวใจอวี๋หมิงหลางเกือบหยุดเต้น

เขารู้สึกมืดแปดด้าน แย่แล้ว เมียโกรธจริงแล้ว!

ยังอยากอธิบายกับเธอ— อันที่จริงก็ไม่ใช่การอธิบายหรอก เป็นการอ้อนวอนอยู่ฝ่ายเดียวมากกว่า

เสี่ยวเชี่ยนไม่ให้โอกาสเขาแม้แต่นิดเดียว กดตัดสายทันที

คนขับรถมีหลักการไม่เสียมารยาทแอบฟัง แต่ไม่ทันระวังก็ได้ยินอยู่บ้าง คนที่มีอาชีพทหารย่อมเข้าใจความลำบากของอวี๋หมิงหลาง ขณะที่กำลังจะพูดให้กำลังใจเสี่ยวเชี่ยนนั้นอยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะฮิฮิจากเสี่ยวเชี่ยน

“เอ่อ…หมอเฉินครับ คุณคงไม่ได้โกรธจริงๆใช่ไหม?”

คนขับรถมากับผู้บัญชาการ จึงรู้เรื่องของเจ้าสาวในวันนี้ด้วย เป็นผู้หญิงที่สุดยอดมากคนหนึ่ง

“โกรธอะไรเหรอคะ? ถ้าฉันโกรธแล้วจะขอผู้บัญชาการถ่ายภาพพรีเวดดิ้งในค่ายทหารทำไมล่ะคะ?”

“แล้วเมื่อกี้—”

“ก็แค่ขู่เขา ล้อเขาเล่น”

เออะ หมอเฉิน แสบมาก!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด