แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย 995 ใครแข็งแรงกว่าก็ต้องเชื่อฟังคนนั้น

Now you are reading แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย Chapter 995 ใครแข็งแรงกว่าก็ต้องเชื่อฟังคนนั้น at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

วันต่อมาเสี่ยวเชี่ยนตื่นตรงเวลาเพราะความหิว สมองเธอว่างเปล่าไปหลายวินาที รู้สึกแค่ว่าร่างกายเหมือนถูกรถบรรทุกบดทับมา

จนกระทั่งเธอลุกขึ้นนั่ง เห็นที่ข้อเท้ามีรอยจางๆ ความทรงจำเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมา ใบหน้าเธอร้อนผ่าวแทบระเบิด

ไอ้เบญจมาศอาเหม็ดคนทุเรศ…

ส่งของพวกนั้นมาให้มันทำร้ายกันสุดๆ!

เสี่ยวเชี่ยนหยิบชุดนอนมาสวม เคลื่อนย้ายร่างกายอันหนักอึ้ง เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะคิดเรื่องอาบน้ำ เริ่มมองหาไปทั่วห้อง

ของทรมานร่างกายเธอพวกนั้นมันไปไหนแล้ว จะรีบเอาไปทิ้งให้หมด!

ขนาดใช้แค่อย่างเดียวยังเล่นซะเธอแทบลุกไม่ขึ้น พอนึกถึงลังใบใหญ่นั่น เสี่ยวเชี่ยนอยากจะหลั่งน้ำตา

ไม่ได้การ เธอต้องฉวยโอกาสตอนที่อวี๋เสี่ยวเฉียงไปทำงานเอามันไปทำลายซะ

เธอไม่เชื่อหรอกว่า บ้านเล็กแค่นี้จะมีของที่เธอหาไม่เจอด้วย?

หาไม่เจอจริงๆ…

เมื่อคืนเห็นๆอยู่ว่ายัดไว้ใต้เตียง แต่ตอนนี้ใต้เตียงว่างเปล่า ถ้าไม่เห็นรอยจางๆที่ข้อเท้าเธอคงคิดว่าเมื่อคืนเธอแค่ฝันเรื่องที่ไม่อาจบรรยาย

ตู้เสื้อผ้า ห้องน้ำ ห้องนอนเล็ก หรือแม้แต่เสื่อทาทามิตรงที่นั่งเล่นริมหน้าต่างก็ถูกเสี่ยวเชี่ยนรื้อหมด

ทุกมุมในบ้านก็ค้นทั่วแล้ว แต่ไม่มี!

ตอนที่อวี๋หมิงหลางเปิดประตูเข้ามาก็เห็นภรรยาที่แสนน่ารักกำลังคุกเข่าอยู่ที่พื้น ร่างกายก้มลงอยู่ในท่าที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้ ดูเหมือนเธอกำลังหาอะไรอยู่

เขาแกล้งไอ “เมียจ๋า ถึงตอนนี้ผมจะอยู่ในเวลางาน แต่ยั่วผมแบบนี้ ผมอาจจะตบะแตกนะ!”

เสี่ยวเชี่ยนลุกขึ้นยืน มองเขาด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด

ตานี่ทำไมอยู่ๆก็กลับมา?

อวี๋หมิงหลางยกกล่องข้าวในมือ “ผมเดาว่าคุณน่าจะตื่นแล้วเลยเอาอาหารเช้ามาให้ แล้วจะได้เรียกคุณไปที่หน่วยด้วยกัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณคือผู้ช่วยของทีมจิตวิทยาในหน่วยผม ทำงานวันแรกไปสายไม่ดีนะ”

เขากวาดตามองเธอด้วยแววตาที่คิดไม่ซื่อ จากนั้นก็ไปหยุดอยู่ตรงอวัยวะที่เธอกระดกเมื่อครู่ แล้วพยักหน้าอย่างมีเลศนัย

“ถึงผมจะแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันอย่างชัดเจน แต่ถ้าเมียสุดที่รักยั่วผม บางทีผมอาจจะทนไม่ไหว ไม่งั้นเราไปสายหน่อยไหม? ผมเกรงใจไม่อยากปฏิเสธความต้องการของคุณ”

เมียเขารักเขาขนาดนี้ เอาแต่ยั่วยวนเขาจะทำไงดี?

ก็ต้องจัดให้สิคร้าบ!

เสี่ยวเชี่ยนอยากจะเข้าไปฟาดหน้าไอ้คนหน้าไม่อายนี่จริงๆ

คนๆนี้ทำตัวหน้าด้านได้ตลอดเวลา เลเวลความหน้าด้านไม่มีคำว่าที่สุด มีแต่หน้าด้านยิ่งกว่า

“ถ้านายกล้าทำให้วันแรกฉันไปสาย ต่อไปโซฟาห้องรับแขกจะเป็นบ้านของนายไปตลอดกาล” เธอหันไปมองโซฟาด้วยสายตาอำมหิต

อวี๋หมิงหลางทำได้แค่ล้มเลิกความคิดแล้วเอาอาหารเช้าวางบนโต๊ะ

“ลูกเชี่ยน คุณเป็นพวกอยากแต่ก็ทำเป็นปฏิเสธอย่างที่เขาว่ากันหรือเปล่า?”

คำตอบที่ได้กลับมาคือเบาะรองนั่งของโซฟา “ฉันแสร้งปฏิเสธกับผีสิ!”

“เมื่อกี้คุณหาอะไรอยู่เหรอ?” อวี๋หมิงหลางหลบ ‘อาวุธ’ ที่เธอโยนมา แล้วถามด้วยความสงสัย

เสี่ยวเชี่ยนใบหน้าร้อนผ่าว แน่นอนว่าเธอไม่มีทางบอกว่ากำลังหาลังใส่ของประหลาดที่อาเหม็ดส่งมา ครั้นแล้วจึงทำเป็นตอบด้วยท่าทางนิ่งๆ

“ฉันแค่ตรวจดูว่าบ้านสะอาดไหม ใต้โซฟาต้องมาถูหน่อย มันเป็นมุมอับ”

“อ่อ ผมคิดว่าคุณกำลังหาของขวัญเสียอีก วางใจเถอะ ของลังนั้นผมเอาไปจัดการแล้ว”

“ทิ้งแล้ว?” เสี่ยวเชี่ยนดวงตาเป็นประกาย

อวี๋หมิงหลางยิ้มยิงฟัน “เปล่า ก็แค่เอาไปซ่อนให้ดี เมียจ๋าวางใจได้ ไม่ว่าใครมาบ้านเราก็ไม่มีทางได้รู้ว่าหมอเฉินแสนเก่งมีรสนิยมแบบพิเศษ ที่ที่ผมเอาไปซ่อนมีแค่ผมเท่านั้นที่หาเจอ มีผมเป็นสามี ‘สุข’ ไหมเมียจ๋า”

มีทักษะซ่อนของติดตัวมาด้วย

“ฉัน…มีรสนิยมพิเศษเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนกัดฟัน

คนบางคนแถวนี้ยังพยักหน้าเอาซื่อๆ “ไม่ใช่เหรอ เมียผมเป็นผู้หญิงที่ร้อนแรงม้าก”

เสี่ยวเชี่ยนกระดิกนิ้ว “งั้นนายอยากได้จูบตอนเช้าจากผู้หญิงที่ร้อนแรงคนนี้ไหม?”

เรื่องแบบนี้ถ้าปฏิเสธก็ไม่ใช่ผู้ชายแท้แล้ว

อวี๋หมิงหลางเป็นผู้ชายแมนทั้งแท่ง พอได้ยินเรื่องดีๆแบบนี้ก็รีบแจ้นเข้าไปหา ในใจยังแอบคิดเข้าข้างตัวเอง นี่คงเป็นรางวัลที่เมื่อคืนเขาทำดีสินะ เมียนี่ใจดีจัง ใจดีถึงขั้น—”

“โอ๊ย!”

ไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีเสียงร้องโอดโอยดังออกมาจากบ้านของหัวหน้าใหญ่

เช้าตรู่ที่แสนงดงามเริ่มต้นด้วยการออกกำลังกายซ้อมคนอย่างพอเหมาะ

กินอาหารเช้าเสร็จเสี่ยวเชี่ยนก็ใส่ชุดทำงานเดินตามอวี๋หมิงหลางออกจากบ้าน งานผู้ช่วยที่เธอขอเริ่มทำตั้งแต่วันนี้

เจอคนที่ใส่ชุดทหารเตรียมตัวไปทำงาน พวกเขาต่างมองคู่นี้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น อวี๋หมิงหลางหยุดทักทายคนไปเรื่อย

ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะย้ายมาอยู่ได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่เนื่องจากปกติเวลาทำงานและพักผ่อนของเธอจะแตกต่างจากคนอื่นๆที่อาศัยอยู่ที่นี่ อีกทั้งอวี๋หมิงหลางกับเธอก็ไม่ได้ทำตัวโดดเด่นอะไรนัก ดังนั้นเธอย้ายเข้ามาอยู่นานขนาดนี้หลายคนจึงไม่รู้จักว่าผู้หญิงสวยคนนี้ก็คือภรรยาหัวหน้าใหญ่คนดังในตำนาน

จนกระทั่งเมื่อวานเสี่ยวเชี่ยนเปิดตัวอย่างองอาจ ทุกคนถึงได้รู้ว่าสาวที่สวยเหมือนดาราคนนี้ก็คือภรรยาสุดที่รักของหัวหน้าอวี๋

“หัวหน้าใหญ่ครับ ตาเป็นอะไรเหรอครับ?” มีคนตาดีเห็นตาซ้ายของหัวหน้าอวี๋คนเก่งดูเขียวๆ

อวี๋หมิงหลางเอามือลูบตา แล้วหันไปมองผู้หญิงข้างๆ

เสี่ยวเชี่ยนก้มหน้าทำตัวเจี๋ยมเจี้ยม แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ

“นี่อะเหรอ มีต้นเหตุมาจากผู้หญิงร้อนแรงน่ะ…”

อวี๋หมิงหลางจนปัญญา เมียเขาร้อนแรงเหลือเกิน! แสร้งทำเป็นเหมือนจะจูบแต่กลับเหวี่ยงหมัดเข้ามาที่ตาเขา!

ต่อไปต้องทำข้อตกลงกันหน่อยแล้ว จะทำร้ายก็อย่าเล่นที่หน้าได้ไหม?

วันนี้เขาคงต้องอยู่กับแผลนี่ไปทั้งวัน

“หัวหน้าใหญ่ว่าอะไรนะครับ?” คนถามได้ยินไม่ชัด

“เปล่า นี่เป็นร่องรอยจากสงครามเมื่อวานน่ะ”

คำพูดแฝงความนัย เขาพูดในใจเสริม หรือเมียเขาจะไม่พอใจ ‘สงคราม’เมื่อคืน วันนี้ก็เลยโมโหหนักใช่ไหม?

แต่ทว่าคนถามกลับรู้สึกชื่นชม

สมกับเป็นหัวหน้าใหญ่ เมื่อวานแต่งงานยังออกไปจับคนร้าย วันนี้ยังมาทำงานด้วยสภาพใบหน้าฟกช้ำ สมกับเป็นยอดชาย!

“พี่สะใภ้ครับ หัวหน้าใหญ่ของพวกเราอยู่ข้างนอกเก่งสุดๆเลยนะครับ เวลาเขาอยู่บ้านเชื่อฟังพี่มากเลยใช่ไหมครับ?”

คนๆนี้เห็นเสี่ยวเชี่ยนเอาแต่ก้มหน้าดูเป็นผู้หญิงอ่อนหวานจึงอดถามไม่ได้ ชีวิตส่วนตัวของหัวหน้าใหญ่นี่นา ใครๆก็อยากรู้

“ไม่เลย เขาเป็นผู้ชายที่มีความเป็นผู้นำสูง ฉันต้องฟังเขาตลอด เห้อ สมัยนี้ใครแข็งแรงกว่าก็ย่อมได้เป็นใหญ่” เสี่ยวเชี่ยนพูดพลางตีหน้าเศร้า อวี๋หมิงหลางที่เดินอยู่ข้างหน้าถึงกับสะดุด

เดี๋ยว เดี๋ยว ตรรกะอะไรกัน?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด