ตอนที่ 1117 เยี่ยมเรือนจำ

……….

ตอนที่ 1117 เยี่ยมเรือนจำ (TW: ยาเสพติด การฆ่าหั่นศพ)

จากนั้นฟางจั๋วหรานก็ได้เรียนรู้ว่าเครือข่ายของฟลอยด์ ไม่เพียงมีแค่โคอิซึมิ คานาโกะเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงนักบิดผิวดำที่เกือบจะชนหลินม่ายที่ประตูมหาวิทยาลัยครั้งก่อนด้วย

นอกจากนี้ นักบิดผิวดำกับฟลอยด์ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน โดยฟลอยด์เริ่มติดต่อกับโคอิซึมิ คานาโกะก่อนวันคริสต์มาสอีฟ

ยิ่งฟางจั๋วหรานฟังมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกแปลกใจมากขึ้นเท่านั้น เขาขอให้เจอรี่ตรวจสอบว่านักบิดผิวดำมีส่วนเกี่ยวข้องกับโคอิซึมิ คานาโกะ

ผลการสอบสวนของเจอรี่เผยว่า ทั้งสองคนเคยติดต่อกันมาก่อน เมื่อราว 20 วันที่แล้ว

ฟางจั๋วหรานยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม

ฟลอยด์พบกับโคอิซึมิ คานาโกะก่อนที่เขาจะได้รับบาดเจ็บ และนักบิดผิวดำได้พับกับโคอิซึมิ คานาโกะไม่กี่วันก่อนที่หลินม่ายจะเกือบถูกชนที่หน้าประตูมหาวิทยาลัย

คนที่ฟลอยด์ต้องการทำร้ายที่สนามบินไม่ใช่ตัวเขาเอง แต่เป็นหลินม่าย

ข้อกล่าวหาทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่าชายผิวดำสองคนมีแนวโน้มที่จะรับสินบนจากโคอิซึมิ คานาโกะ เพื่อมาทำร้ายหลินม่าย

หากโคอิซึมิ คานาโกะมุ่งเป้ามาที่เขา ฟางจั๋วหรานคงไม่โกรธขนาดนี้

แต่เขาจะไม่ทนหากอีกฝ่ายต้องการทำร้ายหลินม่าย

เขาต้องการส่งโคอิซึมิ คานาโกะเข้าคุกและนำตัวหล่อนเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม

แต่เขาจำเป็นต้องมีการรวบรวมหลักฐาน

แล้วจะเอาหลักฐานมาจากไหน?

แน่นอนว่าจะต้องให้ฟลอยด์และเพื่อนผิวดำของเขาเป็นพยานเพื่อกล่าวหาโคอิซึมิ คานาโกะ

อย่างไรก็ตามชายผิวดำทั้งสองต่างก็ปากแข็ง ไม่ว่าเจอรี่จะเข้าหาพวกเขา พยายามชวนดื่มหรือรับประทานอาหารด้วยวิธีใดก็ตาม พวกเขาปฏิเสธที่จะบอกความจริงสักคำ และเพียงบอกว่าพวกเขากับโคอิซึมิ คานาโกะเป็นเพื่อนธรรมดา

อย่างไรก็ตามเจอรี่ได้รับข้อมูลบางสิ่งจากการติดต่อกับชายผิวดำทั้งสอง ข้อมูลนั้นก็คือ พวกเขาทั้งคู่ติดยา

เขาจึงใช้จุดนี้ทำให้ชายผิวดำทั้งสองเชื่อฟัง

ฟางจั๋วหรานขอให้เจอรี่หาที่กักขังชายผิวดำทั้งสอง ให้อาหารและเครื่องดื่มแก่พวกเขา แต่ไม่ต้องให้ยาพวกเขา

ไม่กี่วันต่อมา เขาได้ไปยังสถานที่ที่ชายผิวดำสองคนถูกคุมขังเป็นการส่วนตัว

ชายผิวดำสองคนกรีดร้องพร้อมหลั่งน้ำตา ขณะกลิ้งตัวไปมาอยู่บนพื้น เนื่องจากอาการขาดยา

ฟางจั๋วหรานหยิบถุงยาออกจากร่างกายและห้อยมันไว้ต่อหน้าชายผิวดำสองคน ก่อนถามพวกเขาว่าต้องการเสพหรือไม่

เมื่อชายผิวดำสองคนเห็นถุงยา พวกเขาก็เป็นเหมือนสุนัขหิวโหยที่เห็นเนื้อและกระดูกขณะพยายามไขว่คว้า

ฟางจั๋วหรานเตะพวกเขาออกไปทีละคน

ชายผิวดำสองคนลุกขึ้นแล้วรีบพยายามคว้ามันอีกครั้ง

หลังจากพยายามหลายครั้ง ทั้งคู่ถูกเตะจนบาดเจ็บหนัก พวกเขาไม่สามารถขยับตัวได้และทำได้เพียงจ้องมองถุงยาในมือของฟางจั๋วหรานพลางกลืนน้ำลายลงคอ

ฟางจั๋วหรานนั่งยอง ๆ ด้านข้างพวกเขาพร้อมกับถือถุงยาด้วยสองนิ้ว “ตราบใดที่คุณเต็มใจอธิบายว่าโคอิซึมิ คานาโกะมีข้อตกลงอะไรกับคุณ จากนั้นถุงยาอันนี้จะเป็นของพวกคุณ”

ชายผิวดำสองคนมองดูถุงยาในมือของฟางจั๋วหรานด้วยความกระหาย แต่พวกเขายังคงเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร

เมื่อฟางจั๋วหรานเห็นดังนี้ เขาลุกขึ้นยืนและเก็บถุงยาเข้ากระเป๋าแล้วเดินจากไป

หากชายผิวดำสองคนยังปากแข็งขนาดนี้ ก็ปล่อยให้พวกเขาทรมานจากการขาดยาต่อไป ดูสิว่าจะอดทนหยุดยาได้นานแค่ไหน!

ไม่กี่วันต่อมา ชายผิวดำสองคนขอให้เจอรี่ส่งข้อความถึงฟางจั๋วหรานว่า พวกเขาเต็มใจยอมสารภาพแล้ว

ทันทีที่ฟางจั๋วหรานไปถึง ชายผิวดำทั้งสองก็รีบเปิดปากเล่าทุกอย่างโดยไม่ลีลา

คนแรกที่โคอิซึมิ คานาโกะพบคือฟลอยด์ โดยขอให้เขาแกล้งทำเป็นว่าสะดุดล้มและทำให้หลินม่ายแท้ง ทว่าผลกลับล้มเหลว

หล่อนยังคงอยากทำให้หลินม่ายแท้ง แต่ไม่กล้าส่งฟลอยด์ไปอีกครั้ง เพราะกลัวว่าหลินม่ายและฟางจั๋วหรานจะจำฟลอยด์ได้ และเกิดความสงสัยจนสาวมาถึงตัวหล่อน

ฟลอยด์จึงแนะนำชายผิวดำนักบิดผู้เป็นเพื่อนสนิทของเขา แต่เพื่อนสนิทของเขาก็ล้มเหลวอย่างไม่คาดคิดเช่นกัน

ฟางจั๋วหรานถามชายผิวดำสองคนว่า พวกเขารู้หรือไม่ว่าเหตุใดโคอิซึมิ คานาโกะจึงต้องการให้หลินม่ายแท้ง

ชายผิวดำสองคนส่ายหัวพร้อมกันโดยบอกว่าไม่ทราบสาเหตุ

ฟางจั๋วหรานถามฟลอยด์ว่า ทำไมเขาถึงไปเจอโคอิซึมิ คานาโกะบ่อยครั้ง

ฟลอยด์ลังเลอยู่นาน ก่อนบอกฟางจั๋วหรานว่า เขาไปหาโคอิซึมิ คานาโกะเพื่อข่มขู่เอาเงินของหล่อนมาซื้อยา

ฟางจั๋วหรานถาม “แล้วเธอก็ยอมให้งั้นเหรอ?”

ฟลอยด์พยักหน้า “ถูกต้อง ตราบใดที่ผมข่มขู่ว่า ถ้าหล่อนไม่ให้ ผมจะบอกคุณหลินว่าหล่อนกำลังวางแผนต่อต้านคุณหลินลับหลัง จากนั้นหล่อนก็จะให้เงินมาส่วนหนึ่ง”

เมื่อเพื่อนที่อยู่ด้านข้างได้ยินสิ่งนี้ เขาก็โกรธทันทีและรีบรุดไปข้างหน้าเพื่อบีบคอของฟลอยด์ “นี่แกยังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหม ทำไมถึงไม่บอกวิธีหาเงินดี ๆ แบบนี้ให้ฉันบ้าง!”

ฟางจั๋วหรานเตะชายผิวดำทั้งสองเพื่อแยกพวกเขาออกจากกัน จากนั้นจึงยื่นถุงยาให้พวกเขาคนละถุง

ก่อนที่เขาจะจากไป ฟลอยด์เข้ามาหยุดเขาและถามว่า ก่อนที่จะยื่นเรื่องฟ้องร้อง เขาช่วยทำเป็นไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับข้อตกลงที่ทำกับโคอิซึมิ คานาโกะได้หรือไม่

ฟางจั๋วหรานถามอย่างเย็นชา “ทำไม?”

ฟลอยด์หัวเราะแล้วบอกว่า เขาอยากข่มขู่โคอิซึมิ คานาโกะอีกสักครั้งสองครั้ง

ฟางจั๋วหรานพยักหน้าตอบตกลง

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ฟางจั๋วหรานจะหาทนายความที่น่าพอใจเพื่อยื่นฟ้อง เขาก็ได้รับข่าวว่าฟลอยด์และเพื่อนสนิทหายตัวไปทั้งคู่

ฟางจั๋วหรานคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงไปสถานีตำรวจเพื่อรายงานคดี

ตำรวจสืบสวนตามเบาะแสที่เขาให้มา และพบศพที่ถูกแยกเป็นชิ้น ๆ ในตู้เย็นของบ้านโคอิซึมิ คานาโกะ ทั้งยังตรวจพบเนื้อเยื่อของมนุษย์ในหม้อซุปขนาดใหญ่ด้วย

โคอิซึมิ คานาโกะไม่คิดว่าตำรวจจะมาที่บ้านของหล่อนเร็วขนาดนี้ หลักฐานที่มีมัดตัวหล่อนอย่างแน่นหนา จนต้องยอมรับว่าเป็นคนก่อคดีฆาตกรรมดังกล่าว

หล่อนบอกกับตำรวจทั้งน้ำตาว่าฟลอยด์ต้องการรีดไถเงินหล่อน

หล่อนอดทนต่อการถูกข่มขู่มานานและมีความคิดที่จะฆ่าเขาเพื่อทำให้มันจบสิ้น ทว่าหล่อนก็ไม่อยากติดคุก จึงไม่ได้ตัดสินใจดำเนินการใด ๆ

แต่เมื่อไม่กี่วันก่อน ฟลอยด์ก็มาแบล็กเมล์หล่อนอีกครั้ง

ครั้งนี้เขาไม่ได้มาคนเดียว แต่พาเพื่อนสนิทมาด้วย ทั้งสองช่วยกันแบล็กเมล์และรีดไถเงินของหล่อน

เงินที่พวกเขาเรียกร้องครั้งนี้ไม่น้อยเลย ซึ่งมากถึง 300,000 ดอลลาร์สหรัฐ

ในที่สุดโคอิซึมิ คานาโกะก็กลายเป็นฆาตกร หล่อนแอบใส่ยาหลับลงในเครื่องดื่มที่มอบให้ทั้งสอง เฝ้ารอให้พวกเขาหมดสติ จากนั้นก็ลงมือปลิดชีพและแยกชิ้นส่วนร่างกายของพวกเขา

เตรียมนำศพไปต้มในน้ำซุป แล้วจึงจะนำไปเทลงท่อระบายน้ำเพื่อทำลายศพ

โดยไม่คาดคิดว่าตำรวจจะตามมาถึงบ้านอย่างรวดเร็ว

หล่อนสงสัยว่าเหตุใดตำรวจจึงรู้เร็วขนาดนี้

ตำรวจบอกว่ามีคนให้เบาะแส

โคอิซึมิ คานาโกะถามอีกครั้งว่าใครเป็นผู้ให้เบาะแส

ตำรวจยักไหล่ “เราไม่สามารถบอกได้”

โคอิซึมิ คานาโกะได้รับการตัดสินจำคุกตลอดชีวิตจากการฆ่าสองศพ และก่ออาชญากรรมด้วยวิธีการอันโหดร้าย

หลังจากตัดสินคดีแล้ว โคอิซึมิ คานาโกะต้องการพบฟางจั๋วหราน

หล่อนอยากถามเขาด้วยตัวเองว่า เขาเคยสนใจหล่อนบ้างไหม

แต่ฟางจั๋วหรานไม่ต้องการพบหล่อน

เขาไม่สนใจความปรารถนาของคนที่ต้องการทำร้ายภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้หล่อนรอคำตอบจนกว่าจะตายจากไป

แต่ฟางจั๋วหรานอยากรู้ว่า ทำไมโคอิซึมิ คานาโกะจึงต้องการทำให้หลินม่ายแท้ง หลังจากคิดเรื่องนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็ไปที่เรือนจำ

โคอิซึมิ คานาโกะเฝ้ารออยู่ในเรือนจำระยะหนึ่ง คิดว่าฟางจั๋วหรานคงจะไม่มาหาแล้ว และทำได้เพียงต้องยอมตัดใจด้วยความโศกเศร้า

จู่ ๆ ฟางจั๋วหรานก็มาพบหล่อน ซึ่งทำให้หล่อนมีความสุขมาก

ฟางจั๋วหรานจะต้องยังสนใจในตัวหล่อน ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่มาพบ

หล่อนหวีผมและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะไปพบกับฟางจั๋วหราน

ทันทีที่เห็นเขา หล่อนก็เรียกชื่อเขาแผ่วเบา “หมอฟางคะ”

ฟางจั๋วหรานมองดูหล่อนวิ่งเข้ามาอย่างไม่แยแส และนั่งลงตรงข้าม

โคอิซึมิ คานาโกะถามฟางจั๋วหรานว่า เขายังคงสนใจหล่อนอยู่ใช่หรือไม่

ฟางจั๋วหรานขอให้หล่อนตอบคำถามของเขาว่า ทำไมหล่อนถึงพยายามทำให้หลินม่ายแท้งหลายครั้ง

เมื่อโคอิซึมิ คานาโกะได้ยินชื่อของหลินม่าย หล่อนก็ตะโกนขึ้นราวกับคนเสียสติ “ฉันเกลียดมัน ฉันไม่อยากให้มันมีลูก ฉันอยากมีลูกให้คุณเอง!”

ฟางจั๋วหรานได้รับคำตอบที่ต้องการแล้ว เขาจึงลุกขึ้นเพื่อจากไป

โคอิซึมิ คานาโกะตะโกนไล่หลัง “อย่าเพิ่งไป ฉันอยากได้ยินกับหูของฉันเองว่าคุณก็ชอบฉันเหมือนกัน”

ฟางจั๋วหรานหันกลับไปหาเธอและพูดว่า “คุณคงต้องผิดหวังแล้วล่ะ เพราะคุณไม่มีทางได้ยินประโยคนั้นจากปากของผม”

โคอิซึมิ คานาโกะคล้ายกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน และบอกว่าเขาเป็นคนหลอกลวง

ถ้าเขาไม่สนใจหล่อน แล้วเขาจะมาเยี่ยมหล่อนถึงเรือนจำได้อย่างไร?

ฟางจั๋วหรานพูด “ผมเป็นคนแจ้งเบาะแสให้ตำรวจเอง คุณยังคิดว่าผมสนใจในตัวคุณอีกเหรอ?”

โคอิซึมิ คานาโกะตะลึงงันเป็นเวลานาน กว่าจะกลับมาได้สติอีกครั้ง

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

อยู่คุกไปยาวๆ นะสาว คลั่งรักจนทำร้ายคนอื่นแบบนี้ ดูจากการกระทำพี่หมอก็น่าจะบอกได้แล้วเปล่าว่าเขาสนใจเธอหรือไม่

ไหหม่า(海馬)

……….