โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.381 – สู้กับมังกร

 

การโจมตีนี้สำหรับมังกร มันเบาเกินไป!

 

สิ่งมีชีวิตระดับราชันย์ตนนี้ ด้วยเหตุผลทางด้านสายพันธุ์ มันจึงแกร่งกว่าสัตว์ร้ายอื่นๆในระดับเดียวกันมากนัก!

 

และการยิงปืนใหญ่พลังงานครั้งนี้ มันดันทำให้มังกรย่าหลงที่แกร่งยิ่งกว่าสายพันธุ์สัตว์ร้ายอื่นๆโกรธเกรี้ยวได้สำเร็จ!

 

คอของมันชูขึ้น ตรงส่วนหน้าท้องกระเพื่อมเป็นระลอก ทีท่าคล้ายกำลังจะขย่อนอะไรบางอย่างออกมา

 

ลองคาดเดากันดูสิ ว่ามังกรตนนี้กำลังคิดจะทำอะไร

 

“ลมหายใจมังกร!”

 

ฮู้มมมม!

 

เปลวเพลิงขนาดยักษ์ราวกับลาวา สาดลงมาจากฟากฟ้า

 

โล่พลังงานของเมืองรุ่งอรุณ กระพริบไหวไปด้วยแสงสีขาว ยกระดับขึ้นถึงขีดสุดเพื่อต้านทานการโจมตีนี้

 

อย่างไรก็ตาม มันเปล่าประโยชน์!

 

อำนาจของการโจมตีนี้มันทรงพลังเกินไป!

 

แทบจะในพริบตา โล่พลังงานก็แหลกสลาย แตกลงเป็นเสี่ยงๆ!

 

วินาทีต่อมา ดั่งฉากเปลวเพลิงร่วงหล่นลงจากสรวงสวรรค์

 

ถูกต้อง เกรงว่าการใช้ประโยคข้างบนเพื่ออธิบายถึงภัยพิบัตินี้ คงไม่เว่อร์เกินไป!

 

เปลวไฟร่วงหล่นราวกับห่าฝน โถมทับทั้งเมืองรุ่งอรุณ

 

ณ เวลานี้ ต้นไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเงา พลันสาดแสงสีเขียวออกมา และแสงนี้ยังมีคุณสมบัติเดียวกันกับโล่พลังงาน

 

แต่ก็เท่านั้น เพราะตำแหน่งที่โล่พลังงานคอยปกป้อง มีแค่ใจกลางเมืองเท่านั้น ส่วนที่เหลือของเมือง ทั้งหมดถูกท่วมไปด้วยเปลวเพลิง

 

“อา อา อ๊าาาา!”

 

ผู้คนกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เปลวไฟลุกลามไปยังบ้านเรือน แผดเผาเมืองรุ่งอรุณ สว่างไสวไปทั่วทั้งเมือง

 

ฉินเฟิงไม่คาดคิดเลยว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น  แม้เหตุการณ์จะผ่านมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เขาก็ยังนิ่งงันด้วยความตกตะลึง

 

เพราะท้ายที่สุดเแล้ว จากประสบการณ์หลายปีในชีวิตก่อนหน้าของเขา การปรากฏกายของสิ่งมีชีวิตระดับราชันย์ที่ทรงพลังเช่นนี้ โชคชะตาของเมืองรุ่งอรุณคงมิแคล้วล่มสลาย!

 

บางทีอาจจะหลงเหลือแค่เศษเสี้ยวน้อยๆ ที่อยู่ภายใต้แสงสีเขียวของต้นไม้นั่น

 

การคำนวณนี้ ไม่น่าจะผิดพลาด

 

และเมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงจุดนี้ ความโกรธของมังกรย่าหลง เห็นได้ชัดว่ายังไม่ยินยอมสงบลง มันกระพือปีก สร้างพายุกรรโชกแรง พัดกระพือเปลวเพลิงให้ร้อนแรงยิ่งขึ้น ก่อนจะเริ่มหันไปอีกทิศทาง สยายปีกบินไปตรงกำแพงเมืองรุ่งอรุณ

 

ลำแสงพลังงานถูกยิงออกมาจากที่นั่น มันจดจำได้!

 

“เร็วเข้า รีบชาร์จพลังงาน เตรียมตอบโต้มันอีกครั้ง!”

 

“ไอ้สารเลวเอ๊ย ทางนั้นเป็นโซนพื้นที่เพาะปลูกพอดีด้วย!”

 

“พยายามล่อมันให้ไปสู้กันกลางเมือง ระดมทหารเดนตาย ไปล่อมังกรกลับมา!”

 

เสียงของไคลินคำราม

 

ผู้ใช้พลังเลเวล D มากมายยังคงดื่มกินกับเขาอยู่ในบาร์ ใครจะไปคิดกัน ว่าแค่ประมาทเพียงแว่บเดียว จะเกิดเหตุไม่คาดฝันร้ายแรงถึงขนาดนี้ขึ้น

 

เมืองรุ่งอรุณไม่ได้เผชิญกับการโจมตีน่าพรั่นพรึงขนาดนี้มาหลายปีแล้ว!

 

ต้องรู้นะว่า แม้คุณสมบัติของดอกไม้หยาดน้ำตาจะดีเยี่ยม ช่วยสามารถขับไล่สัตว์ร้ายได้ ทว่าหากเป็นสัตว์ร้ายขั้นสูงเกินไป มันจะไม่ส่งผลเท่าที่ควร

 

ขณะเดียวกัน ฉินเฟิงก็ได้ยินบทสนทนาของคนกลุ่มนั้น

 

‘พื้นที่เพาะปลูก’ สี่คำนี้เล่นเอาสีหน้าของฉินเฟิงแปรเปลี่ยนทันที

 

“บ้าจริง!”

 

ฉินเฟิงมาที่นี่เพื่อต้องการซื้อดอกไม้หยาดน้ำตา แต่ดูจากพลังทำลายของมังกรย่าหลงตัวนี้ก็พอจะรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากดอกไม้ถูกทำลาย แผนการของฉินเฟิง คงจะยุ่งเหยิงไปหมด

 

เมื่อคิดถึงจุดนี้ ฉินเฟิงก็กระโจนลงจากหน้าต่างทันที!

 

โรงแรมของฉินเฟิงมิใช่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง มันอยู่ด้านนอกของต้นไม้ยักษ์กลายพันธุ์

 

เวลานี้เปลวเพลิงเริ่มลุกลาม ผู้คนนับไม่ถ้วนรู้สึกไม่ปลอดภัย พากันหลบหนีออกจากบ้าน วิ่งไปทางต้นไม้ใหญ่เพื่อขอลี้ภัย

 

“จงมาหาฉัน!”

 

ฉินเฟิงระดมพลังสมาธิ เปลวเพลิงโดยรอบ ทั้งหมดเบนทิศทาง ตรงมารวมกันอยู่ที่ฉินเฟิงทันใด

 

เปลวเพลิงที่แต่เดิมกำลังลุกโชนแยกตัวออกมา ถูกปลดเปลื้องพันธะโดยสิ้นเชิง สิ่งใดที่มันเคยแผดเผา เหลือทิ้งไว้เพียงร่องรอยไหม้เกรียม ไม่มีไฟติดอยู่อีกต่อไป

 

เปลวเพลิงเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากรูนไฟ ดังนั้นถึงแม้มันจะไม่ใช่รูนของฉินเฟิง แต่ภายใต้การควบคุมของพลังสมาธิ เปลวเพลิงจึงยอมสยบ และลอยมาหาฉินเฟิงอย่างเชื่อฟัง

 

“ก้าวอัคคี!”

 

สองเท้าพลันลุกไหม้ ทั้งคนทั้งร่างของฉินเฟิงกระโจนข้ามจากยอดตึกหนึ่ง ไปอีกตึกหนึ่ง ทั้งยังทิ้งเปลวเพลิงไว้ตามทาง ฉากนี้ราวกับมังกรไฟเคลื่อนกายเป็นทางยาว

 

ไม่นานฉินเฟิงก็มาถึงกำแพงเมือง

 

ที่นี่ สมาชิกหน่วยเดนตายได้มาถึงแล้วเช่นกัน พวกเขากำลังช่วยกันดับและขับไล่เปลวเพลิงของมังกร

 

เปรี้ยง!

 

ร่างอันใหญ่โตของมังกรร่อนลงเหนือกำแพงเมือง ปืนใหญ่พลังงานถูกบดขยี้ทันใด เพียงตวัดอีกสองสามกรงเล็บ กำแพงเมืองก็ถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง

 

สถานการณ์ทำลายล้างเช่นนี้ ร่างอันใหญ่โต ถือว่าได้เปรียบสุดๆ!

 

ขณะเดียวกัน ในที่สุดฉินเฟิงก็มาถึง!

 

ในมือเขา มีดกษัตริย์ครามปรากฏขึ้นทันใด

 

ฉินเฟิงย่ำไม่กี่ก้าว ก็สามารถขึ้นมาอยู่บนแผ่นหลังของมังกรย่าหลง

 

“สับสะบั้น!”

 

มีดกษัตริย์ครามในมือฉินเฟิงตวัดเฉือนอย่างโหดเหี้ยม

 

ทั้งตัวของเขาทิ้งดิ่งลงมายังเบื้องล่าง มีดกษัตริย์ครามแรกเริ่มทิ่มลึกลงบนหลังของย่าหลง จากนั้นร่วงลงตามแรงโน้มถ่วง แหวกเปิดเนื้อหนัง สร้างช่องว่างขนาดใหญ่กว่า 10 เมตร

 

“ก๊าซซซ!”

 

ลำตัวมังกรย่าหลงกระตุกวูบ มันสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรง

 

มีดกษัตริย์ครามสามารถแทงลึกเข้าไปในเนื้อหนังของมังกร ทรงอำนาจถึงขั้นแหวกเปิดแผลขนาดใหญ่ แล้วแบบนี้มันจะไม่เจ็บปวดได้อย่างไร?

 

หางใหญ่วาดสะบัด ฟาดเข้าใส่ฉินเฟิง

 

“ก้าวอัคคี!”

 

สองเท้าของฉินเฟิงลุกไหม้อีกครั้ง ฉีกหลบออกไป

 

แน่นอน นี่มิใช่แค่การหลบเฉยๆ พริบตาเดียว ฉินเฟิงก็ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าของมังกรย่าหลง

 

ศักดิ์ศรีของราชันย์สัตว์ร้ายถูกท้าทาย ด้วยตนตัวเล็กจ้อยแลดูอ่อนแอ ขนาดตัวยังไม่เท่ากับเล็บของมันซะด้วยซ้ำ แต่กลับสามารถทำร้ายมันได้ แล้วมันจะไม่โกรธได้อย่างไร!

 

“โฮกกกก!”

 

ย่าหลงอ้าปากกว้าง ทันใดนั้นลูกไฟขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 5 เมตรได้ถูกสร้างขึ้น เล็งมายังทิศทางของฉินเฟิง–

 

–และถูกยิงออกไป!!

 

ทว่าฉินเฟิงไม่มีความคิดที่จะหลบเลี่ยงแม้แต่น้อย มีดกษัตริย์ครามในมือพลันลุกไหม้ไปด้วยเปลวเพลิงอันน่าตื่นตาตื่นใจ

 

“มีดเปลวเพลิง!”

 

คมมีดที่ลุกไหม้ ยืดขยายไปกว่า 10 เมตร สับลงเป็นแนวตั้ง ตัดแบ่งลูกไฟขนาดใหญ่ออกเป็นสองซีกทันที

 

ตูม!

 

ลูกไฟที่สร้างขึ้นจากรูน ถูกทำลายลงโดยตรง เกิดแรงระเบิดพัดกระพือ!

 

ฉินเฟิงอาศัยแรงระเบิด ถีบตัวออกมาจากท่ามกลางเปลว ชี้ปลายมีดเล็งไปทางมังกรย่าหลง

 

“พลุไฟสงคราม!”

 

ใบมีดที่ลุกไหม้ปลดปล่อยกลิ่นอายอันน่าตื่นตะลึง ระเบิดออกจากมือของฉินเฟิง

 

พลุไฟนี้ ถูกยิงขึ้นไปบนฟากฟ้า พุ่งตรงเข้าไปยังปากของย่าหลง

 

“ฮู้ม—”

 

มังกรย่าหลงคำรามเล็ดรอดผ่านไรฟันด้วยความเจ็บปวด ทั้งร่างของมันดีดถอยออกไป ราวกับว่าพลุไฟนี้ กำลังกดดันมันอย่างหนักหน่วง

 

ปัจจุบัน ไคลินและคนอื่นๆเพิ่งมาถึง ทั้งหมดผงะตกใจ

 

“โอ้พระเจ้า! ”

 

“ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย!”

 

“นั่นเขา .. เขากำลังกดดันราชันย์สัตว์ร้ายอยู่ใช่ไหม?”

 

ฝูงชนต่างตะลึงงัน

 

มังกรย่าหลงถูกโจมตี เวลานี้มันเหินตัว กลับมาตั้งหลักอยู่บนท้องฟ้า ซึ่งเป็นอาณาเขตที่มันครอบครอง

 

แน่น่าเสียดาย ที่ต่อให้เป็นกลางอากาศ ฉินเฟิงก็ไม่น้อยหน้าเช่นกัน

 

“ปีกเพลิงนกยูง!”

 

เปลวเพลิงสีฟ้าพลันลุกโชน ฉินเฟิงโผบินขึ้นไปในอากาศ เพลิงฟ้าสาดแสงสดใส

 

มังกรย่าหลงในเวลานี้เกลียดฉินเฟิงเข้ากระดูกดำ เมื่อเห็นศัตรูตัวฉกาจลอยขึ้นมา มันก็ล็อคเป้าเขาทันที

 

ย่าหลงอ้าปาก เตรียมปลดปล่อยลมหายใจมังกรอีกครั้ง

 

“หุบปากให้ฉัน!”

 

ฉินเฟิงเร่งความเร็ว พริบตาเดียวบินมาถึงล่างปากของมัน

 

“เทคนิคลับเหิงหลง!”

 

ตลอดทั้งร่างของฉินเฟิงเขม็งเกร็ง ส่งเสียงลั่นเปรี๊ยะๆ

 

“มังกรตะปบ!”

 

หนึ่งฝ่ามือฟาดออกทันใด

 

กำลังภายในแปรเปลี่ยนเป็นแสงสีทอง สร้างกรงเล็บมังกรขนาดใหญ่ ตบเข้าใส่เผ่าพันธุ์เดียวกัน

 

กรามล่างที่กำลังอ้าค้างของย่าหลงถูกกระแทกจากสวนขึ้นไป หุบเข้าหาเบื้องบนทันที

 

ย่าหลงกลายเป็นบื้อใบ้ มิอาจอ้าปากระเบิดโจมตี

 

แต่ขณะเดียวกัน ปัจจุบันฉินเฟิงถือว่าอยู่ใกล้กับมันมาก และตัวมันเองก็ตระหนักได้ ว่านี่อาจเป็นโอกาสทองเพียงหนึ่งเดียวในชีวิต!