Ep.555 – ก้นบึ้งอันไร้ที่สิ้นสุดของตันเถียน

“นั่นฉินเฟิง เขาคิดหาที่ตายรึไง?” ไป่หยูตะลึง

กุ่ยแสยะยิ้มเย็นชา “คิดชิงเกราะศักดิ์สิทธิ์? ช่างน่าเสียดายที่ตอนนี้ยังเร็วเกินไป”

เห็นได้ชัดว่าเขาและเธอต่างเชื่อสุดใจ ว่าฉินเฟิงคงตายอย่างไม่ต้องสงสัย

แน่นอน อีกหลายคนที่กำลังร่วมมือควบคุมคน พวกเขาไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะเหตุการณ์เช่นนี้ มีโอกาสเกิดขึ้นได้ รอให้มันตายก่อน แล้วค่อยดำเนินแผนต่อไป –ลูกรักของพระเจ้าเหล่านี้ล้วนเป็นลูกรักของพระเจ้าระดับสูง พวกเขาเคยมาที่นี่มากกว่าหนึ่งครั้ง และสุดท้ายได้ข้อสรุปว่าสมควรใช้วิธีนี้ จะได้ผลดีที่สุด

และในครั้งนี้ พวกเขามุ่งมั่นว่าจะต้องคว้าชัยชนะ ดังนั้นแค่มีแมลงเม่าแทรกแซงเล็กๆน้อยๆ ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ อีกอย่าง การควบคุมลูกรักของพระเจ้าต่างเผ่าพันธุ์ อันที่จริงแล้วต้องใช้ความพยายามมากเช่นกัน ดังนั้นไม่มีสมาธิไปสนใจเรื่องอื่น แถมเมื่อคิดถึงสิ่งที่พวกเขากำลังจะได้รับหลังจากนี้ ทั้งหมดก็รู้สึกว่ามันคุ้มค่าแล้วกับการเดินทางมา

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหล่าอุปกรณ์ที่ลอยล่องอยู่รอบๆเกราะศักดิ์สิทธิ์!

แต่ตอนนี้ พวกเขายังไม่สามารถคว้ามันได้ หากเข้าไปใกล้ เกราะศักดิ์สิทธิ์จะดึงดูดพวกเขาเข้าไป และจบชีวิตลงไม่ต่างจากคนอื่นๆ

สำหรับลูกรักของพระเจ้าคนอื่นๆ เดิมพวกเขาไม่ถึงขั้นวาดฝันได้รับเกราะศักดิ์สิทธิ์ เข้ามาในร่างวิญญาณยักษ์เพียงเพราะต้องการคว้าอุปกรณ์รูนที่ลอยล่องอยู่รอบเกราะ แต่หลังจากที่เห็นลูกรักพระเจ้าระดับสูงกำลังควบคุมคนอื่นๆ พวกตนก็เกิดความหวาดกลัวว่าจะกลายเป็นเป้าหมาย จึงพากันล่าถอยออกไป

และเชื่อว่าจะไม่มีใครกล้าเข้ามาเหมือนกัน แต่ในนั้นเอง กลับมีเรื่องเซอร์ไพรส์เกิดขึ้น ช่วงจังหวะสั้นๆที่ไม่มีใครทันตั้งตัว กลับมีใครคนหนึ่งกระโจนเข้าไปด้วยตัวเอง

ตอนแรกก็ไม่มีใครสนใจ เฝ้ารอมันตาย แต่ไม่นานสีหน้าของเหล่าลูกรักของพระเจ้าระดับสูง ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป

“10 วินาทีแล้ว … ”

“ทำไมมันถึงยังไม่ตาย!”

“15 วินาทีแล้ว!”

อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ในเกราะศักดิ์สิทธิ์ ราวกับพระพุทธกำลังเข้าฌาน แม้จะผ่านไปกว่า 20 วินาทีแล้ว แต่เจ้าตัวก็ยังไม่แม้จะส่งเสียงกรีดร้องออกมา

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง!” เหล่าลูกรักพระเจ้าชั้นสูง ร้องอุทานด้วยความเหลือเชื่อ

ขณะเดียวกัน ทางฝั่งฉินเฟิง เขาถูกห่อหุ้มโดยเกราะศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนย่อมรู้สึกเจ็บปวด แต่เตรียมใจเอาไว้แล้ว ในครั้งนี้เนื่องจากมีประสบการณ์จากเกราะชั้นรองมาก่อนแล้ว มันเลยง่ายกว่าเดิมมาก

“พลังพิเศษดูดกลืน!”

ในจักรวาลแห่งจิตสำนึก ดาวเคราะห์เพชรของฉินเฟิงหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง ดูดซับพลังงานที่น่าหวาดกลัวจากชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์

“โคตรน่ากลัวเลย เทียบกับเกราะชั้นรองแล้ว พลังงานของมันมากกว่าหลายสิบเท่า!”

ใบหน้าของฉินเฟิง สะท้อนให้เห็นถึงความตกใจเหมือนกัน ทว่าเนื่องจากเวลานี้เขาถูกปกคลุมไปด้วยหมวกเกราะที่หลอมละลาย ดังนั้นเลยบดบังของเขาช่วยไม่ให้คนอื่นเห็น

ฉินเฟิงเพียงรู้สึกได้ว่า พละกำลังของตนกำลังเพิ่มพูนขึ้นหลายเท่า แต่ไม่นานร่างกายก็เหมือนจะมาถึงขีดจำกัด ระดับของมันในตอนนี้ยังไม่สามารถแบกรับพลังงานมหาศาลจากชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ได้

“แต่ฉันยังมีทางสำรองอยู่!”

ฉินเฟิงดึงพลังงานเหล่านั้นไปยังส่วนอื่นทันที ส่งมันไปเพิ่มพูนพลังสมาธิของเขา

หึ่ง หึ่ง หึ่ง!

จักรวาลแห่งจิตสำนึกเกิดการสั่นสะเทือน พลังสมาธิไต่ระดับสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เดิมพลังสมาธิระดับจักรพรรดิ การยกระดับมันจำเป็นต้องใช้พลังงานปริมาณมากชนิดน่าเหลือเชื่อ ทว่าภายใต้การเติมเต็มจากพลังงานเหล่านี้ ฉินเฟิงสามารถยกระดับได้ในพริบตา

พลังสมาธิก้าวขึ้นสู่เลเวล C5 !

และประเด็นก็คือ เวลาเพิ่งผ่านพ้นไปแค่ 30 วินาทีเท่านั้น!

เพียง 30 วินาที แต่กลับเป็นช่วงเวลาที่หุ่นเชิดนับไม่ถ้วนต้องตกตายลง ในทำนองเดียวกัน เป็นช่วงเวลาที่พลังงานจากเกราะศักดิ์สิทธิ์ไหลออกไปอย่างสูญเปล่าเช่นกัน แต่ขณะนี้ พลังงานยังคงหลั่งไหลเข้ามาหาฉินเฟิงอย่างต่อเนื่อง ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

‘แบบนี้ไม่ดีแน่ การดูดซับเร็วเกินไปจะส่งผลกระทบ ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไป ร่างกายของฉันคงไม่สามารถต้านทานได้ไหว สุดท้ายตัวระเบิดแตก!’

ใบหน้าของฉินเฟิงบิดเบี้ยว แต่ในตอนนั้นเอง ความคิดหนึ่งสว่างวาบเข้ามาในใจเขาพอดิบพอดี เจ้าตัวค้นพบแล้วว่าจะจัดการพลังงานนี้อย่างไร

โชคดีจริงๆ ที่ตนไม่เพียงครอบครองความแข็งแกร่งทางกายภาพ และพลังสมาธิที่มีความจุมากกว่าคนอื่นๆ เขายังมีอีกที่หนึ่งช่องทางที่สามารถใช้รองรับพลังงานได้

“ไปเลย!”

ภายในดาวเคราะห์เพชรของฉินเฟิง พลังงานที่ไม่สามารถดูดซับได้อีกต่อไป ถูกเปลี่ยนเส้นทาง ไหลเวียนไปตามร่างกายของฉินเฟิง เชื่อมต่อเข้ากับเส้นลมปราณอันกว้างใหญ่และตรงเข้าสู่ตันเถียน

แปรเปลี่ยนพลังงานนี้ ให้กลายเป็นกำลังภายใน!

ตั้งแต่ฉินเฟิงได้รับผลึกชีพจรธรณี ตันเถียนของเขาขยายขึ้นเป็นสิบเท่า และนั่นหมายความว่าจำนวนสระน้ำกำลังภายในที่เขาสามารถกักเก็บ มันได้ขยายตัวขึ้นเป็นสิบเท่าเช่นกัน

หลังจากเข้ามายังเมืองเป่ยหัว หากไม่นับกำลังภายในอันเบาบางที่ได้จากการสังหารกวงเว่ย กับช่วงเล็กๆน้อยๆที่ได้ฝึกฝนทักษะลับกลืนดาราแล้ว ฉินเฟิงก็ไม่ได้กำลังภายในมาอีกเลย

จนถึงตอนนี้ ในตันเถียนของเขา มีอยู่เพียง 37 สระน้ำกำลังภายในเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม แม้จะกล่าวว่า ‘เท่านั้น’ แต่มันก็เทียบเท่าได้กับกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณในเลเวล B3 !

“มาเจอกันซักตั้ง ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าแกจะสามารถเติมเต็มกำลังภายในของฉันได้สักแค่ไหน!” ฉินเฟิงเปี่ยมไปด้วยความทรนง

แม้ในตอนที่ได้รับผลึกชีพจรธรณีมา เขาจะไม่เคยนึกฝันถึงสถานการณ์เช่นนี้ ไม่เคยคิดว่าตันเถียนของเอาอาจมีโอกาสถูกเติมเต็ม

แต่ในตอนนี้ ฉินเฟิงต้องการจะเห็น!

ว่าพลังงานของเกราะศักดิ์สิทธิ์ —

–หรือตันเถียนของเขา ฝ่ายไหนจะน่าหวาดกลัวกว่ากัน!!

เปรี้ยง!

พลังงานจมหายเข้าไปในตันเถียน แปรเปลี่ยนสภาพกลายเป็นสระน้ำกำลังภายใน

38 สระน้ำ

39

40!

เพียงหนึ่งวินาที สระน้ำกลับเพิ่มขึ้นมากถึง 3 อย่างกะทันหัน!

อย่างไรก็ตาม ตันเถียนของฉินเฟิง ราวกับหลุมลึกอันไร้ก้นบึ้ง หากอยู่บนสุดแล้วก้มหน้ามอง จะพบว่ามันแทบไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆ

วินาทีแล้ววินาทีเล่าค่อยๆผ่านพ้น ราวกับชั่วพริบตา เวลาที่ฉินเฟิงถูกห่อหุ้มโดยเกราะศักดิ์สิทธิ์ เกินกว่า 1 นาทีแล้ว

บรรดาผู้วางแผนควบคุมลูกรักของพระเจ้าเผ่าอื่นๆ , ผู้ที่ซุ่มซ่อนตัวอยู่ในระยะไกล , เผ่าพันธุ์ทรงภูมิปัญญาที่มีไหวพริบไม่ก้าวไปข้างหน้า ทั้งหมดต่างตะลึงงัน

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง ผ่านมานาทีนึงแล้ว แต่เขายังทนได้!”

“ไม่น่าจะเป็นแบบนั้น มันจะมีคนที่สามารถต้านทานพลังของเกราะศักดิ์สิทธิ์ได้จริงๆหรอ? หลังจากผ่านมานานหลายปี เกราะศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้มันอยู่ไกลเกินกว่าขอบเขตความอดทนของเลเวล C ไปแล้วด้วยซ้ำ!”

“ตอนนี้หนึ่งนาทีครึ่งแล้ว แต่เขายังทนไหวอยู่!”

“สองนาทีแล้ว!”

ผู้คนยิ่งนานยิ่งมองไปยังตำแหน่งของเกราะศักดิ์สิทธิ์ด้วยความประหลาดใจ ขณะเดียวกัน เกราะศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนไม่หยุด แสดงให้เห็นชัดว่าคนที่อยู่ข้างในยังไม่ตาย

สามนาทีผ่านไป

สี่นาที

ห้านาที!

เวลาไหลผ่านไปอย่างเงียบๆ ภายในร่างของวิญญาณยักษ์ ราวกับมีคนที่ยังคงขยับอยู่เพียงหนึ่งเดียว คนอื่นนิ่งงันไม่ไหวติง แข็งค้างชนิดลืมหายใจ

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เวลามันผ่านมานานเกินไป จนพวกเขาไม่รู้ว่า พลังงานของเกราะศักดิ์สิทธิ์ จะถูกดูดซับไปจนหมดเมื่อไหร่ ในขณะที่บางคน คาดหวังว่าจะได้เห็นคนในชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ ระเบิดตัวแตกเป็นหมอกเลือด

ระหว่างที่พวกเขาเฝ้ารอและคาดหวังไปต่างๆนาๆ คนในชุดเกราะยังคงปลอดภัย

หนึ่งนาทีก็แล้ว สิบนาทีก็แล้วแต่ยังสามารถยืนหยัดได้!

ในดวงตาของไป่หยูและผู้สมคบคิดคนอื่นๆ เริ่มปรากฏร่องรอยของความไม่สบายใจ

“ไม่คิดเลยว่าภาพนี้จะเกิดขึ้นจริง”

“ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ใช่ว่าเกราะศักดิ์สิทธิ์จะกลายเป็นของเขาหรอกหรือ?”

“ไม่ต้องกังวลไป ต่อให้เขาได้รับเกราะศักดิ์สิทธิ์จริงๆ แต่สุดท้าย ก็จะถูกพวกเราฆ่าอยู่ดี ถึงเวลานั้น ก็เท่ากับได้รับชิ้นปลามันโดยไม่ต้องลงแรง”

“มันก็ฟังดูดีอยู่หรอก แต่นายคงไม่ลืมการต่อสู้ครั้งก่อนใช่ไหม? ตอนนั้นพอโค่นวิญญาณต่างมิติลงได้ ทุกคนก็แตกสามัคคี สนามรบกลายเป็นโกลาหล โจมตีกันมั่วซั่วไปหมด ถึงเวลานั้น จะไปรู้ได้ไงว่าใครได้รับเกราะศักดิ์สิทธิ์ไป”

เกราะศักดิ์สิทธิ์ชั้นรองก่อนหน้านี้ หลังจากขาดทุนใหญ่หลวง ใช่ว่าคนเหล่านี้จะไม่คิดค้นหาร่องรอยของมัน แต่สถานการณ์มันวุ่นวายเกินไป เลยเดาไม่ได้ว่าใครแย่งไป เพราะลูกรักของพระเจ้าหนึ่งคน พกพกอุปกรณ์รูนมิติเอาไว้มากมาย เป็นเรื่องยากที่จะตกปลาท่ามกลางน้ำเชี่ยว!

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่า หลังจากดูดซับพลังงานจากเกราะศักดิ์สิทธิ์แล้ว เขาจะต่อต้านเรา ฉะนั้นมาทำให้มันง่ายดีกว่าไหม?”

หลังจากน้ำเสียงนี้ถูกส่งผ่านพลังสมาธิไป บุคคลอื่นๆ ต่างก็ราวกับถูกปลุกจากฝัน

นั่นสิ พวกเขาต้องการให้พลังงานบนชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์หมดไปก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่า พวกเขายินยอมให้ใครคนหนึ่ง ได้รับเกราะศักดิ์สิทธิ์ไปนี่?

“งั้นใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ … ฆ่าเขา!”

เจตนาสังหารปะทุจากในแววตาของไป่หยู

“จงไปจัดการมันให้ฉัน!” ผู้คนที่กระจุกตัวอยู่รอบกายไป่หยู ดีดผึงตรงเข้ารุมฉินเฟิงทันที