ตอนที่ 327 จูมงกุฎสี่ขา

เซียวเฉินเฝ้าระวังและวางมือขวาของเขาลงบนด้ามกระบี่ ดวงตาของเขามองกวาดออกไป,มองหาสัตว์อสูรปีศาจที่ซ่อนตัวอยู่

ดูราวกับเวลาได้หยุดลง มือของเซียวเฉินนิ่งอยู่บนฝักกระบี่ สภาวะแห่งสายฟ้าของเขาก่อตัวขึ้น ในจังหวะที่คู่ต่อสู้ของเขาเผยตัว,เขาจะลงมือทันที

อย่างไรก็ตาม,เสลาค่อยๆไหลผ่านไป…หนึ่งนาที,สองนาที,สิบนาที…ในไม่ช้า,ก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ศัตรูก็ยังไม่เผยตัวออกมา

สัตว์อสูรปีศาจตัวนี้มีฝีมือ,และความอดทนเป็นเลิศ มันรู้วิธีสร้างความกดดันทางจิตใจให้กับเหยื่อ

หลังจากเวลาผ่านไปนาน,เซี่ยวเฉินก็เริ่มสงสัยในสัมธสของเขาทันที หรือข้าจะดูผิดไป? สัตว์อสูรปีศาจที่ซ่อนตัวอยู่เป็นเพียงข้าจินตนาการไปเองตั้งแต่แรก?

เซียวเฉินอยากจะสลายสภาวะแห่งสายฟ้าที่เขาเตรียมมาเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม ในจังหวะที่เขาจะสลายสภาวะ,บัลลังก์สีแดงที่ระหว่างคิ้วของเขาระเบิดแสงสีแดงออกมา ทําให้เซียวเฉินล้มเลิกความคิดนี้ไป

บัลลังก์สีแดงเป็นสมบัติลับที่สร้างขึ้นมาโดยราชามาร,มันไม่มีทางที่จะส่งสัญญาณเตือนออกมาโดยไม่มีเหตุผล การรับรู้ของข้าถูกต้อง,เซี่ยวเฉินครุ่นคิดกับตัวเอง

ดวงตาของเซียวเฉินกลับมานิ่งสงบอีกครั้ง บัลลังก์สีแดงในสมุทรแห่งจิตใต้สํานึกของเขาหยุดเคลื่อนไหว เซี่ยวเฉินครุ่นคิด, ในเมื่อมันอยากจะแข่งขันในเรื่องความอดทน,เช่นนั้นก็มาดูกันว่าจะเป็นใครที่ลงมือก่อน
“!”

ทันใดนั้น หลังจากผ่านไปอีกระยะเวลาหนึ่ง,สายลมเย็นพัดเป่าและใบไม้ร่วงตามพื้นลอยมาที่เซี่ยวเฉิน

มันไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป หรือมันจะต้องการทําสงครามจิตวิทยา? เซี่ยวเฉินยิ้มเยือกเย็นกับตัวเอง เขาสัมผัสไม่ได้ถึงเจตนาฆ่าฟันภายในสายลมนี้ ดังนั้นเขาจึงเมินเฉยและปล่อยให้ใบไม้ร่วงลงมาบนตัวของเขา

“ฟู! ฟุ! ฟู! ฟู!”

หลังจากผ่านไปนาน,สามลมสี่สายเป่าลงไปบนพื้นดิน,พัดเอาใบไม้ร่วงจํานวนมากตรงมาที่เซี่ยวเฉิน

จิตใจของเซี่ยวเฉินนิ่งสงบราวกับน้ํา,สายตาของเขาสงบเป็นอย่างมาก มือขวาของเขายังคงอยู่บนด้ามกระบี่,ไม่มีการขยับเขาเมินเฉยกองใบไม้ทั้งหมด

หลังจากนั้น,มีสามลมอีกสองสามสายพัดผ่าน สัตว์อสูรปีศาจตัวนั้นพยายามจะขัดขวางความ คิดและสภาวะแห่งสายฟ้าของเขาที่กําลังก่อตัว

เซี่ยวเฉินก็เพิกเฉยมันอีกครั้ง เขาไม่รู้สึกถึงเจตนาฆ่าฟัน หากเขาลงมือ,เขาจะเสียสภาวะแห่งสายฟ้าไปอย่างเปล่าประโยชน์

ทันใดนั้น สภาพแวดล้อมโดยรอบกลายเป็นเงียบ สายลมที่กําลังก่อกวนเซียวเฉินหยุดลง ความเงียบอันแปลกประหลาดเติมเต็มพื้นที่แห่งนี้อีกครั้ง
เซียวเฉินครุ่ยคิดกับตัวเอง,มันกําลังจะเข้ามา!

“บูม!”

ทันใดนั้น,พายุหมุนรุนแรงก่อตัวขึ้นในทันที สายลมรุนแรงแผดเสียงและกอบเอาบนไม่ร่วงตามพื้นทั้งหมดขึ้นมา

หมูใบไม้บดบังทัศนวิสัยของเซี่ยวเฉิน,บดบังไปถึงท้องฟ้า พลังฉีที่โหดเหี้ยมซ่อนเร้นอยู่ตามสายลมพร้อมกับมันพุ่งเข้ามาที่เซียวเฉิน

“ปั้ม…!”

สภาวะแห่งสายฟ้าที่เซียวเฉินสะสมเอาไว้เป็นเวลานานระเบิดออกมาในทันที เส้นสายฟ้าสีม่วงร่วงหล่นลงมาราวกับหอกที่พุ่งทะลุท้องฟ้า,ทะลวงผ่านเก่าสวรรค์และฉีกผ่านลงมาจากท้องฟ้า

รอยแยกยาวปรากฎขึ้นในหมู่ใบไม้ที่ลอยเต็มไปในพื้นที่,เผยให้เห็นมือสีดําที่ซ่อนเร้นอยู่ในหมู่ ใบไม้
เซี่ยวเฉินมองเห็นงูสี่ขาขนาดใหญ่ที่ผิวของมันเปลี่ยนสีไปอย่างต่อเนื่อง มีมงกุฎขนาดใหญ่ งอกออกมาบนหัวของมัน,และดวงตาโค้งของมันมีสีแดงเข้ม

ผิวของงูตัวนั้นเปลี่ยนไปอยู่เรื่อยๆ ครู่หนึ่ง,มันเปลี่ยนเป็นสีเหลืองของใบไม้ร่วง, ในอีกครู่ต่ อมา,มันสีโปร่งใสเหมือนกับอากาศ มันดูแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง

สิ่งที่ทําให้เซี่ยวเฉินประหลาดใจที่สุดยังไม่ใช่สิ่งนี้ กลับกัน,มันเป็นสัตว์อสูรปีศาจประเภทที่กําลังมีมงกุฎงอกออกมา;สัตว์อสูรปีศาจตัวนี้กําลังจะเติบโตเป็นพญา
มันจะใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดร้อยปีก่อนที่จะเกิดขึ้น เซี่ยวเฉินไม่อาจจินตนาการได้ว่าอีกเจ็ดร้อยปีหนือมากกว่านั้นมันจะเป็นเช่นไร

ความทรงจําน่ากลัวเกี่ยวกับพญางูแดงที่เขาพบในโลกใต้พิภพยังคงสดใหม่ มันสามารถทุบเรือสงครามสีเงินแตกเป็นเสียงได้เพียงฟาดหางที่เดียว

หากมันกลายเป็นสัตว์อสูรปีศาจ,ความแข็งแกร่งของมันจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสองเท่า

ร่องที่เกิดขึ้นจากสายฟ้าท่ามกลุ่มหมูใบไม้ค่อยๆผสานกลับ ภาพร่างของงมงกุฎสีขาขนาดใหญ่ ลมหายไปจากวิสัยทัศน์ของเซียวเฉิน

“ปะ ปะ!”

ทันทีที่ร่องรอยใบไม้ผสานกลับ,เซียวเฉินถอนกระบี่ของเขากลับในทันที สายลมรุนแรงพัดผ่านและทําให้ใบไม้ร่วงทั้งหมดในพื้นที่กระจายออกไป

ประกายกระแสไฟฟ้าจํานวนนับไม่ถ้วนเคลื่อนไปในอากาศ ในตอนที่พวกมันซัดเข้ากับหมู่ใบไม้,พวกมันส่งเสียงระเบิดเกรียวกราว ใบไม้ที่กระจายออยู่ในอากาศกลายเป็นผุยผงในทันที

งมงกุฎสีขาที่กําลังซ่อนเร้นกายอยู่ภายในถูกเผยออกมา เซียวเฉินร้องตะโกนและเจตนาฆ่าฟันของเขาจับจ้องไปที่คู่ต่อสู้พร้อมกับเขากระโดดขึ้นไปในอากาศ

“กระบี่ร่ายรําและสายฟ้าค่าราม,หวี่ขยสะท้านสวรรค์!”

ต้นหว่ขยศักดิ์สิทธิ์โบราณปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่าและเติบโตอย่างรวดเร็ว ภายในพริบตา,กิ่งก้านก็แตกใบปกคลุมท้องฟ้า มันดูนาวกับยอดขุนเขา,กําลังกดลงมาพร้อมกับพลังมหาศาล

จูมงกุฎสี่ขาตัวยาวประมาณหนึ่งร้อยเมตรและลําตัวหนาทํากับขาช้า ในตอนที่มันจ้องมองไปที่ต้นหรูขุยที่กําลังร่วงหล่นลงมาบนตัวของมัน มันปลดปล่อยแสงสีแดงออกมาจากดวงตา

งูมงกุฎสี่ขาเปิดกรามของมันกว้างและอุณหภูมิโดยรอบก็ตกลง แสงเย็นปรากฎขึ้นในปากของมันผ่านไปครู่หนึ่ง,มันก็ระเบิดแสงเย็นและยิงเสาน้ําแข็งออกมา

“จิ! จ!”

เมื่อเสาน้ําแข็งสัมผัสกับต้นหวี่ขย, ชั้นน้ําแข็งขยายออกไปบนพื้นผิวของมัน ต้นหว่ขย, ที่เต็ม ไปด้วยอํานาจสายฟ้าอันบ้าคลั่ง,กลับถูกแช่แข็งเอาไว้อย่างสมบูรณ์

ดวงตาของเซี่ยวเฉินเต็มไปด้วยความตกตะลึง เขากล่าว “เป็นไปได้อย่างไร? กระบวณท่าสัง หารของทักษะกระบหรูขุยถูกทําลายลงเช่นนี้”

เมื่อพลังงานสองชนิดปะทะกัน,หากไม่มีด้านใดด้านหนึ่งมีพลังเหนือกว่าอย่างเด็ดขาด,มันจะก่อให้เกิดระเบิดรุนแรง สําหรับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ มีเพียงความเป็นไปได้เดียวก็คือ:พลัง

านธาตุน้ําแข็งของฝ่ายตรงข้ามเหนือกว่าพลังงานธาตุสายฟ้าที่เซียวเฉินส่งออกไปอย่างมาก

ทั้งด้านคุณภาพและปริมาณ,มันเหนือกว่าเซี่ยวเฉิน มิฉะนั้น,ต้นหรูขุยจะไม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้แทนที่จะระเบิด

งูมงกุฎสี่ขาตัวนี้มีชีวิตอยู่มายาวนานอย่างน้อยหนึ่งพันปี,เซี่ยวเฉินครุ่นคิด มันเกือบจะกลายเป็นมีจิตวิญญาณ,ไม่สงสัยว่าทําไมมันถึงได้ทั้งเจ้าเล่ห์และมีความอดทน

“ปะ ปะ ปะ!”

ต้นหว่ขยที่ถูกแช่แข็งเริ่มแตกร้าวก่อนที่จะสลายกลายเป็นชิ้นน้ําแข็งร่วงหล่นลงมาพร้อมกับเสียงดังกึกก้อง

เมฆาอัสนีหมุนวนอยู่เหนือท้องฟ้า เซียวเฉินมองดูขณะที่งมงกุฎสี่ขาแลบลิ้นของมัน เจ้าจับไปที่ด้ามกระบี่ของเขาด้วยทั้งสองมือและตั้งใจจดจ่อ:เขาไม่เคยเป็นกังวลเช่นนี้มาก่อน

มันช่างแข็งแกร่ง,มีเล่ห์เหลี่ยม,และระมัดระวัง สัตว์อสูรปีศาจระดับ 6 ขั้นสูงสุดตัวนี้, ที่มีชีวิตอยู่มานานนับพันปี มันแข็งแกร่งกว่าเจ้าเพลิงแดงเมื่อก่อนหน้านี้เสียอีก

“บูม!”

ขณะที่เซียวเฉินกําลังลังเลว่าจะถอยหนีดีหรือไม่,เครื่องหมายบัลลังก์แดงระหว่างคิ้วของเขากระพริบแสงสีแดง พร้อมกับเสียง “ซิว” บัลลังก์สีแดงปรากฎขึ้นมาจากความว่างเปล่า

ก่อนที่เซียวเฉินจะได้ตอบสนองอะไร,ผ้าบนหน้าผากของเขาถูกฉีกกลายเป็นชิ้น เมฆสีแดง ปรากฏออกมาจากความว่างเปล่า ไม่รู้ว่าตอนไหนแต่ทันใดนั้นเซี่ยวเฉินก็ได้นั่งอยู่บนบัลลังก์สีแดง

ทันทีที่ผ้าคาดหัวฉีกออก,เซี่ยวเฉินที่เดิมที่มีรูปพรรณละเอียดอ่อน และธรรมดาพลันกลายเป็นผิดมนุษย์ เขามีผิวสีขาวหิมะและสีเครื่องหมายบัลลังก์สีแดงบนหน้าผากของเขา สายตาของเขาลุ่มลึก, ทําให้ผู้พบเห็นจมลงไปโดยไม่อาจละสายตา

แน่นอน,เซี่ยวเฉินไม่ได้ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ เขาใช้เท้าของเขาแหย่ลงไปที่เมฆสีแดงที่อยู่เบื้องล่าง เมฆสีแดงเป็นของแข็ง:ในตอนที่เขาเหยียบลงไป มันราวกับเหยียบลงไปบนพื้นดิน

การปรากฏขึ้นของบัลลังก์สีแดงทําให้เซียวเฉินประหลาดใจ,เขาไม่รู้ว่ามันต้องการจะทําอะไร

“ชิ! ชิ!”

ขณะที่เซียวเฉินกําลังงนงง,บัลลังก์สีแดงที่เขานั่งอยู่ค่อยๆเริ่มผสานเข้ากับเลือดเนื้อของเขา มันเปลี่ยนกลายเป็นของเหลวเหนียวสีแดงอย่างรวดเร็ว,ปกคลุมผิวหนังและกล้ามเนื้อของเขามันกลายมาเป็นชุดเกราะศึกสีแดง

ชุดเกราะศึกสีแดงห่อหุ้มร่างของเซียวเฉินเอาไว้ทั้งตัว มีกระทั่งหมวกเกราะบนครอบหัวของเขา,ปกป้องร่างกายทุกส่วนของเขา ที่น่าแปลกประหลาดใจที่สุดก็คือผิวด้านในของชุดเกราะมันดูราวกับหลอมรวมเข้ากับผิวหนังของเขา,ราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งในเลือดเนื้อ

จูมงกุฎสี่ขากระทืบลงพื้น มีความงุนงงภายในดวงตาสีแดงของมัน เมื่อมันมองมาที่เซี่ยวเฉิน,ผู้ที่อยู่ภายในเมฆสีแดง,ผิวหนังของมันเริ่มเปลี่ยนสีอย่างรวดเร็วกลมกลืนไปกับอากาศ

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้มันไม่ได้ถูกปกคลุมจากใบไม้ร่วง เมื่อเซี่ยวเฉินมองดูอย่างละ เอียด,เขายังสามารถมองเห็นเงาเลือนลางกําลังเคลื่อนไปรอบๆตัวเขาอย่างช้าๆ

ในตอนที่ชุดเกราะศึกที่ก่อตัวมาจากบัลลังก์สีแดงปรากฏขึ้น,เซี่ยวเฉินรู้สึกได้ว่าพบังป้องกันของเขาเพิ่มขึ้นมากกว่าครึ่ง นอกจากนั้น ความแข็งแกร่งและความรวดเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นทั้งหมด มันราวกับว่าร่างกายของเขาเติมเต็มไปด้วยพลังงานที่ไม่มีวันเหือดแห้ง พลังต่อสู่โดยรวมของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน้อยห้าสิบเปอร์เซ็นต์

สมบัติที่ถูกหลอมขึ้นมาโดยราชามารไม่อาจหยั่งรู้ได้อย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม,เมื่อการช่วยเหลือของเกราะศึกชุดนี้,โอกาสที่ข้าจะเอาชนะงมงกุฎพันปีตัวนี้เพิ่มถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์

เซี่ยวเฉินโยนความคิดที่จะถอยหนรทิ้งไป ด้วยโอกาสชนะห้าสิบเปอร์เซ็นต์,เขาจะลองเสี่ยงดู

เซี่ยวเฉินร้องตะโกนและกระโดดลงมาจากเมฆสีแดง เขามุ่งหน้าไปที่เงาเลือนลาง

“ฟ! ฟิว!”

ทันใดนั้น,ใบมีดวายุขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า ใบมีดวายุที่คมกริบผ่าอากาศขาดครึ่ง ฉีกกระชากออกเป็นชิ้นราวกับฉีกเสื้อผ้า

มหัศจรรย์ เจ้านี้มันเข้าใจสองธาตุ เซียวเฉินดีดตัวและระเบิดความแข็งแกร่งทะยานออกไปจากพื้น ร่างของเขาทะยานขึ้นไปมากกว่าหนึ่งร้อยเมตรและไปหยุดอยู่บนต้นไม้ใหญ่

ขณะที่เซียวเฉินดีดตัวออกไป,ก่อนที่ภาพติดตาบนพื้นจะจางหายไป:มันก็ถูกใบมีดวายุผ่าขาดครึ่ง

ความแข็งแกร่งของใบมีดวายุอันบ้าคลั่งไม่ได้ลดน้อยลง,มันยังบินต่อไปและผ่าต้นไม้ใหญ่ด้านหลังขาดครึ่ง รอยตัดบนต้นไม่เรียบเนียนราวกับผิวกระจก

นี่แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งและความบริสุทธิ์ของใบมีดวายุ มันบินไปกว่าหนึ่งพันเมตร ก่อนที่มันจะตชค่อยๆสลายไปในที่สุด,มันก็กลายเป็นสายลมรุนแรงและพัดพาใบไม้ร่วงมากมายลอยไปไกล

ก่อนที่เซียวเฉินจะทันได้ตกตะลึง,ชั้นน้ําแข็งขยายขึ้นมาจากต้นไม้ที่ใต้เท้าของเขาอย่างรวดเร็ว ภายในพริบตา, มันก็เข้ามาถึงเท่าของเซียวเฉิน

เซี่ยวเฉินตกใจและรีบกระโดดลง ขณะที่เขายังอยู่ในอากาศ,ก็มีใบมีดวายุปรากฎขึ้นมาจากความว่างเปล่าและบินตรงมาที่เขาอย่างแม่นย่า

เซียวเฉินตีลังกาในอากาศอย่างร้อนรนและลงมาถึงพื้น ก่อนที่เขาจะได้ลุกขึ้น,ไอเย็นอันไร้ขอบเขตบนพื้นก็ส่งฉีเยือกแข็งออกมามันเซหมุนเป็นวงกลมรวมตัวมาตรงมาที่เขาอย่างรวดเร็ว

เซียวเฉินมองเห็นหมอกเยือกแข็งออกมาจากเทือกแข็งบริเวณพื้นโดยรอบ หมอกเยือกแข็งปกคลุมไปทุกที่ในระยะหนึ่งพันเมตรรอบตัวของเขา ไม่มีที่ว่างให้เขาได้เคลื่นไหว

ช่างน่าเกลียด!

เซี่ยวเฉินทําได้เพียงกระโดดขึ้นไปในอากาศ, ไม่ยอมให้ตัวเขาสัมผัสกับฉีเชือกแข็ง

“บูม!”

ทันทีที่ฉีเทือกแข็งรวมตัว,อุณหภูมิโดยรอบก็ตกลงไปกว่าหนึ่งร้อยองศา มีเสาน้ําแข็งระเบิดขึ้นมาจากจุดที่เซียวเฉินกําลังยืนอยู่เมื่อครู่นี้,พุ่งไปในทิศทางที่เขากระโดดขึ้นไป