Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

แกรก…

ประตูหินบานใหญ่นั้นมันค่อยๆ เปิดอ้าออกมา

พร้อมด้วยพลังงานยอดเต๋ารุนแรงที่ปะทุขึ้น

ภายใต้พลังยอดเต๋านี้แล้วพลังยอดเต๋าที่ศิลาโลหิตควบคุมอยู่นั้นมันกลายเป็นดั่งเด็กน้อยไป

ตอนนี้ในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็ได้เผยส่วนหนึ่งของพลังนั้นออกมา

ความมืดมิดจากหลังประตูนั้นมันเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่งอย่าง…

สิ่งใดอยู่หลังบานประตูนี้ไม่มีใครทราบได้

แต่มันย่อมจะเป็นสิ่งที่เหนือล้ำเกินผู้คนแน่นอน

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นคือต้นกำเนิดโกลาหลและต้นกำเนิดของยอดเต๋าทั้งหมด! ดูท่าแล้วเต๋าสวรรค์คงคิดจะปะทะกับเย่หยวนด้วยตัวเองแล้ว! ครั้งนี้มันจะไม่มีทางหนีไปจากมือเต๋าสวรรค์ได้แน่!”

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในใจ!

พลังของเย่หยวนนั้นทำให้เขากลัว

หากเย่หยวนสามารถรอดพ้นทุกข์แห่งหายนะมาได้จริงๆ ตัวเขานั้นคงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง

โชคยังดีที่เต๋าสวรรค์นั้นทรงพลังพอ!

เย่หยวนนั้นมองดูประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่เปิดอ้าออกนั้นพร้อมยิ้มเย้ยขึ้นที่มุมปาก

ตูม!

คลื่นพลังของเขานั้นปะทุขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง!

ก้าวที่ห้า!

ปุ ปุ…

พลังกดดันนี้มันกระแทกออกไปไกลนับหมื่นๆ กิโลเมตร

เผ่าเลือดที่ถูกแรงกดดันนี้เข้าต่างตายตกลงไปสิ้น!

ศิลาโลหิตที่ได้เห็นนั้นก็ต้องผงะไปก่อนจะยกมือขึ้นดึงกองทัพเผ่าเลือดถอยไปอีกไกลลิบ!

ส่วนคลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนนั้นมันยังคงผงาดขึ้นเรื่อยๆ จนเทียบเคียงกับระดับของยอดเต๋าที่ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นได้!

“เจ้ามารร้ายนี่มันคิดจะทำอะไรได้แน่? ห้าก้าวย่ำสวรรค์ก้าวที่ห้านี้มันทรงพลังเกินความเข้าใจไปนัก! หรือว่ามันจะต่อสู้กับเต๋าสวรรค์ได้จริง?” อี้เฉียนั้นได้แต่ต้องร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ภายใต้ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้พวกเขาไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากยืนตัวสั่น

พลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำความเข้าใจเรื่องอาณาจักรบ่มเพาะใดๆ ไปสิ้นเชิงแล้ว

พวกเขานั้นรู้ดีว่าหากก้าวที่ห้านี้ถูกใช้ออกมาแม้แต่ตัวศิลาโลหิตเองก็ไม่แน่ว่าจะรอดชีวิต!

เงาร่างใหญ่ยักษ์ของเย่หยวนนั้นมันยิ่งชัดเจนขึ้นมาจนเหมือนเป็นร่างคนจริงๆ!

ในเวลาเดียวกันนั้นประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็เปิดอ้าออกมาจนสุด!

ความมืดมิดที่ด้านหลังประตูนั้นมันเหมือนสัตว์ร้ายที่แยกเขี้ยวกลับออกมา

“ดูนั่น นั่นมันอะไรกัน?”

“มันมีอะไรออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์!”

“มันเป็นดาบ! ไม่ดีแล้ว หนีเร็ว!”

เวลานี้มันปรากฏดาบยักษ์ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

เมื่อดาบนั้นโผล่พ้นประตูออกมาปราณดาบรุนแรงมันก็พัดไปทั่วทิศโจมตีห้วงมิติรอบๆ อย่างไม่มีปรานี

ยอดฝีมือเผ่าเลือดมากมายตายลงไปด้วยปราณดาบนี้

เพราะเพียงแค่เข้าไปเฉียดปราณดาบที่ปล่อยออกมามันก็จะสังหารคนผู้นั้นลงอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

ฟุบ!

ดาบนั้นขยับขึ้นทำให้สวรรค์ที่อยู่เหนือจากคงคานิรันดร์ไปนั้นแตกออกเป็นสอง!

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นมา!

“มันเป็นดาบสวรรค์ลงทัณฑ์! ข้าอยากจะเห็นนักว่าเย่หยวนมันจะรับดาบสวรรค์ลงทัณฑ์ไว้ได้อย่างไร!”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องยิ้มร้องลั่นขึ้น “ย่ำสวรรค์ด้วยก้าวที่ห้า ชีวิตข้านั้นเป็นของข้าเทพเทวาไม่อาจลิขิต!”

ตูม!

เท้าของเย่หยวนถูกย่ำลงมาพร้อมๆ กับเงาร่างใหญ่ของเขานั้น

พลังโกลาหลในคงคานิรันดร์มันปั่นป่วนขึ้นมาทันที

พลังงานโกลาหลนั้นมันสั่นสะท้านส่งคลื่นออกไปทั่วทิศ

ในเวลานี้ห้วงมิติแห่งความโกลาหลนั้นมันดูจะสั่นสะเทือนไปอย่างรุนแรง!

เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นใบหน้าของเขาก็ต้องแข็งค้างไป

เพราะการย่ำสวรรค์นี้มันมิใช่แค่คำพูดลอยๆ แล้ว!

ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้มันเหมือนมีพลังควบคุมชะตา สามารถต่อต้านสวรรค์ได้จริงๆ!

นี่คือจุดสูงสุดของชีวิตเย่หยวน!

คลื่นพลังสั่นสะท้านสวรรค์นั้นพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่คิดหลบเลี่ยงพุ่งตรงใส่ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์!

ราวกับว่ามันได้เห็นความโอหังของเย่หยวนต่อสวรรค์ ตัวดาบสวรรค์ลงทัณฑ์เองก็ปล่อยแสงจ้าออกมาสู้เช่นกัน

พลังของยอดเต๋านั้นปะทุขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง!

ตูม!

ตูม!

ตูม!

ยอดเต๋าและเต๋าสวรรค์ของทั้งสามสิบสามสวรรค์นั้นมันแตกสลายลงไป!

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นี้มันคือดาบแห่งหายนะที่ทำลายสวรรค์ลงได้!

แน่นอนว่าคนที่จะถูกดาบนี้หมายหัวนั้นมันมีเพียงผู้บ่มเพาะนอกรีตเท่านั้น

และพลังของมันทั้งหมดก็ถูกโจมตีมุ่งมาใส่ตัวเย่หยวน!

แสงเจิดจ้านั้นมันกลายเป็นดาบแสงนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ร่างเย่หยวนจากทุกทิศทาง

คลื่นพลังของเย่หยวนนั้นมันถูกดาบแสงนับพันๆ นี้กดดันกลับไปทันที

คลื่นพลังสะท้านสวรรค์ของเขาในตอนแรกนั้นมันค่อยๆ ถูกชะลอลง

พลังงานของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นถูกกลืนกินไปอย่างรวดเร็ว

แต่พลังปราณเทวะของเย่หยวนเองก็ค่อยๆ หดหายไปเช่นกัน

พลังทั้งสองนั้นต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมถอย

คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้างมองดูภาพตรงหน้านี้พร้อมๆ กัน

อัก!

เย่หยวนที่ทนรับไม่ไหวนั้นต้องกระอักเลือดออกมา

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตและพวกหวูเทียนต่างยิ้มกว้าง

เพราะตอนนี้เย่หยวนกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแล้ว!

แต่ว่าคนทั้งสองนั้นก็ยังหวาดกลัวไม่หาย

เพราะดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันรุนแรงทรงพลังอย่างเกินจินตนาการ!

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ถอยกลับลงมาเรื่อยๆ

กึก กึก กึก…

บนกำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันเกิดรอยร้าวขึ้น

หากถอยไปมากกว่านี้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดคงพังทลายลงแน่แล้ว!

เพราะว่าสวรรค์ด้านหลังเขานี้มันไม่อาจจะรับพลังที่บ้าคลั่งนี้ได้แม้แต่น้อย

“ตาย! ตายไปเสียที!” ศิลาโลหิตกำหมัดแน่นร้องขึ้น

เย่หยวนนั้นพยายามที่จะตั้งหลักและไม่คิดจะถอยหลังกลับไปอีกแม้แต่ก้าวเดียว

แต่ว่าพลังกดดันจากดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันก็ยังทำให้เขาต้องค่อยๆ ถอยกลับไป

ในร่างของเย่หยวนนั้นมันปรากฏชัดถึงเส้นเลือดที่ปูดโปน

แต่เขาก็ไม่คิดจะถอยกลับไป!

หมี่เทียนและพวกนั้นต้องหันหน้าหนีไม่อาจจะมองดูภาพตรงหน้านี้ได้

พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนทำเพื่อพวกตน!

ไม่รู้ว่าผ่านไปอีกนานเท่าใดแต่สุดท้ายแล้วพลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์มันก็หมดลงไปก่อนจะค่อยๆ ถอยกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ส่วนตัวเย่หยวนนั้นหมดแรงจนตกลงมาใส่กำแพงเขตแดนด้วยเลือดที่อาบกาย

“มันกลับรอดมาได้! เป็นคนที่น่ากลัวยิ่งนัก ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันน่ากลัวแค่ไหน มันมีพลังพอที่จะทำลายสวรรค์ได้ในคราเดียว แต่เจ้าบ้านี่กลับรับมันไว้ได้!” หวูเทียนนั้นมองดูภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

ศิลาโลหิตนั้นหัวเราะขึ้นตอบ “รับไว้ได้แล้วทำไม? มันยังเหลือทุกข์แห่งหายนะอยู่อีกสองระลอก ตอนนี้มันคงไม่เหลือไพ่ตายใดๆ แล้ว! ระลอกหน้ามันต้องตายแน่นอน!”

คนที่ได้ยินนั้นต่างพยักหน้ารับตาม

เพราะตอนนี้ไม่มีใครคิดสงสัยอีกแล้ว

แน่นอนว่าเย่หยวนคงถึงขีดจำกัดแล้ว คงไม่มีทางจะรับทุกข์แห่งหายนะระลอกต่อไปได้แน่นอน!

“มันน่ากลัวดีเสียจริง! เจ้าบ้านี่กลับรอดจากทุกข์แห่งหายนะมาได้ถึงระลอกที่สามสิบเอ็ด!”

“ข้าคิดไปว่ามันคงอยู่ได้ถึงแค่ระลอกที่สิบ ไม่นึกเลยว่ามันจะทนมาได้จนถึงป่านนี้!”

“ไม่ว่าจะอย่างไรมันคนนี้ก็คงกลายเป็นตำนานไปชั่วกาลแน่แล้ว!”

ภายใต้พลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นเผ่าเลือดเองก็เสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน

คนทั้งหลายนั้นต่างตัวสั่นกลัวด้วยพลังของเย่หยวน

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันเงียบงันเหมือนกำลังเตรียมตัวโจมตีครั้งต่อไป

พลังของสามทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายนี้มันรุนแรงเหนือคาดของคนทั้งหลายไปมากนัก

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันคือสิ่งใดไม่มีใครเข้าใจมันได้!

ต่อให้ตอนนี้เย่หยวนจะมีสภาพเป็นเช่นนี้แต่เขานั้นก็คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์อย่างไม่มีใครกล้าเถียงแล้ว

หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็เคลื่อนไหวอีกครั้งหนึ่ง

ศิลาโลหิตและพวกนั้นต่างสูดหายใจเข้าลึกมองดูทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองที่จะมาสังหารเย่หยวนลง

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมานี้เย่หยวนเองก็ได้พักรักษาตัวจนหายและลุกกลับขึ้นมาได้

เวลานี้มันค่อยๆ ปรากฏหม้อใหญ่ลอยออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

หม้อใหญ่นั้นมันใหญ่จนเกินขนาดของหม้อ เรียกได้ว่ามันมีขนาดเท่าดวงดาวก็คงไม่ผิดนัก!

เมื่อมันปรากฏออกมาจนหมดสิ้นแล้วนั้นพลังของมันก็ปกคลุมท้องฟ้าของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดไปทำให้ผู้คนไม่อาจเงยหน้าขึ้น

อึก!

อ่อก!

อัก!

ศิลาโลหิตนั้นต้องกระอักเลือดออกมาถึงสามครั้งติดเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของหม้อนี้!

หม้อนี้มันไม่ได้มีพลังคมกริบตัดขาดโลกหล้าเหมือนดาบสวรรค์ลงทัณฑ์

แต่มันหนัก!

หนักจนขยี้ทุกสิ่ง!

พลังกดดันนี้มันไม่ได้ปล่อยใส่ตัวศิลาโลหิตโดยตรงแต่มันก็ยังทำให้เขานั้นต้องกระอักเลือด ไม่ต้องถามเลยว่า เย่หยวนต้องแบกรับแรงกดดันไว้แค่ไหน!

ภายใต้แรงกดดันรุนแรงนี้กำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันแตกสลายลงไปในพริบตา

ห้วงมิตินั้นพังทลายลงไปทำให้พวกหมี่เทียนทั้งหลายนั้นต้องถูกกดดันจนจมดินไม่อาจขยับกาย

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องหัวเราะขึ้นมาด้วยใบหน้าซีดขาว “เย่หยวน เจ้ามันเก่ง! ตั้งแต่บรรพกาลมานั้นมันไม่เคยมีใครทำได้อย่างเจ้า! ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองนี้ข้าเกรงว่าจากนี้ไปมันคงไม่มีใครสามารถไปถึงได้อีก! แต่มันก็จบเท่านี้แล้ว! เต๋าสวรรค์นั้นไม่อาจจะขัดขืน! ผู้ขัดขืนมันต้องตาย!”

แต่ในเวลานี้เย่หยวนกลับยังยืนมั่นไม่คิดก้มหัว

ร่างกายของเขาในตอนนี้มันหนักหน่วงราวกับแบกดวงดาวทั้งดวงไว้บนหลัง

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของศิลาโลหิตนั้นเขาก็ยังมีแรงหันไปกล่าวตอบ “เจ้านั้นมันก็แค่สุนัขรับใช้ของสวรรค์ เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาเห่าหอนอยู่ตรงนี้? ฮ่าๆ ข้า เย่หยวนผู้นี้ไม่เคยคิดก้มหน้ารับชะตากรรม!”

นี่คือการขัดขืนครั้งสุดท้ายของเย่หยวน

แต่ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็คงไร้ค่าแล้ว

“ฮ่าๆๆ ห้าก้าวย่ำสวรรค์ของเจ้านั้นมันเป็นไพ่ตายของเจ้าแล้ว! เต๋าผู้นี้อยากจะเห็นนักว่าเจ้านั้นจะเอาอะไรไปต่อต้านสวรรค์ได้อีก!” ศิลาโลหิตกล่าวขึ้นอย่างเย้ยหยัน

“เหอะ? เช่นนั้น…เจ้าก็ดูมันให้ดีเถอะ! วิญญาณกลับสู่กำเนิด!”

วินาทีนั้นมันก็ปรากฏลมหมุนรุนแรงขึ้นจากร่างของเย่หยวน

ลมหมุนนั้นมันขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นพายุ

และราวกับว่าพายุนี้มันเรียกหา เพราะดวงดาวมากมายนั้นมันค่อยๆ ถูกดูดกลืนเข้ามาในพายุนี้

แสงของดวงดาวนั้นมันค่อยๆ ขยับเข้ามารวมเป็นหนึ่งเดียวกับพายุและยิ่งทำให้พายุนั้นขยายตัวขึ้น

ในเวลานั้นเย่หยวนได้แยกความคิดออกเป็นหมื่นๆ แสนๆ ทำตามวิถีของคงคานิรันดร์และเข้าไปสู่โลกหล้าเพื่อทำความเข้าใจยอดเต๋า

ตอนนี้ความคิดที่เขาเคยทิ้งไว้นั้นมันได้กลับสู่ต้นกำเนิดและผงาดขึ้นเทียบเคียงสวรรค์!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังที่รุนแรงจนกลืนกินห้วงมิติและค่อยๆ เข้าไปใกล้หม้อยักษ์นั้น

ด้านหลังของเย่หยวน คนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดต่างรู้สึกได้ชัดเจนว่าแรงกดดันบนร่างมันค่อยๆ จางหายไป

พวกเขาทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องยืนตัวสั่นเพราะต่อหน้าพลังของสวรรค์นี้พวกเขาช่างเป็นได้แค่มดปลวกเสียจริง

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ดีว่าเย่หยวนกำลังลำบากแค่ไหน แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะช่วยเหลือได้เลยแม้แต่น้อย

ความแตกต่างนี้มันมากเกินไป!

“พลังของวิญญาณดั่งเดิมมันรุนแรงนัก ไม่นึกเลยว่าวิญญาณของเย่หยวนมันกลับจะพัฒนาไปจนถึงระดับนี้ได้แล้ว!” หยางชิงร้องขึ้นมา

หมี่เทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้นต้องส่ายหัวออกมา “พลังของวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันไม่ได้ยิ่งใหญ่มากมาย ความน่ากลัวของมันนั้นคือยอดเต๋าที่ตามกลับมาต่างหาก! วิญญาณที่เย่หยวนแยกทิ้งไว้นั้นมันได้ศึกษาชีวิตของผู้คนและช่วยให้ เย่หยวนเข้าใจยอดเต๋า! ตอนนี้เขากำลังสร้างเต๋าของตัวเองขึ้นมาด้วยยอดเต๋าทั้งหลายนั้น! เมื่อมันกลับสู่ต้นกำเนิดแล้วดาบเต๋าของเขาย่อมจะพัฒนาไปไกลจนเหนือกว่าที่พวกเราเข้าใจได้แน่!”

หยางชิงที่ได้ยินนั้นต้องอ้าปากค้าง “เต๋าของตัวเขาเอง…หรือว่ามันจะกลายเป็นเต๋าสวรรค์ที่สองไป? นี่มันเป็นสภาพเช่นใดกันแน่?”

หมี่เทียนได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “มันไม่ง่ายเช่นนั้นหรอก ทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายจะต้องน่ากลัวยิ่งแน่!”

ตอนนี้จุดแสงดวงดาวมากมายนั้นมันไหลเข้าสู่กายเย่หยวนไป

พลังในร่างของเย่หยวนมันก็พัฒนาขึ้นไปอย่างไม่มีหยุดยั้ง

ตูม!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันปะทะเข้ากับหม้อยักษ์ในที่สุดจนทำให้ท้องฟ้าสั่นไหว

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันถูกหม้อยักษ์ดันกลับไปในทันที

เย่หยวนนั้นต้องกระอักเลือดออกมาแต่เขาก็ไม่คิดจะถอย

เวลานี้จุดแสงดวงดาวมันยิ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พายุมันยิ่งใหญ่โตขึ้นตาม

จนสุดท้ายนั้นมันก็เป็นหม้อยักษ์ที่ถูกดันกลับไป!

ศิลาโลหิตนั้นต้องผงะไปเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

“นี่มัน…มันได้ด้วยเรอะ!” ศิลาโลหิตได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมา

หรือจะบอกว่าก่อนหน้านี้เย่หยวนไม่ได้ใช้พลังเต็มที่เลยแม้แต่น้อย?

เพราะเห็นพายุวิญญาณดั่งเดิมนี้แล้วศิลาโลหิตรู้สึกได้เลยว่าตัวเองช่างไร้พลัง

อาณาจักรพลังของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่อาจจะวัดเทียบได้อีกต่อไป

หรือก็คือตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะไปท้าทายเย่หยวน!

เดิมทีแล้วเขานั้นที่บรรลุโซ่ตรวนขึ้นมาควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดกดหัวหวูเทียนและหลุนฮวยลงมันย่อมจะทำให้เขาภาคภูมิใจอย่างมากล้น

แต่พริบตาต่อมานั้นความภาคภูมิของเขากลับแตกสลายลงสิ้น

ต่อหน้าเย่หยวนในตอนนี้ เขาช่างไร้ค่า!

เย่หยวนนั้นคือคนที่ต่อต้านสวรรค์ได้อย่างแท้จริง!

ไม่นานนักหม้อยักษ์ที่สามารถขยี้สวรรค์จนแหลกได้นั้นก็ถูกเย่หยวนค่อยๆ ดันกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองจบสิ้นลง!

ต่อจากนี้ไปมันคือทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายแล้ว

คิดมาถึงตรงนี้คนทั้งหลายต่างต้องขนลุกตั้ง

“นี่มัน…ทุกข์แห่งหายนะสุดท้าย? ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่?”

“พระเจ้าช่วย เย่หยวนมันจะทำลายเต๋าสวรรค์ลงจริงๆ หรือ? จากนี้ไปเย่หยวนจะปกครองโลกหล้าแล้ว?”

“ฟ้าจะเปลี่ยนสีแล้ว! ฟ้าจะได้เปลี่ยนสีแล้วจริงๆ!”

ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรวันนี้ฟ้าของสามสิบสามสวรรค์ก็จะได้เปลี่ยนสี!

ผู้บ่มเพาะนอกรีตที่ท้าทายเต๋าสวรรค์!

และที่น่ากลัวที่สุดนั้นคือเขากำลังจะสำเร็จลงแล้ว!

หากเย่หยวนทำได้สำเร็จจริงๆ แล้วสามสิบสามสวรรค์จะเป็นอย่างไรต่อไป?

ไม่มีใครรู้ได้!

จากนั้นพายุวิญญาณดั่งเดิมมันก็ค่อยๆ สงบลงไปก่อนจะเผยให้เห็นร่างของเย่หยวนที่กำลังนั่งขัดสมาธิสัมผัสพลังของยอดเต๋าที่รวบรวมมาจากทุกมุมสวรรค์

ในเวลานั้นเองที่มันมีฝ่ามือหนึ่งพุ่งออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ตรงใส่ตัวเย่หยวน!

และที่น่าตกใจที่สุดก็คือฝ่ามือนี้มันเหมือนฝ่ามือของคนจริงๆ!

นี่มันคือสิ่งมีชีวิตหรือ?

“หรือว่าหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันจะมีผู้คนอยู่? บ้าน่า! ฟ้าดินนั้นมันแยกออกมาเป็นสามสิบสามโลก เป็นสามสิบสามสวรรค์ของเรานี้! ศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดไว้ได้สิ้นเชิงนั้นยังไม่อาจจะผงาดขึ้นไปได้ มันจะมีโลกที่เหนือล้ำกว่าเรานี้ไปได้อย่างไร?” เมื่อหมี่เทียนได้เห็นฝ่ามือนี้เขาก็ต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ผู้แข็งแกร่งบนสวรรค์นั้นปกครองโลกหล้า นี่มันคือความเชื่อมาแต่โบราณ

บนสามสิบสามสวรรค์นั้นมันไม่เคยมีใครสัมผัสได้ว่ามีภพที่อยู่สูงขึ้นไปกว่านี้

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันไม่เคยมีใครผ่านเข้าไปได้!

ต่อให้จะเป็นศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดได้สิ้นเชิงไร้เทียมทานในสามสิบสามสวรรค์นี้มันก็ยังไม่อาจทำได้

นี่คือเครื่องพิสูจน์อย่างดีว่าสามสิบสามสวรรค์นั้นคือภพที่อยู่สูงที่สุดแล้ว!

แต่ฝ่ามือนี้มันมาจากที่ใด?

ใครกันที่ควบคุมโลกหล้านี้ไว้?

มันเกิดคำถามมากมายขึ้นในใจผู้คน

เย่หยวนนั้นมองดูฝ่ามือใหญ่ยักษ์นั้นด้วยคำถามที่มากมายไม่แพ้กัน

แต่ว่าพลังของฝ่ามือนี้มันรุนแรงจนเขาไม่มีเวลามาคิดเล็กคิดน้อยอีกต่อไป

ฝ่ามือนี้มันเหมือนว่าเป็นฝ่ามือของผู้ที่ควบคุมประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้ อยู่ในอีกภพหนึ่ง!

มันรุนแรงพอที่จะทำลายล้างทุกสวรรค์ลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องหรี่ตาลงพร้อมด้วยดึงดาบน้อยออกมาจากหว่างคิ้ว แน่นอนว่ามันคือดาบเต๋าแล้ว!

เย่หยวนนั้นถือดาบเต๋าไว้ในมือพร้อมยืนสง่าราวเทพเจ้า!

แค่เศษเสี้ยวพลังที่ไหลออกมาจากดาบเต๋านั้นมันกลับทำให้ตัวศิลาโลหิตคิดอยากจะก้มลงกราบ!

เขานั้นได้แต่ต้องหยุดร่างกายตัวเองไว้และร้องลั่นขึ้นมา “นี่…มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? ดาบในมือมันนั้นกลับให้ความรู้สึกราวกับเป็นเต๋าสวรรค์!”

สัมผัสของศิลาโลหิตนั้นย่อมจะเฉียบคมกว่าใครๆ

แต่มันยิ่งเป็นเครื่องยืนยัน!

“ไม่แปลกใจเลย ไม่แปลกใจเลยที่มันรอดสามสิบสองทุกข์แห่งหายนะมาได้ ที่แท้แล้วดาบของมันนี่เองที่เป็นต้นเหตุ!” หวูเทียนร้องขึ้น

ในตอนนี้พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนนั้นถึงทรงพลังนัก

เพราะก่อนๆ มานั้นดาบเต๋าของเย่หยวนมันยังไม่สมบูรณ์

แต่หลังจากที่เรียกวิญญาณคืนสู่ต้นกำเนิดแล้วสัมผัสถึงยอดเต๋าของทั่วทุกมุมสวรรค์พลังของดาบเต๋ามันถึงสมบูรณ์ขึ้นมาได้ในที่สุด!

ในตอนนี้เย่หยวนกำลังถือเต๋าสวรรค์ไว้ในมือ!

จากนั้นเย่หยวนก็กระโดดขึ้นไปฟันดาบใส่ฝ่ามือนั้นอย่างไม่มีลังเล!

ตูม!

พลังยอดเต๋ารุนแรงนั้นมันกระแทกออกมารอบด้านจนทำให้ท้องฟ้าแหวกขาดทำลายฝ่ามือนั้นลงไปทันที!

แต่มันยังไม่จบเท่านั้น!

เพราะดาบนั้นมันพุ่งตรงต่อเข้าไปหาประตูแห่งชีวานิรันดร์!

ตูม!

ท่ามกลางความโกลาหลนั้นมันเกิดแสงจ้าขึ้นมา

คนทั้งหลายนั้นได้เห็นประตูหินใหญ่ยักษ์นั้นพังทลายลงไปใต้ดาบนี้!

ดาบนั้นทำลายประตูลงและโจมตีทะลุไปถึงความมืดมิดที่ด้านหลังของมัน

จากนั้นมันก็เหลือไว้เพียงความดำมืด

ศิลาโลหิต หวูเทียน หลุนฮวย อี้เฉีย หมี่เทียน หยางชิงและคนทั้งหลายนั้นต่างมองดูภาพนี้ด้วยปากที่อ้าค้าง

ประตูแห่งชีวานิรันดร์พังลง?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

แกรก…

ประตูหินบานใหญ่นั้นมันค่อยๆ เปิดอ้าออกมา

พร้อมด้วยพลังงานยอดเต๋ารุนแรงที่ปะทุขึ้น

ภายใต้พลังยอดเต๋านี้แล้วพลังยอดเต๋าที่ศิลาโลหิตควบคุมอยู่นั้นมันกลายเป็นดั่งเด็กน้อยไป

ตอนนี้ในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็ได้เผยส่วนหนึ่งของพลังนั้นออกมา

ความมืดมิดจากหลังประตูนั้นมันเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่งอย่าง…

สิ่งใดอยู่หลังบานประตูนี้ไม่มีใครทราบได้

แต่มันย่อมจะเป็นสิ่งที่เหนือล้ำเกินผู้คนแน่นอน

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นคือต้นกำเนิดโกลาหลและต้นกำเนิดของยอดเต๋าทั้งหมด! ดูท่าแล้วเต๋าสวรรค์คงคิดจะปะทะกับเย่หยวนด้วยตัวเองแล้ว! ครั้งนี้มันจะไม่มีทางหนีไปจากมือเต๋าสวรรค์ได้แน่!”

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในใจ!

พลังของเย่หยวนนั้นทำให้เขากลัว

หากเย่หยวนสามารถรอดพ้นทุกข์แห่งหายนะมาได้จริงๆ ตัวเขานั้นคงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง

โชคยังดีที่เต๋าสวรรค์นั้นทรงพลังพอ!

เย่หยวนนั้นมองดูประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่เปิดอ้าออกนั้นพร้อมยิ้มเย้ยขึ้นที่มุมปาก

ตูม!

คลื่นพลังของเขานั้นปะทุขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง!

ก้าวที่ห้า!

ปุ ปุ…

พลังกดดันนี้มันกระแทกออกไปไกลนับหมื่นๆ กิโลเมตร

เผ่าเลือดที่ถูกแรงกดดันนี้เข้าต่างตายตกลงไปสิ้น!

ศิลาโลหิตที่ได้เห็นนั้นก็ต้องผงะไปก่อนจะยกมือขึ้นดึงกองทัพเผ่าเลือดถอยไปอีกไกลลิบ!

ส่วนคลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนนั้นมันยังคงผงาดขึ้นเรื่อยๆ จนเทียบเคียงกับระดับของยอดเต๋าที่ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นได้!

“เจ้ามารร้ายนี่มันคิดจะทำอะไรได้แน่? ห้าก้าวย่ำสวรรค์ก้าวที่ห้านี้มันทรงพลังเกินความเข้าใจไปนัก! หรือว่ามันจะต่อสู้กับเต๋าสวรรค์ได้จริง?” อี้เฉียนั้นได้แต่ต้องร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ภายใต้ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้พวกเขาไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากยืนตัวสั่น

พลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำความเข้าใจเรื่องอาณาจักรบ่มเพาะใดๆ ไปสิ้นเชิงแล้ว

พวกเขานั้นรู้ดีว่าหากก้าวที่ห้านี้ถูกใช้ออกมาแม้แต่ตัวศิลาโลหิตเองก็ไม่แน่ว่าจะรอดชีวิต!

เงาร่างใหญ่ยักษ์ของเย่หยวนนั้นมันยิ่งชัดเจนขึ้นมาจนเหมือนเป็นร่างคนจริงๆ!

ในเวลาเดียวกันนั้นประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็เปิดอ้าออกมาจนสุด!

ความมืดมิดที่ด้านหลังประตูนั้นมันเหมือนสัตว์ร้ายที่แยกเขี้ยวกลับออกมา

“ดูนั่น นั่นมันอะไรกัน?”

“มันมีอะไรออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์!”

“มันเป็นดาบ! ไม่ดีแล้ว หนีเร็ว!”

เวลานี้มันปรากฏดาบยักษ์ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

เมื่อดาบนั้นโผล่พ้นประตูออกมาปราณดาบรุนแรงมันก็พัดไปทั่วทิศโจมตีห้วงมิติรอบๆ อย่างไม่มีปรานี

ยอดฝีมือเผ่าเลือดมากมายตายลงไปด้วยปราณดาบนี้

เพราะเพียงแค่เข้าไปเฉียดปราณดาบที่ปล่อยออกมามันก็จะสังหารคนผู้นั้นลงอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

ฟุบ!

ดาบนั้นขยับขึ้นทำให้สวรรค์ที่อยู่เหนือจากคงคานิรันดร์ไปนั้นแตกออกเป็นสอง!

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นมา!

“มันเป็นดาบสวรรค์ลงทัณฑ์! ข้าอยากจะเห็นนักว่าเย่หยวนมันจะรับดาบสวรรค์ลงทัณฑ์ไว้ได้อย่างไร!”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องยิ้มร้องลั่นขึ้น “ย่ำสวรรค์ด้วยก้าวที่ห้า ชีวิตข้านั้นเป็นของข้าเทพเทวาไม่อาจลิขิต!”

ตูม!

เท้าของเย่หยวนถูกย่ำลงมาพร้อมๆ กับเงาร่างใหญ่ของเขานั้น

พลังโกลาหลในคงคานิรันดร์มันปั่นป่วนขึ้นมาทันที

พลังงานโกลาหลนั้นมันสั่นสะท้านส่งคลื่นออกไปทั่วทิศ

ในเวลานี้ห้วงมิติแห่งความโกลาหลนั้นมันดูจะสั่นสะเทือนไปอย่างรุนแรง!

เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นใบหน้าของเขาก็ต้องแข็งค้างไป

เพราะการย่ำสวรรค์นี้มันมิใช่แค่คำพูดลอยๆ แล้ว!

ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้มันเหมือนมีพลังควบคุมชะตา สามารถต่อต้านสวรรค์ได้จริงๆ!

นี่คือจุดสูงสุดของชีวิตเย่หยวน!

คลื่นพลังสั่นสะท้านสวรรค์นั้นพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่คิดหลบเลี่ยงพุ่งตรงใส่ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์!

ราวกับว่ามันได้เห็นความโอหังของเย่หยวนต่อสวรรค์ ตัวดาบสวรรค์ลงทัณฑ์เองก็ปล่อยแสงจ้าออกมาสู้เช่นกัน

พลังของยอดเต๋านั้นปะทุขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง!

ตูม!

ตูม!

ตูม!

ยอดเต๋าและเต๋าสวรรค์ของทั้งสามสิบสามสวรรค์นั้นมันแตกสลายลงไป!

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นี้มันคือดาบแห่งหายนะที่ทำลายสวรรค์ลงได้!

แน่นอนว่าคนที่จะถูกดาบนี้หมายหัวนั้นมันมีเพียงผู้บ่มเพาะนอกรีตเท่านั้น

และพลังของมันทั้งหมดก็ถูกโจมตีมุ่งมาใส่ตัวเย่หยวน!

แสงเจิดจ้านั้นมันกลายเป็นดาบแสงนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ร่างเย่หยวนจากทุกทิศทาง

คลื่นพลังของเย่หยวนนั้นมันถูกดาบแสงนับพันๆ นี้กดดันกลับไปทันที

คลื่นพลังสะท้านสวรรค์ของเขาในตอนแรกนั้นมันค่อยๆ ถูกชะลอลง

พลังงานของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นถูกกลืนกินไปอย่างรวดเร็ว

แต่พลังปราณเทวะของเย่หยวนเองก็ค่อยๆ หดหายไปเช่นกัน

พลังทั้งสองนั้นต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมถอย

คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้างมองดูภาพตรงหน้านี้พร้อมๆ กัน

อัก!

เย่หยวนที่ทนรับไม่ไหวนั้นต้องกระอักเลือดออกมา

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตและพวกหวูเทียนต่างยิ้มกว้าง

เพราะตอนนี้เย่หยวนกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแล้ว!

แต่ว่าคนทั้งสองนั้นก็ยังหวาดกลัวไม่หาย

เพราะดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันรุนแรงทรงพลังอย่างเกินจินตนาการ!

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ถอยกลับลงมาเรื่อยๆ

กึก กึก กึก…

บนกำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันเกิดรอยร้าวขึ้น

หากถอยไปมากกว่านี้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดคงพังทลายลงแน่แล้ว!

เพราะว่าสวรรค์ด้านหลังเขานี้มันไม่อาจจะรับพลังที่บ้าคลั่งนี้ได้แม้แต่น้อย

“ตาย! ตายไปเสียที!” ศิลาโลหิตกำหมัดแน่นร้องขึ้น

เย่หยวนนั้นพยายามที่จะตั้งหลักและไม่คิดจะถอยหลังกลับไปอีกแม้แต่ก้าวเดียว

แต่ว่าพลังกดดันจากดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันก็ยังทำให้เขาต้องค่อยๆ ถอยกลับไป

ในร่างของเย่หยวนนั้นมันปรากฏชัดถึงเส้นเลือดที่ปูดโปน

แต่เขาก็ไม่คิดจะถอยกลับไป!

หมี่เทียนและพวกนั้นต้องหันหน้าหนีไม่อาจจะมองดูภาพตรงหน้านี้ได้

พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนทำเพื่อพวกตน!

ไม่รู้ว่าผ่านไปอีกนานเท่าใดแต่สุดท้ายแล้วพลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์มันก็หมดลงไปก่อนจะค่อยๆ ถอยกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ส่วนตัวเย่หยวนนั้นหมดแรงจนตกลงมาใส่กำแพงเขตแดนด้วยเลือดที่อาบกาย

“มันกลับรอดมาได้! เป็นคนที่น่ากลัวยิ่งนัก ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันน่ากลัวแค่ไหน มันมีพลังพอที่จะทำลายสวรรค์ได้ในคราเดียว แต่เจ้าบ้านี่กลับรับมันไว้ได้!” หวูเทียนนั้นมองดูภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

ศิลาโลหิตนั้นหัวเราะขึ้นตอบ “รับไว้ได้แล้วทำไม? มันยังเหลือทุกข์แห่งหายนะอยู่อีกสองระลอก ตอนนี้มันคงไม่เหลือไพ่ตายใดๆ แล้ว! ระลอกหน้ามันต้องตายแน่นอน!”

คนที่ได้ยินนั้นต่างพยักหน้ารับตาม

เพราะตอนนี้ไม่มีใครคิดสงสัยอีกแล้ว

แน่นอนว่าเย่หยวนคงถึงขีดจำกัดแล้ว คงไม่มีทางจะรับทุกข์แห่งหายนะระลอกต่อไปได้แน่นอน!

“มันน่ากลัวดีเสียจริง! เจ้าบ้านี่กลับรอดจากทุกข์แห่งหายนะมาได้ถึงระลอกที่สามสิบเอ็ด!”

“ข้าคิดไปว่ามันคงอยู่ได้ถึงแค่ระลอกที่สิบ ไม่นึกเลยว่ามันจะทนมาได้จนถึงป่านนี้!”

“ไม่ว่าจะอย่างไรมันคนนี้ก็คงกลายเป็นตำนานไปชั่วกาลแน่แล้ว!”

ภายใต้พลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นเผ่าเลือดเองก็เสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน

คนทั้งหลายนั้นต่างตัวสั่นกลัวด้วยพลังของเย่หยวน

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันเงียบงันเหมือนกำลังเตรียมตัวโจมตีครั้งต่อไป

พลังของสามทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายนี้มันรุนแรงเหนือคาดของคนทั้งหลายไปมากนัก

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันคือสิ่งใดไม่มีใครเข้าใจมันได้!

ต่อให้ตอนนี้เย่หยวนจะมีสภาพเป็นเช่นนี้แต่เขานั้นก็คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์อย่างไม่มีใครกล้าเถียงแล้ว

หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็เคลื่อนไหวอีกครั้งหนึ่ง

ศิลาโลหิตและพวกนั้นต่างสูดหายใจเข้าลึกมองดูทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองที่จะมาสังหารเย่หยวนลง

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมานี้เย่หยวนเองก็ได้พักรักษาตัวจนหายและลุกกลับขึ้นมาได้

เวลานี้มันค่อยๆ ปรากฏหม้อใหญ่ลอยออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

หม้อใหญ่นั้นมันใหญ่จนเกินขนาดของหม้อ เรียกได้ว่ามันมีขนาดเท่าดวงดาวก็คงไม่ผิดนัก!

เมื่อมันปรากฏออกมาจนหมดสิ้นแล้วนั้นพลังของมันก็ปกคลุมท้องฟ้าของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดไปทำให้ผู้คนไม่อาจเงยหน้าขึ้น

อึก!

อ่อก!

อัก!

ศิลาโลหิตนั้นต้องกระอักเลือดออกมาถึงสามครั้งติดเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของหม้อนี้!

หม้อนี้มันไม่ได้มีพลังคมกริบตัดขาดโลกหล้าเหมือนดาบสวรรค์ลงทัณฑ์

แต่มันหนัก!

หนักจนขยี้ทุกสิ่ง!

พลังกดดันนี้มันไม่ได้ปล่อยใส่ตัวศิลาโลหิตโดยตรงแต่มันก็ยังทำให้เขานั้นต้องกระอักเลือด ไม่ต้องถามเลยว่า เย่หยวนต้องแบกรับแรงกดดันไว้แค่ไหน!

ภายใต้แรงกดดันรุนแรงนี้กำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันแตกสลายลงไปในพริบตา

ห้วงมิตินั้นพังทลายลงไปทำให้พวกหมี่เทียนทั้งหลายนั้นต้องถูกกดดันจนจมดินไม่อาจขยับกาย

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องหัวเราะขึ้นมาด้วยใบหน้าซีดขาว “เย่หยวน เจ้ามันเก่ง! ตั้งแต่บรรพกาลมานั้นมันไม่เคยมีใครทำได้อย่างเจ้า! ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองนี้ข้าเกรงว่าจากนี้ไปมันคงไม่มีใครสามารถไปถึงได้อีก! แต่มันก็จบเท่านี้แล้ว! เต๋าสวรรค์นั้นไม่อาจจะขัดขืน! ผู้ขัดขืนมันต้องตาย!”

แต่ในเวลานี้เย่หยวนกลับยังยืนมั่นไม่คิดก้มหัว

ร่างกายของเขาในตอนนี้มันหนักหน่วงราวกับแบกดวงดาวทั้งดวงไว้บนหลัง

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของศิลาโลหิตนั้นเขาก็ยังมีแรงหันไปกล่าวตอบ “เจ้านั้นมันก็แค่สุนัขรับใช้ของสวรรค์ เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาเห่าหอนอยู่ตรงนี้? ฮ่าๆ ข้า เย่หยวนผู้นี้ไม่เคยคิดก้มหน้ารับชะตากรรม!”

นี่คือการขัดขืนครั้งสุดท้ายของเย่หยวน

แต่ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็คงไร้ค่าแล้ว

“ฮ่าๆๆ ห้าก้าวย่ำสวรรค์ของเจ้านั้นมันเป็นไพ่ตายของเจ้าแล้ว! เต๋าผู้นี้อยากจะเห็นนักว่าเจ้านั้นจะเอาอะไรไปต่อต้านสวรรค์ได้อีก!” ศิลาโลหิตกล่าวขึ้นอย่างเย้ยหยัน

“เหอะ? เช่นนั้น…เจ้าก็ดูมันให้ดีเถอะ! วิญญาณกลับสู่กำเนิด!”

วินาทีนั้นมันก็ปรากฏลมหมุนรุนแรงขึ้นจากร่างของเย่หยวน

ลมหมุนนั้นมันขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นพายุ

และราวกับว่าพายุนี้มันเรียกหา เพราะดวงดาวมากมายนั้นมันค่อยๆ ถูกดูดกลืนเข้ามาในพายุนี้

แสงของดวงดาวนั้นมันค่อยๆ ขยับเข้ามารวมเป็นหนึ่งเดียวกับพายุและยิ่งทำให้พายุนั้นขยายตัวขึ้น

ในเวลานั้นเย่หยวนได้แยกความคิดออกเป็นหมื่นๆ แสนๆ ทำตามวิถีของคงคานิรันดร์และเข้าไปสู่โลกหล้าเพื่อทำความเข้าใจยอดเต๋า

ตอนนี้ความคิดที่เขาเคยทิ้งไว้นั้นมันได้กลับสู่ต้นกำเนิดและผงาดขึ้นเทียบเคียงสวรรค์!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังที่รุนแรงจนกลืนกินห้วงมิติและค่อยๆ เข้าไปใกล้หม้อยักษ์นั้น

ด้านหลังของเย่หยวน คนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดต่างรู้สึกได้ชัดเจนว่าแรงกดดันบนร่างมันค่อยๆ จางหายไป

พวกเขาทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องยืนตัวสั่นเพราะต่อหน้าพลังของสวรรค์นี้พวกเขาช่างเป็นได้แค่มดปลวกเสียจริง

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ดีว่าเย่หยวนกำลังลำบากแค่ไหน แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะช่วยเหลือได้เลยแม้แต่น้อย

ความแตกต่างนี้มันมากเกินไป!

“พลังของวิญญาณดั่งเดิมมันรุนแรงนัก ไม่นึกเลยว่าวิญญาณของเย่หยวนมันกลับจะพัฒนาไปจนถึงระดับนี้ได้แล้ว!” หยางชิงร้องขึ้นมา

หมี่เทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้นต้องส่ายหัวออกมา “พลังของวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันไม่ได้ยิ่งใหญ่มากมาย ความน่ากลัวของมันนั้นคือยอดเต๋าที่ตามกลับมาต่างหาก! วิญญาณที่เย่หยวนแยกทิ้งไว้นั้นมันได้ศึกษาชีวิตของผู้คนและช่วยให้ เย่หยวนเข้าใจยอดเต๋า! ตอนนี้เขากำลังสร้างเต๋าของตัวเองขึ้นมาด้วยยอดเต๋าทั้งหลายนั้น! เมื่อมันกลับสู่ต้นกำเนิดแล้วดาบเต๋าของเขาย่อมจะพัฒนาไปไกลจนเหนือกว่าที่พวกเราเข้าใจได้แน่!”

หยางชิงที่ได้ยินนั้นต้องอ้าปากค้าง “เต๋าของตัวเขาเอง…หรือว่ามันจะกลายเป็นเต๋าสวรรค์ที่สองไป? นี่มันเป็นสภาพเช่นใดกันแน่?”

หมี่เทียนได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “มันไม่ง่ายเช่นนั้นหรอก ทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายจะต้องน่ากลัวยิ่งแน่!”

ตอนนี้จุดแสงดวงดาวมากมายนั้นมันไหลเข้าสู่กายเย่หยวนไป

พลังในร่างของเย่หยวนมันก็พัฒนาขึ้นไปอย่างไม่มีหยุดยั้ง

ตูม!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันปะทะเข้ากับหม้อยักษ์ในที่สุดจนทำให้ท้องฟ้าสั่นไหว

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันถูกหม้อยักษ์ดันกลับไปในทันที

เย่หยวนนั้นต้องกระอักเลือดออกมาแต่เขาก็ไม่คิดจะถอย

เวลานี้จุดแสงดวงดาวมันยิ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พายุมันยิ่งใหญ่โตขึ้นตาม

จนสุดท้ายนั้นมันก็เป็นหม้อยักษ์ที่ถูกดันกลับไป!

ศิลาโลหิตนั้นต้องผงะไปเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

“นี่มัน…มันได้ด้วยเรอะ!” ศิลาโลหิตได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมา

หรือจะบอกว่าก่อนหน้านี้เย่หยวนไม่ได้ใช้พลังเต็มที่เลยแม้แต่น้อย?

เพราะเห็นพายุวิญญาณดั่งเดิมนี้แล้วศิลาโลหิตรู้สึกได้เลยว่าตัวเองช่างไร้พลัง

อาณาจักรพลังของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่อาจจะวัดเทียบได้อีกต่อไป

หรือก็คือตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะไปท้าทายเย่หยวน!

เดิมทีแล้วเขานั้นที่บรรลุโซ่ตรวนขึ้นมาควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดกดหัวหวูเทียนและหลุนฮวยลงมันย่อมจะทำให้เขาภาคภูมิใจอย่างมากล้น

แต่พริบตาต่อมานั้นความภาคภูมิของเขากลับแตกสลายลงสิ้น

ต่อหน้าเย่หยวนในตอนนี้ เขาช่างไร้ค่า!

เย่หยวนนั้นคือคนที่ต่อต้านสวรรค์ได้อย่างแท้จริง!

ไม่นานนักหม้อยักษ์ที่สามารถขยี้สวรรค์จนแหลกได้นั้นก็ถูกเย่หยวนค่อยๆ ดันกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองจบสิ้นลง!

ต่อจากนี้ไปมันคือทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายแล้ว

คิดมาถึงตรงนี้คนทั้งหลายต่างต้องขนลุกตั้ง

“นี่มัน…ทุกข์แห่งหายนะสุดท้าย? ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่?”

“พระเจ้าช่วย เย่หยวนมันจะทำลายเต๋าสวรรค์ลงจริงๆ หรือ? จากนี้ไปเย่หยวนจะปกครองโลกหล้าแล้ว?”

“ฟ้าจะเปลี่ยนสีแล้ว! ฟ้าจะได้เปลี่ยนสีแล้วจริงๆ!”

ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรวันนี้ฟ้าของสามสิบสามสวรรค์ก็จะได้เปลี่ยนสี!

ผู้บ่มเพาะนอกรีตที่ท้าทายเต๋าสวรรค์!

และที่น่ากลัวที่สุดนั้นคือเขากำลังจะสำเร็จลงแล้ว!

หากเย่หยวนทำได้สำเร็จจริงๆ แล้วสามสิบสามสวรรค์จะเป็นอย่างไรต่อไป?

ไม่มีใครรู้ได้!

จากนั้นพายุวิญญาณดั่งเดิมมันก็ค่อยๆ สงบลงไปก่อนจะเผยให้เห็นร่างของเย่หยวนที่กำลังนั่งขัดสมาธิสัมผัสพลังของยอดเต๋าที่รวบรวมมาจากทุกมุมสวรรค์

ในเวลานั้นเองที่มันมีฝ่ามือหนึ่งพุ่งออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ตรงใส่ตัวเย่หยวน!

และที่น่าตกใจที่สุดก็คือฝ่ามือนี้มันเหมือนฝ่ามือของคนจริงๆ!

นี่มันคือสิ่งมีชีวิตหรือ?

“หรือว่าหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันจะมีผู้คนอยู่? บ้าน่า! ฟ้าดินนั้นมันแยกออกมาเป็นสามสิบสามโลก เป็นสามสิบสามสวรรค์ของเรานี้! ศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดไว้ได้สิ้นเชิงนั้นยังไม่อาจจะผงาดขึ้นไปได้ มันจะมีโลกที่เหนือล้ำกว่าเรานี้ไปได้อย่างไร?” เมื่อหมี่เทียนได้เห็นฝ่ามือนี้เขาก็ต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ผู้แข็งแกร่งบนสวรรค์นั้นปกครองโลกหล้า นี่มันคือความเชื่อมาแต่โบราณ

บนสามสิบสามสวรรค์นั้นมันไม่เคยมีใครสัมผัสได้ว่ามีภพที่อยู่สูงขึ้นไปกว่านี้

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันไม่เคยมีใครผ่านเข้าไปได้!

ต่อให้จะเป็นศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดได้สิ้นเชิงไร้เทียมทานในสามสิบสามสวรรค์นี้มันก็ยังไม่อาจทำได้

นี่คือเครื่องพิสูจน์อย่างดีว่าสามสิบสามสวรรค์นั้นคือภพที่อยู่สูงที่สุดแล้ว!

แต่ฝ่ามือนี้มันมาจากที่ใด?

ใครกันที่ควบคุมโลกหล้านี้ไว้?

มันเกิดคำถามมากมายขึ้นในใจผู้คน

เย่หยวนนั้นมองดูฝ่ามือใหญ่ยักษ์นั้นด้วยคำถามที่มากมายไม่แพ้กัน

แต่ว่าพลังของฝ่ามือนี้มันรุนแรงจนเขาไม่มีเวลามาคิดเล็กคิดน้อยอีกต่อไป

ฝ่ามือนี้มันเหมือนว่าเป็นฝ่ามือของผู้ที่ควบคุมประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้ อยู่ในอีกภพหนึ่ง!

มันรุนแรงพอที่จะทำลายล้างทุกสวรรค์ลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องหรี่ตาลงพร้อมด้วยดึงดาบน้อยออกมาจากหว่างคิ้ว แน่นอนว่ามันคือดาบเต๋าแล้ว!

เย่หยวนนั้นถือดาบเต๋าไว้ในมือพร้อมยืนสง่าราวเทพเจ้า!

แค่เศษเสี้ยวพลังที่ไหลออกมาจากดาบเต๋านั้นมันกลับทำให้ตัวศิลาโลหิตคิดอยากจะก้มลงกราบ!

เขานั้นได้แต่ต้องหยุดร่างกายตัวเองไว้และร้องลั่นขึ้นมา “นี่…มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? ดาบในมือมันนั้นกลับให้ความรู้สึกราวกับเป็นเต๋าสวรรค์!”

สัมผัสของศิลาโลหิตนั้นย่อมจะเฉียบคมกว่าใครๆ

แต่มันยิ่งเป็นเครื่องยืนยัน!

“ไม่แปลกใจเลย ไม่แปลกใจเลยที่มันรอดสามสิบสองทุกข์แห่งหายนะมาได้ ที่แท้แล้วดาบของมันนี่เองที่เป็นต้นเหตุ!” หวูเทียนร้องขึ้น

ในตอนนี้พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนนั้นถึงทรงพลังนัก

เพราะก่อนๆ มานั้นดาบเต๋าของเย่หยวนมันยังไม่สมบูรณ์

แต่หลังจากที่เรียกวิญญาณคืนสู่ต้นกำเนิดแล้วสัมผัสถึงยอดเต๋าของทั่วทุกมุมสวรรค์พลังของดาบเต๋ามันถึงสมบูรณ์ขึ้นมาได้ในที่สุด!

ในตอนนี้เย่หยวนกำลังถือเต๋าสวรรค์ไว้ในมือ!

จากนั้นเย่หยวนก็กระโดดขึ้นไปฟันดาบใส่ฝ่ามือนั้นอย่างไม่มีลังเล!

ตูม!

พลังยอดเต๋ารุนแรงนั้นมันกระแทกออกมารอบด้านจนทำให้ท้องฟ้าแหวกขาดทำลายฝ่ามือนั้นลงไปทันที!

แต่มันยังไม่จบเท่านั้น!

เพราะดาบนั้นมันพุ่งตรงต่อเข้าไปหาประตูแห่งชีวานิรันดร์!

ตูม!

ท่ามกลางความโกลาหลนั้นมันเกิดแสงจ้าขึ้นมา

คนทั้งหลายนั้นได้เห็นประตูหินใหญ่ยักษ์นั้นพังทลายลงไปใต้ดาบนี้!

ดาบนั้นทำลายประตูลงและโจมตีทะลุไปถึงความมืดมิดที่ด้านหลังของมัน

จากนั้นมันก็เหลือไว้เพียงความดำมืด

ศิลาโลหิต หวูเทียน หลุนฮวย อี้เฉีย หมี่เทียน หยางชิงและคนทั้งหลายนั้นต่างมองดูภาพนี้ด้วยปากที่อ้าค้าง

ประตูแห่งชีวานิรันดร์พังลง?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์!

Now you are reading Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ Chapter 3118 จุดจบของประตูแห่งชีวานิรันดร์! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

แกรก…

ประตูหินบานใหญ่นั้นมันค่อยๆ เปิดอ้าออกมา

พร้อมด้วยพลังงานยอดเต๋ารุนแรงที่ปะทุขึ้น

ภายใต้พลังยอดเต๋านี้แล้วพลังยอดเต๋าที่ศิลาโลหิตควบคุมอยู่นั้นมันกลายเป็นดั่งเด็กน้อยไป

ตอนนี้ในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็ได้เผยส่วนหนึ่งของพลังนั้นออกมา

ความมืดมิดจากหลังประตูนั้นมันเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่งอย่าง…

สิ่งใดอยู่หลังบานประตูนี้ไม่มีใครทราบได้

แต่มันย่อมจะเป็นสิ่งที่เหนือล้ำเกินผู้คนแน่นอน

“ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นคือต้นกำเนิดโกลาหลและต้นกำเนิดของยอดเต๋าทั้งหมด! ดูท่าแล้วเต๋าสวรรค์คงคิดจะปะทะกับเย่หยวนด้วยตัวเองแล้ว! ครั้งนี้มันจะไม่มีทางหนีไปจากมือเต๋าสวรรค์ได้แน่!”

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในใจ!

พลังของเย่หยวนนั้นทำให้เขากลัว

หากเย่หยวนสามารถรอดพ้นทุกข์แห่งหายนะมาได้จริงๆ ตัวเขานั้นคงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง

โชคยังดีที่เต๋าสวรรค์นั้นทรงพลังพอ!

เย่หยวนนั้นมองดูประตูแห่งชีวานิรันดร์ที่เปิดอ้าออกนั้นพร้อมยิ้มเย้ยขึ้นที่มุมปาก

ตูม!

คลื่นพลังของเขานั้นปะทุขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง!

ก้าวที่ห้า!

ปุ ปุ…

พลังกดดันนี้มันกระแทกออกไปไกลนับหมื่นๆ กิโลเมตร

เผ่าเลือดที่ถูกแรงกดดันนี้เข้าต่างตายตกลงไปสิ้น!

ศิลาโลหิตที่ได้เห็นนั้นก็ต้องผงะไปก่อนจะยกมือขึ้นดึงกองทัพเผ่าเลือดถอยไปอีกไกลลิบ!

ส่วนคลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนนั้นมันยังคงผงาดขึ้นเรื่อยๆ จนเทียบเคียงกับระดับของยอดเต๋าที่ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นได้!

“เจ้ามารร้ายนี่มันคิดจะทำอะไรได้แน่? ห้าก้าวย่ำสวรรค์ก้าวที่ห้านี้มันทรงพลังเกินความเข้าใจไปนัก! หรือว่ามันจะต่อสู้กับเต๋าสวรรค์ได้จริง?” อี้เฉียนั้นได้แต่ต้องร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ภายใต้ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้พวกเขาไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากยืนตัวสั่น

พลังของเย่หยวนในตอนนี้มันเหนือล้ำความเข้าใจเรื่องอาณาจักรบ่มเพาะใดๆ ไปสิ้นเชิงแล้ว

พวกเขานั้นรู้ดีว่าหากก้าวที่ห้านี้ถูกใช้ออกมาแม้แต่ตัวศิลาโลหิตเองก็ไม่แน่ว่าจะรอดชีวิต!

เงาร่างใหญ่ยักษ์ของเย่หยวนนั้นมันยิ่งชัดเจนขึ้นมาจนเหมือนเป็นร่างคนจริงๆ!

ในเวลาเดียวกันนั้นประตูแห่งชีวานิรันดร์มันก็เปิดอ้าออกมาจนสุด!

ความมืดมิดที่ด้านหลังประตูนั้นมันเหมือนสัตว์ร้ายที่แยกเขี้ยวกลับออกมา

“ดูนั่น นั่นมันอะไรกัน?”

“มันมีอะไรออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์!”

“มันเป็นดาบ! ไม่ดีแล้ว หนีเร็ว!”

เวลานี้มันปรากฏดาบยักษ์ออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

เมื่อดาบนั้นโผล่พ้นประตูออกมาปราณดาบรุนแรงมันก็พัดไปทั่วทิศโจมตีห้วงมิติรอบๆ อย่างไม่มีปรานี

ยอดฝีมือเผ่าเลือดมากมายตายลงไปด้วยปราณดาบนี้

เพราะเพียงแค่เข้าไปเฉียดปราณดาบที่ปล่อยออกมามันก็จะสังหารคนผู้นั้นลงอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ

ฟุบ!

ดาบนั้นขยับขึ้นทำให้สวรรค์ที่อยู่เหนือจากคงคานิรันดร์ไปนั้นแตกออกเป็นสอง!

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นมา!

“มันเป็นดาบสวรรค์ลงทัณฑ์! ข้าอยากจะเห็นนักว่าเย่หยวนมันจะรับดาบสวรรค์ลงทัณฑ์ไว้ได้อย่างไร!”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องยิ้มร้องลั่นขึ้น “ย่ำสวรรค์ด้วยก้าวที่ห้า ชีวิตข้านั้นเป็นของข้าเทพเทวาไม่อาจลิขิต!”

ตูม!

เท้าของเย่หยวนถูกย่ำลงมาพร้อมๆ กับเงาร่างใหญ่ของเขานั้น

พลังโกลาหลในคงคานิรันดร์มันปั่นป่วนขึ้นมาทันที

พลังงานโกลาหลนั้นมันสั่นสะท้านส่งคลื่นออกไปทั่วทิศ

ในเวลานี้ห้วงมิติแห่งความโกลาหลนั้นมันดูจะสั่นสะเทือนไปอย่างรุนแรง!

เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นใบหน้าของเขาก็ต้องแข็งค้างไป

เพราะการย่ำสวรรค์นี้มันมิใช่แค่คำพูดลอยๆ แล้ว!

ก้าวที่ห้าของเย่หยวนนี้มันเหมือนมีพลังควบคุมชะตา สามารถต่อต้านสวรรค์ได้จริงๆ!

นี่คือจุดสูงสุดของชีวิตเย่หยวน!

คลื่นพลังสั่นสะท้านสวรรค์นั้นพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่คิดหลบเลี่ยงพุ่งตรงใส่ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์!

ราวกับว่ามันได้เห็นความโอหังของเย่หยวนต่อสวรรค์ ตัวดาบสวรรค์ลงทัณฑ์เองก็ปล่อยแสงจ้าออกมาสู้เช่นกัน

พลังของยอดเต๋านั้นปะทุขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง!

ตูม!

ตูม!

ตูม!

ยอดเต๋าและเต๋าสวรรค์ของทั้งสามสิบสามสวรรค์นั้นมันแตกสลายลงไป!

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นี้มันคือดาบแห่งหายนะที่ทำลายสวรรค์ลงได้!

แน่นอนว่าคนที่จะถูกดาบนี้หมายหัวนั้นมันมีเพียงผู้บ่มเพาะนอกรีตเท่านั้น

และพลังของมันทั้งหมดก็ถูกโจมตีมุ่งมาใส่ตัวเย่หยวน!

แสงเจิดจ้านั้นมันกลายเป็นดาบแสงนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ร่างเย่หยวนจากทุกทิศทาง

คลื่นพลังของเย่หยวนนั้นมันถูกดาบแสงนับพันๆ นี้กดดันกลับไปทันที

คลื่นพลังสะท้านสวรรค์ของเขาในตอนแรกนั้นมันค่อยๆ ถูกชะลอลง

พลังงานของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นถูกกลืนกินไปอย่างรวดเร็ว

แต่พลังปราณเทวะของเย่หยวนเองก็ค่อยๆ หดหายไปเช่นกัน

พลังทั้งสองนั้นต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมถอย

คนทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้างมองดูภาพตรงหน้านี้พร้อมๆ กัน

อัก!

เย่หยวนที่ทนรับไม่ไหวนั้นต้องกระอักเลือดออกมา

ได้เห็นเช่นนั้นศิลาโลหิตและพวกหวูเทียนต่างยิ้มกว้าง

เพราะตอนนี้เย่หยวนกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแล้ว!

แต่ว่าคนทั้งสองนั้นก็ยังหวาดกลัวไม่หาย

เพราะดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันรุนแรงทรงพลังอย่างเกินจินตนาการ!

เย่หยวนนั้นค่อยๆ ถอยกลับลงมาเรื่อยๆ

กึก กึก กึก…

บนกำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันเกิดรอยร้าวขึ้น

หากถอยไปมากกว่านี้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดคงพังทลายลงแน่แล้ว!

เพราะว่าสวรรค์ด้านหลังเขานี้มันไม่อาจจะรับพลังที่บ้าคลั่งนี้ได้แม้แต่น้อย

“ตาย! ตายไปเสียที!” ศิลาโลหิตกำหมัดแน่นร้องขึ้น

เย่หยวนนั้นพยายามที่จะตั้งหลักและไม่คิดจะถอยหลังกลับไปอีกแม้แต่ก้าวเดียว

แต่ว่าพลังกดดันจากดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันก็ยังทำให้เขาต้องค่อยๆ ถอยกลับไป

ในร่างของเย่หยวนนั้นมันปรากฏชัดถึงเส้นเลือดที่ปูดโปน

แต่เขาก็ไม่คิดจะถอยกลับไป!

หมี่เทียนและพวกนั้นต้องหันหน้าหนีไม่อาจจะมองดูภาพตรงหน้านี้ได้

พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนทำเพื่อพวกตน!

ไม่รู้ว่าผ่านไปอีกนานเท่าใดแต่สุดท้ายแล้วพลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์มันก็หมดลงไปก่อนจะค่อยๆ ถอยกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ส่วนตัวเย่หยวนนั้นหมดแรงจนตกลงมาใส่กำแพงเขตแดนด้วยเลือดที่อาบกาย

“มันกลับรอดมาได้! เป็นคนที่น่ากลัวยิ่งนัก ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันน่ากลัวแค่ไหน มันมีพลังพอที่จะทำลายสวรรค์ได้ในคราเดียว แต่เจ้าบ้านี่กลับรับมันไว้ได้!” หวูเทียนนั้นมองดูภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

ศิลาโลหิตนั้นหัวเราะขึ้นตอบ “รับไว้ได้แล้วทำไม? มันยังเหลือทุกข์แห่งหายนะอยู่อีกสองระลอก ตอนนี้มันคงไม่เหลือไพ่ตายใดๆ แล้ว! ระลอกหน้ามันต้องตายแน่นอน!”

คนที่ได้ยินนั้นต่างพยักหน้ารับตาม

เพราะตอนนี้ไม่มีใครคิดสงสัยอีกแล้ว

แน่นอนว่าเย่หยวนคงถึงขีดจำกัดแล้ว คงไม่มีทางจะรับทุกข์แห่งหายนะระลอกต่อไปได้แน่นอน!

“มันน่ากลัวดีเสียจริง! เจ้าบ้านี่กลับรอดจากทุกข์แห่งหายนะมาได้ถึงระลอกที่สามสิบเอ็ด!”

“ข้าคิดไปว่ามันคงอยู่ได้ถึงแค่ระลอกที่สิบ ไม่นึกเลยว่ามันจะทนมาได้จนถึงป่านนี้!”

“ไม่ว่าจะอย่างไรมันคนนี้ก็คงกลายเป็นตำนานไปชั่วกาลแน่แล้ว!”

ภายใต้พลังของดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นเผ่าเลือดเองก็เสียหายไปไม่น้อยเช่นกัน

คนทั้งหลายนั้นต่างตัวสั่นกลัวด้วยพลังของเย่หยวน

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันเงียบงันเหมือนกำลังเตรียมตัวโจมตีครั้งต่อไป

พลังของสามทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายนี้มันรุนแรงเหนือคาดของคนทั้งหลายไปมากนัก

ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์นั้นมันคือสิ่งใดไม่มีใครเข้าใจมันได้!

ต่อให้ตอนนี้เย่หยวนจะมีสภาพเป็นเช่นนี้แต่เขานั้นก็คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์อย่างไม่มีใครกล้าเถียงแล้ว

หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงในที่สุดประตูแห่งชีวานิรันดร์ก็เคลื่อนไหวอีกครั้งหนึ่ง

ศิลาโลหิตและพวกนั้นต่างสูดหายใจเข้าลึกมองดูทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองที่จะมาสังหารเย่หยวนลง

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมานี้เย่หยวนเองก็ได้พักรักษาตัวจนหายและลุกกลับขึ้นมาได้

เวลานี้มันค่อยๆ ปรากฏหม้อใหญ่ลอยออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์

หม้อใหญ่นั้นมันใหญ่จนเกินขนาดของหม้อ เรียกได้ว่ามันมีขนาดเท่าดวงดาวก็คงไม่ผิดนัก!

เมื่อมันปรากฏออกมาจนหมดสิ้นแล้วนั้นพลังของมันก็ปกคลุมท้องฟ้าของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดไปทำให้ผู้คนไม่อาจเงยหน้าขึ้น

อึก!

อ่อก!

อัก!

ศิลาโลหิตนั้นต้องกระอักเลือดออกมาถึงสามครั้งติดเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของหม้อนี้!

หม้อนี้มันไม่ได้มีพลังคมกริบตัดขาดโลกหล้าเหมือนดาบสวรรค์ลงทัณฑ์

แต่มันหนัก!

หนักจนขยี้ทุกสิ่ง!

พลังกดดันนี้มันไม่ได้ปล่อยใส่ตัวศิลาโลหิตโดยตรงแต่มันก็ยังทำให้เขานั้นต้องกระอักเลือด ไม่ต้องถามเลยว่า เย่หยวนต้องแบกรับแรงกดดันไว้แค่ไหน!

ภายใต้แรงกดดันรุนแรงนี้กำแพงเขตแดนของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันแตกสลายลงไปในพริบตา

ห้วงมิตินั้นพังทลายลงไปทำให้พวกหมี่เทียนทั้งหลายนั้นต้องถูกกดดันจนจมดินไม่อาจขยับกาย

ศิลาโลหิตนั้นได้แต่ต้องหัวเราะขึ้นมาด้วยใบหน้าซีดขาว “เย่หยวน เจ้ามันเก่ง! ตั้งแต่บรรพกาลมานั้นมันไม่เคยมีใครทำได้อย่างเจ้า! ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองนี้ข้าเกรงว่าจากนี้ไปมันคงไม่มีใครสามารถไปถึงได้อีก! แต่มันก็จบเท่านี้แล้ว! เต๋าสวรรค์นั้นไม่อาจจะขัดขืน! ผู้ขัดขืนมันต้องตาย!”

แต่ในเวลานี้เย่หยวนกลับยังยืนมั่นไม่คิดก้มหัว

ร่างกายของเขาในตอนนี้มันหนักหน่วงราวกับแบกดวงดาวทั้งดวงไว้บนหลัง

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของศิลาโลหิตนั้นเขาก็ยังมีแรงหันไปกล่าวตอบ “เจ้านั้นมันก็แค่สุนัขรับใช้ของสวรรค์ เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาเห่าหอนอยู่ตรงนี้? ฮ่าๆ ข้า เย่หยวนผู้นี้ไม่เคยคิดก้มหน้ารับชะตากรรม!”

นี่คือการขัดขืนครั้งสุดท้ายของเย่หยวน

แต่ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็คงไร้ค่าแล้ว

“ฮ่าๆๆ ห้าก้าวย่ำสวรรค์ของเจ้านั้นมันเป็นไพ่ตายของเจ้าแล้ว! เต๋าผู้นี้อยากจะเห็นนักว่าเจ้านั้นจะเอาอะไรไปต่อต้านสวรรค์ได้อีก!” ศิลาโลหิตกล่าวขึ้นอย่างเย้ยหยัน

“เหอะ? เช่นนั้น…เจ้าก็ดูมันให้ดีเถอะ! วิญญาณกลับสู่กำเนิด!”

วินาทีนั้นมันก็ปรากฏลมหมุนรุนแรงขึ้นจากร่างของเย่หยวน

ลมหมุนนั้นมันขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นพายุ

และราวกับว่าพายุนี้มันเรียกหา เพราะดวงดาวมากมายนั้นมันค่อยๆ ถูกดูดกลืนเข้ามาในพายุนี้

แสงของดวงดาวนั้นมันค่อยๆ ขยับเข้ามารวมเป็นหนึ่งเดียวกับพายุและยิ่งทำให้พายุนั้นขยายตัวขึ้น

ในเวลานั้นเย่หยวนได้แยกความคิดออกเป็นหมื่นๆ แสนๆ ทำตามวิถีของคงคานิรันดร์และเข้าไปสู่โลกหล้าเพื่อทำความเข้าใจยอดเต๋า

ตอนนี้ความคิดที่เขาเคยทิ้งไว้นั้นมันได้กลับสู่ต้นกำเนิดและผงาดขึ้นเทียบเคียงสวรรค์!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังที่รุนแรงจนกลืนกินห้วงมิติและค่อยๆ เข้าไปใกล้หม้อยักษ์นั้น

ด้านหลังของเย่หยวน คนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดต่างรู้สึกได้ชัดเจนว่าแรงกดดันบนร่างมันค่อยๆ จางหายไป

พวกเขาทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องยืนตัวสั่นเพราะต่อหน้าพลังของสวรรค์นี้พวกเขาช่างเป็นได้แค่มดปลวกเสียจริง

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ดีว่าเย่หยวนกำลังลำบากแค่ไหน แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะช่วยเหลือได้เลยแม้แต่น้อย

ความแตกต่างนี้มันมากเกินไป!

“พลังของวิญญาณดั่งเดิมมันรุนแรงนัก ไม่นึกเลยว่าวิญญาณของเย่หยวนมันกลับจะพัฒนาไปจนถึงระดับนี้ได้แล้ว!” หยางชิงร้องขึ้นมา

หมี่เทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้นต้องส่ายหัวออกมา “พลังของวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันไม่ได้ยิ่งใหญ่มากมาย ความน่ากลัวของมันนั้นคือยอดเต๋าที่ตามกลับมาต่างหาก! วิญญาณที่เย่หยวนแยกทิ้งไว้นั้นมันได้ศึกษาชีวิตของผู้คนและช่วยให้ เย่หยวนเข้าใจยอดเต๋า! ตอนนี้เขากำลังสร้างเต๋าของตัวเองขึ้นมาด้วยยอดเต๋าทั้งหลายนั้น! เมื่อมันกลับสู่ต้นกำเนิดแล้วดาบเต๋าของเขาย่อมจะพัฒนาไปไกลจนเหนือกว่าที่พวกเราเข้าใจได้แน่!”

หยางชิงที่ได้ยินนั้นต้องอ้าปากค้าง “เต๋าของตัวเขาเอง…หรือว่ามันจะกลายเป็นเต๋าสวรรค์ที่สองไป? นี่มันเป็นสภาพเช่นใดกันแน่?”

หมี่เทียนได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “มันไม่ง่ายเช่นนั้นหรอก ทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายจะต้องน่ากลัวยิ่งแน่!”

ตอนนี้จุดแสงดวงดาวมากมายนั้นมันไหลเข้าสู่กายเย่หยวนไป

พลังในร่างของเย่หยวนมันก็พัฒนาขึ้นไปอย่างไม่มีหยุดยั้ง

ตูม!

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันปะทะเข้ากับหม้อยักษ์ในที่สุดจนทำให้ท้องฟ้าสั่นไหว

พายุวิญญาณดั่งเดิมนั้นมันถูกหม้อยักษ์ดันกลับไปในทันที

เย่หยวนนั้นต้องกระอักเลือดออกมาแต่เขาก็ไม่คิดจะถอย

เวลานี้จุดแสงดวงดาวมันยิ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พายุมันยิ่งใหญ่โตขึ้นตาม

จนสุดท้ายนั้นมันก็เป็นหม้อยักษ์ที่ถูกดันกลับไป!

ศิลาโลหิตนั้นต้องผงะไปเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

“นี่มัน…มันได้ด้วยเรอะ!” ศิลาโลหิตได้แต่ต้องร้องลั่นขึ้นมา

หรือจะบอกว่าก่อนหน้านี้เย่หยวนไม่ได้ใช้พลังเต็มที่เลยแม้แต่น้อย?

เพราะเห็นพายุวิญญาณดั่งเดิมนี้แล้วศิลาโลหิตรู้สึกได้เลยว่าตัวเองช่างไร้พลัง

อาณาจักรพลังของเย่หยวนในตอนนี้มันไม่อาจจะวัดเทียบได้อีกต่อไป

หรือก็คือตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะไปท้าทายเย่หยวน!

เดิมทีแล้วเขานั้นที่บรรลุโซ่ตรวนขึ้นมาควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดกดหัวหวูเทียนและหลุนฮวยลงมันย่อมจะทำให้เขาภาคภูมิใจอย่างมากล้น

แต่พริบตาต่อมานั้นความภาคภูมิของเขากลับแตกสลายลงสิ้น

ต่อหน้าเย่หยวนในตอนนี้ เขาช่างไร้ค่า!

เย่หยวนนั้นคือคนที่ต่อต้านสวรรค์ได้อย่างแท้จริง!

ไม่นานนักหม้อยักษ์ที่สามารถขยี้สวรรค์จนแหลกได้นั้นก็ถูกเย่หยวนค่อยๆ ดันกลับเข้าประตูแห่งชีวานิรันดร์ไป

ทุกข์แห่งหายนะที่สามสิบสองจบสิ้นลง!

ต่อจากนี้ไปมันคือทุกข์แห่งหายนะสุดท้ายแล้ว

คิดมาถึงตรงนี้คนทั้งหลายต่างต้องขนลุกตั้ง

“นี่มัน…ทุกข์แห่งหายนะสุดท้าย? ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่?”

“พระเจ้าช่วย เย่หยวนมันจะทำลายเต๋าสวรรค์ลงจริงๆ หรือ? จากนี้ไปเย่หยวนจะปกครองโลกหล้าแล้ว?”

“ฟ้าจะเปลี่ยนสีแล้ว! ฟ้าจะได้เปลี่ยนสีแล้วจริงๆ!”

ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรวันนี้ฟ้าของสามสิบสามสวรรค์ก็จะได้เปลี่ยนสี!

ผู้บ่มเพาะนอกรีตที่ท้าทายเต๋าสวรรค์!

และที่น่ากลัวที่สุดนั้นคือเขากำลังจะสำเร็จลงแล้ว!

หากเย่หยวนทำได้สำเร็จจริงๆ แล้วสามสิบสามสวรรค์จะเป็นอย่างไรต่อไป?

ไม่มีใครรู้ได้!

จากนั้นพายุวิญญาณดั่งเดิมมันก็ค่อยๆ สงบลงไปก่อนจะเผยให้เห็นร่างของเย่หยวนที่กำลังนั่งขัดสมาธิสัมผัสพลังของยอดเต๋าที่รวบรวมมาจากทุกมุมสวรรค์

ในเวลานั้นเองที่มันมีฝ่ามือหนึ่งพุ่งออกมาจากประตูแห่งชีวานิรันดร์ตรงใส่ตัวเย่หยวน!

และที่น่าตกใจที่สุดก็คือฝ่ามือนี้มันเหมือนฝ่ามือของคนจริงๆ!

นี่มันคือสิ่งมีชีวิตหรือ?

“หรือว่าหลังประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันจะมีผู้คนอยู่? บ้าน่า! ฟ้าดินนั้นมันแยกออกมาเป็นสามสิบสามโลก เป็นสามสิบสามสวรรค์ของเรานี้! ศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดไว้ได้สิ้นเชิงนั้นยังไม่อาจจะผงาดขึ้นไปได้ มันจะมีโลกที่เหนือล้ำกว่าเรานี้ไปได้อย่างไร?” เมื่อหมี่เทียนได้เห็นฝ่ามือนี้เขาก็ต้องร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกตะลึง

ผู้แข็งแกร่งบนสวรรค์นั้นปกครองโลกหล้า นี่มันคือความเชื่อมาแต่โบราณ

บนสามสิบสามสวรรค์นั้นมันไม่เคยมีใครสัมผัสได้ว่ามีภพที่อยู่สูงขึ้นไปกว่านี้

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นมันไม่เคยมีใครผ่านเข้าไปได้!

ต่อให้จะเป็นศิลาโลหิตที่ควบคุมยอดเต๋าแห่งเลือดได้สิ้นเชิงไร้เทียมทานในสามสิบสามสวรรค์นี้มันก็ยังไม่อาจทำได้

นี่คือเครื่องพิสูจน์อย่างดีว่าสามสิบสามสวรรค์นั้นคือภพที่อยู่สูงที่สุดแล้ว!

แต่ฝ่ามือนี้มันมาจากที่ใด?

ใครกันที่ควบคุมโลกหล้านี้ไว้?

มันเกิดคำถามมากมายขึ้นในใจผู้คน

เย่หยวนนั้นมองดูฝ่ามือใหญ่ยักษ์นั้นด้วยคำถามที่มากมายไม่แพ้กัน

แต่ว่าพลังของฝ่ามือนี้มันรุนแรงจนเขาไม่มีเวลามาคิดเล็กคิดน้อยอีกต่อไป

ฝ่ามือนี้มันเหมือนว่าเป็นฝ่ามือของผู้ที่ควบคุมประตูแห่งชีวานิรันดร์นี้ อยู่ในอีกภพหนึ่ง!

มันรุนแรงพอที่จะทำลายล้างทุกสวรรค์ลงได้!

เย่หยวนนั้นต้องหรี่ตาลงพร้อมด้วยดึงดาบน้อยออกมาจากหว่างคิ้ว แน่นอนว่ามันคือดาบเต๋าแล้ว!

เย่หยวนนั้นถือดาบเต๋าไว้ในมือพร้อมยืนสง่าราวเทพเจ้า!

แค่เศษเสี้ยวพลังที่ไหลออกมาจากดาบเต๋านั้นมันกลับทำให้ตัวศิลาโลหิตคิดอยากจะก้มลงกราบ!

เขานั้นได้แต่ต้องหยุดร่างกายตัวเองไว้และร้องลั่นขึ้นมา “นี่…มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? ดาบในมือมันนั้นกลับให้ความรู้สึกราวกับเป็นเต๋าสวรรค์!”

สัมผัสของศิลาโลหิตนั้นย่อมจะเฉียบคมกว่าใครๆ

แต่มันยิ่งเป็นเครื่องยืนยัน!

“ไม่แปลกใจเลย ไม่แปลกใจเลยที่มันรอดสามสิบสองทุกข์แห่งหายนะมาได้ ที่แท้แล้วดาบของมันนี่เองที่เป็นต้นเหตุ!” หวูเทียนร้องขึ้น

ในตอนนี้พวกเขาได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนนั้นถึงทรงพลังนัก

เพราะก่อนๆ มานั้นดาบเต๋าของเย่หยวนมันยังไม่สมบูรณ์

แต่หลังจากที่เรียกวิญญาณคืนสู่ต้นกำเนิดแล้วสัมผัสถึงยอดเต๋าของทั่วทุกมุมสวรรค์พลังของดาบเต๋ามันถึงสมบูรณ์ขึ้นมาได้ในที่สุด!

ในตอนนี้เย่หยวนกำลังถือเต๋าสวรรค์ไว้ในมือ!

จากนั้นเย่หยวนก็กระโดดขึ้นไปฟันดาบใส่ฝ่ามือนั้นอย่างไม่มีลังเล!

ตูม!

พลังยอดเต๋ารุนแรงนั้นมันกระแทกออกมารอบด้านจนทำให้ท้องฟ้าแหวกขาดทำลายฝ่ามือนั้นลงไปทันที!

แต่มันยังไม่จบเท่านั้น!

เพราะดาบนั้นมันพุ่งตรงต่อเข้าไปหาประตูแห่งชีวานิรันดร์!

ตูม!

ท่ามกลางความโกลาหลนั้นมันเกิดแสงจ้าขึ้นมา

คนทั้งหลายนั้นได้เห็นประตูหินใหญ่ยักษ์นั้นพังทลายลงไปใต้ดาบนี้!

ดาบนั้นทำลายประตูลงและโจมตีทะลุไปถึงความมืดมิดที่ด้านหลังของมัน

จากนั้นมันก็เหลือไว้เพียงความดำมืด

ศิลาโลหิต หวูเทียน หลุนฮวย อี้เฉีย หมี่เทียน หยางชิงและคนทั้งหลายนั้นต่างมองดูภาพนี้ด้วยปากที่อ้าค้าง

ประตูแห่งชีวานิรันดร์พังลง?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+