The Conquerors Path 4 My New Identity

Now you are reading The Conquerors Path Chapter 4 My New Identity at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ออสติน ไลออนฮาร์ท ชื่อที่ผู้เล่นทุกคนที่เล่น Arizinons Sense ต้องรู้จัก

คนที่แม้แต่ผมก็ยังรู้สึกสงสารในเกม

เขาเป็นน้องชายของหนึ่งในเป้าหมายที่สามารถจีบได้ เขาเป็นคนซุ่มซ่ามและขี้แยที่ชื่นชมตัวเอกและเรียกอีกฝ่ายว่า “พี่ชาย”

มีรูปลักษณ์ที่ทำให้แม้แต่ตัวเอกยังอิจฉาและเป็นคนเก็บตัวที่ทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิง

เขาว่ากันว่าออสตินมีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ แต่เนื่องจากความทุกข์ทรมานในวัยเด็กทำให้เขากลัวการต่อสู้ไป

ถ้าแค่นั้นมันก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่ผู้ผลิตเกมใช้เขาเป็นเครื่องสังเวยเพื่อส่งเสริมตัวเอกหน่ะสิ

มีการเปิดเผยว่าเด็กธรรมดาคนนี้กำลังมีความสัมพันธ์กับภรรยาของลุงเขา นั่นคือจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรอาซราอิล

จักรพรรดินีนั้นผูกพันธ์กับเขามากเกินไปจนเธอเผาตัวเองไปพร้อมกับเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันในความตาย!!!

แถมยังมารู้ทีหลังว่าจักรพรรดินีข่มขืนและแบล็กเมล์เขาเพื่อเก็บเขาไว้คนเดียวโดยซ่อนไว้ใต้สายตาของทุกคน

เมื่อนึกถึงฉากที่ออสตินกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังที่ถูกเผาพร้อมกับจักรพรรดินีแล้วก็ทำให้ร่างกายของผมเย็นลง

ผมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อควบคุมร่างกายของตัวเองก่อนจะเดินไปที่กระจกที่วางอยู่ในห้องและมองมัน

ผมจ้องมองไปที่เด็กชายอายุ 8 ขวบซึ่งมีผมสีเงิน, ดวงตาสีม่วงที่ลึกล้ำ, แก้มกลมมล, จมูกโด่ง ทำให้ดูน่ารักมากๆ

ใช่นี่แหละออสติน แม้ว่าผมจะยังเด็ก แต่ผมก็สามารถเดาลักษณะของใบหน้าที่หล่อเหลาในอนาคตของตัวเองได้

‘ถ -ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องมีตัวตนอยู่จริงด้วย ล -แล้วนี่ฉันยังไม่ตายเหรอ?!’

‘เดี๋ยวนะ เดี๋ยวนะ หายใจเข้าลึกๆ เหตุการณ์อื่นๆ คงจะยังไม่เกิดขึ้นในตอนนี้ ดังนั้นแรงดึงดูดของจักรพรรดินีเลยยังไม่เกิดขึ้น’

‘ใช่แล้ว ไม่ต้องกลัว เรายังมีเวลาเหลืออยู่’

ผมหยุดความตื่นตระหนกอันเกินเหตุของตัวเองก่อนจะค่อยๆ เริ่มใจเย็นลง

[โฮสพูดกับตัวเองอยู่ในใจเหรอ?]

“ใช่มีอะไรรึเปล่า”

[ก็แค่ระบบยังไม่ได้โอนความทรงจำของร่างกายปัจจุบันให้กับโฮส เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย]

“ความทรงจำเหรอ?”

และแล้วผมก็ตระหนักได้ว่าผมไม่มีความทรงจำในอดีตของร่างกายนี้เลย

“เอาสิ บอกทีว่าฉันต้องทำอะไรรึเปล่า?”

[โฮสไม่ต้องทำอะไรมาก เพียงแค่นอนลงบนเตียงในขณะที่ระบบถ่ายโอนความทรงจำให้โฮสก็พอ มันอาจจะปวดหัวนิดหน่อยก็แค่นั้นเอง]

ผมพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน

[เริ่มขั้นตอนใน 3…2…1]

อยู่ๆ ความเจ็บปวดเล็กน้อยก็แล่นเข้ามาในหัวของผม ผมเริ่มเห็นภาพบางอย่างเหมือนภาพยนต์แล่นผ่านเข้ามาในหัว ผมหลับตาและเริ่มรวมมันเข้ากับความทรงจำของผม

หลังจากผ่านไป 10 นาที ผมก็ตื่นขึ้นมา ออร่าของความเป็นผู้ใหญ่รอบตัวผมหายไป การเคลื่อนไหวของผมเริ่มเปลี่ยนไปและการกระทำแต่ละอย่างของผมก็เริ่มคล้ายกับเด็ก

ผมลืมตาขึ้น ความตั้งใจอันแน่วแน่เริ่มไหลผ่านตัวผม นับจากวันนี้เป็นต้นไปผมคือออสติน

ออสติน ไลออนฮาร์ท

จู่ๆ ประตูห้องผมก็เปิดออกและมีผู้หญิงเดินเข้ามา เมื่อเห็นเธอแวบแรกผมก็ตกตะลึง

ผมสีบลอนด์ยาวถึงไหล่, ดวงตาสีเขียวที่เปล่งประกายราวกับอัญมณี, ริมฝีปากอวบอิ่มพร้อมกับออร่าความเป็นแม่

เกรซ ไลออนฮาร์ท แม่ของผมเดินเข้ามาแม้ว่าผมเคยเห็นเธอในความทรงจำแล้ว แต่การเห็นตัวเธอเป็นๆ กลับให้ประสบการณ์ที่ต่างออกไป

เกรซมองไปทางลูกของเธออยู่ครู่หนึ่ง เธอรู้สึกว่าลูกของเธอรู้สึกแตกต่างไปจากเดิมเหมือนกับเขากลายคนแปลกหน้าไปแล้ว

‘ฉันกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ดูเหมือนความเครียดจะมาเยือนฉันซะแล้วสิ’

เกรซยักไหล่ให้กับความคิดของเธอก่อนจะเดินไปหาลูกของเธอ

ผมเห็นว่าเกรซหยุดอยู่ชั่วครู่และขมวดคิ้ว หัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้นและมีเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นที่หลังของผม

‘เธอรู้แล้วเหรอ? ไม่สิ เธออาจจะรู้สึกว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไปเดิม? ฉันจำเป็นต้องแสดงให้เหมือนออสตินคนเดิม’

ผมมองไปที่แม่ของตัวเองและเริ่มการแสดง

“ออสตี้ตัวน้อย…ลูกสบายดีไหม? แม่กลัวมากเลยในตอนที่เห็นลูกเป็นลมไปกะทันหัน”

เกรซพูดอย่างนั้นแล้วก็เข้ามาหาผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดและผมก็ซบหน้าลงกับหน้าอกที่นุ่มเหมือนหมอนของเธอพร้อมกับกลิ่นหอมหวานที่โชยออกมาจากร่างกายของเธอ

‘อืมมม กลิ่นเหมือนกุหลาบเลย เดี๋ยวสิ…นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญซักหน่อย เธอบอกว่าผมเป็นลมไปสินะ?’

ผมเริ่มมองหาความทรงจำของตัวเองและพบว่าผมเป็นลมระหว่างอาหารเช้า

ผมวางมือบนหน้าอกของเกรซผู้เป็นแม่ (โดยบังเอิญ) เพื่อดันตัวเองขึ้นมาจากอ้อมกอดของเธอ ผมมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มก่อนจะพูดขึ้น 

“ไม่เป็นอะไรหรอกครับแม่ ผมก็แค่ปวดหัวนิดหน่อยเอง แต่ตอนนี้สบายดีครับ”

เมื่อเห็นว่าลูกชายของเธอสบายดี เกรซก็ยิ้มอย่างมีความสุข

“ถ้างั้นก็ดีแล้วจ่ะ แม่ให้หมอตรวจสุขภาพของลูกแล้ว เธอบอกว่าลูกไม่เป็นไร”

“ฮึ่ม…เขาจะไม่โอเคได้ยังไง เขาคือคนที่เอาตัวรอดได้เสมอนั่นแหละค่ะ”

หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้น เด็กผู้หญิง 2 คนก็เดินเข้ามาในห้อง คนหนึ่งอายุ 10 ขวบ และอีกคนอายุ 6 ขวบ

และผมรู้จักคนที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้ซะด้วย

นอร่า ไลออนฮาร์ท

พี่สาวคนโตของผมและหนึ่งในเป้าหมายในการจีบ

 

 

 

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

The Conquerors Path 4 My New Identity

Now you are reading The Conquerors Path Chapter 4 My New Identity at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ออสติน ไลออนฮาร์ท ชื่อที่ผู้เล่นทุกคนที่เล่น Arizinons Sense ต้องรู้จัก

คนที่แม้แต่ผมก็ยังรู้สึกสงสารในเกม

เขาเป็นน้องชายของหนึ่งในเป้าหมายที่สามารถจีบได้ เขาเป็นคนซุ่มซ่ามและขี้แยที่ชื่นชมตัวเอกและเรียกอีกฝ่ายว่า “พี่ชาย”

มีรูปลักษณ์ที่ทำให้แม้แต่ตัวเอกยังอิจฉาและเป็นคนเก็บตัวที่ทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิง

เขาว่ากันว่าออสตินมีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ แต่เนื่องจากความทุกข์ทรมานในวัยเด็กทำให้เขากลัวการต่อสู้ไป

ถ้าแค่นั้นมันก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่ผู้ผลิตเกมใช้เขาเป็นเครื่องสังเวยเพื่อส่งเสริมตัวเอกหน่ะสิ

มีการเปิดเผยว่าเด็กธรรมดาคนนี้กำลังมีความสัมพันธ์กับภรรยาของลุงเขา นั่นคือจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรอาซราอิล

จักรพรรดินีนั้นผูกพันธ์กับเขามากเกินไปจนเธอเผาตัวเองไปพร้อมกับเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันในความตาย!!!

แถมยังมารู้ทีหลังว่าจักรพรรดินีข่มขืนและแบล็กเมล์เขาเพื่อเก็บเขาไว้คนเดียวโดยซ่อนไว้ใต้สายตาของทุกคน

เมื่อนึกถึงฉากที่ออสตินกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังที่ถูกเผาพร้อมกับจักรพรรดินีแล้วก็ทำให้ร่างกายของผมเย็นลง

ผมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อควบคุมร่างกายของตัวเองก่อนจะเดินไปที่กระจกที่วางอยู่ในห้องและมองมัน

ผมจ้องมองไปที่เด็กชายอายุ 8 ขวบซึ่งมีผมสีเงิน, ดวงตาสีม่วงที่ลึกล้ำ, แก้มกลมมล, จมูกโด่ง ทำให้ดูน่ารักมากๆ

ใช่นี่แหละออสติน แม้ว่าผมจะยังเด็ก แต่ผมก็สามารถเดาลักษณะของใบหน้าที่หล่อเหลาในอนาคตของตัวเองได้

‘ถ -ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องมีตัวตนอยู่จริงด้วย ล -แล้วนี่ฉันยังไม่ตายเหรอ?!’

‘เดี๋ยวนะ เดี๋ยวนะ หายใจเข้าลึกๆ เหตุการณ์อื่นๆ คงจะยังไม่เกิดขึ้นในตอนนี้ ดังนั้นแรงดึงดูดของจักรพรรดินีเลยยังไม่เกิดขึ้น’

‘ใช่แล้ว ไม่ต้องกลัว เรายังมีเวลาเหลืออยู่’

ผมหยุดความตื่นตระหนกอันเกินเหตุของตัวเองก่อนจะค่อยๆ เริ่มใจเย็นลง

[โฮสพูดกับตัวเองอยู่ในใจเหรอ?]

“ใช่มีอะไรรึเปล่า”

[ก็แค่ระบบยังไม่ได้โอนความทรงจำของร่างกายปัจจุบันให้กับโฮส เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย]

“ความทรงจำเหรอ?”

และแล้วผมก็ตระหนักได้ว่าผมไม่มีความทรงจำในอดีตของร่างกายนี้เลย

“เอาสิ บอกทีว่าฉันต้องทำอะไรรึเปล่า?”

[โฮสไม่ต้องทำอะไรมาก เพียงแค่นอนลงบนเตียงในขณะที่ระบบถ่ายโอนความทรงจำให้โฮสก็พอ มันอาจจะปวดหัวนิดหน่อยก็แค่นั้นเอง]

ผมพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน

[เริ่มขั้นตอนใน 3…2…1]

อยู่ๆ ความเจ็บปวดเล็กน้อยก็แล่นเข้ามาในหัวของผม ผมเริ่มเห็นภาพบางอย่างเหมือนภาพยนต์แล่นผ่านเข้ามาในหัว ผมหลับตาและเริ่มรวมมันเข้ากับความทรงจำของผม

หลังจากผ่านไป 10 นาที ผมก็ตื่นขึ้นมา ออร่าของความเป็นผู้ใหญ่รอบตัวผมหายไป การเคลื่อนไหวของผมเริ่มเปลี่ยนไปและการกระทำแต่ละอย่างของผมก็เริ่มคล้ายกับเด็ก

ผมลืมตาขึ้น ความตั้งใจอันแน่วแน่เริ่มไหลผ่านตัวผม นับจากวันนี้เป็นต้นไปผมคือออสติน

ออสติน ไลออนฮาร์ท

จู่ๆ ประตูห้องผมก็เปิดออกและมีผู้หญิงเดินเข้ามา เมื่อเห็นเธอแวบแรกผมก็ตกตะลึง

ผมสีบลอนด์ยาวถึงไหล่, ดวงตาสีเขียวที่เปล่งประกายราวกับอัญมณี, ริมฝีปากอวบอิ่มพร้อมกับออร่าความเป็นแม่

เกรซ ไลออนฮาร์ท แม่ของผมเดินเข้ามาแม้ว่าผมเคยเห็นเธอในความทรงจำแล้ว แต่การเห็นตัวเธอเป็นๆ กลับให้ประสบการณ์ที่ต่างออกไป

เกรซมองไปทางลูกของเธออยู่ครู่หนึ่ง เธอรู้สึกว่าลูกของเธอรู้สึกแตกต่างไปจากเดิมเหมือนกับเขากลายคนแปลกหน้าไปแล้ว

‘ฉันกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ดูเหมือนความเครียดจะมาเยือนฉันซะแล้วสิ’

เกรซยักไหล่ให้กับความคิดของเธอก่อนจะเดินไปหาลูกของเธอ

ผมเห็นว่าเกรซหยุดอยู่ชั่วครู่และขมวดคิ้ว หัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้นและมีเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นที่หลังของผม

‘เธอรู้แล้วเหรอ? ไม่สิ เธออาจจะรู้สึกว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไปเดิม? ฉันจำเป็นต้องแสดงให้เหมือนออสตินคนเดิม’

ผมมองไปที่แม่ของตัวเองและเริ่มการแสดง

“ออสตี้ตัวน้อย…ลูกสบายดีไหม? แม่กลัวมากเลยในตอนที่เห็นลูกเป็นลมไปกะทันหัน”

เกรซพูดอย่างนั้นแล้วก็เข้ามาหาผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดและผมก็ซบหน้าลงกับหน้าอกที่นุ่มเหมือนหมอนของเธอพร้อมกับกลิ่นหอมหวานที่โชยออกมาจากร่างกายของเธอ

‘อืมมม กลิ่นเหมือนกุหลาบเลย เดี๋ยวสิ…นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญซักหน่อย เธอบอกว่าผมเป็นลมไปสินะ?’

ผมเริ่มมองหาความทรงจำของตัวเองและพบว่าผมเป็นลมระหว่างอาหารเช้า

ผมวางมือบนหน้าอกของเกรซผู้เป็นแม่ (โดยบังเอิญ) เพื่อดันตัวเองขึ้นมาจากอ้อมกอดของเธอ ผมมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มก่อนจะพูดขึ้น 

“ไม่เป็นอะไรหรอกครับแม่ ผมก็แค่ปวดหัวนิดหน่อยเอง แต่ตอนนี้สบายดีครับ”

เมื่อเห็นว่าลูกชายของเธอสบายดี เกรซก็ยิ้มอย่างมีความสุข

“ถ้างั้นก็ดีแล้วจ่ะ แม่ให้หมอตรวจสุขภาพของลูกแล้ว เธอบอกว่าลูกไม่เป็นไร”

“ฮึ่ม…เขาจะไม่โอเคได้ยังไง เขาคือคนที่เอาตัวรอดได้เสมอนั่นแหละค่ะ”

หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้น เด็กผู้หญิง 2 คนก็เดินเข้ามาในห้อง คนหนึ่งอายุ 10 ขวบ และอีกคนอายุ 6 ขวบ

และผมรู้จักคนที่กำลังพูดอยู่ตอนนี้ซะด้วย

นอร่า ไลออนฮาร์ท

พี่สาวคนโตของผมและหนึ่งในเป้าหมายในการจีบ

 

 

 

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+