จุดเริ่มต้นของเทพโบราณ

โดยรวมแล้ว หานเซิ่นฆ่าแมงมุมหน้าผีระดับเอิร์ลไปทั้งหมด 187 ตัวและระดับมาร์ควิสอีก 2 ตัว ซึ่งทุกตัวถูกฆ่าด้วยการยิงเพียงนัดเดียว

 

พลังของหานเซิ่นเป็นอะไรที่น่ากลัว การที่ได้ฝึกฝนภายในความฝันก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาสามารถทำอะไรแบบนี้ได้ ถ้าเขาไม่ได้ประสบกับฝันร้ายนั่น เขาก็คงจะไม่รู้ถึงจุดอ่อนของแมงมุมหน้าผี

 

แต่ถึงเขาจะฆ่าแมงมุมหน้าผีไปเป็นจำนวนมาก เขาก็ได้รับวิญญาณอสูรมาเพียงแค่ดวงเดียวเท่านั้น

 

หานเซิ่นรอให้แน่ใจว่าจะไม่มีแมงมุมตัวไหนออกมาจากรูปปั้นอีก หลังจากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็ออกมาจากรอยแยก

 

ซีโน่เจเนอิคของที่นี่แตกต่างจากที่อื่นๆ ยีนซีโน่เจเนอิคของแมงมุมหน้าผีก็คือลูกบอลเล็กๆ พวกมันดูเหมือนกับไข่มุก

 

หานเซิ่นเริ่มตัดร่างของแมงมุมและเก็บลูกบอลน้อยๆขึ้นมา แต่ไห่เอ๋อร์ยังคงดูลังเล เธอไม่ได้ทำอะไรเลย ดังนั้นเธอไม่คิดว่าตัวเองควรจะได้รับส่วนแบ่ง

 

แต่หานเซิ่นเก็บพวกมันขึ้นมาเพียงแค่ครึ่งเดียว เขาเก็บยีนซีโน่เจเนอิคเข้าไปในกระเป๋าและเริ่มปีนขึ้นไปบนรูปปั้น

 

ไห่เอ๋อร์จึงไม่ลังเลที่จะเก็บยีนซีโน่เจเนอิคที่หานเซิ่นเหลือไว้ขึ้นมา

 

ถ้าไม่มีการนำทางของไห่เอ๋อร์ หานเซิ่นก็ไม่มีทางจะหาถ้ำแห่งนี้เจอ ดังนั้นหานเซิ่นจึงคิดว่าการแบ่งให้กับเธอครึ่งหนึ่งเป็นอะไรที่ยุติธรรม เพราะยังไงข้อมูลของเธอก็เป็นอะไรที่มีค่ามากกว่า แถมผลประโยชน์ที่เขาจะได้รับก็ไม่ใช่เพียงแค่นี้ เพราะยังไงการเดินทางก็ยังไม่สิ้นสุด ภายในถ้ำแห่งนี้ยังมีของดีรอพวกเขาอยู่

 

ไห่เอ๋อร์เก็บยีนซีโน่เจเนอิคเข้ากระเป๋าและเดินตามหลังหานเซิ่นไป เธอปีนขึ้นไปบนไหล่ของรูปปั้น

 

“พวกเราควรจะเข้าไปทางไหนดี?” หานเซิ่นถามขณะที่สังเกตหัวของรูปปั้น

 

ด้วยความรู้ของเขาเกี่ยวกับแมงมุมหน้าผี เขารู้ว่าต้นกำเนิดของพวกมันเป็นกระบวนการที่แปลกประหลาด และถ้าต้นกำเนิดของพวกมันไม่ถูกทำลาย แมงมุมหน้าผีก็จะเกิดขึ้นมาเรื่อยๆ

 

“โดยปกติแล้วปากของรูปปั้นจะใกล้กับจุดเริ่มต้นของเทพโบราณมากที่สุด” ไห่เอ๋อร์พูด

 

“จุดเริ่มต้นของเทพโบราณคืออะไร?” หานเซิ่นถาม

 

“นี่เจ้าไม่รู้อย่างนั้นหรอ?” ไห่เอ๋อร์ประหลาดใจ แต่เธอรู้ว่าหานเซิ่นไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหกอะไร ดังนั้นเธอจึงเริ่มอธิบาย

“จุดเริ่มต้นของเทพโบราณคือสิ่งที่ให้กำเนิดซีโน่เจเนอิคพวกนี้ มันก็คือของที่ล้ำค่าที่สุดในซีโน่เจเนอิคสเปชเทพโบราณ ถ้าเจ้านำมันไปได้ เจ้าก็จะให้กำเนิดซีโน่เจเนอิคเทพโบราณออกมาได้เรื่อยๆ นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมากสำหรับเผ่าพันธุ์ชั้นสูง”

 

หานเซิ่นพยักหน้าและเริ่มปีนเข้าไปในปากของรูปปั้น

 

ไห่เอ๋อร์ตามหานเซิ่นเข้าไป ซึ่งภายในมีเส้นทางที่กว้างเพียงแค่ไม่กี่เมตรเท่านั้นและเพดานก็ต่ำมากๆ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องก้มตัวลง

 

“ถ้าเจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ทำไมเจ้าถึงตัดสินใจเข้ามาในรูปปั้นนี้?” ไห่เอ๋อร์ถามขึ้นด้วยความสงสัย

 

หานเซิ่นไม่ตอบ เขาไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นของเทพโบราณคืออะไรจริงๆ เขาเพียงแค่เคยเห็นมันในความฝันเท่านั้น

 

การเดินทางภายในรูปปั้นนั้นง่ายกว่าที่หานเซิ่นคิดเอาไว้ บางทีนั่นอาจจะเป็นเพราะเขาฆ่าแมงมุมหน้าผีไปหมดแล้ว พวกเขาไม่ได้เจอกับแมงมุมเลยสักตัวในระหว่างการเดินทางภายในรูปปั้น

 

พวกเขาเดินทางอยู่ภายในรูปปั้น 2-3 ชั่วโมง และในที่สุดพวกเขาก็พบจุดเริ่มต้นของเทพโบราณ

 

มันเป็นแผ่นศิลาที่มีขนาดพอๆกับฝ่ามือ มันเป็นแผ่นหินสีเทาที่มีลวดลายเหมือนกับบนหลังของแมงมุมหน้าผี มันกำลังเรืองแสงสีแดงออกมา

 

ไห่เอ๋อร์หยิบมันออกมาจากช่องหิน และเมื่อเธอทำอย่างนั้นลวดลายบนแผ่นหินก็เริ่มมืดมัวลง แสงสีแดงที่เรืองออกมาค่อยๆจางหายไป

 

“มันมีอยู่เพียงแค่อันเดียวเอง ถ้าเจ้าต้องการล่ะก็ เจ้าก็เอามันไปก่อน”

ไห่เอ๋อร์ส่งจุดเริ่มต้นของเทพโบราณแมงมุมหน้าผีให้กับหาเนซิ่น

 

“เจ้าเอามันไปเถอะ ข้าจะเอาอันต่อไป”

หานเซิ่นไม่ได้รับจุดเริ่มต้นของเทพโบราณมาจากเธอ เขาจำได้ว่าแมงมุมหน้าผีเป็นสายพันธุ์ที่อ่อนแอ

 

หลังจากนั้นหานเซิ่นก็หันหลังและเดินทางออกจากที่นั่น

 

ร่างกายของพวกเขายังคงถูกจำกัดการเคลื่อนไหวโดยซีโน่เจเนอิคสเปช พวกเขาจึงไม่สามารถเดินทางได้อย่างรวดเร็วนัก เมื่อพวกเขาออกมาได้แล้ว พวกเขาก็ปีนลงจากรูปปั้นและเดินทางไปยังถ้ำที่อยู่ใกล้ๆ

 

“เจ้ามอบจุดเริ่มต้นของเทพโบราณนี้ให้กับข้า เจ้าไม่กลัวว่าพวกเราจะไม่มีจุดเริ่มต้นอื่นอีกอย่างนั้นหรอ?”

ไห่เอ๋อร์พูดขณะที่กำลังโยนจุดเริ่มต้นของเทพโบราณเล่นและยิ้มให้กับหานเซิ่นจากด้านหลัง

 

“ไม่เป็นไร รับมันไปในฐานะรางวัลสำหรับข้อมูลที่เจ้ามอบให้กับข้า” หานเซิ่นพูดอย่างไม่คิดอะไรมาก

 

“ข้าเริ่มที่จะชอบเจ้าขึ้นมาแล้วจริงๆ ถ้ารีเบทไม่ต้องการเจ้าแล้วล่ะก็ เจ้าจะมาอยู่กับพวกเราโจรสลัดก็ได้” ไห่เอ๋อร์พูด

 

“พวกเราค่อยพูดกันถึงเรื่องนั้นเมื่อเวลานั้นมาถึงจริงๆ” หานเซิ่นพูดอย่างขาดความกระตือรือร้น เขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

 

หานเซิ่นเคยได้ยินกับเผ่าพันธุ์โจรสลัดมาก่อน พวกเขาเป็นกลุ่มหัวขโมย สิ่งที่ถูกพวกเขาขโมยไปมีมายมายนับไม่ถ้วน และพวกเขาก็ไม่ได้ขโมยของล้ำค้าจากสิ่งมีชีวิตธรรมดาๆเท่านั้น พวกเขาขโมยแม้แต่ของล้ำค่าของเผ่าพันธุ์ชั้นสูง และกลายเป็นศัตรูของหลากหลายเผ่าพันธุ์

 

แต่เนื่องจากเผ่าพันธุ์โจรสลัดยิ่งใหญ่และด้วยเหตุผลอื่นๆอีก มันจึงไม่มีใครทำอะไรเพื่อหยุดพวกเขาได้

 

หานเซิ่นไม่ต้องการจะเป็นหัวขโมย ถึงแม้ไห่เอ๋อร์จะเชิญชวนเขาอย่างจริงใจ แต่เขาก็จะปฏิเสธข้อเสนอของเธอ นอกจากนั้นไห่เอ๋อร์ยังเป็นคนที่มีนิสัยเจ้าเล่ห์ ใครจะรู้ว่าเธอมีแผนการอะไรแอบแฝงหรือเปล่า?

 

หลังจากผ่านรูปปั้นนั้นไปมันก็มีแค่เส้นทางเดียวให้ไป แต่หลังจากที่เดินตามทางนั้นไป 8 ไมล์ พวกเขาก็ยังไม่เห็นทางแยกอื่นเลยแม้แต่ทางเดียว

 

แต่ในที่สุดพวกเขาก็ได้ยินเสียงของน้ำ มันคล้ายคลึงกับเสียงของน้ำตกขนาดใหญ่

 

พวกเขาเดินต่อไปอีก 3 ไมล์ และในที่สุดเส้นทางก็เปิดกว้างขึ้นอีกครั้ง ซึ่งข้างหน้าพวกเขาก็มีน้ำตกอยู่จริงๆ

 

ด้านหลังของน้ำตกมีรูปปั้นสีเงินตั้งอยู่ น้ำตกนั้นไหลออกมาจากสะดือของรูปปั้น

 

รูปปั้นมีร่างกายท่อนล่างเหมือนกับม้า ส่วนร่างกายท่อนบนเป็นของมนุษย์ และส่วนหัวเป็นของนก ด้านหลังของรูปปั้นยังมีปีกอีกด้วย มันดูเป็นอะไรที่แปลกประหลาด

 

“คนของเจ้าได้บอกไหมว่าซีโน่เจเนอิคแบบไหนที่อาศัยอยู่ภายในรูปปั้นนี้” หานเซิ่นถามไห่เอ๋อร์

 

ไห่เอ๋อร์ส่ายหัว “ข้าไม่รู้ ในตอนที่เขามาพบที่นี่โดยบังเอิญ เขากำลังบาดเจ็บหนัก เขาไม่ได้แตะต้องรูปปั้นก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ”

 

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน มันมีมอนสเตอร์สีเงินออกมาจากน้ำใต้รูปปั้น มันว่ายทวนกระแสน้ำตกและเข้าไปในสะดือของรูปปั้นสีเงิน