ตอนที่ 2000: ผู้อาวุโสเรียกพบ

พริบตาเดียว สามวันก็ผ่านไปตั้งแต่การต่อสู้บนสังเวียนเป็นตาย ในเวลานี้เจี้ยนเฉินได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แล้ว เนื่องจากพลังฟื้นฟูที่น่าเหลือเชื่อของร่างบรรพกาล อย่างไรก็ตามเขาไม่อาจกำจัดพลังของสายเลือดหมาป่านภาโบราณได้ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างไร สิ่งที่เขาทำได้คือการปล่อยมันไว้ข้างในและกดมันด้วยพลังบรรพกาล

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็หยิบแหวนมิติของราชาหมาป่าออกมาและสังสัมผัสวิญญาณเพื่อสำรวจภายในนั้น

แหวนมิติเต็มไปด้วยสิ่งของมากมาย นอกจากสิ่งจำเป็นพื้นฐานแล้วยังมีผลึกและเม็ดยาจำนวนมากและวัสดุหลากหลายสำหรับการหลอมอาวุธและสมบัติสวรรค์สำหรับกลั่นยา

แหวนมิติมีสิ่งจำเป็นสำหรับราชาเทพทั้งหมด แม้ว่าจะไม่เทียบเท่ากับความมั่งคั่งของหย่าซีเหลียนแต่ก็ยังน่าประทับใจสำหรับเจี้ยนเฉิน

“หืม ? นั่นมัน ศิลาเมฆา!”

“ยังมีแก่นโลหะเบญจธาตุ ! ”

ในเวลานี้ดวงตาของเจี้ยนเฉินเบิกกว้างขึ้นและเขาก็เริ่มมีความสุข เขาพบว่าวัสดุที่จำเป็นในการหลอมสองชิ้นนี้ในแหวนมิติของราชาหมาป่า โดยไม่มีการลังเลเขาหยิบเอาศิลาเมฆาและแก่นโลหะเบญจธาตุไฟออกมาทันที

“มีวัสดุน้อยมากที่ข้าต้องการในการหลอม อย่างไรก็ตามเนื่องจากข้อจำกัดด้านความแข็งแกร่งในอดีต แถมข้ายังอยู่ในพื้นที่จำกัดอย่างอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ดังนั้นการรวบรวมมันจึงเป็นเรื่องยากเป็นธรรมดา แต่เมื่อความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้น ข้าสามารถค่อย ๆ เสาะหาและรวบรวมได้ ข้าเชื่อว่ามันจะทำได้ง่าย ๆ ในการหาวัสดุอื่น ๆ ” เจี้ยนเฉินคิด เขากระดือรือร้นที่จะเข้าไปด้านในเพื่อหลอมกระบี่คู่ใหม่

“กระบี่สายรุ้งของข้าแตกไปแล้ว ข้าต้องหากระบี่เล่มใหม่ที่เหมาะสมในไม่ช้านี้ เพื่อทำให้พลังการต่อสู้ของข้าไม่ได้รับผลกระทบ” เจี้ยนเฉินลงจากเตียงหยกและออกเดินทาง ไคยะและเฉินหลงพักอยู่ห้องถัดจากเขา

เมื่อเขาเปิดประตู เจี้ยนเฉินก็พบว่ามีชายผิวดำอยู่ด้านนอก เขามีสัญลักษณ์ของยานอวกาศบนเสื้อผ้าของเขา

เจี้ยนเฉินรู้จักตัวตนของคนที่มีสัญลักษณ์นี้ เขาได้เรียนรู้จากปรมาจารย์เฉินหลงว่าทุกคนที่มีชุดแบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มรักษาความสงบของยานอวกาศ

เจี้ยนเฉินค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเขาเห็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มรักษาความสงบนอกห้องของเขา

“ท่าน ผู้อาวุโสของเราต้องการพบท่าน ! ”

คนผู้นั้นพูดออกมา ในเวลาเดียวกันใบหน้าของเขาก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ และเสียงของเขาก็ทรงพลัง เขาดูเย็นชา

เจี้ยนเฉินลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้า “ให้ข้าไปหาสหายก่อนและข้าจะอยู่ตรงนั้น” ด้วยความจริงที่ว่าผู้อาวุโสของยานอวกาศต้องการให้เขาไปหานั้นก็ไม่ได้สร้างความประหลาดใจให้กับเจี้ยนเฉิน ในเวลาเดียวกันเขาก็ไม่ได้ทำให้พวกนั้นผิดหวัง

ห้วงอวกาศของโลกเซียนดูไม่สงบเท่าไหร่นัก มันมีอันตรายแฝงอยู่และอันตรายยิ่งกว่าบนผืนดิน ยานอวกาศจะเผชิญกับอันตรายต่าง ๆ ตลอดเวลา แม้ว่าเรือจะเต็มไปด้วยค่ายกลที่ทรงพลัง แต่ก็ไม่อาจรับประกันความปลอดภัยได้อย่างสมบูรณ์

ทำให้ผู้เชี่ยวชาญที่จะเดินทางด้วยยานอวกาศต้องมีหน้าที่ป้องกันขณะที่มันเคลื่อนที่ในอวกาศ

พวกเขามีมากมายในยานอวกาศ คนอื่น ๆ รู้จักพวกเขาในฐานะผู้อาวุโส ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ควบคุมทุกอย่างในยานอวกาศ

หลังจากพูดอย่างนั้น เจี้ยนเฉินก็เข้าไปหาไคยะและเฉินหลง เขารู้ว่าพวกเขายังคงสบายดีก่อนที่จะตามชายผิวดำไปที่ชั้นสูงสุดของยานอวกาศ

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะคิดถึงปรมาจารย์เฉินหลงตลอดทาง เจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าปรมาจารย์เฉินหลงคิดยังไงกับพวกเขา พูดให้ชัดคือเขาเคยเป็นศัตรูกันมาก่อน

อย่างไรก็ตามเนื่องจากไคยะเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ทำให้ทั้งคู่เริ่มสับสนมาก แต่เดิมพวกเขาคือศัตรูในอดีต แต่ก็ค่อย ๆ แบ่งปันทุกข์สุขซึ่งกันและกันและอคติก็หายไปโดยไม่รู้ตัว

ไม่ต้องพูดถึงว่าเพราะความช่วยเหลือของปรมาจารย์เฉินหลงทำให้พวกเขาเข้ามาในยานอวกาศ ขณะที่ห้วยอันตามล่าเขา

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าปรมาจารย์เฉินหลงทำสิ่งนี้เพื่อช่วยไคยะ แต่เขาก็ยังหลีกเลี่ยงห้วยอันได้ด้วยวิธีนี้ ทำให้เขารู้สึกว่าเขาเป็นหนี้บุญคุณปรมาจารย์เฉินหลง

“เรามาแล้ว ผู้อาวุโสอยู่ด้านใน ท่านเดินไปด้วยตัวเอง”

ในเวลานี้ ชายเสื้อคลุมดำตะโกนออกมา เขามาถึงชั้นบนสุดของยานอวกาศโดยไม่รู้ตัว

เจี้ยนเฉินป้องมือให้กับคนนำทางก่อนที่จะผลักประตูและเดินเข้าไป ทันทีที่เขาเข้าไป เขาก็พบกับชายชรา 3 คนด้านใน

ชายชราปกปิดตัวตนของพวกเขาทำให้เขาดูไม่มีอะไรเป็นพิเศษในสายตาของเจี้ยนเฉิน

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินรู้ว่าชายชราทั้งสามนี้ดูเหมือนจะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขอบเขตตั้งต้นระดับสูงสุด

อย่างไรก็ตามเมื่อเจี้ยนเฉินเห็นชายชราเสื้อคลุมแดงดวงตาของเขาก็หดลงทันที ดูเหมือนว่าเขาจะจำได้ขณะที่เขาขึ้นยานอวกาศ ชายชราชุดแดงได้หยุดการโจมตีของห้วยอันที่พุ่งเข้าหาเขาอย่างโชคช่วย เขาหยุดห้วยอันและทำให้เขาและไคยะเข้ายานอวกาศอย่างปลอดภัย

เจี้ยนเฉินรู้ทันทีว่าชายชราเสื้อแดงเป็นคนหยุดห้วยอันในเมืองหลวงจักรวรรดิตะวันโลหิต ทันใดนั้นเขาก็ป้องมือก่อนและพูดว่า “ผู้น้อย เจี้ยนเฉิน ขอขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้า ! ”

หงโม่ยิ้มบาง ๆ “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า เรื่องที่ข้าได้แทรกแซงนั้นไม่ได้ช่วยชีวิตเจ้า แต่เป็นเพราะข้าได้รับหน้าที่ให้มาปกป้องยานอวกาศ โดยปกติแล้วข้าจะปล่อยให้ผู้โดยสารของข้าบาดเจ็บได้อย่างไร ไม่อย่างนั้นศักดิ์ศรีของข้าจะเอาไปไว้ไหน”

หงโม่หยุดชั่วคราวหลังจากนั้นเขาก็ศึกษาเจี้ยนเฉินอย่างจริงจังและพูดยกย่องว่า “เจี้ยนเฉิน เจ้าน่าประทับใจและโดดเด่นอย่างมาก เจ้าสามารถเอาชนะราชาเทพหมาป่ากระบี่ด้วยพลังของขั้นเหนือเทพช่วงปลาย โดยเฉพาะหมาป่ากระบี่ที่มีสายเลือดพิเศษ หมาป่านภาโบราณ”

“ด้วยพลังของสายเลือดหมาป่านภาโบราณมีเพียงไม่กี่คนที่เทียบเคียงเขาได้ด้วยการวิถีบ่มเพาะระดับเดียวกัน และเมื่อเขาใช้พลังนั้น แม้แต่ราชาเทพช่วงปลายก็ยังมีโอกาสตายได้ แต่เจ้ารอดมาได้ เป็นสิ่งที่ข้าคิดไม่ถึงมาก่อนเลย”

เจี้ยนเฉินไม่อาจทำอะไรได้ แต่เขาอยากรู้เกี่ยวกับสายเลือดหมาป่านภาโบราณมากเมื่อเห็นว่าพลังของสายเลือดนั้นถูกพูดอีกครั้ง เขาก็ถามว่า”ผู้อาวุโส หมาป่านภาโบราณทรงพลังขนาดนั้นเลยหรือ ? ”

“เจ้าอย่าพูดอย่างนั้น สายเลือดหมาป่านภาโบราณนั้นเป็นศัตรูกับเทพสงครามจากเผ่าเทพ มันด้อยกว่าเล็กน้อย ยิ่งไปกว่านั้นหมาป่านภาโบราณเคยเป็นหนึ่งในจอมปราชญ์สูงสุดของโลกเซียน เจ้าคิดว่ามันมีพลังมากหรือไม่ ? ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่ามันมีสายเลือดที่เจือจางมาก เจ้าคงไม่รอดแน่ ๆ ” ชายชราผิวขาวจ้องไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด

เจี้ยนเฉินทำให้เขาเสียสิ่งของมีค่า มันเป็นวัสดุหลักในการสร้างวัตถุเทพและเขาก็ได้มันมาด้วยความลำบาก ท้ายที่สุดเขาก็เสียเดิมพันให้กับหงโม่

เจี้ยนเฉินประหลาดใจ เขาไม่คิดเลยว่าหมาป่านภาโบราณเคยเป็นจอมปราชญ์สูงสุดของโลกเซียน !

ชายชราผิวขาวรู้สึกไม่พอใจอย่างมากต่อเจี้ยนเฉินเพราะเขาสูญเสียวัสดุที่มีค่า เมื่อดูว่าเจี้ยนเฉินประหลาดใจแค่ไหนเขาก็อดไม่ได้ที่จะเย้ยหยัน “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่รู้ว่ามีจอมปราชณ์สูงสุด ให้ข้าสอนบทเรียนให้กับผู้น้อยอย่างเหมาะสม”