เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ 41 ไปเลย! หนุ่มๆ!

Now you are reading เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ Chapter 41 ไปเลย! หนุ่มๆ! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

 

       ทันทีที่พวกเขาเห็นเรา พวกเขาก็ส่งเสียงดังเอะอะ… ถ้าให้พูดตรงๆ คือหมายถึงยูยู่ กัลก้าและฮอรัส มนุษย์สัตว์พวกนี้ล้อมเราไว้

 

 หนุ่มหล่อ หนุ่มหล่อ สาวสวย สาวสวย ผม(น่าเกลียด)..ผมอยากจะออกไปจากที่นี่ตอนนี้เลย

 

“ท่านยูยู่!? ท่านยูยู่!? ใช่ไหม?”

“นายคือกัลก้าและฮอรัส พวกนายคือผู้ตกต่ำที่ถูกขับไล่หลังจากกลายเป็นมนุษย์”

 

 มีสายตาที่ประหลาดใจมองมาที่ยูยู่ และสายตาที่ดูหมิ่นส่งมาที่กัลก้าและฮอรัส เฟลถูกชมว่าน่ารัก และผมก็เป็นที่จดจำได้ว่าเป็น… ผู้ชายแปลกๆ ที่สวมหน้ากาก

 

“เอะอะอะไรกัน!”

 

 เสียงของชายคนหนึ่งดังก้อง

 พวกมนุษย์สัตว์ที่รวมตัวกันก็เงียบและเปิดทาง สิ่งที่เห็นคือมนุษย์สัตว์ประเภทหมาป่าที่มีร่างกายค่อนข้างใหญ่

 

“ท่านพ่อ!”

 

“ยูยู่…ลูกหายไปไหนมาเนี่ย! พ่อตามหาลูกอยู่!” 

 

“ท่านพ่อ! หนูไม่อยากแต่งงาน!”

 

 ยูยู่พูดอย่างนั้นและซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเฟล

 

“พวกเจ้า…มาจากประเทศมนุษย์เหรอ? ทำไมพวกเจ้ากับยูยู่ถึงอยู่ด้วยกันล่ะ?”

 

“เรามาที่นี่เพื่อส่งสาวน้อยที่หลงทางไปยังดินแดนแห่งสัตว์ร้าย นอกจากนี้เรายังถูกขอให้ป้องกันไม่ให้เธอแต่งงานด้วย”

 

“เจ้ากำลังพยายามขัดขวางการแต่งงานเหรอ? อืม ข้าไม่คิดว่ามนุษย์อย่างพวกเจ้ามีเกี่ยวอะไรกับประเทศสัตว์ร้าย”

 

 ถ้าจะพูดตรงๆ ก็ใช่แหละ

 

“แต่ดูเหมือนลูกสาวของคุณจะไม่อยากแต่งงาน”

 

“เป็นเพราะยูยู่ไม่ชอบ นี่เป็นปัญหาสำหรับทั้งของพวกเรามนุษย์สัตว์ เหตุผลเดียวก็คือราชาต้องแข็งแกร่ง เพราะราชานั้นต้องรับลูกสาวของข้าและให้กำเนิดลูกที่แข็งแกร่งยิ่งๆ ขึ้นไป พวกเราประเทศมนุษย์สัตว์ก่อตั้งมาด้วยวิธีนั้น เจ้ามนุษย์จะมาขวางพวกเรามนุษย์สัตว์ อย่าทำให้ข้าขำหน่อยเลย เจ้าพวกมนุษย์อ่อนแอ”

 

 หลังจากราชาหัวเราะ มนุษย์สัตว์ที่อยู่รอบๆ ก็หัวเราะออกมาเช่นกัน

 

 ผมคิดว่าความคิดเห็นของราชาถูกต้อง

 แต่เนื่องจากยูยู่มองมาที่ผมด้วยความกังวล ตอนนี้ผมจึงถอยไม่ได้

 

“อ่า ผมเข้าใจแล้ว พูดอีกอย่างก็คือ คุณก็ขี้กลัวพอๆ กับมนุษย์นั่นแหละ”

 

“……อะ?”

 

 เสียงต่ำดังสะท้อนราวกับว่ามันมาจากส่วนลึกของโลก

 

“ไม่สิ เพราะคุณอ่อนแอ เลยทำได้แค่หัวเราะดังๆ ใช่ไหม?”

 

 ผมยิ้ม

 ผมยังคงพยายามก่อกวนสิ่งต่างๆ เมื่อคุณทำแบบนี้ อีกฝ่ายมักจะโกรธและเริ่มพูด

 

“ไม่มีทางที่ข้าจะแพ้คนแบบเจ้าแน่ เอาล่ะ ยอมรับความท้าทายนั้นกันเถอะ เฮ้!!”

 

 มีการสาปแช่งมากมายและสิ่งต่างๆ เริ่มเลวร้ายลงเรื่อยๆ

 เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจที่จะยั่วยุแค่ราชาเท่านั้น แต่สุดท้ายเขาก็ยั่วยุพวกสัตว์ร้ายด้วยเช่นกัน ผมคิดว่ามันคงจะได้ผลนะ

 

“โครซามะ โปรดระวัง”

 

 ผมพยักหน้ากับคำพูดของเฟล

 

(บางทีหัวหน้าอาจจะสร้างโอกาสให้เราทำอะไรบางอย่าง…)

 

(กล้ามายั่วยุมนุษย์ เราต้องทำให้พวกมันรู้ว่าเราแข็งแกร่งแค่ไหน…)

 

((เป็นไปตามคาด หัวหน้า(นายน้อย)!!))

 

 เข้าสู่สนามประลอง มันมีขนาดกลาง จำนวนผู้เข้าร่วมมีมากกว่า 50 คน

 

 ผมได้ยินมาว่าการแข่งขันก็คือการแข่งขัน ดังนั้น เมื่อผมคิดว่าพวกเขากำลังจะประกาศการจัดกลุ่ม พวกมนุษย์สัตว์ก็พูดขึ้น

 

“เฮ้! เกิดอะไรขึ้นกับผู้คนจากเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันตก!”

“…พอคิดดูแล้วก็ไม่เห็นใครเลย!!”

 

“ผู้คนจากเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันตกล้วนเป็นผู้สมัครคู่หมั้นที่ดีสำหรับยูยู่ไม่ใช่หรือ?”

 

“ถูกต้อง หนึ่งในนั้นน่าจะเป็นพี่ชายของฉัน”

 

“อืม.”

 

 กล่าวอีกนัยหนึ่ง เนื่องจากไม่มีผู้สมัครเป็นคู่หมั้นของยูยู่นั่นหมายความว่าวันนี้มีเพียงผู้เข้าร่วมทั่วไปใช่ไหม

 

“–หุบปาก!”

 

 เวทีที่มีเสียงดังก็เงียบลงเมื่อได้ยินเสียงของราชา

 

“พวกเจ้าเป็นเพียงคนที่มาเพื่อโอ้อวดของทางเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันตก ข้าไม่มีความตั้งใจที่จะจัดรอบคัดเลือกแบบตัวต่อตัวกับคนมากมายขนาดนี้! …ข้าจึงตั้งใจจะลบพวกเจ้าทิ้งทั้งหมดในทีเดียวไปเลย”

 

 ตอนที่ผมคิดว่าผมกำลังยิ้มอยู่ ก็ได้ยินเสียงรั้วกำลังยกขึ้น

 

“บูมอออ!”

 

 สิ่งที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับส่งเสียงกึกก้องคือร่างกายกำยำที่ปกคลุมไปด้วยขนสีแดงดำและดวงตาที่แหลมคม นั่นคือ มิโนทอร์ สัตว์ประหลาดที่มีเขาอันงดงามสองเขา

 

 ดุร้ายและชอบสงคราม สัตว์ร้ายตัวสำคัญที่ใครๆ ก็รู้จัก มีทั้งหมด 20 ตัว

 

“เอาล่ะ เหล่าสุภาพบุรุษทั้งหลาย อย่างน้อยก็รอดให้ได้ล่ะ”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด