ตอนที่ 659 การประชุมของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิง ตอนที่ 8

การปรากฏตัวของหยานคุนนั้นเห็นได้ชัดว่าทำให้เหล่าผู้นำทุกคนต่างก็ประหลาดใจเพราะมันเป็นศพที่ถูกหามออกมาโดยมีรอยถูกเฉือนที่คือที่เห็นได้ชัดเจนเป็นพิเศษแต่ไม่มีเลือดไหลออกมาอีกต่อไปแล้ว

เซี่ยตงไป่ก็รู้สึกสับสนอย่างมากเพราะเขาไม่เข้าใจว่าโย่วซวนนั้นต้องการทำอะไร ดังนั้นเขาจึงถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณซวนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ไม่ต้องกังวลไปครับหัวหน้า..ผมจะอธิบายให้ทุกคนฟังอย่างละเอียดเองครับ” โย่วซวนพูดด้วยอย่างสุภาพ หลังจากหยุดไปชั่วขณะและโย่วซวนก็เหลือบมองที่จ้าวซินและถามว่า “จ้าวซิน..ฉันคิดว่าคุณควรรู้จักคนๆนี้ใช่ไหม?”

“แน่นอนว่าผมรู้จักเขา” จ้าวซินพูด “เขาเป็นมือขวาของพ่อ..หยานคุน..คนที่ช่วยพ่อของผมดูแลกิจการที่ท่าเรือ..ว่าแต่เขามาอยู่กับคุณโย่วแล้วถูกฆ่าได้ยังไง?..หลังจากที่พ่อของผมตายผมก็ตามหาเขาแต่ไม่มีข่าวคราวจากเขาเลยแม้แต่น้อย”

“ทุกๆท่านก็เช่นกันผมเชื่อว่าทุกคนน่าจะรู้จักเขาดี..ใช่เขาเป็นมือขวาของผู้นำเขตจ้าว..หยานคุน..ที่คอยดูแลเขตท่าเรือ” โย่วซวนพูดอย่างช้าๆ “ในคืนที่ผู้นำเขตจ้าวถูกฆ่าผมก็ได้พาคนของผมไปตรวจสอบที่บ้านของเขาทันทีและในตอนนั้นเราก็พบหยานคุนที่กำลังจะหลบหนีไปแต่เขาถูกพวกเราจับได้..จากการตรวจสอบของผมพบว่าหยานคุนเป็นสายลับของสมาคมมังกรดำ..ซึ่งในที่เกิดเหตุผมรวบรวมหลักฐานมาได้เท่านี้..พวกคุณลองตรวจสอบดูได้” ขณะพูดโย่วซวนก็หยิบถุงวัสดุกองหนึ่งออกจากกระเป๋าของเขาแล้วปล่อยให้ลูกน้องนำมันไปวางเอาไว้ที่โต๊ะประชุมของเหล่าผู้นำ

“พี่น้องเหล่านี้สามารถเป็นพยานได้..ถ้าไม่เชื่อก็ถามพวกเขาได้เลย” โย่วซวนพูดต่อ

เหล่าผู้นำต่างก็มองดูและหลังจากนั้นไม่นานสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเพราะหลักฐานในนั้นละเอียดมากและพวกเขาก็เชื่อว่ามันไม่ได้ปลอมแปลงและนอกจากนี้ก็ยังมีพี่น้องในแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงอีกมากมายที่สามารถเป็นพยานได้ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็เชื่อว่าถ้าหยานคุนไม่ใช่สายลับจริงๆโย่วซวนก็คงจะไม่สามารถหาแนวร่วมมากมายมาช่วยเขายืนยันได้อย่างแน่นอน เมื่อเห็นเช่นนี้จ้าวซินก็มีสีหน้าที่ดูตกใจและโกรธมากเพราะเขาคุ้นเคยกับหยานคุนมานานแล้วแต่เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหยานคุนนั้นเป็นสายลับ

“ผมเชื่อว่าทุกๆคนในห้องประชุมก็น่าจะเห็นแล้วและเชื่อว่าทุกคนคงจะตัดสินจากสิ่งเหล่านี้ได้..เรื่องแบบนี้มันเกินความคาดหมายของแก๊งฝูชิงของเราอย่างมาก” โย่วซวนพูด

“เรื่องนี้ยืนยันได้ว่าหยานคุนเป็นสายลับเพราะงั้นเราก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก..เพราะงั้นในตอนนี้เรามาคุยกันว่าผู้นำเขตจ้าวนั้นเป็นสายลับหรือเปล่า..ซึ่งถึงแม้ว่าหยานคุนจะเป็นสายลับแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าผู้นำเขตจ้าวจะเป็นสายลับไปด้วย” ซานเย่พูด “พวกคุณคิดว่าคำพูดของผมนั้นสมเหตุสมผลหรือเปล่า?”

“ใช่ๆคุณซานพูดถูก..ถึงแม้ว่าหยานคุนจะเป็นสายลับแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าผู้นำเขตจ้าวจะไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเสมอไป” เหล่าผู้นำคนอื่นๆในห้องประชุมพูดอย่างเห็นด้วย

“หลังจากที่ผมจับกุมหยานคุนได้ผมก็สอบปากคำเขาในคืนนั้นเลย..ซึ่งเขาก็บอกเรื่องราวทั้งหมดและความเป็นจริงก็คือผู้นำเขตจ้าวก็เป็นสายลับเช่นเดียวกับเขาและเขาก็พูดออกมาพร้อมระบุหลักฐานทุกประเภท..ด้วยเหตุนี้ผมถึงมั่นใจอย่างมากตั้งแต่แรก..ผมวางแผนว่าจะให้เขาออกมาพูดทุกสิ่งทุกอย่างต่อหน้าพวกคุณที่ห้องประชุมในวันนี้แต่เมื่อครู่นี้มีคนบุกเข้ามาและฆ่าปิดปากหยานคุนเสียก่อน” โย่วซวนพูดต่อ “เรื่องนี้เป็นความประมาทเลินเล่อของผมเอง..ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนกล้าบุกเข้ามาภายใต้การรักษาความปลอดภัยของแก๊งฝูชิงของเรา..ผมเชื่อว่าคนที่ลอบสังหารหยานคุนนั้นเป็นนินจาของสมาคมมังกรดำและจุดประสงค์ก็เพื่อไม่ให้เราค้นพบสายลับคนอื่นๆที่ซ่อนตัวอยู่ในแก๊งฝูชิงของเราอีก”

“ใช่ๆ..มันรวดเร็วมากพวกเรามองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเลย..พอเรารู้ตัวอีกทีหยานคุนก็ถูกฆ่าตายแล้ว..แค่เมื่อเรากำลังจะตอบโต้เขาอยู่ดีๆพวกเราก็ไม่ได้สติ” สมาชิกแก๊งฝูชิงที่คุ้มกันหยานคุนอยู่พูด

“พวกไร้ประโยชน์..พวกคุณยังกล้ามีหน้ามาพูดแบบนี้อยู่อีกเหรอ..ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณล่ะก็หยานคุนคงจะไม่ตายหรอก..พวกคุณรู้ไหมว่าพวกคุณทำผิดพลาดครั้งใหญ่แค่ไหน..หืม!” โย่วซวนพูดอย่างเดือดดาลจนสมาชิกแก๊งฝูชิงสองคนก้มหน้าลงอย่างประหม่าและไม่ได้พูดอะไรใดๆต่อ

“เขาจะตายง่ายๆได้ยังไง..คุณโย่วคุณจะยืนยันได้ยังไงมามีนินจามาฆ่าหยานคุนน่ะ..อีกอย่างพวกเราจะรู้ได้ยังไงว่าหยานคุนไม่ได้ถูกคนสองคนนี้ฆ่า” จ้าวซินพูด “การป้องกันรอบนอกสโมสรนั้นดีมากและข้างนอกก็มีสมาชิกแก๊งฝูชิงตรวเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด..ผมคิดว่าแม้แต่แมลงวันตัวเดียวก็ยังยากที่จะบินเข้ามาได้เลย..นับประสาอะไรกับคนที่ฆ่าหยานคุน..พวกคุณเชื่อคำเหล่านี้จริงๆหรอ”

“พวกผมพูดจริงๆนะ..หยานคุนถูกชายชุดดำฆ่าจริงๆ..แล้วทำไมพวกเราถึงต้องฆ่าหยานคุนด้วยล่ะ..ถึงแม้ว่าพวกเราจะเกลียดเขาที่เขาเป็นสายลับแฝงตัวก็ตามแต่หัวหน้าโย่วบอกเอาไว้ว่าหยานคุนคือพยานปากสำคัญมากและเราต้องคุ้มกันเขา..แบบนี้เราจะกล้าฆ่าเขาโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไง!” สมาชิกแก๊งฝูชิงพูดอย่างเร่งรีบ

เย่เชียนก็ยังสับสนเล็กน้อยเพราะเห็นได้ชัดว่ามันต้องไม่ใช่คนจากสมาคมมังกรดำที่ฆ่าหยานคุนแล้วคนๆนั้นจะเป็นใครไปได้? อันที่จริงคนแรกที่เย่เชียนคิดก็คือหมาป่าผีไป๋ฮวยแต่มันก็ไม่มีเหตุผลใดๆที่หมาป่าผีไป๋ฮวยจะทำเช่นนี้หรอกใช่ไหม? เมื่อคิดเช่นนั้นเย่เชียนก็ขมวดคิ้วและครุ่นคิดต่อไป

“ใช่!..พวกคุณไม่กล้าทำเพราะไม่มีคำสั่งแต่ทว่าก่อนหน้านี้มีคนสั่งให้พวกคุณทำใช่ไหมล่ะ?” จ้าวซินพูด “และความจริงก็คือคุณโย่วสั่งให้พวกคุณฆ่าหยานคุนจากนั้นคุณโย่วก็จะสามารถพูดได้เต็มปากว่าหยานคุนเป็นสายลับและท้ายที่สุดแผนการทั้งหมดที่คุณโย่ววางเอาไว้ก็จะสมบูรณ์แบบ”

“ไม่!..มันไม่ใช่แบบนั้น..มันมีคนแอบมาฆ่าหยานคุนจริงๆ!” สมาชิกแก๊งฝูชิงพูดอย่างกระวนกระวาย

“พวกคุณบอกว่าชายชุดดำมาฆ่าหยานคุนใช่ไหม?..แล้วชายชุดดำล่ะตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนแล้ว?” จ้าวซินพูดต่อ “เนื่องจากเราหาชายชุดดำไม่พบเพราะงั้นเราก็ต้องสงสัยพวกคุณ..ผมเชื่อว่าคุณลุงและคุณอาที่อยู่ในห้องนี้ทุกคนเคยเดินบนถนนสายนี้กันมาเนิ่นนานและบุกน้ำลุยไฟกันมาไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง..ผมคิดว่าพวกคุณน่าจะดูออกนะเพราะมันชัดเจนมากใช่มั้ยตั้งแต่ต้นจนจบเกี่ยวกับความจริงที่ว่าพ่อของผมเป็นสายลับน่ะ..คุณโย่วกำลังแต่งเรื่องละครตบตาพวกเราอย่างสมบูรณ์แบบทั้งๆที่มันไม่มีหลักฐานใดๆออกมาแสดงอย่างที่ชี้ชัดได้เลย..เพราะงั้นผมก็คิดว่าคุณเซี่ยน่าจะให้ความเป็นธรรมแก่พ่อของผมได้”

“ใช่!..คำพูดของหลานจ้าวมีเหตุผลมาก..เนื่องจากคุณโย่วไม่สามารถแสดงหลักฐานที่ชี้ชัดได้..ถ้างั้นหัวหน้าเซี่ยครับได้โปรดช่วยคืนความยุติธรรมให้กับผู้นำเขตจ้าวด้วย..เพื่อให้เขาได้นอนตายตาหลับสักที” ซานเย่วีรบุรุษรุ่นบุกเบิกของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงซึ่งเป็นสมาชิกระดับสูงที่มีศักดิ์ศรีอันยิ่งใหญ่เมื่อเขาพูดออกมาเช่นนี้แล้วเหล่าผู้นำในห้องประชุมจำนวนมากต่างก็เห็นด้วยกับเขา

การตายของหยานคุนนั้นได้ขัดขวางแผนการโดยรวมของโย่วซวนอย่างสมบูรณ์แบบจริงๆและตอนนี้มันก็ทำให้เหล่าผู้นำต่างก็โกรธเกรี้ยวที่โย่วซวนไม่สามารถแสดงหลักฐานที่สำคัญใดๆได้จนโย่วซวนถึงกับตื่นตระหนกและไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี

“พ่อก็น่าจะชัดเจนได้แล้วนะว่าคุณจ้าวได้ช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้..พ่อลองคิดดูสิว่าถ้าไม่มีคุณจ้าวในวันนั้นแล้วจะมีพวกเราในวันนี้หรอคะ..เราไม่มีทางตอบแทนบุญคุณที่เขาช่วยชีวิตเราได้เลย..แล้วทำไมพ่อถึงไม่ให้ความยุติธรรมแก่เขาล่ะ?” เซี่ยจือยี่พูด “ในความคิดของหนูพ่อเป็นคนที่มีความยุติธรรมที่สุดเพราะงั้นพ่อคงไม่ทำให้หนูผิดหวังใช่ไหมคะ”

สิ่งต่างๆก็ดำเนินมาถึงจุดนี้แล้วและโย่วซวนก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกเพราะถึงแม้ว่าเซี่ยตงไป่จะชื่นชมและชื่นชอบโย่วซวนในฐานะผู้ช่วยและมือขวาของเขาแต่เขาก็ไม่สามารถเพิกเฉยหรือปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้อีก ไม่เช่นนั้นมันจะทำให้ศรัทธาของเหล่าผู้นำที่มีต่อเซี่ยตงไป่พังทลายลง ซึ่งเหตุการณ์เช่นนี้ถึงแม้ว่าเซี่ยตงไป่จะนั่งอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าแก๊งก็ตามแต่ถ้าหากเขาเพิกเฉยต่อสิ่งนี้มันก็อาจจะทำให้ตำแหน่งของเขาสั่นคลอนได้เช่นกันและถ้าหากเหล่าผู้นำโต้แย้งขึ้นมาเมื่อไหร่ล่ะก็หัวหน้าแก๊งอย่างเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรใดๆได้เลย

เมื่อเห็นเช่นนั้นเซี่ยตงไป่ก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณซวนจะผิดพลาดในเรื่องนี้นะ..ฉันเองก็ไม่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียดเพราะงั้นตอนนี้ฉันจะให้ความยุติธรรมแก่ผู้นำเขตจ้าวอย่างเป็นทางการและคืนความบริสุทธิ์ให้กับเขา..ผู้นำเขตจ้าวนั้นภักดีต่อแก๊งของเรามาโดยตลอดและอุทิศชีวิตให้กับแก๊งฝูชิงของเรา..เพราะงั้นคุณซวนคุณมีหน้าที่รับผิดชอบจัดการพิธีงานศพของผู้นำเขตจ้างและต้องทำอย่างสง่างามสมเกียรติ..ซึ่งนี่เป็นการขอโทษสำหรับความเข้าใจผิดของคุณซวนให้กับผู้นำเขตจ้าว”

หลังจากหยุดไปชั่วขณะเซี่ยตงไป่ก็เหลือบมองไปที่จ้าวซินและพูดว่า “จ้าวซินพอใจหรือเปล่าถ้าฉันทำแบบนี้..หากมีอะไรในอนาคตก็บอกฉันมาได้เลยฉันจะช่วยเท่าที่ช่วยได้..นี่ถือได้ว่าเป็นการตอบแทนความจงรักภักดีของผู้นำเขตจ้าวที่มีต่อแก๊งฝูชิงของเรามานานหลายปี”

“ขอบคุณครับลุงเซี่ย” จ้าวซินพูด “ผมบอกไปแล้วว่าวันนี้ผมไม่ได้มาขออะไรตอบแทนเพราะผมแค่ต้องการมาทวงคืนความบริสุทธิ์และความยุติธรรมของพ่อ..ผมจึงซาบซึ้งในความกรุณาของลุงเซี่ยอย่างมาก..ส่วนเรื่องพิธีจัดงานศพผมจะจัดการเองผมไม่อยากไปรบกวนคุณลุงและคุณอา”

ซานเย่นั้นต้องการที่จะหยุดเขาโดยขยิบตาให้จ้าวซินแต่จ้าวซินกลับไม่เห็นอะไรเลย ซึ่งทำให้ซานเย่เป็นกังวลเพราะไม่ว่าในกรณีใดก็ตามจ้าวไค่นั้นก็เป็นสมาชิกอาวุโสของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงและสิ่งต่างๆมันก็เป็นเรื่องของแก๊งและไม่ใช่สิ่งที่จ้าวซินสามารถแก้ไขได้โดยปราศจากการสนับสนุนของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิง สำหรับจ้าวซินนั้นมันก็หมายความว่าเขาไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับแก๊งเจ้าพ่อฝูชิง แต่สำหรับสมาชิกของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงแล้วมันกลับหมายถึงการดูถูกเหยียดหยามเกียรติของแก๊งอย่างมากและคนในแก๊งก็จะรู้สึกไม่สบายใจและถ้าหากแก๊งปล่อยผ่านและเพิกเฉยเกี่ยวกับพิธีศพอันทรงเกียรติของสมาชิกแล้วล่ะก็สิ่งนี้จะไม่ทำให้คนนอกมองเป็นเรื่องตลกเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้นการนินทาต่างๆนาๆก็อาจจะทำให้แก๊งเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างมากอีกด้วย

ใบหน้าของเซี่ยตงไป่ก็มืดมนและเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “จ้าวซิน..อย่าคิดว่าการเป็นลูกชายของจ้าวไค่แล้วจะสามารถทำอะไรได้โดยปราศจากการสนับสนุนของแก๊งฝูชิง..ถ้าไม่ฟังในสิ่งที่ฉันพูดฉันจะฆ่าเอ็งเดี๋ยวนี้เลย..เอ็งก็รู้ว่าพ่อของเอ็งเป็นคนของแก๊งฝูชิงเพราะงั้นพิธีงานศพเราจะเพิกเฉยมาได้..เอาล่ะเอ็งได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วเพราะงั้นเอ็งกลับไปเถอะ”

ใบหน้าของเซี่ยตงไป่ดูมืดมนอย่างมากและเห็นได้ชัดว่าเขาโกรธจริงๆแต่ไม่ใช่แค่เพราะจ้าวซินเย้ยหยันในความยิ่งใหญ่ของเขาแต่เป็นเพราะโย่วซวนไม่สามารถทำสิ่งต่างๆให้ถูกต้องได้จนทำให้เขาผิดหวังและยังคุกคามเหล่าผู้นำอีกหลายคน

.

.

.

.

.

.

.