ตอนที่​ 1,881 ไม่ต้อนรับ​

“อ้าว​?”

ดวงตา​ของ​หลิน​เป่ยเฉิน​เป็นประกาย​วาว​โรจน์​ขึ้น​มาทันที​ “เกิด​อะไร​ขึ้น​หรือ​ขอรับ​?”

ฟางซื่อ​ห​ลี่​ยก​มือขึ้น​ลูบ​หนวดเครา​ของ​ตนเอง​และ​เล่า​เรื่องราว​อย่าง​แช่มช้าว่า​ “เรื่อง​มัน​ยาว​หน่อย​นะ​ บังเอิญ​ว่า​มีผู้คน​ไป​สืบ​ประวัติ​ความเป็นมา​ของ​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​และ​พบ​ว่า​นาง​ไม่ใช่ผู้คน​ของ​เส้นทาง​ดาราจักร​แห่ง​นี้​ หลาย​คน​จึงคัดค้าน​ไม่ให้​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​รับ​ตัวนาง​เข้ามา​ และ​ตลอด​ระยะเวลา​หลาย​ร้อย​ปี​ที่ผ่านมา​ สำนักศึกษา​ต่าง ๆ​ ก็​ไม่เคย​รับ​ลูกศิษย์​จาก​ต่าง​ภพ​ภูมิมาก่อน​”

“แต่ว่า​คุณชาย​หลิน​ ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​สหาย​ของ​ท่าน​นั้น​มีความ​ยอดเยี่ยม​มากเกินไป​ ไม่ว่า​จะเป็นเรื่อง​วิชา​อ่าน​เขียน​หรือ​ความรู้​รอบตัว​ นาง​ถูก​จัด​ว่า​อยู่​ใน​ขั้น​อัจฉริยะ​ที่​แท้จริง​ เริ่ม​จาก​เมื่อเดือนที่แล้ว​ นาง​รับคำ​ท้า​ประลอง​ความรู้​กับ​ผู้คน​ถึง 721 คน​ และ​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​ก็​ไม่เคย​พ่ายแพ้​เลย​สักครั้ง​ นั่น​ทำให้​นอกจาก​นาง​จะมีชื่อเสียง​โด่งดัง​ไป​ทั่ว​อาณาจักร​เล่ยฉื่อ​แล้ว​ นาง​ยังมี​ศัตรู​อยู่​มากมาย​อีกด้วย​ บัดนี้​ นาง​จึงต้อง​ตกระกำลำบาก​ใช้ชีวิต​อยู่​ที่​เชิงเขา​เห​วิน​เต้า​อย่าง​ไร้​ที่​พึ่งพิง​”

เมื่อ​หลิน​เป่ยเฉิน​รับฟัง​คำตอบ​ก็​อด​ตกตะลึง​ไม่ได้​

ให้​ตาย​เถอะ​

สมแล้ว​ที่​นักพรต​หญิง​ชิน​เคย​เป็น​ผู้​สังหาร​เทพเจ้า​ด้วย​มือเปล่า​มาก่อน​

นาง​สามารถ​แข่งขัน​ความรู้​และ​เอาชนะ​บัณฑิต​ได้​ถึง 721 คน​เชียว​หรือ​?

คนเรา​จะสามารถ​ทำได้​อย่างไร​กัน​?

ไม่ใช่ว่า​หลิน​เป่ยเฉิน​จะไม่เข้าใจ​ แต่​เขา​ก็​ยัง​ตกตะลึง​อยู่ดี​

“เหตุผล​ที่​การ​สอบ​ประจำปี​นี้​ของ​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​ มีผู้คน​จาก​สำนัก​ต่าง ๆ​ ส่งลูกศิษย์​ระดับ​อัจฉริยะ​ของ​ตนเอง​มาเข้า​สอบ​มากมาย​นั้น​ ก็​เป็น​เพราะ​พวกเขา​ต้องการ​จะปิดทาง​ไม่ให้​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​ได้รับ​การบรรจุ​เป็น​ศิษย์​อย่าง​เป็นทางการ​ แม้แต่​อาจารย์ใหญ่​ของ​พวกเรา​ก็​ยัง​ต้อง​ตกตะลึง​กับ​สิ่งที่​เกิดขึ้น​ และ​อาจารย์ใหญ่​จึงใช้โอกาส​นี้​มองหา​ลูกศิษย์​โดยตรง​ของ​ตนเอง​”

เมื่อ​กล่าว​มาถึงตรงนี้​ ฟางซื่อ​ห​ลี่​ก็​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ “นี่​คือ​สิ่งที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​”

เย​ว่หงเซียง​ส่งเสียง​ถามขึ้น​มาว่า​ “อาจารย์​บอ​กว่า​นัก​พร​ต.​.. เอ๊ย​ ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​ต้อง​ใช้ชีวิต​อย่าง​ตกระกำลำบาก​อยู่​ที่​บริเวณ​เชิงเขา​เห​วิน​เต้า​นั้น​ มัน​คือ​อย่างไร​หรือ​เจ้าคะ​?”

ฟางซื่อ​ห​ลี่​ตอบ​ว่า​ “นับตั้งแต่​เมื่อเดือนที่แล้ว​ กลุ่มคน​จาก​สำนักศึกษา​ต่าง ๆ​ รวมตัวกัน​ไม่อนุญาต​ให้​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​เข้า​พัก​ใน​โรงเตี๊ยม​ทุกแห่ง​ ไม่มีสำนักศึกษา​ใด​ยอมรับ​ตัวนาง​เข้า​เป็น​ศิษย์​ นาง​จึงไม่มีที่​พักพิง​ ไม่มีที่​ให้​ท่อง​ตำรา​ ไม่มีแม้แต่​คน​ที่​คอย​ส่งยิ้ม​ให้​… ทุก​สถานที่​ล้วน​ปฏิเสธ​นาง​ สถานการณ์​เช่นนี้​ เพียง​คิดถึง​ก็​น่า​เจ็บปวด​หัวใจ​ยิ่งนัก​”

ให้​ตาย​เถอะ​

หลิน​เป่ยเฉิน​กัดฟัน​กรอด​

โลก​นี้​ชักจะ​ไม่ยุติธรรม​เกินไป​แล้ว​

แต่​นักพรต​หญิง​ชิน​ก็​ยังคง​เป็น​คน​เดิม​ที่​เขา​เคย​รู้จัก​

แม้ทุกฝ่าย​จะหาเรื่อง​นาง​ แต่​นาง​ก็​ไม่เคย​หาเรื่อง​ผู้ใด​

เย​ว่หงเซียง​ถามขึ้น​อีกครั้ง​ว่า​ “แล้ว​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​ไม่คิด​ปกป้อง​นาง​บ้าง​หรือ​เจ้าคะ​? แม้ว่า​นาง​อาจจะ​ไม่ได้​บรรจุ​เข้า​เป็น​ศิษย์​ใน​สำนัก​พวก​ท่าน​ แต่​อย่าง​น้อย​ นาง​ก็​เดินทาง​มาไกล​ ซ้ำยัง​พิสูจน์​แล้ว​ว่า​ตนเอง​มีความสามารถ​และ​พรสวรรค์​ ต่อให้​ไม่ได้รับ​การ​ดูแล​เป็น​อย่าง​ดี​… แต่​อย่าง​น้อย​ก็​สมควร​ให้​ความเคารพ​กัน​บ้าง​”

ฟางซื่อ​ห​ลี่​ตอบ​ว่า​ “ไม่ใช่ว่า​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​ของ​เรา​อยาก​จะเมินเฉย​ต่อ​เรื่อง​นี้​ ทาง​อาจารย์ใหญ่​ของ​เรา​ก็​ให้ความสนใจ​ใน​ตัว​ของ​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​มาก​ทีเดียว​ แต่ว่า​สายลม​ที่​พัด​แรง​มากเกินไป​และ​กระบี่​ที่​แหลมคม​มากเกินไป​ ก็​อาจจะ​เป็นอันตราย​ต่อ​ตัวเรา​เอง​ได้​ ดังนั้น​ สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​จึงอยาก​จะดูก่อน​ว่า​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​จะตอบรับ​ต่อ​เหตุการณ์​นี้​อย่างไร​”

ว่า​ไงนะ​?

หลิน​เป่ยเฉิน​มุมปาก​กระตุก​โดยทันที​

เขา​ไม่รู้สึก​สนุก​อีกต่อไป​แล้ว​

เขา​ไม่สน​หรอ​กว่า​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​อยาก​จะรับ​ลูกศิษย์​อย่างไรบ้าง​

แต่​นักพรต​หญิง​ชิน​เป็น​สตรี​ของ​เขา​ หลิน​เป่ยเฉิน​ย่อม​ไม่ยอมให้​นาง​ถูก​รังแก​เด็ดขาด​

“เสี่ยว​หวัง​ ส่งคน​ไป​สืบค้น​ข้อมูล​มาเดี๋ยวนี้​ว่า​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​พัก​อยู่​ที่ใด​ เมื่อ​พบ​เจอ​ที่อยู่​ของ​นาง​แล้ว​ ให้​มาบอกต่อ​ข้า​โดยเร็ว​ที่สุด​”

หลิน​เป่ยเฉิน​ออกคำสั่ง​

หวัง​เฟิงหลิว​ไม่กล้า​รีรอ​ลังเล​ รีบ​ออก​ไป​ปฏิบัติ​ตามคำสั่ง​อย่าง​รวดเร็ว​

ฟางซื่อ​ห​ลี่​เห็น​เช่นนั้น​หัวใจ​ก็​เริ่ม​เต้น​ไม่เป็นปกติ​สุข​

ดูเหมือนว่า​คุณชาย​หลิน​จะมีความสัมพันธ์​ใกล้ชิด​กับ​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​สินะ​

ถ้าเช่นนั้น​ ท่าที​ของ​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​ที่​มีต่อ​ผู้​เข้า​สอบ​ชิน​ก็​ต้อง​เปลี่ยนไป​แล้ว​

หลังจากนั้น​ไม่นาน​

หวัง​เฟิงหลิว​ก็​กลับมา​พร้อมกับ​ผล​การ​สืบค้น​ข้อมูล​

หลิน​เป่ยเฉิน​ผุด​ลุกขึ้น​อย่าง​ทน​รอ​ไม่ไหว​และ​กล่าวว่า​ “อาจารย์​ฟาง ข้า​มีเรื่องสำคัญ​ต้อง​รีบ​ไป​กระทำ​ ขอตัว​ก่อน​”

ฟางซื่อ​ห​ลี่​ยิ้ม​และ​ลุกขึ้น​รับ​การอำลา​จาก​เด็กหนุ่ม​

“ข้า​จำได้​ว่า​มีค่าย​อา​คมบาง​ชนิด​ที่​ตนเอง​ต้องการ​อ่าน​ตำรา​เพื่อ​ทำความเข้าใจ​”

เย​ว่หงเซียง​จุด​บุหรี่​ใน​มือ​และ​กล่าวว่า​ “ข้า​ไม่ไป​ด้วย​นะ​เจ้าคะ​”

หลิน​เป่ยเฉิน​เข้าใจ​ความหมาย​ของ​เด็กสาว​ จึงพยักหน้า​ กล่าวว่า​ “งั้น​เจ้าก็​ตั้งใจ​อ่าน​ตำรา​เถอะ​”

เย​ว่หงเซียง​เดิน​กลับ​เข้าไป​ใน​ห้องพัก​ของ​นาง​

หลิน​เป่ยเฉิน​เดิน​นำ​หวัง​เฟิงหลิว​ออก​มาจาก​จวน​ที่พัก​ด้านหลัง​หอ​คัมภีร์​ค้ำฟ้า​

ใน​บริเวณ​เดียวกัน​ ทาง​ด้านหลัง​ของ​หอ​คัมภีร์​ค้ำฟ้า​นั้น​เป็นที่ตั้ง​ของ​จวน​ที่พัก​อีก​หลาย​หลัง​ แม้สภาพ​ของ​จวน​เหล่านั้น​จะไม่ได้​เลวร้าย​อัน​ใด​ เรียก​ได้​ว่า​มีความหรูหรา​มากกว่า​จวน​ที่พัก​ทั่วไป​ด้วยซ้ำ​ แต่​พวก​มัน​ก็​เทียบ​ไม่ได้​เลย​กับ​ความ​น่า​อยู่อาศัย​ของ​จวน​ที่พัก​ที่​พวก​ของ​หลิน​เป่ยเฉิน​เพิ่งจะ​เดิน​ออกมา​

หลิน​เป่ยเฉิน​เพิ่งจะ​เดิน​พ้น​ประตูรั้ว​ออกมา​เท่านั้น​ เขา​ก็​พบ​กับ​กลุ่ม​บัณฑิต​หนุ่มสาว​ที่​เดิน​สวนทาง​มาพอดี​

ผู้​ที่​เดิน​นำมา​หน้า​สุด​นั้น​เป็น​หญิงสาว​ร่าง​สูง สวมใส่​ชุด​เสื้อคลุม​บัณฑิต​สีน้ำเงิน​เข้ม​หลวม​ ๆ แต่​นั่น​ก็​ยัง​ไม่อาจ​ซ่อนเร้น​เรือนร่าง​อัน​เย้ายวนใจ​ได้​อยู่ดี​ บน​หน้าผาก​คาด​ผ้า​โพก​ศีรษะ​ เครื่องแต่งกาย​ของ​นาง​บอก​ถึงตำแหน่ง​ศิษย์​ของ​สำนักศึกษา​แห่ง​หนึ่ง​และ​ด้วย​สีหน้าที่​เคร่งขรึม​จริงจัง​นั้น​ หญิงสาว​ผู้​นี้​ก็​มีสง่าราศี​ของ​บัณฑิต​ผู้​คง​ความรู้​อย่าง​แท้จริง​

แน่นอน​ว่า​ย่อม​มีบัณฑิต​หนุ่ม​ล้อมหน้าล้อมหลัง​บัณฑิต​สาว​ผู้​นี้​เป็น​จำนวนมาก​

“เดี๋ยวก่อน​นะ​?”

บัณฑิต​สาว​ผู้​นั้น​เพิ่ง​เคย​พบเห็น​หลิน​เป่ยเฉิน​เป็นครั้งแรก​ นาง​รู้สึก​เหมือนกับ​มีแสงตะวัน​สาดส่อง​ที่​เบื้องหน้า​ รู้ตัว​อีกที​ หลิน​เป่ยเฉิน​กับ​หวัง​เฟิงหลิว​ก็​เดินผ่าน​ไป​แล้ว​

“คุณชาย​คน​เมื่อ​สักครู่​นี้​เป็น​ผู้ใด​กัน​?”

นาง​ขมวดคิ้ว​ถาม

“ข้าน้อย​ไม่เคย​พบ​หน้า​มาก่อน​เลย​ขอรับ​”

“เขา​น่าจะเป็น​เด็ก​ใหม่​นะ​ขอรับ​”

“ศิษย์​พี่​มู่หรง​สนใจ​ใน​ตัว​คน​ผู้​นี้​หรือ​ขอรับ​?”

“เขา​สามารถ​เดิน​ออก​มาจาก​จวน​ที่พัก​ของ​หอ​คัมภีร์​ได้​เช่นนั้น​ เกรง​ว่า​สถานะ​คง​ไม่ธรรมดา​แล้ว​”

กลุ่ม​บัณฑิต​หนุ่ม​แย่ง​กัน​ตอบคำถาม​

มู่หรง​เทียน​ถามต่อไป​ว่า​ “พวก​เจ้าสังเกต​หรือไม่​? คุณชาย​ท่าน​นั้น​เดิน​ออก​มาจาก​บ้านพัก​ที่​มีไว้​เพื่อ​รับรอง​แขก​ระดับสูง​เท่านั้น​ และ​ปกติ​บ้านพัก​ใน​บริเวณ​นั้น​ไม่เคย​เปิด​ให้​คนนอก​เข้า​พัก​มาก่อน​ แม้แต่​ชนชั้น​อาจารย์ใหญ่​ของ​สำนักศึกษา​อื่น​ ๆ ก็​ยัง​ไม่มีสิทธิ์​ได้​เข้า​พัก​เลย​ด้วยซ้ำ​… นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​ข้า​เคย​พบ​กับ​ผู้คน​ที่​เดิน​ออก​มาจาก​บ้านพัก​หลัง​นั้น​”

กลุ่ม​บัณฑิต​หนุ่ม​ตกตะลึง​กัน​โดยทันที​

ใครคนหนึ่ง​กล่าว​ออกมา​ว่า​ “บางที​เขา​อาจ​เป็น​ช่างไม้เข้าไป​ซ่อมแซม​บ้านพัก​ก็ได้​นะ​ขอรับ​?”

มู่หรง​เทียน​พยักหน้า​และ​กล่าวว่า​ “มีความเป็นไปได้​… ว่า​แต่ว่า​พวก​เจ้ารู้​ที่อยู่​ของ​ชิน​เหลียน​เซิน​แล้ว​หรือยัง​?”

“ข้าน้อย​รู้​แล้ว​เจ้าค่ะ​ นาง​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​วัด​ร้าง​แห่ง​หนึ่ง​”

บัณฑิต​สาว​ที่​เดิน​อยู่​รั้งท้าย​กลุ่ม​ส่งเสียงพูด​ขึ้น​มา “นาง​ต้อง​ไป​อยู่​ที่นั่น​เพราะ​ไม่มีโรงเตี๊ยม​ใด​ใน​เขตภูเขา​เห​วิน​เต้า​กล้า​รับ​ตัวนาง​ ว่า​กัน​ว่า​นาง​ต้อง​ดื่ม​น้ำพุ​ใน​ภูเขา​และ​รับประทาน​ใบไม้​เพื่อ​ประทังชีวิต​แล้ว​เจ้าค่ะ​”

“งั้น​พวกเรา​ไปหา​นาง​กัน​เถอะ​”

มู่หรง​เทียน​ผงกศีรษะ​ กล่าว​ต่อไป​ “ข้า​จะไป​ย้ำ​เตือน​ให้​นาง​ได้​รู้​ว่า​ทางออก​ไป​จาก​ที่นี่​นั้น​อยู่​ที่ใด​”