บทที่ 1 : ตอนที่ 1 [ผู้อัญเชิญมังกร] นัสเซอร์ เวอร์จิเนีย

———————————————————————————————————————-

———————————————————————————————————————-

ตามตำนานเมื่อพันปีที่แล้ว…

กาลครั้งหนึ่ง ได้มีเรื่องราวของจอมมารผู้ถูกผนึกโดยผู้กล้า

การต่อสู้ระหว่างมนุษย์และสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์ได้เริ่มต้นขึ้น

“มันเป็นการต่อสู้ที่เรียกได้ว่ายาวนานอย่างยิ่ง”

จอมมารผู้อ้างสิทธิ์ครอบครองดินแดนทางตอนเหนืออันเยือกเย็นได้พยายามที่จะทำลายล้างและยึดครองโลกใบนี้

ด้วยที่ตนนั้นมีพลังที่มหาศาล จึงสามารถครอบครองโลกมนุษย์ได้ในพริบตา

มนุษยชาติซึ่งเคยได้รับความสงบสุขไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจบลงด้วยการที่ค่อยๆเข้าใกล้คำว่า”การสูญพันธุ์”.

ในตอนนั้นเองก็ได้มีผู้กล้าที่ถูกอัญเชิญมาจากต่างโลกปรากฎตัวขึ้น

เขาได้รับฟังความปรารถนาของราชาและตั้งใจที่จะเดินทางไปปราบจอมมารที่แดนเหนืออันเยือกเย็น

หลังจาก ผู้กล้าได้เดินทางไปยังดินแดนทางตอนเหนือเพื่อจะปราบจอมมารนั้น

ในระหว่างทางเขาได้พบกับผู้ที่จะเป็นเพื่อนร่วมทางของตน และได้ร่วมต่อสู้ด้วยกัน จนเอาชนะและขับไล่กองทัพจอมมารไปได้อย่างมากมาย────

จนในที่สุด พวกเขาก็ได้ไล่ตามจอมมารไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินแดนเหนือได้สำเร็จ

ระหว่างทางนั้น พวกเขาได้สูญเสีย 「นักดาบศักดิ์สิทธิ์」 ไป และ “นักปราชญ์　「แอ็คเคอร์แมน」” ได้เสียสละตนเองเพื่อให้ — เหล่าทหารและปาร์ตี้ผู้กล้าได้สร้างเส้นทางจากศพของเขา

สุดท้ายแล้วก็เหลือแต่เพียง 「ผู้กล้า」 และ 「นักบุญหญิง」 ที่ได้เข้าต่อสู่กับจอมมาร

ในการต่อสู้ที่ยาวนานถึงสามวันสามคืน ในที่สุดจอมมารก็ได้ถูกพิชิตได้สำเร็จ

หลังจากที่จอมมารได้รับการโจมตีศักดิ์สิทธิ์ ร่างกายของเขาก็ค่อยๆพังทลายลงอย่างช้าๆ — แต่ทว่าในความเป็นจริงจอมมารนั้นเป็นอมตะ แม้ว่าร่างกายจะพินาศแต่หัวใจไม่ได้สลายหายไป…  

จอมมารได้กล่าวขึ้นในตอนที่ร่างกายตนค่อยๆสลายหายไปอย่างช้าๆ ว่า…

“ข้าจะไม่ยอมแพ้พวกเจ้าหรอก… ข้าจะไม่ล่มสลายหายไปไหน ผู้กล้าเอ๋ย อีก 1000 ปีหลังจากนี้… ข้าจะฟื้นคืนชีพและทำลายเจ้าและลูกหลานของเจ้าให้สิ้นซาก”

จอมมารหายไปสู่โลกปีศาจโดยทิ้งคำสาปไว้ให้ผู้กล้า ก่อนจะที่ตนจะถูกผนึก

นั่นคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 1000 ปีก่อนตามตำนาน ผู้กล้าที่ปราบจอมมารได้ตั้งรกรากอยู่ใกล้ทางเข้าที่จอมมารถูกผนึกไว้

ท่ามกลางแผ่นดินที่หนาวเหน็บ ผู้คนจึงไม่สามารถอาศัยอยู่ได้

ดังนั้น ผู้กล้าและนักบุญหญิงจึงได้พัฒนาแผ่นดินแถวนั้นจนถึงขอบเขตที่พืชสามารถเติบโตได้ พวกเขาทำไร่ ทำสวน และสร้างทางน้ำเพื่อสำหรับปลูกพืชพันธุ์ — และคอยเฝ้าดูจอมมารจนกระทั่งวันสุดท้ายที่พวกเขาจากไป

และนี่ก็คือเรื่องราวเมื่อ 1000 ปีที่แล้ว

ในหลังจากการต่อสู้กับจอมมารผู้กล้าและนักบุญหญิงได้มีลูกด้วยกัน

ลูกหลานของพวกเขาเติบโตขึ้น… เป็นผู้สืบเชื้อสายที่แข็งแกร่ง

ลูกหลานเหล่านั้นได้อาศัยอยู่ที่นั่น สร้างหมู่บ้าน เมือง และสร้างกำแพงเมืองขึ้น สร้างประเทศ และต่อมาเติบโตเป็นประเทศที่มีอำนาจ จนกลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

ประเทศที่ถือกำเนิดจากสายเลือดของผู้กล้า นั่นคือประเทศที่ยิ่งใหญ่ — 

นั่นคือที่มาของอาณาจักรผู้กล้า

จากนั้นเวลาผ่านไปนานจนลูกหลานลืมภารกิจของพวกเขา

ตามคำทำนาย 「จอมมาร」 จะกลับมายังโลก จากโลกปีศาจอีกครั้ง

เหล่าปีศาจที่คลุมพื้นดินจนเต็ม และฝูงนกปีศาจ 「การ์ดา」และมังกรบิน「ไวเวิร์น」ที่ปกคลุมท้องฟ้าไปจนหมด

เมื่อฝันร้ายจาก 1000 ก่อนกลับมาเยือนอีกครั้ง ประเทศทางเหนือจึงต้องเผชิญหน้ากับเหลากองทัพปีศาจตรงๆ

แม้ว่าภารกิจจะเลือนลาง และสายเลือดของผู้กล้าจะเริ่มจางลง แต่รากฐานของอาณาจักรผู้กล้าก็ยังคงเป็นการต่อสู้กับจอมมาร ดังนั่นความแข็งแกร่งนั้นจึงไม่เคยเปลี่ยนแปลง

กองทัพที่ยิ่งใหญ่ถึงจะไม่สามารถคว้าชัยชนะอย่างเด็ดขาดได้ แต่พวกเขาก็สามารถหยุดยั้งการรุกของกองทัพปีศาจทางทิศใต้ได้สำเร็จ

ด้วยกำแพงเมืองที่แข็งแกร่งที่ถูกสร้างขึ้นตลอดหลายปี และเหล่าทหารที่กล้าหาญ รวมถึงความรู้ที่สั่งสมมาจากรุ่นสู่รุ่นของมนุษยชาติ

นับรวมกันแล้วเป็น 1000 ปี — ที่เหล่ามนุษยชาติได้ใช้ปัญญาที่สะสมมาจากประวัติศาสตร์และตำนานในการต่อสู้

。。。

ในโลกใบนี้ ใกล้กับพื้นที่ที่จอมมารได้ครอบครองอยู่ ได้มีชายที่ชื่อว่า นัสเซอร์ เวอร์จิเนีย ได้ถือกำเนิดขึ้น

ประเทศของนัสเซอร์เป็นประเทศที่สืบทอดสายเลือดของผู้กล้า จุดมุ่งหมายสูงสุดของอาณาจักรผู้กล้าคือการทำหน้าที่ในการต่อสู้กับจอมมาร ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องปกติที่เด็ก ๆ จะถูก 「วิเคราะห์」 ความสามารถตั้งแต่ยังเด็กเพื่อค้นหาทหารในอนาคต

แน่นอนว่า นัสเซอร์ก็ถูกวิเคราะห์ตั้งแต่เกิด และผลออกมาว่าเขามีความสามารถธรรมดาในฐานะ 「ซัมมอนเนอร์」

แม้จะเรียกว่าธรรมดา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องผิดหวังแต่อย่างใด เพียงแค่เปรียบเทียบกับตำแหน่งพิเศษในตำนาน เช่น 「ผู้กล้า」 「นักดาบศักดิ์สิทธิ์」 

「นักบุญหญิง」 「นักปราชญ์」 ซึ่งเป็นเหมือนกับอาวุธมนุษย์

จริง ๆ แล้ว 「ซัมมอนเนอร์」 ถือว่าเป็นอาชีพธรรมดาที่ค่อนข้างจะ 「หายาก」

ด้วยเหตุนี้ พ่อแม่จึงแสดงความรักและความใส่ใจต่อนัสเซอร์เป็นพิเศษ เพื่อให้เขาใช้ความสามารถนี้ได้อย่างเต็มที่ พ่อแม่ได้แนะนำให้เขาเข้าเรียนในโรงเรียนของราชอาณาจักร และนัสเซอร์ก็พยายามอย่างหนักจนทำให้ผลการเรียนดีขึ้น และได้รับอนุญาตให้สลักตราสัญลักษณ์เรียกอสูร 「ซัมมอนนิ่ง」

ตราสัญลักษณ์เรียกอสูร 「ซัมมอนนิ่ง」 คือสิ่งที่เหมือนกับสัญญาในการเรียกอสูรออกมา

แม้ว่าจะเรียกว่าสาย 「ซัมมอนเนอร์」 แต่ก็มีหลากหลายประเภท ไม่ใช่ว่าจะสามารถเรียกสิ่งใด ๆ ก็ได้ แต่ขึ้นอยู่กับความถนัดโดยกำเนิดของบุคคลนั้น

ความถนัดนี้คือเส้นทางเวทมนตร์ในการเรียกอสูร แม้จะยังมีส่วนที่ไม่เข้าใจ แต่ก็ได้ถูกศึกษาและค้นคว้าโดยบรรพบุรุษมาอย่างมากมาย

ความถนัดนี้ถูกนักวิจัยจัดระบบและใช้เป็นแนวทางในการเลือกอสูรของซัมมอนเนอร์

อย่างเช่น ในระบบเรียกอสูร มีทั้งมังกร โกเลม ภูติ วิญญาณ อันเดด มอนสเตอร์ เครื่องจักร 「ออโตมาตา」 สัตว์ป่า แมลง ฯลฯ ซึ่งมีความหลากหลายอย่างมาก

ระบบนี้เป็นระบบเรียกอสูร ซึ่งมีหลากหลายมากมาย และยังมีความถนัดที่ยังไม่ได้รับการยืนยันด้วย

และเมื่อสลักตราสัญลักษณ์ 「ซัมมอนนิ่ง」 ลงบนอกตามความถนัด ก็จะกลายเป็นซัมมอนเนอร์ในสายที่เลือก

ผู้ที่มีความถนัดในการเรียกโกเลมจะสลักตราสัญลักษณ์ของโกเลมลงบน 「เหนือหัวใจ」 ตราสัญลักษณ์นี้ทำจากหมึกพิเศษและจะติดแน่นบนผิวหนัง

ตราสัญลักษณ์นี้มีได้เพียงหนึ่งต่อคนเท่านั้น ผู้ที่สลักตราสัญลักษณ์ของโกเลมจะกลายเป็นซัมมอนเนอร์ของโกเลมไปตลอดชีวิต ไม่สามารถเพิ่มตราสัญลักษณ์อื่นได้ และถ้าตราสัญลักษณ์ได้รับความเสียหายหรือผิวหนังหลุด ก็จะไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไป

ด้วยเหตุนี้ ตราสัญลักษณ์นี้จึงเป็นทั้งชีวิตและจุดอ่อนของซัมมอนเนอร์ 「แน่นอนว่าหัวใจเองก็เป็นจุดอ่อน」

และเมื่อถึงเวลาที่ นัสเซอร์ ถูกวิเคราะห์ความถนัด ผลที่ได้คือ — ความถนัด 「ทุกอย่าง」! เป็นความถนัดที่หายากอย่างมาก ซึ่งทำให้สามารถสลักตราสัญลักษณ์เรียกอสูรใด ๆ ก็ได้

เพราะอย่างงั้นเอง นัสเซอร์จึงเลือก「มังกร」 ซึ่งเป็นอสูรที่ทรงพลังที่สุด และเดินในเส้นทางในฐานะ 「นักอัญเชิญมังกร」

———————————————————————————————————————-

ผู้แปล [ไปต่างโลกด้วยกันมั้ย] ขอฝากผลงานการแปลเรื่องนี้ไว้ด้วยนะ ส่วนเหตุผลที่แปล [เยอรมัน] แหละ