ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ 1942 ไม่กลัวขุ่นเคืองใจ
พลังที่บ้าคลั่งกำลังเดือดพล่าน และมู่เฉียนซีรู้ว่าเจ้าหมอนี่วางแผนที่จะระเบิดตนเอง
ถึงการระเบิดตนเองจะทำให้คนอื่นตั้งตัวไม่ทัน แต่ทว่ามู่เฉียนซีเพียงใช้การเคลื่อนย้ายภายในชั่วพริบตาเพียงครั้งเดียวก็ออกห่างจากเขาไปไกลแล้ว
เขามองไปยังเงาร่างที่เคลื่อนไหวได้รวดเร็วอย่างไม่อยากเชื่อสายตา และตายไปอย่างไม่เต็มใจเลยแม้แต่น้อย
ตูมมม!
ภายในเสียงที่ดังสะเทือนเลือนลั่นนี้ มู่เฉียนซีกลับสัมผัสถึงความปั่นป่วนของจิตวิญญาณได้
มู่เฉียนซีบ่นพึมพำว่า “แอบส่งข่าวอย่างนั้นหรือ?”
คนอื่นก็จัดการศัตรูไปได้ไม่น้อยแล้ว บางคนถูกสังหาร บางคนก็ถูกจับไว้ทั้งเป็น
พวกเขาตกใจมากตอนที่ได้ยินเสียงระเบิดดังมาจากทางด้านมู่เฉียนซี
“พลังนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่นางมู่เกิดเรื่องหรอกกระมัง?”
“หากแม่นางมู่เกิดเรื่อง พวกเราจะอธิบายกับคุณชายได้อย่างไรล่ะ?”
“……”
เพียงไม่นาน ก็มีร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งพุ่งทะยานออกมา พวกเขากล่าวอย่างตกใจว่า “เป็นแม่นางมู่!”
“แม่นางมู่ไม่เป็นอะไร ช่างดีเหลือเกิน!”
มู่เฉียนซีกวาดสายตาไปที่พวกเขาแล้วกล่าวว่า “รีบพาคนที่ได้รับบาดเจ็บไปรักษา แล้วออกไปจากที่นี่ทันที คนที่กล้าลงมือกลัวว่าจะไม่ได้มีเพียงแค่กลุ่มนี้หรอก”
“ขอรับ!”
“โชคดีที่แม่นางมู่กล่าวเตือนได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นพวกเราที่ไม่ทันได้เตรียมตัว คงจะไม่สามารถจัดการพวกเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้แน่!” พวกเขากล่าวอย่างตื่นเต้น
แม้ว่าการค้นพบศัตรูที่อยู่ไกลถึงเพียงนี้ได้ จะเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไปก็ตาม
“จากนี้ไปพวกเราจะทำตามคำสั่งของแม่นางมู่อย่างเคร่งครัดขอรับ”
มู่เฉียนซีพยักหน้าพลางกล่าวว่า “ดี! ออกเดินทางกันเถอะ!”
หลังจากที่พวกเขาออกเดินทางมาได้ระยะหนึ่งแล้ว มู่เฉียนซีก็ค้นพบว่าทางข้างหน้ามีคนแอบซุ่มโจมตีอีกแล้ว
นางกล่าวว่า “มีคนแอบซุ่มโจมตีอยู่ข้างหน้าอีกกลุ่ม แม้ว่าจะมีจำนวนไม่มากแต่ความสามารถแข็งแกร่งมาก ทุกคนต้องอ้อมไปทางด้านหลัง และโจมตีอย่างฉับพลัน โจมตีพวกเขาให้ไม่ทันตั้งตัวก่อนค่อยว่ากันอีกที”
“ขอรับ!”
มู่เฉียนซีจะนำอยู่ด้านหน้า หากการอ้อมเส้นทางของพวกเขาประสบความสำเร็จ ก็จะสามารถล้อมพวกเขาเอาไว้จากทางด้านหลังได้
“ใช้แมงมุมพิษพันกรงเล็บก่อน เพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของพวกเขา ต่อมาก็ใช้ธนูเทพจูเก๋อ และทันทีที่เสี่ยวโม่โม่เคลื่อนไหว พวกเจ้าก็เริ่มใช้ขนปีกหงส์ทมิฬได้เลย จากนั้นก็บุกทะลวงเข้าไปฆ่าพวกเขาให้ได้อย่างรวดเร็วฉับไว” มู่เฉียนซีบอกแผนการสู้รบให้พวกเขาฟังอย่างใจเย็น
คนอื่น ๆ ไม่มีผู้ใดคัดค้าน และทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “มันเข้ามาใกล้ระยะการโจมตีของแมงมุมพิษพันกรงเล็บแล้ว ลงมือได้!”
แม้ว่าคนที่ซุ่มโจมตีพวกเขาระหว่างทางคืออีกฝ่าย แต่หากพวกเข้าต้องการที่จะลงมือแล้วละก็ เช่นนั้นก็สามารถหาโอกาสเป็นผู้นำได้
เสียงแหวกอากาศของอาวุธที่แหลมคมดังขึ้นมาจากทั่วทุกทิศทาง และกรงเล็กของเทพแห่งความตายก็กำลังเข้ามาใกล้พวกเขาทุกขณะแล้ว
ทันใดนั้น คนเหล่านั้นก็สัมผัสได้ถึงอันตราย “ระวัง มีคนลอบโจมตี!”
“หลบ!”
“รีบหลบเร็วเข้า!”
พวกเขาต้องการที่จะหลบหลีก แต่กลับไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายเอาเสียเลย
สถานที่ที่พวกเขาอยู่ถูกล้อมรอบไปด้วยใยแมงมุม และตอนนี้แมงมุมพิษที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าก็มิปานนี้ ก็ได้กระโจนเข้าใส่พวกเขาทีละตัว
“นี่มันเป็นแมงมุมอะไรกัน?” มีคนกล่าวอย่างตกใจ
แมงมุมสีดำสนิทเหล่านี้ถูกทำให้คล้ายกับของจริงมาก และเมื่อตกอยู่ท่ามกลางความตื่นตระหนกเช่นนี้ก็อาจจะสับสนระหว่างของจริงกับของปลอมได้
“นี่มันไม่ใช่แค่แมงมุม แต่เป็นอาวุธลับ! แมงมุมพิษพันกรงเล็บ เป็นอาวุธลับที่มู่เฉินซีหลอมขึ้นมาตอนอยู่ที่โรงหลอมอาวุธขั้นสุดยอดในสำนักเจี้ยนเหมินอันนั้น เหตุใดถึงได้มีมากมายขนาดนี้ล่ะ?”
“คนของคุณชายฉงหมิงกำลังโจมตีพวกเราอยู่ เตรียมต่อสู้ และกำจัดพวกมันให้หมด!”
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
ในขณะที่พวกเขาต้องการจะหาว่าผู้ใดเป็นคนโจมตีพวกเขา ก็ได้มีเสียงแหวกอากาศดังขึ้นมาอีกนับไม่ถ้วน และลูกธนูที่แหลมคมเป็นอย่างมากเหล่านั้น ก็พุ่งเข้าโจมตีเข้ามาราวกับห่าฝนที่แน่นขนัดอย่างไรอย่างนั้น
“รีบหลบเร็วเข้า!”
“ขวางเอาไว้!”
การเคลื่อนไหวของธนูเทพจูเก๋อที่ผนวกเข้ากับพลังวิญญาณ มีความเร็วมากถึงขีดสุด หากเป็นคนที่มีการตอบสนองช้า และใช้พลังวิญญาณสร้างเกาะป้องกันขึ้นมาไม่ทัน ก็จะต้องถูกโจมตีอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
พรวด พรวด พรวด!
การโจมตีทั้งสองครั้ง ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บล้มตายไปเป็นจำนวนมาก และมีคนลดลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว
“บัดซบเอ้ย! คนของคุณชายฉงหมิงเก่งกาจขึ้นมามากมายเช่นนี้ในสามสัปดาห์ได้อย่างไรกัน!”
“ทุกคนต้องมารวมตัวกัน พวกเราจำเป็นต้องร่วมแรงร่วมใจกันจัดการพวกเขา! มิเช่นนั้นพวกเราอาจจะถูกเจ้าพวกต่ำช้าไร้ยางอายเหล่านั้นใช้อาวุธลับฆ่าเอาได้!”
“……”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เสี่ยวโม่โม่ จงออกมา! ระวังตัวด้วย”
“นายท่านวางใจเถอะ!”
พวกเขารู้สึกว่าท้องฟ้ามืดมิดอย่างฉับพลัน และหงส์สีดำสนิทตัวหนึ่งก็กำลังโจมตีมาทางพวกเขาด้วยเปลวเพลิงที่น่าสะพรึงกลัว
“เฮอะ! ข้าก็คิดว่าพวกเขาจะมีลูกไม้อะไรอีก! ก็แค่หงส์น้อยตัวเดียวเท่านั้นเอง!”
“ดูท่าพวกเขาจะไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรให้ใช้อีกแล้ว ลงมือได้!”
“……”
ในตอนที่พวกเขากำลังโต้กลับมาอย่างเดือดดาลนั้นเอง
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
การโจมตีอีกระลอกหนึ่งก็ถาโถมเข้ามา “อ๊ากกก!”
กลิ่นอายของขนปีกหงส์ทมิฬเหล่านี้ที่อยู่ภายใต้การอำพรางของเสี่ยวโม่โม่ ทำให้พวกเขาไม่อาจที่จะป้องกันได้ จากนั้นทุกคนก็กระโจนเข้าไปในกลุ่มศัตรูที่กำลังตื่นตระหนกเหล่านั้น
“ฆ่ามัน!” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“บัดซบเอ้ย! ข้าอยากจะฆ่าพวกเจ้าซะ!”
“สารเลว!”
อีกฝ่ายร้องคำรามออกมาด้วยความโกรธแค้น
พวกเขากำลังอยู่ในสภาพระส่ำระสาย และไม่สามารถใช้การได้ ท่ามกลางการโจมตีที่บ้าคลั่งนับครั้งไม่ถ้วนและยังอยู่ภายใต้การลอบโจมตีจากอาวุธลับที่ไม่อาจป้องกันได้เหล่านั้น ทำให้พวกเขาต้องสังเวยชีวิตไปหลายสิบคนแล้ว
“พลังวายุทำลาย ดาวกระจาย!”
มู่เฉียนซีนั้นรวดเร็วมาก และแน่นอนว่านางต้องเห็นช่องโหว่อยู่แล้ว เมื่อนางเห็นว่าพลังในการต่อสู้มีไม่มากเท่าไรนัก นางก็พุ่งตรงเข้าไปใช้ประโยชน์จากมันทันที!
“พลังวายุจันทราไร้คู่!”
พลังวายุของนางพัดโหมกระหน่ำเข้าใส่ศัตรู แม้ว่าความสามารถระดับผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตของมู่เฉียนซีจะอ่อนแอมากที่สุดในบรรดาพวกเขา แต่ทว่าก็สามารถจัดการคนไปได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
การต่อสู้ที่สับสนวุ่นวายยังคงดำเนินต่อไป และอีกฝ่ายยังต้องประสบความกับสูญเสียเป็นอย่างมากด้วย
มุมปากของมู่เฉียนซีคลี่ยิ้มเย็นยะเยือกออกมา คิดจะหนีหรือ!
“ขวางพวกเขาไว้!”
ตูมมม โครมมม!
ตอนนี้ถึงพวกเขาอยากจะหลบหนีก็ไม่ทันการณ์เสียแล้ว พวกเขาที่เข้าตาจนกล่าวว่า “พวกเจ้าไม่สามารถฆ่าพวกเราได้ อย่าทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดไปหน่อยเลย”
มู่เฉียนซีหัวเราะเยาะพลางกล่าวว่า “ไม่สามารถฆ่าพวกเจ้าได้หรือ? เป็นเพราะพวกเจ้าเป็นคนของสมาคมการค้าเฮยอวิ๋น หรือว่าเป็นคนของสือเหมินกันล่ะ?”
“พวกเจ้ารู้เรื่องแล้วอย่างนั้นหรือ?” อีกฝ่ายประหลาดใจเป็นอย่างมาก
“ในเมื่อรู้เช่นนี้แล้ว อย่างนั้นก็ปล่อยพวกเราไปได้แล้ว เรื่องที่พวกเจ้าฆ่าคนอื่นไปพวกเราก็จะไม่เอาเรื่องพวกเจ้าเช่นกัน พวกเขามันเป็นคนไม่มีความสามารถ! ข้าว่าคุณชายฉงหมิงก็คงไม่อยากจะทำให้คนอื่นต้องขุ่นเคืองใจเกินไปนักหรอก”
“ขุ่นเคืองใจเกินไปหรือ?” มู่เฉียนซีหัวเราะเยาะ
นางถามว่า “พวกเจ้าบอกข้ามาที คนอย่างคุณชายของพวกเจ้าจะกลัวเรื่องที่ทำให้คนอื่นขุ่นเคืองใจด้วยอย่างนั้นหรือ?”
“ก็แค่สมาคมการค้าเฮยอวิ๋นกับสือเหมินเท่านั้นเอง ในเมื่อพวกเขากล้าหาญที่จะร่วมมือกันต่อต้านคุณชายของพวกเรา ฉะนั้นคุณชายของพวกเราก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปแน่!”
“หากไม่ใช่เพราะคุณชายกำลังยุ่ง! คาดว่าคงจะเตรียมอาวุธวิญญาณที่ทรงพลังนานาชนิด บุกไปฆ่าพวกเจ้าทั้งสองตระกูลที่ฐานที่มั่นไปแล้วล่ะ”
“คุณชายของพวกเราไม่ใช่คนที่คิดเล็ดคิดน้อยไม่กล้าตัดสินใจมาก่อน เจ้าคนพวกนี้น่าตลกเกินไปแล้ว”
สีหน้าคนของสือเหมินแต่ละคนเหล่านี้ซีดเผือดกันเป็นอย่างมาก พวกเขาเคยได้ยินข่าวลือของคุณชายฉงหมิงมาก่อน เขาเป็นคนลึกลับเป็นอย่างมาก และสิ่งที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเขาก็คือพฤติกรรมที่โหดร้ายทารุณ ซึ่งถือว่าเป็นคนที่เหี้ยมโหดมาก
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จะปล่อยให้พวกเขาพูดจาไร้สาระไปทำไมกัน? ฆ่าพวกมันซะ!”
“ขอรับ! แม่นางมู่!”
เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับการโจมตีที่แข็งแกร่ง คนของสือเหมินเหล่านั้นก็ทำได้เพียงแค่กัดฟันและยืนหยัดเอาไว้ “พวกเราต้องทนเอาไว้ให้ได้ เพื่อรอให้กำลังเสริมมา และคนที่ต้องตายก็คือพวกมัน!”
“ใช่แล้ว! จะต้องส่งกองกำลังเสริมมาแน่ ครานี้พวกเราคำนวณผิดพลาดไป! คิดไม่ถึงว่าพวกมันจะมีอาวุธลับที่ทรงพลังมากเช่นนั้น มิฉะนั้นพวกเราไม่มีทางพ่ายแพ้เป็นแน่!”
.
Comments