ตอนที่​ 337 งาน​ยุ่ง​จน​เท้า​ไม่ติด​พื้น​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​เข้าใจ​ใน​เรื่อง​นี้​ดี​ เขา​จึงเอ่ย​ขึ้น​ “ตอนนี้​พวกเขา​ยัง​เด็ก​ ทำงาน​ได้​จำกัด​ ผม​จะให้​พวกเขา​ทำงาน​เก็บ​เงิน​ แต่ว่า​คง​ได้​เงินเดือน​ไม่สูงเท่า​คนอื่น​ ๆ ได้​แค่​ 40 หยวน​ต่อ​เดือน​นะ​ครับ​”

40 หยวน​ถือว่า​มากกว่า​เงินเดือน​ใน​โรงงาน​มาก​ จริงอยู่​ที่​โรงงาน​ให้​เงินเดือน​ 40 หยวน​ แต่​ที่​สำคัญ​คือ​พวกเขา​ต้อง​ไป​ทำงาน​ไกล​บ้าน​ ค่าครองชีพ​ย่อม​ต้อง​มี เมื่อ​หัก​แล้ว​คงเหลือ​ราว ๆ​ 30 หยวน​ แล้ว​จะเทียบ​กัน​ได้​อย่างไร​? สู้ทำงาน​ที่​บ้านเกิด​ตัวเอง​ไม่ดีกว่า​หรือ​?

พวกเขา​จึงตอบรับ​อย่าง​ยินดี​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ตั้ง​กฎ​กับ​พวกเขา​ ไม่ว่า​ก่อนหน้านี้​จะเกิด​อะไร​ขึ้น​ แต่​หลังจาก​เข้ามา​ใน​สวน​ของ​เขา​ จะต้อง​ปฏิบัติตาม​กฎ​อย่าง​เคร่งครัด​ รักษา​ความสะอาด​มือ​เท้า​ให้​ดี​ โดยเฉพาะ​หน้าตา​ นี่​ถือ​เป็นเรื่อง​จริงจัง​

เงินเดือน​จะมีการเปลี่ยนแปลง​เสมอ​ โดย​ต่อไป​จะขึ้นเงินเดือน​ให้​ ไม่ว่า​จะนำ​ไป​ออม​ไว้​เป็น​ค่า​สินสอด​ หรือ​เก็บ​ไว้​เป็น​สินเดิม​ ล้วน​เป็นประโยชน์​ทั้งนั้น​!

เด็กชาย​ทั้ง​สามต่าง​เขินอาย​เล็กน้อย​

ไม่ต่าง​กับ​ท่าทาง​เขินอาย​ของ​เด็กหญิง​

ชาวบ้าน​ส่วนใหญ่​ค่อนข้าง​ยากจน​ ลูกหลาน​จึงมัก​ออกเรือน​กัน​ตั้งแต่​ยัง​อายุ​น้อย​ จะไม่ให้​เด็ก​อายุ​เท่า​พวกเขา​คิด​เรื่อง​เช่นนี้​บ้าง​ได้​อย่างไร​?

เพียง​เวลา​พ้น​ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ตอนนี้​พวกเขา​อายุ​ 13 ถึง 14 ปี​ เมื่อ​ผ่าน​ไป​ 3 หรือ​ 4 ปี​ ก็​คง​ได้เวลา​อัน​เหมาะสม​แล้ว​

3 หรือ​ 4 ปี​อาจ​ดูเหมือน​จะยาวนาน​ แต่​ตอนนี้​หยาง​ต้าห​ยา​ได้​แต่งงาน​แล้ว​

หล่อน​หมั้น​หมาย​กับ​จี้กวงซง​เมื่อ​ 3 ปีก่อน​ 3 ปี​ที่ผ่านมา​แม้จะดู​ยาวนาน​ แต่​เมื่อ​มอง​ย้อนกลับ​ไป​ กลับ​รู้สึก​เหมือน​เป็น​เพียง​เมื่อวาน​

จี้กวงซง​กับ​หยาง​ต้าห​ยา​ฝ่าฝัน​กับ​รัก​ทางไกล​กัน​มานาน​ 3 ปี​ให้หลัง​จึงได้เวลา​ที่​ความรัก​สุกงอม​เต็มที​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ถูกชะตา​กับ​จี้กวงซง​มาโดยตลอด​

ปี​นี้​จี้กวงซง​มาขอ​ลาออก​ เขา​เช่าบ่อ​บัว​เอาไว้​หลาย​บ่อ​ และ​ลง​ปลูก​ราก​บัว​เอาไว้​เอง​

เป็น​จุดเริ่มต้น​ใน​การ​ทำ​ธุรกิจ​ของ​เขา​

ส่วน​หยาง​ต้าห​ยา​ที่​แต่งงาน​ไป​แล้ว​ยังคง​ยืนกราน​ว่า​จะช่วย​งาน​ที่​ร้าน​ของ​สะใภ้รอง​ซูต่อไป​

ครั้งนี้​ที่​หล่อน​แต่งงาน​ สะใภ้รอง​ซูได้​ให้​กระติกน้ำร้อน​ไว้​ 2 ขวด​ รวมถึง​ผ้าปูที่นอน​ 2 ชุด​ และ​ตู้เสื้อผ้า​อีก​ตู้​หนึ่ง​

อีก​ทั้ง​ยัง​ช่วย​หยาง​ต้าห​ยา​ใน​อีก​หลาย​เรื่อง​

ขณะเดียวกัน​ก็​เห็น​ได้​ว่า​สะใภ้รอง​ซูเอ็นดู​หยาง​ต้าห​ยา​มาก​ เด็กสาว​ทำงาน​ที่​ร้าน​ของหล่อน​ตั้งแต่​ยัง​เด็ก​ หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​สือ​โถว​มีหยาง​ต้าห​ยา​คอย​ช่วย​เลี้ยงดู​ให้​

หยาง​ต้าห​ยา​เป็น​คน​ตั้งใจ​ทำงาน​ เรื่อง​งานบ้าน​ไม่ต้อง​คอย​ให้​สะใภ้รอง​ซูสั่งเลย​แม้แต่น้อย​ แถมหล่อน​ยัง​สามารถ​ช่วย​งาน​ที่​ร้าน​ได้​ดีมาก​ สะใภ้รอง​ซูประทับใจ​ใน​ตัว​หล่อน​มาก​ทีเดียว​

คนเรา​ก็​เป็น​เช่นนี้​ ความรู้สึก​รักใคร่​ล้วน​เกิด​ด้วย​จาก​เหตุนี้​ มัน​ไม่ใช่เรื่อง​ที่​เกิดขึ้น​ลอย ๆ​ แต่​เป็น​ความรู้สึก​ที่​ทยอย​สั่งสมมา

พัก​เรื่องราว​ของ​หยาง​ต้าห​ยา​ไว้​ก่อน​ ตอนนี้​ที่​สวน​เพิ่ง​มีคนงาน​ใหม่​ 4 คน​

เด็กหญิง​ชื่อ​จวี๋จื่อ​ ส่วน​เด็กชาย​อีก​สามคน​มีชื่อว่า​จั๋งจิ้น​ ต้าจื่อ​ และ​จิน​จื่อ​

ทั้ง​ 4 คน​ไม่ได้​เป็น​คนใน​ครอบครัว​เขา​ แต่​เป็น​เด็ก​ใน​หมู่บ้าน​

ฐานะ​ทางบ้าน​ของ​พวกเขา​ค่อนข้าง​ยากจน​ แต่​ได้รับ​การอบรม​มาดี​ แม้จะมีข้อเสีย​บ้าง​ แต่​ยัง​เป็นที่ยอมรับ​ได้​

มีใคร​ที่ไหน​สมบูรณ์แบบ​บ้าง​ล่ะ​?

หน้า​ที่เก็บ​ไข่​ ให้อาหาร​แกะ​และ​ไก่​ และ​งาน​ที่​ไม่หนัก​อื่น​ ๆ ล้วน​เป็น​หน้าที่​ของ​พวกเขา​

อย่า​คิดดู​ถูกที่​พวกเขา​ยัง​เด็ก​ พวกเขา​ตั้งใจ​ทำงาน​ได้ดี​ เนื่องจาก​กำลัง​อยู่​ใน​วัย​ที่​พลังงาน​ล้นเหลือ​

เหมือนกับ​พระอาทิตย์​ขึ้น​ แม้จะมีเมฆดำ​บดบัง​ชั่วครั้งชั่วคราว​ แต่​ความ​สดใส​มีชีวิตชีวา​ของ​พวกเขา​ก็​ผิด​กับ​คุณพ่อ​จี้และ​คนงาน​อื่น​ ๆ ลิบลับ​

ทุกวัน​ล้วน​เต็มไปด้วย​แรง​ขับเคลื่อน​

บางครั้ง​เหล่า​จางยัง​ลง​มาจาก​สวน​เพื่อ​นำ​ขนม​มาให้​พวกเขา​กิน​ และ​บางครั้ง​พวกเขา​ก็​อยู่กิน​มื้อ​เย็น​ด้วย​

พวกเขา​ชอบ​กินข้าว​ที่​สวน​ ด้วย​อาหาร​ที่​สวน​บน​ภูเขา​มีรสชาติ​ดีกว่า​อาหาร​ที่​บ้าน​ตน​

แต่​เป็น​เพียง​ส่วนหนึ่ง​ เนื่องจาก​เด็ก​ ๆ เหล่านี้​ยากจน​ พวกเขา​ยัง​ต้อง​เติบโต​ขึ้น​ และ​เงินเดือน​ 40 หยวน​นั้น​ก็​เพียงพอ​ใน​การ​หา​ซื้อ​ของกิน​แล้ว​

อย่างไรก็ตาม​หลังจาก​ช่วง​เก็บเกี่ยว​สตรอเบอร์รี่​เริ่ม​ขึ้น​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​จึงบอก​พ่อบุญธรรม​ว่า​เขา​จะให้​อาหารเช้า​เป็น​สวัสดิการ​กับ​พวกเขา​ด้วย​

อาหารเช้า​อย่าง​โจ๊ก​ พร้อมด้วย​ไข่เค็ม​ ถั่วลิสง​ ผัก​ต่าง ๆ​ และ​เครื่องเคียง​อื่น​ ๆ ถือว่า​ครบครัน​และ​ยัง​เอร็ดอร่อย​ และ​เนื่องจาก​อยู่​กัน​หลาย​คน​ บางครั้ง​จึงมีหมู​ตุ๋น​ด้วย​

เป็น​ของ​ที่​ภรรยา​ของ​เถ้าแก่​บอก​ให้​เห​ริน​เห​ริน​นำ​ขึ้น​มาให้​

หลัง​กิน​เสร็จ​ กลุ่ม​เด็กชาย​ก็​กลับ​ไป​เก็บ​สตรอเบอร์รี่​ต่อ​ ส่วน​จวี๋จื่อ​เป็น​ผู้​ล้าง​จานชาม​และ​ตะเกียบ​ใน​ครัว​ ก่อน​จะตาม​ไป​ช่วย​งาน​

เหล่า​จางกับ​คุณพ่อ​จี้ไม่ต้อง​สลับ​เวร​กัน​ล้างจาน​ ทำให้​พวกเขา​ดีใจ​ไม่น้อย​

ใช่แล้ว​ เหล่า​จางกับ​คุณพ่อ​จี้เคย​ต้อง​ล้างจาน​ที่​สวน​มาก่อน​ เหล่า​จางไม่ได้​ทำ​คนเดียว​ทั้งหมด​ บางครั้ง​พวกเขา​จะใช้เกม​หมากรุก​เป็น​เดิมพัน​กัน​

เพื่อ​เลี่ยง​หน้าที่​การ​ล้างจาน​ ชาย​ชรา​ทั้งสอง​ต่าง​งัด​เชาว์​ปัญญา​และ​ความกล้า​มาฟาดฟัน​กัน​อย่าง​สุดฝีมือ​

ฤดูกาล​สตรอเบอร์รี่​เป็นช่วง​ที่​งาน​ยุ่ง​มาก​ สตรอเบอร์รี่​ใน​สวน​ทั้ง​ 2 แห่ง​สุก​พร้อมกัน​ และ​จำเป็นต้อง​เก็บ​ในทันที​ ไม่เช่นนั้น​จะเน่า​เสียหาย​

แต่​เพราะ​มีคนงาน​เด็ก​เหล่านี้​ เรื่อง​นี้​จึงไม่ต้อง​ถึงมือ​ผู้ใหญ่​ ฉีฉีพา​เพื่อน ๆ​ ขึ้น​มาที่​สวน​ และ​พบ​ว่า​ไม่เหลือ​สตรอเบอร์รี่​ให้​เก็บ​แล้ว​

“พวก​มัน​ถูก​เก็บ​ไป​หมด​แล้ว​ครับ​ เกลี้ยง​จน​เหลือ​แต่​แปลง​เปล่า​เลย​” ฉีฉีบอก​กับ​แม่เมื่อ​กลับ​ถึงบ้าน​

ซูตาน​หง​หัวเราะ​ “ก็​ดีแล้ว​ไม่ใช่เหรอ​? พวกเขา​ไม่ได้​อู้​งาน​ อย่างนั้น​ก็​สมควร​ให้รางวัล​น่ะ​สิ”

“รางวัล​อะไร​กัน​ครับ​ พวกเขา​ได้​ค่าจ้าง​กัน​นี่​” ฉีฉีเอ่ย​

“เงินเดือน​ก็​ส่วน​เงินเดือน​ แต่​ก็​จำเป็นต้อง​ให้รางวัล​เป็น​กำลังใจ​ด้วย​ นี่​ลูกอม​กระต่าย​ขาว​คนละ​ 2 เม็ด​ ลูก​เอา​ไป​ให้​พวกเขา​สิจ๊ะ” ซูตาน​หง​ส่งลูกอม​ 8 เม็ด​ให้​ขณะ​บอก​

“เพื่อน​ผม​เลย​ไม่ได้เงิน​ไป​กิน​ขนม​อีกแล้ว​” ฉีฉีว่า​ขึ้น​หลังจาก​รับ​ลูกอม​มา

“ได้​สิ ตอนนี้​มีแมลง​เยอะ​มาก​ ไป​บอก​เพื่อน ๆ​ ว่า​ถ้าจับ​มาได้​เต็ม​ขวด​น้ำแร่​นี้​ จะเอา​มาแลก​เป็น​ลูกอม​กระต่าย​ขาว​ได้​ 3 เม็ด​” ซูตาน​หง​ส่งขวด​ให้​และ​เอ่ย​

“ได้​ครับ​!” ฉีฉีด​วง​ตา​เป็นประกาย​ “ยังมี​ขวด​ที่​บ้าน​อีก​เยอะ​เลย​!”

บางครั้ง​พ่อ​ของ​เขา​ลืม​นำ​น้ำ​ไป​จึงต้อง​ซื้อ​มาจาก​นอกบ้าน​

“งั้น​ลูก​ก็​เอา​ไป​ให้​พวกเขา​คนละ​ขวด​สิ” ซูตาน​หง​กล่าว​

ฉีฉีไป​เอา​ลูกอม​ให้​จวี๋จื่อ​และ​เด็กชาย​ทั้ง​สาม พร้อม​บอ​กว่า​รสชาติ​หวาน​อร่อย​มาก​

ก่อน​ไป​บอก​เพื่อน ๆ​ พร้อม​ส่งขวด​น้ำ​ให้​ และ​ขึ้น​สวน​ไป​จับ​แมลง​กัน​

สำหรับ​เด็ก​ใน​วัย​นี้​ ขอ​เพียง​มีของกิน​ อย่างเช่น​ลูกอม​กระต่าย​ขาว​ พวกเขา​ก็​ยินดี​จะช่วย​จับ​แมลง​แล้ว​

ที่​สวน​รัดกุม​ปลอดภัย​ พวกเขา​ไม่ได้​ไป​เล่น​ที่อื่น​ ผู้ใหญ่​จึงไม่ต้อง​เป็นห่วง​

ขึ้นไป​ที่​สวน​ทั้งที​ มีหรือ​จะไม่ได้​กิน​ผลไม้​บ้าง​?

พวกเขา​ได้​กิน​ผล​ไม้จริง​ หลังจาก​ที่จับ​แมลง​ได้​ เหล่า​จางบอก​ให้​ฉีฉีไป​เอา​ลูกอม​มาให้​เพื่อน ๆ​ ก่อน​ให้​พวกเขา​ไป​ล้างมือ​ และ​ให้​กิน​สตรอเบอร์รี่​คนละ​ 2 ลูก​เป็น​กำลังใจ​ที่มา​ช่วย​งาน​

เด็ก​ ๆ ที่​สวน​ต่าง​สนุกสนาน​ ในขณะที่​ช่วงนี้​จี้เจี้ยนอวิ๋น​งาน​ยุ่ง​มาก​

เนื่องจาก​เขา​เพิ่ง​เปิด​ร้านค้า​อีก​ 2 ร้าน​ที่​เมือง​เจียง​สุ่ย​ ทั้ง​ 2 ร้าน​ได้​จ้างคนงาน​เพื่อ​ดูแล​ร้าน​ และ​ร้าน​ที่อยู่​ใน​ความดูแล​ของ​พี่ใหญ่​อวิ๋น​ก็​ถูก​จี้เจี้ยนอวิ๋น​ยึด​กลับมา​

เหตุผล​เป็นที่​ชัดเจน​มาก​ นั่น​เป็น​เพราะ​ราย​การบัญชี​เริ่ม​มีจุด​ผิดพลาด​อีกแล้ว​

ตอนนี้​จี้เจี้ยนอวิ๋น​จึงจ้างคนใน​พื้นที่​โดยตรง​ เขา​ลงรายการ​บัญชี​ได้​อย่าง​ละเอียด​ชัดเจน​

ด้วย​รายได้​เท่านี้​ เขา​จึงไม่ต้อง​กังวล​ว่า​จะไม่สามารถ​จ้างคนงาน​ได้​ สายตา​ของ​เขา​เฉียบแหลม​ ทั้งคน​ที่​เข้าตา​เขา​ส่วนใหญ่​ยัง​เป็น​คน​ที่​ใช้ได้​