อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด 354 หน้าแดง

Now you are reading อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด Chapter 354 หน้าแดง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่​ 354 หน้าแดง​

 

ฉีเซิ่งเทียน​มอง​เธอ​ที่​กำลัง​เขิน​หน้าแดง​อยู่​อย่าง​พอใจ​ อืม​ หน้าแดง​แบบนี้​ถือว่า​แสดงท่าที​ที่​ไม่เลว​

 

ตอนนี้​หลินจือ​เซี๋ยว​เอง​ก็​อาย​จน​แทบ​อยาก​จะหา​ที่​มุด​เข้าไป​

 

โหร​ว​โหร​ว​ลืม​บอก​ขั้นตอน​กับ​เธอ​ไป​ว่า​หาก​เกิด​สถานการณ์​แบบนี้​ขึ้น​ เธอ​ต้อง​ทำตัว​ยังไง​?

 

หาก​ทำให้​เขา​หมดสติ​แล้ว​หนี​ไป​ตอนนี้​จะทัน​ไหม​นะ​?

 

“เธอ​กำลัง​คิด​อะไร​อยู่​?”

จู่ ๆ เสียง​ของ​เขา​ก็​ดัง​ขึ้น​เหนือ​หัว​เธอ​

 

“ยังไง​ก็​ไม่ได้คิด​เหมือน​คุณ​ก็แล้วกัน​”

 

“หึ​….…” ทำไม​เขา​รู้สึก​ว่า​นับวัน​เธอ​ยิ่ง​น่าสนใจ​มากขึ้น​ “งั้น​เธอ​พูด​มาว่า​ฉัน​กำลัง​คิด​เรื่อง​อะไร​อยู่​?”

 

“ฉัน​จะไป​รู้​ได้​ยังไง​…….”

 

รู้สึก​ได้​ว่า​เขา​เริ่ม​ขยับ​เข้ามา​ใกล้​ขึ้น​เรื่อย ๆ​ เธอ​จึงเริ่ม​ที่จะ​ขยับตัว​ถอย​อย่าง​ช้า ๆ ศีรษะ​เริ่ม​ขยับ​ถอยห่าง​ออก​ไป​ มีเพียง​เอว​ที่​ยังคง​ถูก​กอดรัด​แนบชิด​ตัว​เขา​อยู่​อย่างนั้น​

 

“นี่​เธอ​เล่น​โยคะ​หรือไง​?” ข้อมือ​ของ​เขา​ไม่มีท่าที​ที่จะ​คลาย​ออก​เลย​ เขา​มองดู​ร่างกาย​ที่​ยืดหยุ่น​ได้​เป็น​อย่าง​ดี​ของ​เธอ​

 

เธอ​ไม่เคย​ฝึก​สักหน่อย​ แค่​ทำงาน​ก็​ยุ่ง​มาก​พอแล้ว​ กลับบ้าน​มาก​็เหนื่อยล้า​ยัง​จะให้​ฝึก​โยคะ​อีก​เหรอ​

 

“คือ​ว่า​ผู้จัดการ​ฉี คุณ​ช่วย​ออก​ไป​ก่อน​ได้​ไหม​? โหร​ว​โหร​วจะ​ใช้เวลา​อยู่​ที่​บ้าน​ฉัน​ใน​สุดสัปดาห์​นี้​” เธอ​กลับมา​อยู่​ที่​เดิม​พลาง​มอง​ไป​ที่​เขา​

“เธอ​คง​ไม่ไป​แล้ว​” เขา​ตอบกลับ​อย่าง​มั่นใจ​

 

เมื่อวาน​โหร​ว​โหร​ว​ถูก​บิ๊ก​บอส​พา​กลับ​ไป​แล้ว​ คาดคะเน​แล้ว​คงจะ​ไม่เกิดขึ้น​แน่นอน​

 

แล้ว​แบบนี้​เธอ​จะทำ​ยังไง​?

 

“ผู้จัดการ​ฉี วันหยุด​สัปดาห์​แบบนี้​พวกเรา​ไม่ควร​มาเสีย​เวลานอน​อยู่​บน​เตียง​แบบนี้​นะ​ พวกเรา​ควร​ลุก​ได้​แล้ว​!” ความจริง​แล้ว​เธอ​ปวดเมื่อย​และ​ระบม​ไป​ทั้งตัว​จน​ไม่อยาก​จะลุก​ไป​ไหน​

 

แต่ว่า​เธอ​นั้น​ไม่อยาก​จะนอน​บน​เตียง​กับ​เขา​ต่อ​ แบบ​นั้น​ยิ่ง​เสียความบริสุทธิ์​มาก​ขึ้นไป​อีก​ มัน​อันตราย​เกินไป​

 

ของล้ำค่า​ที่สุด​ใน​ชีวิต​ ต้อง​อยู่​ให้​ห่าง​ฉีเซิ่งเทียน​

 

นี่​เป็น​เป้าหมาย​ใน​ชีวิต​ของ​เธอ​หลังจากนี้​ ถ้าหาก​หลุดพ้น​จาก​การ​เป็น​เลขา​ของ​เขา​ได้​ก็​ยิ่ง​ดี​

 

“เธอ​ชอบ​บน​โซฟา ระเบียง​ หรือว่า​ห้องน้ำ​?” ฉีเซิ่งเทียน​มอง​เธอ​อย่าง​ชอบใจ​ แกล้ง​หลินจือ​เซี๋ยว​นี่​สนุก​จริง ๆ​

 

คำพูด​ของ​เขา​ที่​พูด​มาเมื่อครู่นี้​หมายความว่า​ยังไง​ ใบหน้า​ของ​หลินจือ​เซี๋ยว​ที่​ซีด​ขาว​ก็​เริ่ม​แดง​ขึ้น​อีกครั้ง​

 

เธอ​ใช้กลยุทธ์​อะไร​ผิด​ไป​หรือเปล่า​?

 

จาก​ประสบการณ์​ผ่าน​ผู้หญิง​มามาก​อย่าง​เขา​นั้น​ เขา​น่าจะ​ชอบ​ผู้หญิง​สไตล์​ออดอ้อน​หรือเปล่า​?

 

ไม่สนใจ​แล้ว​ ลองดู​แล้วกัน​

 

“ผู้จัดการ​ฉี…….” เธอ​พูด​ด้วย​น้ำ​เสียงหวาน​

 

น้ำเสียง​ที่​เธอ​พูด​ออกมา​นั้น​ เธอ​ยัง​รู้สึก​ขยะแขยง​ตัวเอง​

 

ฉีเซิ่งเทียน​มอง​ไป​ที่​เธอ​อย่าง​ประหลาดใจ​ แค่​เสียง​แบบ​นั้น​ของ​เธอ​ก็​ทำให้​ร่างกาย​ของ​เขา​นั้น​อ่อนระทวย​ แต่ว่า​เขา​กลับ​ไม่แสดงท่าทาง​อะไร​ที่​ผิดปกติ​ออกมา​ ยังคง​แสร้ง​ทำเป็น​สงบนิ่ง​ไร้​สีหน้า​

 

“คือ​ว่า​ฉัน​เจ็บ​มาก​เลย​ รู้สึก​ไม่สบาย​ตัว​ด้วย​เพราะ​งั้น​ไม่สามารถ​อยู่​ดูแล​ได้​แล้ว​ ฉัน​ขอ​กลับ​ไป​พักผ่อน​หน่อย​นะ​! ได้​ไหม​คะ​?” สอง​คำ​สุดท้าย​ที่​พูด​ออกมา​นั้น​มาพร้อมกับ​การ​กะพริบตา​อ้อนวอน​รอ​ความหวัง​จาก​เขา​ ผลลัพธ์​น่าจะ​ออกมา​ดี​อยู่​นะ​

“ไม่ได้​”

 

ฉีเซิ่งเทียน​ปฏิเสธ​ออกมา​ทันที​

ผู้หญิง​ที่​น่ารัก​แบบนี้​ เขา​ต้อง​ให้​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​ตัวเอง​อยู่แล้ว​

“ฉีเซิ่งเทียน​ นี่​นาย​ไม่ได้​กิน​เนื้อ​มานาน​แล้ว​ใช่ไหม​?” สีหน้า​ของ​เธอ​นั้น​เปลี่ยนไป​ทันที​ ไม่เหมือนกับ​ที่​ออดอ้อน​เมื่อ​ครู่​

“เมื่อวาน​เพิ่ง​ได้​กิน​เนื้อ​ไป​ ตอนแรก​ฉัน​รู้สึก​ว่า​มัน​นาน​เกินไป​แล้ว​ เซี๋ยวเซี๋ยว​เธอ​ทำให้​ฉัน​อยาก​จะเชยชม​ แต่​ไม่คิด​เลย​ว่า​เธอ​เอง​ก็​กระหาย​มาก​เหมือนกัน​” เมื่อ​เขา​พูด​ออกมา​ ท่าทาง​ของ​ทั้งสอง​คน​ก็​เปลี่ยนไป​

 

หลินจือ​เซี๋ยว​ถูก​เขา​จับ​กด​ลงนอน​ เธอ​กลืนน้ำลาย​พลาง​มอง​เขา​อย่าง​น่าสงสาร​ “ผู้จัดการ​ฉี คุณ​เข้าใจผิด​แล้ว​”

ภาษาของ​เขา​เป็น​ครู​พละ​ที่​สอน​ใช่ไหม​เนี่ย​?

 

“เซี๋ยวเซี๋ยว​ ฉัน​ละ​ชอบ​การ​เปลี่ยน​สีหน้า​ของ​เธอ​มาก​จริง ๆ​” เดี๋ยว​ก็​คำราม​ใส่เขา​ เดี๋ยว​ก็​ทำ​น่าสงสาร​ใส่เขา​

 

“อยู่​กับ​บิ๊ก​บอ​สมาตั้ง​นาน​ เห็น​คน​ก็​พูด​กับ​คน​ เห็น​ผี​ก็​พูด​กับ​ผี​ ตีสองหน้า​ได้​เก่ง​จริง ๆ​ เพราะ​งั้น​ผู้หญิง​แบบนี้​จึงน่ากลัว​จริง ๆ​ นาย​อย่า​มาใกล้​ฉัน​และ​อย่า​มายั่วโมโห​ฉัน​ ระวัง​ฉัน​จะระเบิด​ออก​มานะ​!” เธอ​แพ้​ให้​กับ​ฉีเซิ่งเทียน​แล้ว​ แม้ตอนนี้​จะทำ​ท่าทาง​ก้าวร้าว​ แต่​ความจริง​แล้ว​เธอ​กลัว​ผู้ชาย​แบบนี้​มาก​ ๆ

 

อย่าง​ที่​คิด​ไว้​ไม่ผิด​ ฉีเซิ่งเทียน​กลับ​ยิ้ม​ออกมา​ “ดี​จริง ๆ​ ที่​เคย​มีแฟน​สาว​มานับ​พัน​คน​ มีบ้านเล็กบ้านน้อย​มาอีก​หลาย​พัน​ แต่​สุดท้าย​ก็​เสร็จ​เธอ​คนเดียว​แล้ว​จริง ๆ​”

 

“ผู้จัดการ​ฉี ท้อง​ฉัน​ร้อง​แล้ว​ ได้​โปรด​ มัน​คือ​ท้องที่​ร้อง​ไม่ใช่ส่วน​อื่น​” ฉีเซิ่งเทียน​เข้ามา​มากเกินไป​ เพราะ​งั้น​เธอ​จำเป็นต้อง​พูด​ให้​ชัดเจน​ ไม่อย่างนั้น​มีหวัง​ได้​ถูก​เขา​กิน​จน​เกลี้ยง​อีกครั้ง​แน่​

 

คาด​ว่า​ไม่มีผู้หญิง​ที่​เศร้า​อย่าง​เธอ​ แม้แต่​ครั้งแรก​ของ​ตัวเอง​ ไม่ต้อง​พูดถึง​ความประทับใจ​แรก​เลย​ เริ่ม​ยังไง​ก็​ยัง​ไม่รู้​

 

นอกจาก​ร่องรอย​ที่อยู่​บน​ตัว​และ​ผู้ชาย​ที่​กำลัง​ทับ​อยู่​บน​ตัว​ของ​เธอ​ เธอ​ก็​ไม่รู้เรื่อง​อะไร​ทั้งนั้น​

 

โศกนาฏกรรม​!

โศกนาฏกรรม​ครั้ง​ใหญ่​!

ฉีเซิ่งเทียน​คิดถึง​ดอกไม้​มาเป็นเวลา​นาน​ และ​เขา​ก็​ค้นพบ​ความจริง​ว่า​ต้อง​เลี้ยง​ผู้หญิง​ให้​กิน​อิ่ม​ก่อน​ถึงจะสนอง​ให้​เขา​กิน​อิ่ม​ได้​

ดังนั้น​เขา​จึงลุกขึ้น​และ​ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ​ ก่อน​จะก้มลง​มอง​เธอ​ “อยาก​กิน​อะไร​?”

“นาย​ทำอาหาร​เป็น​ด้วย​เหรอ​?” หลินจือ​เซี๋ยว​มอง​ไป​ที่​เขา​อย่าง​ประหลาดใจ​

ฉีเซิ่งเทียน​หยิบ​โทรศัพท์มือถือ​ขึ้น​มา คิด​อยาก​จะเอา​โทรศัพท์​ตี​ไป​ที่​หัว​ของ​เธอ​จริง ๆ​ แม้ว่า​ที่นี่​จะเป็น​บ้าน​ของ​เขา​ แต่ว่า​เขา​ไม่ได้​พัก​อยู่​ที่​บ้าน​ เขา​ไป​อาศัย​อยู่​ที่​โรงแรม​จิ่งที่​แสน​สะดวกสบาย​ เขา​พักอาศัย​อยู่​ใน​โรงแรม​ค่อนข้าง​บ่อย​มากกว่า​

 

บ้านพัก​ใหญ่โต​ขนาด​นี้​มีเพียงแค่​คน​ทำความสะอาด​เข้ามา​เท่านั้น​ ตอนนี้​ที่นี่​ก็​มีเพียงแค่​พวกเขา​สอง​คน​ ใน​บ้าน​ก็​มีเพียงแค่​ไวน์​และ​ไม่มีของกิน​อะไร​เลย​

 

อาหารเช้า​ของ​พวกเขา​ก็​คือ​เด​ลิ​เวอ​รี่​

“อยาก​กิน​อะไร​?” เขา​ถามออกมา​อีกครั้ง​

 

หลินจือ​เซี๋ยว​มอง​ไป​ที่​โทรศัพท์มือถือ​ของ​เขา​ก็​เข้าใจ​ทันที​ ก่อน​จะหัวเราะ​ออกมา​ “ผู้จัดการ​ฉี คุณ​ก็​กิน​แบบ​เด​ลิ​เวอ​รี่​ด้วย​เหรอ​?”

“เธอ​จะกิน​ไหม​ เธอ​ไม่กิน​ฉัน​จะกิน​เธอ​แทน​แล้ว​นะ​!”

 

เธอ​รีบ​เลือก​สิ่งที่​เธอ​อยาก​จะกิน​ทันที​ หลังจากนั้น​ก็​ห่อตัว​ด้วย​ผ้าห่ม​และ​ย่อ​ตัว​ลงนั่ง​ข้าง​เตียง​ การกระทำ​นี้​เผย​ให้​เห็น​เตียง​ขนาดใหญ่​

 

และ​แน่นอน​ว่า​คราบเลือด​สีแดง​ที่​กระจาย​ออก​ราวกับ​ดอกกุหลาบ​นั้น​ยังคง​เปื้อน​ผ้าปูที่นอน​อยู่​เช่น​เดิม​ ใบหน้า​ของ​เธอ​เริ่ม​แดง​ขึ้น​มาอีกครั้ง​อย่าง​ไม่รู้ตัว​

ฉีเซิ่งเทียน​วางโทรศัพท์​และ​มอง​ใบ​หน้าที่​แดง​ระเรื่อ​ของ​เธอ​ ก่อน​จะละสายตา​ไป​มอง​คราบเลือด​บน​เตียง​ เขา​จับพลัดจับผลู​พูด​ขึ้น​มาว่า​ “ฉัน​จะรับผิดชอบ​เอง​”

 

“ไม่ต้องการ​ให้​คุณ​รับผิดชอบ​ พวกเรา​ทำ​เรื่อง​ที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​มันดี​ตรงไหน​?” เธอ​ไม่อยาก​จะให้​มีโอกาส​ที่​โชคดี​ครั้ง​ที่สอง​กับ​ฉีเซิ่งเทียน​อีก​

เธอ​ไม่มีแม้แต่​ความรู้สึก​ที่​สวยงาม​ เธอ​ไม่ชอบ​

 

ดวงตา​ที่​เย็นชา​ของ​ฉีเซิ่งเทียน​มอง​ไป​ที่​เธอ​ “เธอ​อยาก​จะชดเชย​มัน​อีก​ไหม​?”

 

“ชดเชย​อะไร​?”

“สิ่งที่​เธอ​สูญเสีย​ไป​เมื่อคืน​” เขา​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​เรียบ ๆ​ แต่​ดวงตา​ของ​เขา​กลับ​เย็นชา​ลง​เป็นอย่างมาก​

ถ้าเธอ​กล้า​พูด​ เขา​ก็​ไม่ถือสา​ที่จะ​ซ้ำมัน​อีกครั้ง​

“เอ่อ​……..”

ท่าทาง​ของ​เธอ​ดู​งุนงง​เและ​ไม่เข้าใจ​เล็กน้อย​ หรือว่า​เธอ​คิด​แบบ​นั้น​จริง ๆ​

 

“ฉัน​จะไป​อาบน้ำ​ก่อน​” เธอ​โอบ​ผ้าห่ม​ลง​มาจาก​เตียง​และ​เดิน​ไป​ที่​ห้องน้ำ​อย่าง​เซื่องซึม​

ขณะที่​เดินผ่าน​ตัว​เขา​ไป​นั้น​ก็​ไม่ได้​มอง​เขา​เลย​สักนิด​

“หลินจือ​เซี๋ยว​ คำพูด​ของ​ฉัน​เมื่อครู่นี้​เธอ​ยัง​ไม่ได้​ตอบ​เลย​นะ​” ฉีเซิ่งเทียน​มอง​เธอ​จาก​ด้านหลัง​และ​ถามเธอ​อย่าง​สนใจ​

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด