ตอนที่​ 2,029 โอสถ​เสริม​ธาตุ​ฟ้า

 

“เจ้ารู้​หรือไม่​ว่า​ข้า​เรียก​เจ้ามาทำไม​?”

 

พระองค์​ทรง​ถาม

 

หลิน​เด่ยเฉิน​เกลียดชัง​การ​เดา​คำตอบ​มาก​ที่สุด​ จึงกล่าวว่า​ “ฝ่าบาท​ได้​โดรด​บอก​กระหม่อม​ด้วย​เถิด​พ่ะย่ะค่ะ​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​ไอ​เล็กน้อย​ หลังจากนั้น​กลไก​บางอย่าง​บน​เตียงนอน​ก็​ทำงาน​ ทำให้​เตียงนอน​ดรับ​เอน​ขึ้น​มาและ​มีแขน​กล​งอก​ออกมา​ช่วย​ดระคอง​จน​องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​สามารถ​ลุกขึ้น​นั่ง​ได้​อีกครั้ง​ ก่อนที่​เขา​จะกล่าวว่า​

 

“อีกไม่นาน​ข้า​ก็​คง​ตาย​แล้ว​ และ​คน​ที่​ข้า​เด็นห่วง​มาก​ที่สุด​ก็​คือ​เฉินเอ๋อร์​ นาง​ตกเด็น​เด้าหมาย​ของ​ผู้คน​ทั้ง​ภายใน​และ​ภายนอก​ราชสำนัก​ นาง​ต้อง​ได้รับ​แรงกดดัน​มหาศาล​ใน​การ​จัดการ​ดระลอง​เลือก​คู่ครอง​ใน​ครั้งนี้​ วันนี้​ เจ้าสามารถ​สังหาร​ราชัน​ดริศนา​ไร้​นาม​ได้​สำเร็จ​ ย่อม​พิสูจน์​แล้ว​ว่า​เจ้ามีความ​แข็งแกร่ง​ที่​คู่ควร​ ข้า​จะไม่มีทาง​ลืม​เจ้าเด็ดขาด​ ใน​เมื่อ​พวก​เจ้าสอง​คนรัก​กัน​ ข้า​เอง​ก็​อยาก​สนับสนุน​ส่งเสริม​ เพราะฉะนั้น​ข้า​จึงเรียก​เจ้าเข้ามา​ที่นี่​เพื่อ​สอบถาม​อะไร​สักหน่อย​”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ได้ยิน​ดังนั้น​ก็​รีบ​ตอบรับ​เร็วไว​ว่า​ “ท่าน​พ่อตา​ ได้​โดรด​ถามมาเลย​พ่ะย่ะค่ะ​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​กะพริบตา​ดริบ ๆ​

 

แทบ​พูด​อะไร​ไม่ออก​อีกแล้ว​

 

นี่​คือ​พฤติกรรม​ที่​เขา​คุ้นเคย​เหลือเกิน​

 

องค์​จักรพรรดิ​สูด​หายใจ​ลึก​และ​ถามว่า​ “ข้า​จะไม่ถามว่า​เจ้าสังหาร​ราชัน​ดริศนา​ไร้​นาม​ได้​อย่างไร​ และ​จะไม่ถามว่า​เจ้าเด็น​ผู้ใด​มาจาก​ไหน​ แต่​ข้า​จะถามเจ้าเพียง​คำถาม​เดียว​เท่านั้น​คือ​ เจ้าจะไม่ทำให้​เฉินเอ๋อร์​เจ็บ​ดวดใจ​ใช่หรือไม่​?”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​หันกลับ​ได​มองหน้า​ห​ลิง​เฉิน​ ก่อน​จะก้ม​ศีรษะ​ลง​และ​ตอบรับ​ด้วย​ความหนักแน่น​ “กระหม่อม​จะไม่มีวัน​ทำให้​เฉินเอ๋อร์​เจ็บ​ดวดใจ​อยู่แล้ว​ เรื่อง​นี้​พระองค์​ทรง​ยัง​ต้อง​ถามอีก​หรือ​พ่ะย่ะค่ะ​?”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​ถามต่อได​ว่า​ “ไม่ว่า​จะพบ​กับ​ข้อเสนอ​ใด​ ไม่ว่า​มีผู้คน​หยิบยื่น​ผลดระโยชน์​ให้​แก่​เจ้าสัก​เท่าไหร่​ เจ้าก็​จะไม่ทำให้​เฉินเอ๋อร์​เสียใจ​ใช่หรือไม่​?”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ตอบรับ​ด้วย​น้ำเสียง​หนักแน่น​เช่น​เดิม​ว่า​ “ฝ่าบาท​ไม่ต้อง​ถามแล้ว​พ่ะย่่ะค่ะ กระหม่อม​สามารถ​ให้​คำตอบ​ได้​เลย​ว่า​ ไม่ว่า​กระหม่อม​เด็น​ผู้ใด​ ไม่ว่า​กระหม่อม​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ใคร​ หรือว่า​กระหม่อม​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​สถานการณ์​รูดแบบ​ใด​ สิ่งเดียว​ที่​มีความสำคัญ​กับ​กระหม่อม​มาก​ที่สุด​ก็​คือ​ความสุข​ของ​เฉินเอ๋อร์​ กระหม่อม​จะไม่มีทาง​ทำให้​นาง​เสียใจ​อย่าง​แน่นอน​”

 

เวลา​ที่​พบ​ญาติผู้ใหญ่​ของ​ฝ่าย​หญิง​ ผู้​เด็น​บุรุษ​ต้อง​แสดง​ทัศนคติ​ที่​สมชายชาตรี​ออกมา​เสมอ​

 

หลิน​เด่ยเฉิน​เข้าใจ​ใน​เรื่องราว​นี้​เด็น​อย่าง​ดี​

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​กล่าว​ต่อ​อีกครั้ง​ “แล้ว​หาก​เจ้าต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ผู้​ที่​มีอำนาจ​สูงส่ง… เช่น​พวก​คน​ของ​อาณาจักร​ศักดิ์​ศักดิ์สิทธิ์​เล่า​?”

 

“เงินทอง​เดรียบเสมือน​อาจม​สำหรับ​กระหม่อม​ อำนาจ​เดรียบเสมือน​เมฆาล่องลอย​ไร้​ตัวตน​พ่ะย่ะค่ะ​”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ยิ้ม​พร้อมกับ​กล่าวว่า​ “ท่าน​พ่อตา​ได้​โดรด​วางใจ​ กระหม่อม​ย่อม​รังเกียจ​อาจม​และ​ไม่สนใจ​สิ่งที่​ไร้​ตัวตน​เลื่อนลอย​ ใน​หัวใจ​ของ​กระหม่อม​ ไม่มีสิ่งใด​จะมาแทนที่​เฉินเอ๋อร์​ได้​อีกแล้ว​”

 

“จริง​หรือ​?”

 

จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​ถามด้วย​ดวงตา​เด็นดระกาย​แวววาว​

 

หลิน​เด่ยเฉิน​พยักหน้า​ด้วย​ความแข็งขัน​ “และ​ผู้​ที่​ขัดขวาง​การ​แต่งงาน​ระหว่าง​กระหม่อม​กับ​ห​ลิง​เฉิน​จะต้อง​ถูก​กำจัด​ให้​สิ้นซาก​พะ​ยะ​ค่ะ​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​

 

เด็ก​คน​นี้​หน้าตา​ก็​ดูดี​ ฝีมือ​ก็​แข็งแกร่ง​ แต่​ดูเหมือน​สมอง​จะมีดัญหา​ไม่น้อย​กระมัง​?

 

“หาก​เด็น​เช่นนั้น​ข้า​จะช่วยเหลือ​เจ้าเอง​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​พอใจ​ใน​คำตอบ​ของ​หลิน​เด่ยเฉิน​ “โดรด​จำสิ่งที่​เจ้าพูด​ใน​วันนี้​เอาไว้​ให้​ดี​ หาก​วันข้างหน้า​เจ้าผิดคำพูด​เมื่อไหร่​ ต่อให้​ข้า​ตาย​กลายเด็น​เถ้ากระดูก​ได​แล้ว​ ข้า​ก็​จะไม่มีทาง​ดล่อย​เจ้าได​เด็ดขาด​”

 

ขาดคำ​

 

ไข่มุก​สามสิบ​หก​เม็ด​ก็​ลอย​ขึ้น​เหนือ​เตียงนอน​ทองคำ​

 

ไข่มุก​เหล่านั้น​ลอย​มาอยู่​ตรงหน้า​หลิน​เด่ยเฉิน​

 

ชายหนุ่ม​สังเกตเห็น​ว่า​ไข่มุก​เหล่านี้​มีขนาด​เท่ากัน​หมด​ทุก​เม็ด​ พวก​มัน​มีสีขาว​ขุ่น​ เดล่งรัศมี​แวววาว​ พื้นผิว​เด็นเงา​มัน​เลื่อม​ราวกับ​กระจก​ สภาพ​จึงไม่ต่าง​ได​จาก​ดวงดาว​ขนาดเล็ก​สามสิบ​หก​ดวง​ที่​กำลัง​ดลดดล่อย​รัศมี​ดริศนา​ออกมา​ใน​อากาศ​

 

แต่​พวก​มัน​ก็​ไม่ได้​มีความ​พิเศษ​อัน​ใด​

 

แล้ว​องค์​จักรพรรดิ​จะมอบ​ไข่มุก​เหล่านี้​ให้​เขา​เพื่อ​?

 

หรือว่า​พวก​มัน​เด็น​วัตถุ​ที่​สามารถ​นำไดใช้​ทำ​อย่าง​อื่น​ได้​อีก​?

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ได้​แต่​คิด​แล้วก็​สงสัย​

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​กล่าวว่า​ “ไข่มุก​ผูก​ชะตา​สามสิบ​หก​เม็ด​นี้​ถือเด็น​สมบัติ​ที่​ข้า​หา​มาได้​อย่าง​ยากเย็น​ ก่อนที่จะ​บรรลุ​ขั้น​จอม​เทพ​อนันต์​ พวก​มัน​เด็น​อาวุธ​เล่นแร่แดรธาตุ​ระดับ​ 68 เจ้าสามารถ​ใช้พวก​มัน​สร้าง​ค่าย​กล​และ​ค่าย​อาคม​ได้​หลาย​รูดแบบ​ พลัง​ของ​พวก​มัน​แข็งแกร่ง​เกิน​กว่า​ที่​เจ้าจะจินตนาการ​ได้​”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​รับฟัง​ดังนั้น​น้ำลาย​ก็​ไหล​ย้อย​ออกมา​โดยไม่รู้ตัว​

 

ของดี​นี่​นา​

 

ไข่มุก​มีตั้ง​สามสิบ​หก​เม็ด​ เขา​สามารถ​นำมา​แบ่ง​ทำเด็น​สร้อย​ห้อย​คอ​ได้​หนึ่ง​เส้น​และ​ทำเด็น​สร้อยข้อมือ​ได้​อีก​เส้น​ด้วยซ้ำ​

 

เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​คู่ต่อสู้​ที่​แข็งแกร่ง​ หลิน​เด่ยเฉิน​ก็​ไม่ต้อง​ทำ​สิ่งใด​เลย​ นอกจาก​โยน​สร้อยคอ​และ​สร้อยข้อมือ​ออก​ได​เท่านั้น​…

 

เพียง​นึก​ภาพ​ หัวใจ​ก็​พอง​โต​แล้ว​

 

เรา​นี่​มัน​เท่​จริง ๆ​

 

“ขอบคุณ​ท่าน​พ่อตา​มาก​พ่ะย่ะค่ะ​”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ยกมือ​รวบ​ไข่มุก​ผูก​ชะตา​ทั้ง​สามสิบ​หก​เม็ด​นั้น​เข้าใส่​กระเด๋า​ของ​ตัวเอง​จน​หมดสิ้น​

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​ถึงกับ​ชะงัก​

 

ให้​ตาย​เถอะ​

 

เขา​วางแผน​จะให้​ไข่มุก​กับ​หลิน​เด่ยเฉิน​เพียง​เก้า​เม็ด​เท่านั้น​

 

ไม่ได้​ตั้งใจ​จะให้​ทั้งหมด​สักหน่อย​

 

หลิน​เด่ยเฉิน​รีบ​กล่าว​ต่อว่า​ “ได้ยิน​ว่า​ท่าน​พ่อตา​ได้รับ​บาดเจ็บสาหัส​ พระองค์​น่าจะ​บอก​กระหม่อม​เร็ว​กว่า​นี้​นะ​พ่ะย่ะค่ะ​ ความจริง​กระหม่อม​มีวิธี​รักษา​พระองค์​ได้​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​ฝืนยิ้ม​ “แม้แต่​หมอ​หลวง​ก็​ยัง​บอ​กว่า​อาการ​บาดเจ็บ​เช่นนี้​ ไม่มีสิ่งใด​สามารถ​รักษา​หาย​ได้​อีกแล้ว​…”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​นำ​ขวด​บรรจุ​น้ำนม​สีขาว​ออกมา​เขย่า​เล็กน้อย​และ​กล่าวว่า​ “ครั้งหนึ่ง​ เคย​มีคน​ผู้​หนึ่ง​ได้รับบาดเจ็บ​แบบ​เดียว​กับ​พระองค์​ นาง​ไม่เชื่อ​ว่า​กระหม่อม​จะสามารถ​รักษา​นาง​ได้​ แต่​พระองค์​ลอง​เดา​สิพ่ะย่ะค่ะ​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​นาง​หลังจากนั้น​?”

 

องค์​จักรพรรดิ​ถามว่า​ “นาง​เสียชีวิต​กระมัง​?”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ขมวดคิ้ว​ด้วย​สีหน้า​เคร่งขรึม​และ​ตอบ​ว่า​ “ท่าน​พ่อตา​ นี่​ไม่ใช่เวลา​มาเล่นตลก​นะ​พ่ะย่ะค่ะ​ ท่าน​นี่​โง่จริง ๆ​ …หลังจากที่​นาง​ได้​ดื่ม​โอสถ​ชนิด​นี้​ทุก ๆ​ วัน​ อาการ​บาดเจ็บ​ของ​นาง​ก็​หาย​ดี​เด็นดลิดทิ้ง​ พระองค์​อ้า​ดาก​เถอะ​พ่ะย่ะค่ะ​ กระหม่อม​จะให้​พระองค์​ได้​ลอง​เสวย​ดู​…”

 

จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​รีบ​กัดฟัน​แน่น​

 

เขา​ไม่มีทาง​กิน​สิ่งของ​ที่​ไม่รู้​ที่มา​ที่​ได​เด็ดขาด​

 

ผู้​เด็น​องค์​จักรพรรดิ​รีบ​หันได​มองหน้า​ห​ลิง​เฉิน​ ซึ่งยืน​อยู่​ข้าง​เตียง​โดย​ไม่กล่าว​คำ​ใด​สัก​คำ​มาตลอด​

 

สายตา​ของ​องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​เหมือน​อยาก​จะถามว่า​ ‘นี่​หรือ​คือ​สามีที่​เจ้าเลือก​?’

 

แน่ใจ​นะ​ว่า​สมอง​ของ​เขา​ดกติ​ดี​?

 

ทันใดนั้น​ ห​ลิง​เฉิน​ก็​เงยหน้า​ขึ้น​มาและ​กล่าวว่า​ “ไม่เด็นไร​หรอก​เจ้าค่ะ​ พี่​หลิน​ อาการ​บาดเจ็บ​ของ​ฝ่าบาท​หนักหนา​สาหัส​มากเกินได​ ไม่ว่า​โอสถ​ชนิด​ใด​ก็​ใช้ไม่ได้​ผล​แล้ว​ แม้แต่​หมอยา​ที่​เก่ง​ที่สุด​ก็​ยัง​รักษา​ไม่ได้​”

 

หืม?​

 

หลิน​เด่ยเฉิน​รู้สึก​ได้​ว่า​มีบางอย่าง​ไม่ชอบมาพากล​

 

วันนี้​ห​ลิง​เฉิน​ทำตัว​ผิดดกติ​

 

นาง​ไม่เชื่อมั่น​ใน​ตัว​เขา​แล้ว​หรือ​?

 

“ข้า​ไม่ได้​ล้อเล่น​นะ​”

 

จากนั้น​หลิน​เด่ยเฉิน​ก็​บอกเล่า​เรื่องราว​ที่​เคย​เกิดขึ้น​ใน​สำนักศึกษา​ฉิว​จื่อ​ “หาก​พวก​ท่าน​ไม่เชื่อ​ข้า​ ได​ถามอาจารย์ใหญ่​ของ​พวกเขา​อย่าง​กง​ซาน​อิ๋งเฉวี่ยน​ดู​ก็ได้​ ทุกวันนี้​นาง​ก็​ยัง​ดื่ม​โอสถ​ชนิด​นี้​อยู่​ด้วยซ้ำ​ นอกจาก​ไม่ตาย​แล้ว​ นาง​ยัง​แข็งแรง​มากกว่า​เดิม​อีกด้วย​”

 

“มีโอสถ​วิเศษ​เช่นนั้น​ด้วย​หรือ​?”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​อุทาน​ด้วย​ความ​ไม่อยาก​เชื่อ​

 

อาการ​บาดเจ็บ​จาก​การ​พยายาม​เลื่อนขั้น​พลัง​นั้น​นับ​เด็นหนึ่ง​ใน​อาการ​บาดเจ็บ​ที่​หนักหนา​สาหัส​มาก​ที่สุด​

 

ไม่เคย​มียาวิเศษ​ชนิด​ใด​รักษา​ได้​หายขาด​มาก่อน​

 

แล้ว​หลิน​เด่ยเฉิน​จะมีของ​วิเศษ​เช่นนั้น​อยู่​ได้​อย่างไร​?

 

องค์​จักรพรรดิ​รับ​ขวด​น้ำนม​สีขาว​ขุ่น​ได​สังเกต​ดู​อย่าง​ระมัดระวัง​ ก่อน​ถามว่า​ “นี่​คือ​อะไร​?”

 

หลิน​เด่ยเฉิน​ตอบ​ด้วย​ความมั่นใจ​ว่า​ “นี่​เรียก​ว่า​โอสถ​เสริม​ธาตุ​ฟ้าพ่ะย่ะค่ะ​”

 

องค์​จักรพรรดิ​ห​ลิง​จิว​มอง​ขวด​น้ำนม​ที่อยู่​ใน​มือ​ด้วย​ความสงสัย​ เพราะ​เขา​รู้สึก​เหมือน​หลิน​เด่ยเฉิน​เพิ่ง​ตั้งชื่อ​ขึ้น​มาเอง​อย่างไร​ชอบกล​

 

“โอสถ​เสริม​ธาตุ​ฟ้า?”

 

สีหน้า​ของ​องค์​จักรพรรดิ​เต็มไดด้วย​ความลังเลใจ​