บทที่ 998 ความเงียบที่แปลกประหลาด

บทที่ 998 ความเงียบที่แปลกประหลาด

อวิ้นเจียนเยว่ทำดีที่สุดเพื่อสงบสติอารมณ์ นางตบที่ไหล่ของเขาให้หันหลังกลับ จากนั้นจึงปลดผนึกต่อไป

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้อย่างปลอดภัย ไอ้น้องชายเอ๊ยไอ้น้องชาย! รู้ไหมว่าเมื่อกี้นางเกือบฆ่าข้าเพราะเจ้า?

เมื่อหันหลังให้นาง เขาจึงไม่สังเกตเห็นรอยแดงผิดปกติรอบคอของอวิ้นเจียนเยว่

อวิ้นเจียนเยว่ไม่ได้สังเกตเช่นกัน

ไม่นาน คิ้วที่ขมวดของอวิ้นเจียนเยว่คลายลง นางใกล้จะปลดผนึกของจักรพรรดิได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

นางหายใจเข้าลึก จากนั้นค่อย ๆ รวบรวมพลังงานที่เหลืออยู่ซึ่งกระจัดกระจายไปทั่วร่างกายของซูอัน นางต้องการขจัดพลังที่เหลืออยู่ของจักรพรรดิทั้งหมดในคราวเดียว

อย่างไรก็ตาม เมื่อพลังงานของนางล้อมรอบเศษเสี้ยวของผนึก ดูเหมือนว่ามันจะรู้สึกถึงความตั้งใจของนาง และผนึกของจักรพรรดิก็เริ่มโต้กลับด้วยการปะทุพลังมากขึ้น ผนึกซึ่งตอนแรกดูเหมือนหนอนที่ทำอะไรไม่ถูกกลับกลายเป็นมังกรทองคำราม มันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก

นี่คือผนึกที่สร้างขึ้นโดยผู้บ่มเพาะที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก จะไม่มีลูกเล่นได้อย่างไร?

น่าเสียดายที่ช่วงเวลาแห่งความฟุ้งซ่านนี้ทำให้เกิดช่องว่างในการตอบโต้อย่างดุร้ายจากผนึกของจักรพรรดิ

อั่ก!

เลือดไหลออกมาจากปากของอวิ้นเจียนเยว่ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

จักรพรรดิก็น่ากลัวเกินไปแล้ว! ผนึกนี้สามารถดูดซับพลังชี่ของนางได้! นี่หมายความว่ามันจะเติบโตอย่างแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ! มันได้ฟื้นฟูพลังส่วนใหญ่ที่ถูกทำลายไปก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้มันกำลังเปิดการโจมตีโต้กลับ

หากร่างกายของอวิ้นเจียนเยว่อยู่ในสภาพสมบูรณ์พร้อม พลังของจักรพรรดิที่อยู่ภายในผนึกจะไม่มีโอกาสทำร้ายนาง ไม่ว่าจะมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรก็ตาม แต่นางยังบาดเจ็บที่ส่งผลต่อการบ่มเพาะ จึงยากจะต้านทานการตอบโต้นี้ได้

นางสัมผัสได้ว่าผนึกกำลังจะเข้าสู่ร่างกายของนางและกักขังนางไว้เช่นกัน

ด้วยความกลัว นางจึงรีบโคจรพลังทั้งหมดไปต้านทานผนึกอันมหึมานี้

น่าเสียดายที่ยิ่งนางต่อสู้มากเท่าไรมันก็คล้ายกับว่าผนึกของจักรพรรดิยิ่งได้รับอาหารบำรุงมากขึ้นเท่านั้น ทำให้พลังของมันเติบโตขึ้น แต่หากไม่ทำอะไรเลย ผนึกก็จะเข้าสู่ร่างกายของนาง

มันเป็นยาพิษที่ออกฤทธิ์ทั้งสองทาง ไม่ว่าในกรณีใด นางย่อมตายอยู่ดี

ไม่ว่าอวิ้นเจียนเยว่จะพยายามอย่างไร นางก็ไม่สามารถหยุดการบุกรุกพลังของจักรพรรดิได้

มีทางเดียวเท่านั้นคือ ทำให้หัวใจของซูอันระเบิด ด้วยวิธีนี้การเชื่อมต่อของพวกนางจะถูกตัดขาด ผนึกของจักรพรรดิจะไม่มีพลังหล่อเลี้ยง นางจะปลดปล่อยตัวเองได้อย่างสมบูรณ์

แต่…

นางจำได้ว่าเคยได้รับบาดเจ็บสาหัสจากจักรพรรดิในวังหลวง และชายผู้นี้ได้ช่วยชีวิตนางจากสถานการณ์อันสิ้นหวัง

ต่อมาเขายังสอนให้นางนอนบนริ้วผ้าที่แขวนอยู่บนอากาศ

ทั้งสองคนยังเคยนอนบนเตียงเดียวกัน

เขาเต็มใจเสี่ยงที่จะช่วยเหลือสมาชิกสำนักศักดิ์สิทธิ์ด้วยตัวเอง เพื่อที่นางจะได้ไม่ต้องเสี่ยงกับอันตราย

…

นางจำทุกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองในช่วงเวลาที่ผ่านมา จนในที่สุดนางก็ไม่ปล่อยพลังชี่ที่สะสมอยู่ในฝ่ามือ

ช่างเถอะ! เขาเป็นคนรักของฮัวเล่ย ข้าไม่สามารถฆ่าเขาให้ฮัวเล่ยโกรธเคืองข้าไปตลอดชีวิตของนางได้

นางบอกตัวเองอย่างต่อเนื่อง

ข้าจะคิดหาวิธีปลดผนึกของจักรพรรดิในภายหลัง

ทันใดนั้น นางสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังจากส่วนลึกภายในร่างกายของซูอันแม้ว่าพลังนี้จะดูค่อนข้างเล็กจ้อย แต่กลับแข็งแกร่งกว่าการบ่มเพาะระดับปราชญ์ของนางมาก

ด้วยการปรากฏของพลังนี้ ดูเหมือนว่ากำลังเสริมจะมาถึงแล้ว สถานการณ์จึงพลิกกลับทันที

อวิ้นเจียนเยว่ไม่ปล่อยให้โอกาสดังกล่าวผ่านไป นางนำคลื่นพลังบริสุทธิ์นี้เข้าสู่ร่างกาย จากนั้นผสานมันเข้ากับกับพลังของนางจนกลายเป็นพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ตอบโต้กับผนึกสีทองของจักรพรรดิ

ผนึกสีทองค่อย ๆ ถูกผลักกลับเข้าไปในร่างของซูอัน อวิ้นเจียนเยว่ไม่ยอมปล่อยให้มันหนีไป มันทำให้นางทุกข์ทรมานมากก่อนหน้านี้

เมื่อถูกผลักให้จนตรอก ผนึกของจักรพรรดิก็เลิกหนีและตอบโต้ด้วยทุกสิ่งที่มี

อวิ้นเจียนเยว่ขมวดคิ้วแน่น พลังส่วนใหญ่ของนางถูกผนึกไว้ ในสภาพตอนนี้ ร่างกายของนางเป็นการยากที่จะกำจัดผนึกนี้อย่างสมบูรณ์ แม้จะได้รับการเกื้อหนุนจากคลื่นพลังลึกลับในร่างกายของซูอันก็ตาม

นางจะปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพเมื่อครู่ไม่ได้

เมื่อความคิดนี้เกิดขึ้น นางจึงตัดสินใจหยุด นางจะช่วยซูอันกำจัดผนึกนี้อีกครั้งเมื่อนางหายจากอาการบาดเจ็บอย่างสมบูรณ์

ทว่าในขณะเดียวกันนั้น ซูอันรู้สึกว่ามีหลุมดำหมุนวนอยู่ภายในร่างกาย พลังดึงดูดของมันน่ากลัวยิ่งนัก

ทุกอย่างถูกหลุมดำนั้นดูดกลืน ไม่ว่าจะเป็นผนึกสีทองของจักรพรรดิหรือพลังชี่ของอวิ้นเจียนเยว่

“นี่…” สีหน้าของอวิ้นเจียนเยว่เปลี่ยนไป ทันใดนั้นนางก็จำการโจมตีที่ซูอันใช้กับนางเมื่อเผชิญหน้ากันครั้งแรกในสวนหิน นี่คือสิ่งที่เกือบจะเอาชนะนางได้

นางไม่ลังเลที่จะตัดการเชื่อมต่อระหว่างพลังลึกลับนั้นและตัวเองโดยสิ้นเชิง แม้ว่าจะสูญเสียการบ่มเพาะไปบางส่วน แต่นางสามารถกู้คืนได้ในภายหลัง กลับกันหากพยายามที่จะต่อสู้กับหลุมดำนั้น นางอาจจะสูญเสียการบ่มเพาะทั้งหมดไป

ไอ้คนอันธพาลนี่! ข้าอุตส่าห์ช่วยกำจัดผนึกให้ แต่เขากลับพยายามดูดการบ่มเพาะของข้าไป?

สีหน้าของอวิ้นเจียนเยว่เริ่มเย็นชา นางค่อย ๆ ยกนิ้วขึ้นเตรียมจะแทงเข้าไปที่ด้านหลังศีรษะของซูอัน

อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ นางก็ตัวแข็ง เพราะสังเกตเห็นว่าตาของอีกฝ่ายปิดอยู่ เขาหมดสติและร่างกายกำลังสั่นสะท้าน

ดูเหมือนว่าการปะทะกับผนึกสีทองของจักรพรรดิก่อนหน้านี้ได้ทำให้เขาหมดสติ

อวิ้นเจียนเยว่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นวางมือลงเงียบ ๆ

แม้แต่ปราชญ์อย่างนางยังไม่สามารถต้านทานการโต้กลับของผนึกสีทองได้ ไม่มีทางที่ซูอันที่มีระดับการบ่มเพาะต่ำกว่าจะทำได้

เด็กคนนี้กำลังฝึกเคล็ดวิชาบ้าอะไรอยู่? อวิ้นเจียนเยว่ขมวดคิ้ว

ในทันทีนั้น นางสามารถสัมผัสได้ว่าพลังชี่ที่จักรพรรดิทิ้งไว้ภายในร่างกายของซูอันถูกหลุมดำดูดกลืนไปหมดสิ้นแล้ว

ฮึ่ม เด็กคนนี้ได้กำไรจากภัยพิบัติจริง ๆ

ตอนนี้ผนึกในร่างของซูอันหายไปหมดแล้ว อวิ้นเจียนเยว่ไม่มีความปรารถนาที่จะอยู่อีกต่อไป ในเวลานี้ร่างกายของชายหนุ่มปล่อยความร้อนออกมาอย่างรุนแรง นางรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งที่ได้อยู่ใกล้เขา

นางลุกจากเตียงและเตรียมจะจากไป อย่างไรก็ตาม เมื่อนางยืนขึ้นกลับรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที ความรู้สึกอ่อนแออย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย วันนี้นางผ่านอะไรมามากเกินไปจริง ๆ

การมองเห็นของนางกลายเป็นฉากสีดำ นางเอื้อมมือไปที่เตียงเพื่อพยุงตัวเอง

สิ่งที่ตามมาทำให้นางตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ซูอันถูกปลุกให้ตื่นขึ้น เขาก้มลงมองจุดที่มือของอวิ้นเจียนเยว่คว้าจับเอาไว้ซึ่งนางกำกลางลำ ‘ไอ้นั่น’ ของเขาอย่างพอดิบพอดีเป๊ะ! ก่อนเขาจะเงยหน้ากลับมามองสาวผมยาวที่อยู่ด้านหน้าตัวเอง ดวงตาทั้งสองคู่สบกัน ความเงียบสงัดที่แปลกประหลาดปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง!