ตอนที่ 1416 แข็งแกร่ง

“หือ?”

เมิ้งเหล่าที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“เหตุใด… การบำเพ็ญเพียรของเด็กคนนี้ถึงเพิ่มสูงขึ้นขนาดนี้!”

เขาเพิ่งเข้ามาได้ไม่นานไม่ใช่หรือ เหตุใดลมปราณที่อยู่รอบข้างแข็งแกร่งถึงมีจำนวนมากขนาดนี้

รู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป ดังนั้นจึงเรียกแส้ขนหางจามรีที่อยู่ด้านหน้ากลับมา พร้อมลุกขึ้นยืนแล้วสาวเท้าออกไปด้านนอกเพื่อดูด้วยตนเอง

แต่เขาเพิ่งเดินมาได้สองก้าว ฝีเท้าของเขาก็ชะงักไป จากนั้นก็หันกลับมามอง

ภายในห้องที่ว่างเปล่ามีเพียงประตูบานหนึ่งที่ลอยอยู่อย่างเงียบเชียบ

มันดูไม่ได้แตกต่างจากก่อนหน้านี้เลย

การเคลื่อนไหวที่กระวนกระวายก็ไม่ได้บังเกิดขึ้นอีกแล้ว

น่าจะ… ไม่เกิดปัญหาอันใดขึ้นหรอกมั้ง…

เขาครุ่นคิดขึ้นอย่างเงียบๆ

เมิ้งเหล่าสะกดกลั้นความไม่สบายใจในใจลง จากนั้นก็หมุนตัวเดินลงบันไดไป

เงาร่างของเขาหายไปอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเองบานประตูที่ลอยอยู่อย่างเงียบเหงาก็มีลวดลายแปลกประหลาดปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว! จากนั้นก็หายไป!

…

เจดีย์บนเขาเฝิงหมินแห่งนี้มีทั้งหมดเจ็ดชั้น

ในสถานการณ์ปกติเมิ้งเหล่าจะอยู่ชั้นบนสุด

มีเพียงสถานการณ์พิเศษบางประการเท่านั้นที่ทำให้เขาต้องลงมาด้านล่าง

แต่ด้วยโอกาสแบบนี้ก็มีไม่มากนัก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…

เป็นเพียงศิษย์คนหนึ่ง

เมิ้งเหล่าเดินลงบันไดมาเรื่อยๆ ฝีเท้าไร้เสียง ไม่เป็นที่ดึงดูดความสนใจใดๆ

ตอนที่เขามาถึงชั้นสอง ในที่สุดเขาก็หยุดเดินไปครู่หนึ่ง แล้วหันมองไปทางชายหนุ่มที่นั่งขัดสมาธิอยู่ด้านหลัง

เด็กหนุ่มคนนั้นกำลังหลับตา ใบหน้านิ่งสงบ ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย

ดูแล้วเหมือนไม่มีความเปลี่ยนแปลงจากเมื่อก่อนเลย

เพียงแต่ว่า… พลังดั้งเดิมที่อยู่รอบกายเขามันแผ่กระจายไปทั่ว! เหมือนกับจะปะทุออกมา!

นี่การที่ผู้บำเพ็ญเพียรดูดกลืนพลังดั้งเดิมอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ตอนที่พลังในร่างกายตนเองเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเกิดระลอกคลื่นเหล่านี้ขึ้นมา

เมิ้งเหล่าขมวดคิ้วแน่นเป็นปม

แม้ว่าเจดีย์แห่งนี้จะมีพลังสวรรค์และโลกเข้มข้น แต่เหมือนว่ามัน… ไม่ได้เข้มข้นถึงระดับนี้…

เขาจ้องมองมันอยู่ครู่หนึ่ง และสามารถเห็นเบาะแสอันใดบางอย่าง

…พลังดั้งเดิมที่พวยพุ่งออกมาจากร่างกายของฉู่เยว่ มีส่วนหนึ่งเหมือนว่าจะระเบิดออกมาจากในร่างกายของเขาเอง!

เขาดูดซับจากพลังภายนอกไปพลาง และขุดพลังภายในที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของตนเองออกมาด้วย เป็นการผสานกันอย่างลงตัว!

โจมตีทั้งในและนอก สิ่งนี้ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!

เมิ้งเหล่าหรี่ตามอง

ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะมีฝีมือจริงๆ…

ก่อนหน้านี้เขาแค่รู้สึกว่า ฉู่เยว่ดูไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เห็นภายนอก

ตอนนี้เขาก็เห็นแล้วว่า มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ทันใดนั้นเอง ลำแสงสายหนึ่งที่พร่างพราวก็พุ่งออกมาจากฝ่ามือซ้ายของฉู่หลิวเยว่!

แรงกดดันอันแข็งแกร่ง ปกคลุมไปทั่วบริเวณโดยรอบ!

เมิ้งเหล่าเบิกตากว้างขึ้นมาเล็กน้อย

นั่นมัน…

“พลังปราณศักดิ์สิทธิ์?”

เขารู้อยู่ตั้งนานแล้วว่าภายในร่างกายของฉู่เยว่มีพลังปราณศักดิ์สิทธิ์อยู่สายหนึ่ง

แต่ในสถานการณ์แบบนี้…

ฉู่เยว่จะผสานพลังปราณศักดิ์สิทธิ์สายนี้น่ะหรือ?

เมิ้งเหล่าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก

ฉู่เยว่เข้ามาในสำนักหลิงเซียวเพียงไม่กี่เดือน แม้ว่าฝีมือของเขาจะพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว และหลังจากที่เขากลับมาจากบุพกาลชายแดนเหนือ เขาก็สามารถทะลวงด่านจอมยุทธ์ระดับเก้าได้ในทันที!

แต่… ระดับเก้าก็เป็นเพียงแค่ระดับเก้า

มีเพียงผู้แข็งแกร่งระดับเทพเท่านั้น ที่จะสามารถผสานพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ได้

ฉู่เยว่ห่างจากระดับนั้นหนึ่งก้าว แต่ก็ถือว่ายังห่างไกล!

เมิ้งเหล่าส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้

ดูเหมือนเด็กคนนี้จะใจกล้าเสียจริง

อยากจะแข็งแกร่งขึ้นเป็นเรื่องที่ไม่เลว แต่จะไม่สนใจเหตุผลเลยก็ไม่ได้?

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นเพียงแค่วัยรุ่นใจร้อน…

เมิ้งเหล่ามองไปอยู่สักพัก

และคิดว่าไม่จำเป็นจะต้องกังวลใจและไม่สบายใจอย่างก่อนหน้านี้เลย

เขาครุ่นคิด จากนั้นก็ตัดสินใจว่าไม่เดินเข้าไปรบกวนอีกฝ่าย

คนหนุ่ม จะต้องเสียเปรียบเสียประโยชน์บ้างถึงจะโตขึ้น!

ดังนั้นให้เขาจัดการเรื่องของตนเองไปก่อนดีกว่า!

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาก็หมุนกายเดินกลับไป

และฝีเท้าของเขายังไร้เสียงเหมือนกับขามา

…

ลำแสงที่พร่างพราวเหล่านั้น วิ่งวนรอบฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่

ลำแสงเจิดจ้าส่องสะท้อนใบหน้าของนาง ผิวของนางกระจ่างใสราวกับกระเบื้องเคลือบ

ภายในร่างกาย มีพลังดั้งเดิมจำนวนนับไม่ถ้วนพวยพุ่งอยู่ภายในเส้นชีพจร มันแทบจะคำรามราวกับเสียงลม!

ร่างกายของนางเหมือนถูกล้อมรอบด้วยน้ำพุร้อน

ความร้อนและพลังดั้งเดิมแผ่ขยายไปยังทุกส่วนของร่างกายนาง และเริ่มบำรุงอย่างไร้เสียง

เลือดเนื้อกระดูกและข้อต่อทุกส่วนเกิดความเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจอย่างเงียบเชียบ!

ช่วงเวลาหนึ่งนางก็ “ลืมตา” ขึ้นมา

ตอนที่นางเห็นว่านางยังอยู่ในพื้นที่สี่เหลี่ยมแปลกประหลาดเช่นเดิม นางก็รู้ว่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่ตาเนื้อมองเห็น

ลำแสงสายหนึ่งสว่างเรืองรอง จากนั้นมันก็กะพริบอยู่ตรงหน้าของนาง

ลำแสงงดงามพร่างพราว ดูแล้วน่าสนใจเป็นอย่างมาก

นั่นคือพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ในร่างกายของนาง

รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่ามันวิ่งออกมาที่นี่ได้อย่างใด

แต่…

แต่ภายในใจของนางเหมือนมีความคิดหนึ่งปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน หางนางสามารถผสานพลังปราณศักดิ์สิทธิ์นี้ได้อย่างสมบูรณ์ มันจะต้องเป็นประโยชน์ต่อการบำเพ็ญเพียรของนางอย่างมากแน่นอน

ท่ามกลางความมืดมิด เหมือนกับได้รับการชี้นำบางอย่าง ฉู่หลิวเยว่ยกมือขึ้นมา คว้าลำแสงนั้นเอาไว้

ลำแสงเหมือนกับเม็ดทรายไหลไปตามฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่

การที่จอมยุทธ์ระดับเก้าจะกลืนกินพลังปราณศักดิ์สิทธิ์นั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

ฉู่หลิวเยว่ดึงสติกลับมาอีกครั้ง จากนั้นก็หัวเราะเยาะตนเอง ก่อนจะหดมือกลับมา

แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง บนกำแพงที่อยู่ตรงหน้านางก็เกิดการเคลื่อนไหวอันใดบางอย่างขึ้น

นางจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง

เห็นว่าลวดลายที่แปลกประหลาดเหล่านั้นกำลังพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างกะทันหัน

พวกมันกำลังรวมกลุ่มอยู่ด้วยกัน ชั่วพริบตาเดียว ก็ก่อตัวเป็นสัญลักษณ์แปลกประหลาด

ฉู่หลิวเยว่มองมัน จากนั้นก็ขมวดคิ้วแน่น นางรู้สึกว่าสัญลักษณ์นี้คุ้นตาอย่างยิ่ง

วินาทีต่อมา ก้อนพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งไปทางสัญลักษณ์นั้น

สัญลักษณ์นั้นเคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา ลวดลายทุกเส้นประณีต งดงาม และอ่อนช้อยอย่างยิ่ง

ระหว่างขั้นตอนนั้น คาดไม่ถึงว่าพลังปราณศักดิ์สิทธิ์จะถูกบดขยี้อย่างไร้เสียง! กลายเป็นแสงดาวดวงน้อยๆ!

ฟิ้ว…

ขณะที่ลมพัดเล็กน้อย แสงดาวเหล่านั้นก็พวยพุ่งราวกับกระแสน้ำหลาก พร้อมผสานเข้ากับทุกส่วนในร่างกายของนาง!

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย ในแววตามีความประหลาดใจปรากฏขึ้น

…พื้น พื้นที่มิติแห่งนี้… คาดไม่ถึงว่าเทวจิตของพลังปราณศักดิ์สิทธิ์สายนี้จะกลายเป็นของนางได้อย่างง่ายดายเพียงนี้?