บทที่ 628 เกอชิงเหม่ยคลอดลูกชาย (1)

บทที่ 628 เกอชิงเหม่ยคลอดลูกชาย (1)

วันที่ 30 เดือน 5 ตามปฏิทินจันทรคติ

ถังเซวี่ยตื่นขึ้นมาทานหมี่ซั่วตั้งแต่เช้าตรู่ ถังหลานมองลูกสาวคนรองด้วยสายตาอาวรณ์ “เสี่ยวเซวี่ยของพวกเราโตเป็นผู้ใหญ่ จนวันนี้จะได้หมั้นหมายแล้ว”

เมื่อถังเซวี่ยได้ยินก็เดินเข้าไปกอดถังหลานเอาไว้ด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “แม่คะ ต่อให้หนูหมั้นไปแล้ว ยังไงหนูก็ยังอยู่ที่บ้านนะ มันไม่ได้มีอะไรต่างไปจากเมื่อก่อนเลย”

ถังหลานได้ยินถึงได้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา

“ก็จริง วันนี้แค่หมั้น อีกตั้งนานกว่าจะถึงงานแต่ง”

ถังเซวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง “ใช่ค่ะ พี่ก็ยังไม่ได้แต่งงานเลย หนูก็ไม่รีบหรอกค่ะ”

ขณะที่สองคนกำลังคุยกันอยู่ ถังซวงก็เข้ามาพอดี “แม่คะ เสี่ยวเซวี่ย กำลังคุยอะไรกันอยู่หรือ”

“เสี่ยวเซวี่ยบอกว่าลูกยังไม่ได้แต่งงาน น้องเลยไม่รีบน่ะ”

ถังซวงได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาและกล่าวว่า “ไม่จำเป็นจะต้องรีบร้อนอะไรจริง ๆ เสี่ยวเซวี่ยก็กำลังจะเข้ามหาลัยแล้ว หลังจากหมั้นก็ตั้งใจเรียนหนังสือต่อ สู้เพื่อมาเป็นศิษย์มหา’ลัยเดียวกันกับพี่นะ”

ถังเซวี่ยได้ยินก็กล่าวด้วยความหนักแน่น “พี่ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ฉันจะพยายามเพื่อที่จะได้เป็นรุ่นน้องของพี่ให้ได้”

“อืม ถ้าอย่างนั้นพี่จะรอเธอ แต่ว่าตอนนี้ไปแต่งหน้าก่อนเถอะ”

“ค่า”

ถังเซวี่ยตามถังซวงกลับไปที่ห้อง และถังชุนหยานก็นำกล่องเครื่องแต่งหน้าเข้ามาเรียบร้อยแล้ว “พี่สาวซวง เตรียมของมาเรียบร้อยแล้วค่ะ”

ถังซวงรับเอาไว้แล้วจึงเริ่มแต่งหน้าให้ถังเซวี่ย

หลังจากที่แต่งหน้าเสร็จ ถังเซวี่ยมองตัวเองในกระจกด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ “ว้าว… นี่ตัวฉันเองหรือเนี่ย นี่มันจะดูดีเกินไปแล้ว” ในขณะที่เด็กสาวพูดก็กะพริบตาอย่างแรง

ถังชุนหยานเห็นก็กล่าวยิ้ม ๆ อย่างอดไม่ไหว “เสี่ยวเซวี่ย ปกติเธอก็ดูดีอยู่แล้วนี่นา”

ถังซวงอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “ใช่เสี่ยวเซวี่ย หน้าเธอดีอยู่แล้ว แต่งหน้าแค่เล็กน้อยก็ดูดีขึ้น เอาละ ต่อไปก็แต่งตัว พอแต่งตัวเสร็จแล้ว พี่ก็จะทำผมให้เธอ”

“ค่า”

ถังเซวี่ยรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เสื้อผ้าชุดนี้เป็นชุดที่แม่ของเธอตัดเย็บให้เป็นพิเศษ มันเป็นชุดกระโปรงยาวสีแดงสด

“เสี่ยวเซวี่ย วันนี้เธอสวยมากจริง ๆ”

ถังชุนหยานมองถังเซวี่ยที่เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วอย่างละสายตาไม่ได้

แววตาของถังซวงฉายความตกตะลึง จากนั้นก็รีบกวักมือเรียกถังเซวี่ย “เสี่ยวเซวี่ย รีบนั่งลงเร็วเข้า”

ถังซวงชำนาญมาก เธอถักผมให้ถังเซวี่ยอย่างรวดเร็ว และสวมเครื่องประดับผมสีแดงให้น้องสาว “เรียบร้อย”

ทันใดนั้นเองเสียงประทัดจากด้านนอกก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าเฟิงเยี่ยหานมาถึงแล้ว

“เสี่ยวเซวี่ย เสี่ยวเยี่ยมาถึงแล้วจ้ะ ลูกเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้วค่ะ”

ถังหลานจูงฟักทองน้อยและฟักขาวน้อยเข้ามา หลังจากที่เห็นถังเซวี่ย ถังหลานก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวเซวี่ย ลูกสวยมากเลย”

“พี่รอง สวย… สวย”

เด็กน้อยทั้งสองพูดชมเสียงอ้อแอ้

ถังเซวี่ยรู้สึกเหมือนหัวใจของเธออ่อนยวบลง กำลังจะเข้าไปกอดน้อง ๆ แต่ก็ถูกถังหลานกันไว้ “เสี่ยวเซวี่ย ลูกเพิ่งแต่งตัวเสร็จ อย่าหยุกหยิก เดี๋ยวจะทำยุ่งหมดหรอก”

“ใช่ เดี๋ยวพวกเรากอดเอง”

ถังซวงก้าวเข้าไปอุ้มฟักทองน้อยด้วยรอยยิ้ม “วันนี้ฟักทองน้อยของพวกเราก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย”

ส่วนถังชุนหยานก็อุ้มฟักขาวน้อยขึ้นมา โน้มเข้าหาและกอดรัดเด็กน้อยด้วยแววตาเป็นประกาย

ฟักขาวน้อยยอมให้ถังชุนหยานอุ้มอย่างว่าง่าย แต่ฟักทองน้อยกลับดันถังซวงออกและพูดว่า “พี่อย่ามาเรียกชื่อเล่นผมนะ พี่ควรจะเรียกผมว่าจิงเหวินตี้สิ”

เมื่อเห็นท่าทีเอาจริงเอาจังของเด็กน้อย ถังซวงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฟักทองน้อยไม่น่ารักหรือไง ทำไมต้องให้เรียกชื่อจริงด้วย พี่จะเรียกเธอว่าฟักทองน้อย”

ฟักทองน้อยหน้ายู่ ดูน่ารักน่าเอ็นดูมาก

ถังซวงอดไม่ได้ที่จะจิ้มหน้าเล็ก ๆ ของเขา เมื่อเห็นเด็กน้อยหน้างอ ถังซวงก็รีบกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ก็ได้ ๆๆ เสี่ยวเหวินตี้”

ฟักทองน้อยถึงได้กลับมาดีใจอีกครั้ง

ถังหลานมองดูเวลาแล้วถึงรีบบอกถังเซวี่ยให้เตรียมตัว “เสี่ยวเยี่ยใกล้จะเข้ามาแล้ว ลูกไปนั่งให้เรียบร้อยก่อน”

ทันทีที่กล่าวจบเฟิงเยี่ยหานก็เข้ามาพอดี สายตาของเขาสบกับถังเซวี่ย มันเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความตกตะลึง “เสี่ยวเซวี่ย…”

ถังเซวี่ยเห็นเฟิงเยี่ยหานก็ยิ้มส่งไปให้

โม่เจ๋อหยวนตามพวกเฟิงเยี่ยหานเข้ามาพร้อมกัน ในพริบตาเดียวเขาก็เห็นถังซวงและแอบขยิบตาให้ตน

ถังหลานเห็นเฟิงเยี่ยหานและถังเซวี่ยสบสายตากัน จึงรีบกล่าวออกมาว่า “ใกล้จะได้เวลาแล้ว พวกเราไปที่โรงแรมกันเถอะจ้ะ”

ถังเซวี่ยได้สติ แก้มของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ และค่อย ๆ ก้มศีรษะลง เมื่อครู่เธอทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นเฟิงเยี่ยหาน อีกอย่างวันนี้เฟิงเยี่ยหานเองก็ดูดีมากเหมือนกัน เสื้อผ้าทางการทำให้เขาดูสูงสง่ามากขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาแต่เดิมนั้นดูมีมิติและลึกลับยิ่งขึ้นด้วย

หลังจากที่ทุกคนมาถึงโรงแรม คุณชายจิงกล่าวเปิดไม่กี่ประโยค จากนั้นพิธีหมั้นจึงเริ่มขึ้น

ครั้งนี้ถังเจี้ยนกั๋วเองก็มาด้วย ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ปรากฏตัวออกมา และซ่อนตัวอยู่ในความมืดตลอดเพื่อมองดูพิธีหมั้นระหว่างถังเซวี่ยและเฟิงเยี่ยหาน จนในท้ายที่สุดเขาก็หลับตาและหันหลังจากไป เพราะไม่มีสิทธิ์ที่จะปรากฏตัวต่อหน้าลูกสาวทั้งสอง การไม่เข้าไปรบกวนพวกเธอจึงเป็นการดีที่สุด