ตอนที่30 ท่วงทำนองที่เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก

หลังจากที่ตัดผมเสร็จแล้วกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น รูดี้ก็เดินเข้าไปหานาโอมิ

“ชิโชว อาหารเย็นวันนี้เป็นอาหาร นอร์ดิก เดส”

“มันเป็นอาหารแบบไหนล่ะนั่น?”

“มันเป็นอาหารที่เน้นเนยเยอะเป็นพิเศษ เดส”

“เนย? จะว่าไปเมื่อไม่นานมานี้ฉันก็เอามันมาทาขนมปังอยู่นี่นะ มันเหมือนกับว่าจะเป็น ไขมันจากนมที่แข็งตัวใช่ไหม?”

“ชิโชว ไม่เคยได้ลองกินมันมาก่อนที่จะมาที่นี่เหรอ เดส?”

“เปล่าหรอก จำได้ว่าเมื่อก่อนก็เคยกินอยู่แหละ แต่มันนานมากแล้วจนจำรสชาติของมันไม่ได้เลย”

เพราะสภาพอากาศที่อบอุ่นในละแวกนี้ อาหารที่เสียง่ายอย่างนมและเนยจึงไม่เป็นที่แพร่หลายมากนัก

“ถ้าอย่างนั้นก็ตั้งตารอได้เลย เดส แต่ก่อนหน้านั้นคุณต้องไปตรวจสุขภาพก่อนนะ”

“ตรวจสุขภาพ?”

“เพราะชิโชวได้รับบาดเจ็บมาเมื่อเร็วๆนี้ไง เราจึงต้องตรวจสอบดูว่ามีอะไรผิดปรกติหรือเปล่า เดส”

“ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปรกตินะ”

“ถึงอย่างนั้นก็ต้องตรวจ เดส ถ้าไม่ยอมไปตรวจละก็ เย็นนี้ไม่มีเหล้านะ เดส”

“ถ้างั้นก็มาตรวจกันเลย”

นาโอมิ ที่ถูกหลอกล่อด้วยเหล้าก็ก็ยอมไปตรวจสุขภาพแต่โดยดี

“แค่ให้เจาะเลือดไปก็พอแล้วเหรอ?”

“วันนี้มันเป็นแค่การสังเกตความเปลี่ยนแปลง เพราะงั้นก็แค่นี้แหละ เดส”

พอตอบนาโอมิแบบนั้นเขาก็เดินเข้าไปในครัวแล้วเริ่มทำอาหาร

เมื่อไม่มีอะไรทำนาโอมิก็เริ่มเอาสมาร์ทโฟนที่ได้มาออกมาเล่น

ฮาล นั้นได้ดัดแปลงระบบแปลภาษาของมันให้เป็นภาษาของดาวดวงนี้จึงทำให้นาโอมิสามารถอ่านตัวอักษรในสมาร์ทโฟนได้

เท่าที่จำได้เขาเคยบอกว่ามันสามารถเล่นดนตรีได้นี่นะ….พอนึกได้แบบนั้นนาโอมีก็เปิดแอปพลิเคชันสำหรับเล่นเพลงขึ้นมา บนหน้าจอหลักของมันแสดงให้เห็นตัวเลือกของแนวดนตรีหลายชนิด

“ไอ้ที่เรียกว่า เฮฟวี่เมทัล เนี่ยมันเป็นคนตรีแบบไหนกันนะ?”

 เริ่มมาก็ดันไปเปิดด้วยแนวเพลงที่รุนแรงที่สุด นาโอมิก็ถูกต้อนรับด้วย เสียงอันดุดันและบ้าคลั่งของเครื่องดนตรี และเนื้อเพลงสุดหยาบกร้านตามกันออกมา

[ ซาบาต! ซาบาต! ซาบาต! ซาบาต! เหล่าปิศาจเอ๋ยจงตื่นขึ้นมา กวาดล้างก๊อบบลินให้สิ้นซาก ไปจากจักรวาล ! ฟ้ากกิ้ง ซาบาต!!!!]

“นะ..บ้าอะไรเนี่ย!!!”

ตกใจไปกับเสียงบาดหูอย่างกะทันหัน นาโอมิที่หน้ามุ่ยก็ปิดเพลงลงทันที

“รูดี้!!”

ได้ยินเสียงเรียกรูดี้ที่กำลังสวมผ้ากันเปื้อนก็เดินออกมา

“มีอะไรเหรอ เดส?”

“บนอวกาศพวกเธอฟังไอ้แพลงสุดบาดหูสุดๆแบบนี้กันเหรอ?”

“เพลงแนวไหนเหรอ เดส?”

“เห็นมันเรียกว่า เฮฟวี่เมทัล น่ะ”

พอได้ยินแบบนั้นรูดี้ก็แสดงให้เห็นว่าเข้าใจสาเหตุออกมาทางใบหน้าของเขา

“อา…ไอ้เพลงแนวนั้นมันเอาไว้ฟังตอนที่คุณกำลังหงุดหงิดแล้วอยากจะฆ่าใครสักคน อ่ะ เดส ถ้าอยากได้อะไรที่มันลื่นหูก็ลองเลือกแนว คลาสสิค หรือพวกแนวบรรเลงเครื่องดนตรี เดส”

“อ่าวเหรอ…ขอบใจ”

“ไม่มีปัญหา เดส”

ว่าแล้วเขาก็กลับเข้าไปในครัว

“เพลงที่เอาไว้ฟังตอนที่กำลังอยากจะฆ่าใครสักคนเหรอ…จักรวาลนี่มันช่างกว้างใหม่จริงๆนะ”

แม้ว่าจริงๆแล้วเฮฟวี่เมทัลมันไม่ใช่เพลงที่เอาไว้ฟังตอนที่อยากจะฆ่าใครสักคนก็เถอะ มันเป็นความผิดของรูดี้ที่อธิบายไปชุ่ยๆแบบนั้น

คราวนี้เธอเลือกไปที่เพลงแนวคลาสสิค ตามที่รูดี้แนะนำ แล้วเลือก “La Campanella”  ที่อยู่บนหัวลองรายการ เสียงอันไพเราะของเปียโนก็ลอยออกมา ทันไดนั้นร่างกายของนาโอมิก็รู้สึกราวกับโดนฟ้าผ่า

ท่วงทำนองของมันช่างไพเราะจริงๆ มันใช้เครื่องดนตรีแบบไหนในการบรรเลงเพลงนี้ออกมากันนะ?

เพราะว่าดาวดวงนี้ยังไม่เคยมีการสร้างเปียโนมาก่อน เมื่อได้ยินเสียงของมันเป็นครั้งแรกก็ทำให้นาโอมิประทับใจเป็นอย่างมาก

แม้ว่าเมื่อสักครู่เธอจะเพิ่งเคยได้ฟัง เฮฟวี่เมทัลเป็นครั้งแรกเหมือนกันก็ตาม แต่สำหรับเธอมันฟังดูเหมือนเสียงรบกวนบาดหู จึงไม่ได้ประทับใจไปกับมัน

นาโอมิอยากจะถามรูดี้เกี่ยวกับเครื่องดนตรีชิ้นนี้ แต่ว่าเธอก็ไม่อยากที่จะไปรบกวนการทำอาหารของเขา

เธอจึงกลับไปสำรวจสมาร์ทโฟนของเธอต่อไปเพื่อที่จะฟังเพลงอื่นๆแต่เธอก็ไปเจอเข้ากับ ลิ้งก์ ของวิดีโอที่บันทึกการแสดงสดของ La Campanella เข้าโดยบังเอิญ แล้วมันก็เริ่มแสดงออกมา

“โอ๊ะ…ภาพมันขยับได้ด้วย!”

นาโอมิรู้สึกทึ่งไปกับการแสดงในวิดีโอนั้น แล้วเริ่มสนใจในเปียโนมากขึ้น จึงเริ่มไล่ดูบทเพลงต่างๆที่บรรเลงโดยเปียโนไปในขณะที่รอรูดี้ทำอาหาร

“ชิโขว อาหารพร้อมแล้ว เดส”

เคลิบเคลิ้มไปกับท่วงทำนองของเปียโนเธอจึงลืมเรื่องของอาหารไปครู่หนึ่งจนกระทั่งรูดี้โผล่มาพร้อมกับอาหารที่ทำไว้

“วันนี้ก็ขอบใจนะ”

“มันเป็นงานอดิเรกอยู่แล้วเพราะงั้นไม่ต้องใส่ใจ เดส จะว่าไปกำลังฟังอะไรอยู่เหรอ เดส?”

“เอ…ตอนนี้รู้สึกว่าจะเป็น ไอ้ที่เรียกว่า Chopin’s Etude Op. 10, No. 12 อ่ะนะ ”

“อา..อันนั้นรู้สึกว่ามันจะชื่อว่า การปฏิวัติ เดส ”

“โฮ่…”

ชื่อของมันกระตุ้นความสนใจของนาโอมิ เธอจึงคะยั้นคะยอให้รูดี้เล่าต่อ 

“มันเป็นเพลงที่แต่งขึ้นเมื่อนานมาแล้ว เกี่ยวกับประเทศเล็กๆที่ถูกแบ่งแยกและปรกครองโดยประเทศที่ใหญ่กว่านั้นเริ่มการการปฏิวัติเพื่อประกาศเอกราช แต่ก็ถูกปราบปรามลง”

“เพราะอย่างนั้นเลยรู้สึกได้ถึงความโกรธเกรี้ยวในท่วงทำนองสินะ”

“คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ เดส”

รูดีตอบระหว่างที่จัดอาหารลงบนโต๊ะ

สลัดมันฝรั่งผสมโยเกิร์ตทำนั้น ประกอบไปด้วยมันบด แตงกวา ข้าวโพด และแอปเปิ้ล หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วนำไปคลุกรวมกับมายองเนสและโยเกิร์ตเพื่อให้ได้รสชาติที่สดชื่น

แจนสัน เทมป์เทชั้น คือ กราแตง ที่ทำโดยการผัดมันฝรั่งกับหอมใหญ่ในเนยแล้วใส่ปลาเอนโชวี่แล้วราดด้วยครีมแทนการทำซอสขาว หลังจากนั้นก็เอาไปอบแล้วโรยหน้าด้วยชีสขูดกับเกร็ดขนมปัง

ปลาแซลม่อนผัดเนย ทำโดยการเอาเนื้อปลาแซลม่อนชิ้นโตไปทอดในเนยให้ด้านนอกกรอบ เทครีมเปรี้ยวลงไปแล้วนำไปอบ จบด้วยการโรยหน้าด้วย แครอท สับและกะหล่ำปลีดอง เพื่อใช้สำหรับล้างคาวในปาก

ซุปครีมที่เรียกว่า เคไฮคีตโต้ นั้นทำโดยการผัดมันฝรั่ง แครอท หอมใหญ่ และเห็ด ในเนย แล้วจึงใส่เครื่องเทศแล้วเทน้ำลงำไปต้มประมาณ15นาทีแล้วจึงใส่แซลม่อนสับ และครีมลงไปบนซุปที่เสิร์ฟในถ้วย แล้วจึงโรยหน้าด้วยผักชีฝรั่ง

“….รูดี้”

เมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะ นาโอมิก็กล่าวออกมา

“อะไรเหรอ เดส?”

“ที่ว่าเมื่อก่อนฉันเคยกินอาหารที่ทำด้วยเนยนั่นน่ะ โกหกล่ะ”

“……?”

ไม่เข้าใจว่านาโอมิกำลังจะสื่อถึงอะไร รูดี้ก็ได้แต่เอียงหัวงุนงง

“ฉันไม่เคยกินอะไรที่มันมีกลิ่นหอมน่ากินของเนยขนาดนี้มาก่อนเลย ไอ้ที่ฉันเคยกินมันเป็นแค่อาหารที่ใส่เนยไปเลกน้อยเท่านั้นเอง”

“ชิโชวจะยืนกรานแบบนั้นไปทำไม เดส?”

“ฉันกำลังชมฝีมือในการทำอาหารของรูดี้ว่ายอดเยี่ยมอยู่ยังไงล่ะ”

“ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ช่างมันละกัน ก่อนอื่นมาเริ่มดื่มกันเลยดีกว่า เดส”

“…อืม”

รูดี้มองข้ามคำชมของนาโอมิแล้วก็ยื่นแก้วสุรากลั่นที่โดรน ขนมาไปให้เธอ

“เย็นจัง!”

เมื่อนาโอมิจับไปที่แก้วก็แปลกใจไปกับความเย็นของมัน

“นี่คือ อควาวิต ทำมาจาก…..มันฝรั่ง?  ก่อนอื่นก็ดื่มเจ้านี่รวดเดียวเลย เดส”

“อืม…งั้นมาลองกันเลย”

เมื่อนาโอมิยกมันขึ้นมาจิบก็พบว่ามันลื่นคอและรสชาติค่อนข้างนุ่มนวลมากสำหรับเหล้ากลั่น

“อืม…ก็ไม่แย่นะมันเย็นสดชื่นดี”

“เจ้านี่มันไม่ว่าจะดื่มตรงๆ ผสมน้ำ หรือผสมกับค็อกเทล ก็ได้ เดส แต่ส่วนใหญ่มักนิยมดื่มตามหลังจากดื่มเบียร์ หรือดื่มสลับกัน เดส”

“ฟังดูเป็นวิธีดื่มที่หรูหลาแล้วก็น่าสนุกดีนะ”

นาโอมิยิ้มออกมาอย่างสนุกสนานแล้ก็เริ่มกินอาหารที่รูดี้ทำ

“ร้อน!”

เธอนั้นเกือบที่จะลวกปากตัวเองด้วยกราแตงที่กำลังระอุอยู่จึงยกแก้ว อควาวิต ขึ้นมาจิบเพื่อให้มันเย็นลง

“ฮาฮาฮา…ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมถึงได้เสิร์ฟเหล้าเย็นๆ”

“ในแถบยุโรปเหนือ อากาศมันจะหนาวเย็น แม้ว่าอาหารจะร้อนก็ตาม แต่เหล้าจะเย็นอยู่เสมอ เดส”

“อบอุ่นร่างกายด้วยอาหารร้อนๆแล้วทำให้ปากเย็นลงด้วยเหล้าเย็นๆ แล้วเหล้ามันก็จะทำให้รู้สึกว่าร่างกายอุ่นขึ้นด้วย นั่นเป็นแนวคิดที่น่าสนใจดีนะ”

“อย่างที่คิดไว้เลย ชิโชว เข้าใจมันได้ถูกต้องเลย เดส”

รูดีชมนาโอมิ เธอจึงยิ้มกลับ แล้วเริ่มกลับไปกินต่อ

“เอาล่ะ มากินต่อกันเถอะ”

“กินให้จุใจไปเลย เดส”

ว่าตามนั้นแล้วพวกเขาทั้งสองก็จัดการกับอาหารร้อนๆและเหล้าเย็นๆกันต่อไป

*(TLnote:  วิ่งควายเควสกิจกรรมเสน็จแล้ว แต่ยังต้องหาเงินมาอุดไอ้ที่เผาไปอยู่ กว่าจะเสร็จคงอีกสักพักใหญ่ๆ    )