ลืมรักเลือนใจ 751 ในใจไม่ถึงกับเลอะเลือน / 752 หนึ่งในผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์
ตอนที่ 751 ในใจไม่ถึงกับเลอะเลือน
หลินซูหย่าสะดุ้งตกใจ รีบชักมือกลับ สีหน้าก็กระอักกระอ่วนอย่างเลี่ยงไม่ได้
พิธีกรหญิงเห็นดังนั้นก็รีบพูดคลี่คลายสถานการณ์ “ท่านประธานคะ ช่วงหลายปีมานี้ซูหย่าพยายามทำงานการกุศลมาตลอด เป็นคนหนุ่มสาวที่รักความก้าวหน้าอีกทั้งยังมีความรับผิดชอบต่อสังคม ไม่แปลกใจเลยที่ท่านประธานใหญ่จะให้ความสำคัญขนาดนี้นะคะ”
พิธีกรหญิงยิ้มพลางพูด คำพูดเดียวไม่ใช่แค่ชมหลินซูหย่า ยังได้ชมเฉิงจิ้งชิวอีกด้วย เรื่องที่แมวดำตัวใหญ่เกือบข่วนหลินซูหย่าจึงถูกกลบเกลื่อนไป
มีเพียงแฟนคลับที่ส่งข้อความพูดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่
[แมวดำตัวนี้ดุมากเลย เกือบข่วนซูหย่าแล้ว]
[ซูหย่าของพวกเราออกจะอ่อนโยน แมวดำตัวนี้ดุเกินไปแล้วนะ!]
[นั่นสิ ดุเกิน นิสัยแมวตัวนี้ไม่เหมือนแมวเลี้ยง น่าจะเป็นแมวป่า น่าแปลกจัง…]
เวลานี้สีหน้าของเฉิงจิ้งชิวที่อยู่บนเวทีกลับยิ่งทวีความสงสัย
ไหนเสียวหมิ่นบอกว่าแอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลในวันนี้คือเสี่ยวหลินไม่ใช่เหรอ ทำไมบนเวทีกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเสี่ยวหลินล่ะ พิธีกรคนนี้ก็เอาแต่คุยกับเธอเรื่องเด็กสาวคนนี้ที่เธอไม่รู้จักเลยสักนิด แถมยังบอกว่าเธอให้ความสำคัญกับเด็กคนนี้อีก
เห็นๆ อยู่ว่าเธอไม่ได้รู้จักเด็กสาวคนนี้เลย…
เฉิงจิ้งชิวคาดเดา หรือนี่เป็นวิธีที่วงการบันเทิงใช้สร้างความดัง อดรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาไม่ได้
ถึงแม้ภายในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ด้วยมารยาทของเฉิงจิ้งชิวย่อมไม่มีทางหักหน้าคนอื่น และจะถามเฉิงหมิ่นตอนนี้เลยก็ไม่ได้ ทำได้เพียงยิ้มให้เล็กน้อย
หลินซูหย่ากำลังรู้สึกตื่นเต้นดีใจ ไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าของเฉิงจิ้งชิวที่เปลี่ยนไป เธอพูดขึ้น “ไม่หรอกค่ะ ฉันก็แค่ทำในสิ่งที่มันเล็กน้อยมากก็เท่านั้น ยังห่างชั้นอีกไกล เทียบกับประธานเฉิงไม่ได้หรอกค่ะ ท่านประธานต่างหากที่มีความรักความเมตตามากล้นอย่างแท้จริง ควรค่าให้คนหนุ่มสาวอย่างพวกเราเอาเป็นแบบอย่าง”
“ซูหย่าถ่อมตัวเกินไปแล้ว เรื่องที่คุณทำทุกคนต่างเห็นอยู่ในสายตาค่ะ” พิธีกรหญิงมองบนหน้าจอ “ว้าว ตอนนี้เหลือเวลาอีกห้านาทีก็จะปิดโหวตแล้วนะคะ คะแนนโหวตของซูหย่ายังคงมาเป็นอันดับหนึ่ง ดูท่าแอมบาสเดอร์การกุศลของพวกเราในคืนนี้จะไม่พลิกล็อคแล้วล่ะค่ะ ยินดีด้วยค่ะซูหย่า”
แฟนคลับเริ่มส่งข้อความอย่างบ้าคลั่ง
[เดิมทีก็ไม่พลิกล็อคอยู่แล้วป่ะ! แอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลต้องเป็นของซูหย่าอยู่แล้ว!]
[ยินดีกับนางฟ้าซูหย่าที่ได้เป็นแอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลในปีนี้!]
[ยินดีด้วยนางฟ้าซูหย่า…]
…
เวลานี้เฉิงจิ้งชิวถึงได้สังเกตเห็นหน้าจอขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง
จากนั้นเธอก็เห็นชื่อของคนที่อยู่อันดับหนึ่ง ซึ่งก็คือเด็กสาวที่พิธีกรแนะนำให้เธอรู้จักเมื่อครู่ หลินซูหย่า
หลินซูหย่าเหรอ
พิธีกรหญิงพูดบทที่เตรียมไว้ก่อนแล้วอย่างตื่นเต้น “เมื่อหกปีก่อนคุณหลินซูหย่าได้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์เพื่อช่วยเหลือสัตว์จรจัด จากบ้านหลังเก่าๆ เล็กๆ มาจนถึงตอนนี้ที่กลายเป็นศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศ ถึงขนาดที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศด้วย เธอได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจไปมากกับงานนี้ ซึ่งช่วงหลายปีมานี้ก็ได้ทำงานการกุศลอย่างไม่เคยขาด…”
“ผมคิดว่าถ้ามีคนบอกว่าโลกมนุษย์มีนางฟ้า ก็ต้องเป็นเด็กสาวแบบซูหย่าแน่นอนครับ!”
“ค่ำคืนนี้แอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลของเรา แอมบาสเดอร์ที่ดีที่สุด คุณหลินซูหย่า คู่ควรกับตำแหน่งแล้วค่ะ”
ตอนที่เฉิงจิ้งชิวได้ยินพิธีกรพูดว่าหลินซูหย่าก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนในทันที พอได้ยินว่าหลินซูหย่าจะเข้ามารับหน้าที่แอมบาสเดอร์เพื่อการกุศล สีหน้าของเธอก็ยิ่งเย็นชาลง
กว่าเดิม
แม้เธอจะแก่แล้ว แต่ในใจยังไม่ถึงกับเลอะเลือน
ตอนแรกเธอยังไม่ค่อยเข้าใจ คิดว่าเด็กสาวที่ชื่อหลินซูหย่าคนนี้รู้กันกับพิธีกร จงใจพูดว่าเธอให้ความสำคัญ เพราะอยากอาศัยชื่อเสียงของเธอ
ตอนที่ 752 หนึ่งในผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์
จากนั้นเธอก็เห็นคะแนนโหวตที่อยู่บนจอขนาดใหญ่ ชื่อของคนที่อยู่อันดับหนึ่งกลับไม่ใช่เสี่ยวหลิน คิดว่าคงเป็นเพราะคะแนนโหวตของเสี่ยวหลินถูกเด็กสาวที่ชื่อหลินซูหย่าคนนี้แซงไปได้แล้ว
จนกระทั่ง…จนกระทั่งได้ยินพิธีกรพูดว่าผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์คือหลินซูหย่า
เธอถึงได้เอะใจขึ้นมา
ผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์…จะเป็นเด็กสาวที่ชื่อหลินซูหย่านี่ได้อย่างไร เธอไม่รู้จักเด็กสาวคนนี้เลยสักนิดว่าเป็นใคร
ท่ามกลางเสียงปรบมืออันเกรียวกราว พิธีกรหญิงได้ยื่นไมโครโฟนให้เฉิงจิ้งชิว “ประธานเฉิงคะ ท่านมีอะไรอยากพูดกับแอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลในปีนี้สักหน่อยไหมคะ”
ถึงแม้ในช่วงหลายปีมานี้เฉิงจิ้งชิวจะไม่ยุ่งเรื่องภายนอกแล้ว แต่ก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายปี พบเห็นเรื่องต่างๆ มาสารพัด สมองของเธอเรียบเรียงเหตุการณ์อย่างรวดเร็ว พอจะคาดเดาได้คร่าวๆ แล้ว
เฉิงจิ้งชิวลูบแมวดำที่อยู่ในอ้อมกอด หันไปมองเฉิงหมิ่นที่อยู่ข้างๆ อย่างไม่รีบร้อน “เสี่ยวหมิ่น คุณหลินซูหย่าคนนี้ก็คือคนที่ลูกบอกว่าเป็นผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์เหรอ”
เฉิงหมิ่นพยักหน้า “ใช่ค่ะ”
เฉิงจิ้งชิวมองหลินซูหย่า จากนั้นได้ถามขึ้นอีกครั้ง “คุณหลินซูหย่า เมื่อกี้ฉันได้ยินพิธีกรบอกว่าคุณเป็นคนก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ งั้นเหรอคะ”
เฉิงจิ้งชิวถามคำถามนี้ซ้ำ ออกจะดูแปลกไปหน่อย แต่ว่าหลินซูหย่าในเวลานี้กำลังตกอยู่ในห้วงความคิดที่อีกประเดี๋ยวจะได้รับรางวัลกับการเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานจากหันอี้เซวียน ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเฉิงจิ้งชิว สองแก้มของเธอแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น พยักหน้าพลางพูด “ใช่ค่ะ ฉันก่อตั้งสมัยเรียน ตอนนั้นในประเทศของเราสนใจเรื่องนี้กันน้อยมาก ดังนั้นช่วงแรกจึงค่อนข้างลำบาก สู้มาเพียงลำพัง แต่ยังดีที่ผ่านมาได้แล้ว ต้องขอขอบคุณทุกคนเป็นอย่างมากที่ให้การสนับสนุนฉันนะคะ”
พอเฉิงจิ้งชิวได้ยินคำว่าสู้มาเพียงลำพัง สีหน้าก็เย็นชาลงกว่าเดิม
พิธีกรดูเหมือนจะแกล้งถอนหายใจเพื่อให้ดูอินกับความมุ่งมั่นและความลำบากที่หลินซูหย่าฝ่าฟันมา เธอพูดสร้างอารมณ์ดราม่า “เส้นทางของซูหย่าลำบากมากจริงๆ อายุยังน้อยก็ต้องติดตามแม่ที่หย่าร้างกับพี่สาวที่ไม่เอาไหน จำเป็นต้องทำงานพิเศษทุกวันเพื่อหาเงินเป็นค่าเรียนกับค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เงินที่ประหยัดเอามาทำการกุศลล้วนเป็นเงินที่เธอทำงานพิเศษสะสมมาอย่างยากลำบาก…”
หลังจากดราม่าพอประมาณแล้ว พิธีกรหญิงก็พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “หลังจากมีชื่อเสียง ซูหย่ายังเคยถูกคนใส่ร้ายกับพูดจาสาดโคลนใส่ และคนๆ นี้ก็คือพี่สาวแท้ๆ ของเธอเอง…
ไม่เพียงแต่หลินเยียนจะใส่ร้ายว่าหลินซูหย่าเป็นมือที่สาม ที่เกินไปยิ่งกว่าก็คือพูดมาได้อย่างไม่อายปากว่าตัวเองเป็นคนก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์”
คำพูดนี้ของพิธีกรได้ทำให้บรรดาแฟนคลับส่งข้อความด่าหลินเยียนกันอีกครั้ง
หลินซูหย่าก็ดวงตาแดงก่ำได้ถูกเวลา พูดน้ำตาคลอเบ้า “ถึงจะลำบากมาก แต่ว่าฉันไม่เคยนึกเสียใจที่ได้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ขึ้นมา ฉัน…”
เฉิงจิ้งชิวที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาดี นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพูดขัดจังหวะหลินซูหย่าขึ้นในงาน “คุณหลิน ขอฉันขัดจังหวะหน่อยนะคะ”
หลินซูหย่าเพิ่งเรียกอารมณ์ได้ พอได้ยินดังนั้นก็จำต้องหยุดชะงัก “ท่านประธานเฉิง ดิฉันยินดีรับคำชี้แนะค่ะ”
เวลานี้สีหน้าของเฉิงจิ้งชิวเย็นชาเต็มร้อยโดยไม่ปิดบังเลยสักนิด แม้แต่หลินซูหย่ายังมองออก
ไม่รู้ทำไม หลินซูหย่ารู้สึกใจคอไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก...
เฉิงจิ้งชิวลูบแมวดำในอ้อมกอดพลางพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “คงไม่กล้าชี้แนะ เพียงแต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ คุณหลินซูหย่า คุณบอกว่าสู้มาเพียงลำพัง สร้างเดอะ แองเจิล เฮ้าส์มากับมือคนเดียว…”
เฉิงจิ้งชิวพูดถึงตรงนี้แล้วหยุดเล็กน้อย จากนั้นได้พูดต่อ “วันที่สิบแปดพฤษภาคมเมื่อหกปีก่อน เดอะ แองเจิล เฮ้าส์ ได้ถูกก่อตั้งขึ้น ฉันเห็นมันตั้งแต่เป็นเด็กทารกที่ค่อยๆ คืบคลานจนกระทั่งเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ ในฐานะที่เป็นพยานและหนึ่งในผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ ไม่มีใครรู้ประวัติการก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ได้ดีกว่าฉัน
ผู้ก่อตั้ง เดอะ แองเจิล เฮ้าส์มีสองคน คนหนึ่งคือฉัน ส่วนอีกคนเป็นเพื่อนอายุน้อยของฉัน ทำไมฉันถึงไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคุณหลินซูหย่าเป็นคนสร้างเดอะ แองเจิล เฮ้าส์มาด้วยมือตัวเอง”
Comments