ลืมรักเลือนใจ 755 อสรพิษสาวสวยเห็นๆ / 756 ไม่จำเป็นต้องจบที่ตรงนี้แล้ว
ตอนที่ 755 อสรพิษสาวสวยเห็นๆ
ชื่อเต็มของเธอคือหลินเยียน ตัวหลินที่มีตัวต้นไม้สองตัว เยียนที่มาจากเปลวเพลิง
วินาทีที่เฉิงจิ้งชิวพูดจบ พิธีกรที่อยู่ข้างๆ ผู้เข้าร่วมคัดเลือก แขกที่อยู่ล่างเวที ทุกคนต่างนิ่งอึ้งอยู่ตรงนั้น
บรรยากาศภายในงานเงียบสงัด
แม้แต่ห้องถ่ายทอดสดที่เมื่อครู่มีข้อความเด้งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งก็หยุดลงในทันที
เมื่อกี้ประธานเฉิงพูดว่าใครนะ…
หลินเยียน...
ประธานเฉิงบอกว่า เพื่อนอายุน้อยของเธอคนนั้น คนที่ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ คือหลินเยียนเหรอ!
คุณพระช่วย!
ผ่านไปประมาณสิบกว่าวินาทีทุกคนถึงได้สติกลับมา
จากนั้นก็เต็มไปด้วยเสียงฮือฮา
พิธีกรตกใจเสียจนเกือบทำไมโครโฟนหลุดจากมือ ผู้ผ่านเข้ารอบอีกเก้าคนที่อยู่ข้างๆ กับกู้ซินหานต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ สีหน้าของบรรดาแขกที่อยู่ด้านล่างเวทีก็เหมือนเห็นผี
เฉียวจื้อหรูที่เมื่อครู่ยังนั่งพนันกับเลขาหลิวอยู่ในวีแชทว่าใครคือผู้ก่อตั้งที่แท้จริงที่ประธานเฉิงพูดถึง อยู่ๆ พอได้ยินชื่อประธานของตัวเองก็ถึงกับตกใจอ้าปากค้าง
ทั้งสองคนนั่งอยู่ด้วยกัน พากันหันไปมองหลินเยียนพร้อมกัน “ท่านประธานเหรอ”
เลขาหลิว “อะ อะ อะไรนะ”
เฉียวจื้อหรู “ท่านประธานเป็นประธานของพวกเราไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นผู้ก่อตั้งของเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ล่ะ”
อันที่จริงเวลานี้หลินเยียนเองก็งง อย่างไรเสียวันนี้ก็เป็นการถ่ายทอดสด เดิมทีคิดว่าหลังจากประธานเฉิงรู้ความจริง อย่างน้อยก็คงรอให้จบงานคืนนี้ก่อนค่อยเปิดเผย
นึกไม่ถึงว่าประธานเฉิงจะพูดออกมาในงาน...
พอเห็นเฉียวจื้อหรูที่อยู่ข้างๆ กับเลขาหลิว หลินเยียนก็กระแอมเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น “สมาคมมูลนิธิเพื่อการกุศลมีกฎว่าห้ามควบตำแหน่งเหรอ”
ควบตำแหน่ง…
เฉียวจื้อหรู “เอ่อ…ได้…ได้นะ…”
เลขาหลิวชะโงกหน้าข้ามเฉียวจื้อหรู สีหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจ “ท่านประธาน เรื่องใหญ่แบบนี้ทำไมไม่บอกแม้แต่กับพวกเราล่ะ”
หลินเยียนเหลือบมองเขา “บอกไปแล้วไง”
เลขาหลิว “บอกเมื่อไร”
หลินเยียน “เมื่อกี้ บอกในวีแชท พวกคุณไม่เชื่อเอง”
เลขาหลิว “…”
รองประธานเฉียวจื้อหรู “…”
หลังจากที่ข้อความบนหน้าจอหยุดนิ่งไปชั่วขณะ จากนั้นก็เต็มไปด้วยข้อความแบบเดียวกัน
[เมื่อกี้ฉันไม่ได้หูฝาดใช่ไหม ประธานเฉิงบอกว่าใครนะ หลินเยียน?]
[หลินเยียน?]
[หลินเยียน?]
ชื่อหลินเยียนตามด้วยเครื่องหมายคำถามถูกพิมพ์ขึ้นมาหลายหมื่นข้อความ บรรดาแฟนคลับต่างแตกตื่นกันหมด
[โหยๆๆ ถ้าฉันบอกว่านี่เป็นเรื่องมหัศจรรย์แห่งศตวรรษคงไม่มีใครคัดค้านใช่ไหม เป็นหลินเยียน เหรอเนี่ย! หลินเยียนนางอสรพิษชั้นต่ำที่ร้ายกาจจนถูกคนสาปไปทั่วโลกโซเชียลนั่นน่ะนะ!]
[คนข้างบนระวังคำพูดหน่อย อสรพิษชั้นต่ำอะไร พี่เยียนของพวกเราเป็นอสรพิษสาวสวยอยู่เห็นๆ !]
แฟนคลับคนหนึ่งของหลินเยียนพิมพ์แก้ขึ้นมา
จากนั้นแฟนคลับจำนวนน้อยมากของหลินเยียนกับคนทั่วไปก็เริ่มทยอยส่งข้อความขึ้นมา
[ถึงจะตกใจมาก แต่ก็ใช่จะเป็นไปไม่ได้ จริงๆ ก่อนหน้านี้หลินเยียนก็เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ เพียงแต่ตอนนั้นสภาพหลินเยียนดูไม่ปกติ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พูดออกมาก็เลยไม่มีคนเชื่อ]
[คุณพระช่วย นึกไม่ถึงว่าหลินเยียนจะพูดจริง เธอเป็นคนก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์จริงๆ …]
[นี่มันเรื่องอะไรกัน สุดท้ายแล้วไม่ใช่เพราะหลินเยียนอยากดัง แต่เป็นหลินซูหย่าน้องสาวแท้ๆ ขโมยของๆ พี่สาวเหรอเนี่ย]
…
เพราะคำพูดของเฉิงจิ้งชิว ชั่วขณะนั้นทั้งภายในงานและในห้องถ่ายทอดสดต่างเหมือนมีระเบิดลง
หลินเยว่ทงที่อยู่ด้านล่างเวทีเมื่อครู่ยังได้รับสายตาชื่นชมจากคนรอบตัว ทันใดนั้นกลับถูกห้อมล้อมด้วยสายตาที่ผิดแปลกไป สีหน้าบึ้งตึงเป็นอย่างมาก “นี่มันเรื่องอะไรกัน!”
ตอนที่ 756 ไม่จำเป็นต้องจบที่ตรงนี้แล้ว
หลินซูหย่ายืนหน้าซีดอยู่บนเวที เธอนึกไม่ถึงว่าเฉิงจิ้งชิวจะเปิดโปงเธอในตอนนี้จริงๆ
หลินซูหย่าลนลาน พยายามฝืนตัวเองไม่ให้สติแตกไปก่อน
ถึงแม้หลินเยียนจะมีพยานบุคคลอย่างเฉิงจิ้งชิวที่แทบจะล้มล้างได้ยาก แต่ว่าไม่มีหลักฐาน เธอมีบันทึกการบริจาค
ต่อให้หลินเยียนลงแรงไปมากกว่านี้แล้วไงล่ะ คนออกเงินทั้งหมดก็คือเธอ
หลินซูหย่ารู้ว่าตอนนี้เธอพูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ ต่อให้อธิบาย ก็จะดูเป็นการไม่เคารพเฉิงจิ้งชิวอยู่ดี
ครั้นแล้วเธอจึงมีท่าทีลังเลอยากพูดแต่ก็ไม่พูด ทำสีหน้าเหมือนถูกปรักปรำแต่ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ตอนนี้พูดน้อยก็ผิดน้อย
พิธีกรชายที่อยู่ข้างๆ อดพูดขึ้นไม่ได้ “ท่านประธานเฉิง ผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์…คือหลินเยียนจริงเหรอครับ”
ไม่รอให้ประธานเฉิงพูด ผู้บริหารระดับสูงของสมาคมมูลนิธิเพื่อการกุศลหลายคนที่อยู่ด้านล่างต่างแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาแล้ว
พิธีกรคนนี้สงสัยประธานเฉิงก็เท่ากับสงสัยสมาคมมูลนิธิเพื่อการกุศลของพวกเขา
พิธีกรชายเห็นแบบนั้นก็ตกใจจนเหงื่อแตกเต็มหัว รีบพูดเสริม “ผมหมายความว่า ผมไม่ได้สงสัยประธานเฉิงนะครับ คำพูดของประธานเฉิงไม่มีทางผิดพลาดอยู่แล้ว
ความหมายของผมคือ ถึงแม้เดอะ แองเจิล เฮ้าส์อาจเป็นคุณหลินเยียนก่อตั้งขึ้นมาจริงๆ แต่ทางคุณหลินซูหย่าก็มีบันทึกการบริจาค ถึงขนาดที่ไปดูแลสัตว์จรจัดพวกนั้นด้วยตัวเองอยู่บ่อยๆ นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคุณหลินซูหย่าเองก็ทำเพื่อเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ไปไม่น้อย จะบอกว่าเธอขโมยมาก็ไม่ถูกหรือเปล่าครับ…”
หลินซูหย่ายืนก้มหน้าอยู่ข้างๆ น้ำตาตกได้ถูกเวลา ราวกับน้อยใจขั้นสุด
กู้ซินหานเองก็พูดขึ้น “นั่นสิคะ อันที่จริงคนก่อตั้งจะเป็นใครไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือดูกันที่ใครลงเงินลงแรงดีกว่า…”
ทันใดนั้นแฟนคลับของหลินซูหย่าก็ส่งข้อความรัวๆ ราวกับไปฉีดยากระตุ้นมา
[ใช่ๆ! คนก่อตั้งไม่ได้ดูกันที่ใครลงเงินลงแรงมากกว่าเหรอ หลินเยียนมีชื่อแต่ไม่ทำอะไรสักอย่างถือเป็นผู้ก่อตั้งได้ที่ไหนกัน]
[พวกเธอรู้ได้ไงว่าหลินเยียนไม่ได้ทำอะไรเลย ทำอะไรไปบ้างต้องบอกให้พวกเธอรู้ทุกอย่างเลยหรือไง จะต้องป่าวประกาศให้โลกรู้แบบหลินซูหย่าของพวกเธอเหรอ]
[ซูหย่าไม่พูดแล้วไงล่ะ พวกเธอเองก็ไม่มีคนถามนี่ เห็นๆ อยู่ว่าคนออกเงินคือซูหย่า หลินเยียนคนไม่เอาไหนนั่นจะเอาเงินจากไหนมาบริจาคได้ คนลงแรงดูแลสัตว์ก็ซูหย่า ผู้ก่อตั้งคือซูหย่านั่นแหละ พวกเรายอมรับแค่ซูหย่าแล้วจะทำไม]
[ดูแลสัตว์อะไร ก็แค่จัดฉากถ่ายรูปสร้างภาพไม่ใช่เหรอ วงการนี้ใครไม่รู้บ้างล่ะ]
[ในฐานะที่เป็นคนนอก ฉันว่าไม่ว่ายังไงหลินซูหย่าก็มีความผิดจริง ล้างไม่ออก ต่อให้หลินเยียนไม่ได้ทำอะไรเลย หลินเยียนก็เป็นคนก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์อยู่ดี เธอเป็นถึงน้องสาวของหลินเยียนไม่มีทางที่จะไม่รู้ ทำไมไม่พูดให้ชัดเจนตั้งแต่แรกล่ะ]
ขณะนี้แฟนคลับของทั้งสองฝ่ายกับคนนอกเริ่มเถียงกัน
เวลานี้หลินซูหย่าเริ่มตั้งสติได้แล้ว ความเป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุดคงหนีไม่พ้นพิสูจน์ได้ว่าหลินเยียนมีส่วนเกี่ยวข้อง แต่คนที่ลงเงินลงแรงทั้งหมดคือเธอ
“คุณหลินซูหย่า คุณแน่ใจนะคะว่าคุณเป็นคนบริจาคเงินทั้งหมดเอง” เฉิงจิ้งชิวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
หลินซูหย่าไม่รู้ว่าเฉิงจิ้งชิวรู้เรื่องราวมากน้อยแค่ไหน จึงไม่กล้าตอบในทันที หันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากพิธีกรชายที่อยู่ข้างๆ
พิธีกรชายเห็นสายตาอ้อนวอนของสาวน้อยก็เกิดความรู้สึกอยากปกป้องขึ้นมาทันที เขาพูดขึ้น “ประธานเฉิงครับ บันทึกการบริจาคไม่น่าจะปลอมกันได้นะครับ…”
เฉิงจิ้งชิวมองหลินซูหย่าอย่างไม่รีบร้อน ย่อมรู้ว่าผู้หญิงคนนี้คิดอะไรอยู่ และก็รู้ว่าทำไมหลินซูหย่าถึงกล้าไม่มีความเกรงกลัวได้ขนาดนี้
เดิมทีเธอคิดจะจบแค่นี้ เห็นทีตอนนี้คงไม่จำเป็นแล้ว
Comments