ตอนที่ 788 ตราบจนโลกสูญสลาย

……….

ไม่ว่าจะเป็นผู้ชมที่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อนหรือไม่ พวกเขาล้วนสังเกตเห็นการอัปเดตเรื่องสแลมดังก์ในทันที

‘มาแล้วมาแล้ว!’

‘อัปเดตใหม่สองตอน!’

‘สะใจมาก!’

‘ครั้งนี้ไม่ขาดทุน!’

‘คุ้มค่าแก่การรอสองวัน!’

‘ฉันเคยอ่านการ์ตูน นี่คือฉากดัง!’

‘มิสึอิ ผมมาแล้ว!’

‘…’

แม้ว่าความเชื่อมโยงระหว่างการ์ตูนและแอนิเมชันจะลึกซึ้งมาก แต่แอนิเมชันมีข้อได้เปรียบในด้านเสียงพากย์ ภาพ และดนตรี ซึ่งทำให้ความเข้าถึงของอารมณ์นั้นเหนือกว่าการ์ตูนมาก และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมการ์ตูนหลายเรื่องจึงได้รับความนิยมอย่างล้นหลามหลังผลิตเป็นแอนิเมชันแล้ว

ดังนั้น

แม้ว่า หลายๆ คนจะเคยอ่านเรื่องราวในการ์ตูนแล้ว พวกเขายังคงคาดหวังกับแอนิเมชันอย่างเต็มเปี่ยม!

แน่นอน

ยังมีผู้ชมอีกหลายคนที่ยังไม่เคยอ่านการ์ตูน

ยกตัวอย่างเช่น หลู่ปิน

หลู่ปินเป็นนักเรียนมัธยมปลาย

เขาชื่นชอบสแลมดังก์มาก ถึงแม้เขาจะไม่ได้อ่านการ์ตูน แต่เขารับรู้สปอยล์มาจากคนที่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อน จึงรู้ว่ามิสึอิมีสถานะสูงมากในใจในดวงใจของแฟนการ์ตูน

เพราะมิสึอิเคยออกโรงในเรื่องราวก่อนหน้านี้ไปแล้ว

ชายคนนี้ไว้ผมยาว อยู่ในกลุ่มอันธพาล มาถึงก็เปิดฉากปะทะกับพวกซากุรางิ และทำให้รุคาวะพลอยเลือดตกยางออก

ภาพลักษณ์ของตัวร้ายที่สมบูรณ์แบบ!

ไม่ว่าอย่างไร หลู่ปินก็ไม่ชอบตัวละครแบบมิสึอิเอาซะเลย ถึงขั้นเกลียดพวกเขาด้วยซ้ำไป

แล้วทำไมมิสึอิถึงมีสถานะสูงส่งในใจของแฟนการ์ตูนได้ล่ะ

หลังจากนี้ตัวละครนี้จะต้องกลับตัวกลับใจในภายหลังอย่างแน่นอน

ผลงานหลายเรื่องชอบใช้กลยุทธ์นี้สร้างตัวร้ายที่น่าขยะแขยงขึ้นมาก่อน จากนั้นจึงทำให้พวกเขากลับตัวกลับใจเพื่อล้างบาป

นี่คือหนึ่งในกลวิธีที่หลู่ปินเกลียดที่สุด

แต่วิธีนี้กลับบังเอิญใช้ได้ผลดี ความนิยมของตัวร้ายซึ่งกลับตัวกลับใจแล้วหลายคนมักเอาชนะความนิยมของตัวละครฝ่ายอธรรมได้อย่างง่ายดาย

สำหรับเรื่องนี้ หลู่ปินมองว่า

ทั้งหมดนี้คือกลยุทธ์ของผู้ผลิตผลงาน

จะกลับใจอย่างไรก็ตามแต่ ถ้าฉันชอบตัวละครนี้ขึ้นมา เท่ากับฉันแพ้

หลู่ปินคลิกเปิดตอนที่ 27 ด้วยความรู้สึกต่อต้านอยู่ในใจ

ในตอนนี้ ไม่มีการปะทะทางกายภาพเกิดขึ้นอีกต่อไป

เรื่องราวเน้นไปยังการปะทะทางวาจาและความทรงจำของมิสึอิ

ในตอนแรก สองมือของหลู่ปินกอดอก ทำท่าทางเพื่อบอกว่า ‘ฉันจะรอเงียบๆ เพื่อดูนายกลับตัวกลับใจ’

อย่างไรก็ตาม…

เมื่อหลู่ปินเห็นมิสึอิยอมบาดเจ็บเพื่อทำคะแนนให้กับทีม

เมื่อหลู่ปินเห็นมิสึอิอยู่ในโรงพยาบาลด้วยท่าทางสับสนเพราะไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งกันได้

เมื่อหลู่ปินเห็นมิสึอิพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกลับเข้าการแข่งขันอีกครั้ง แม้ว่าหมอจะห้ามแล้วก็ตาม

เมื่อหลู่ปินเห็นมิสึอิยืนอยู่นอกสนามเงียบๆ ด้วยท่าทางเศร้าหมอง เขาหันหลังกลับ และเดินออกนอกสนามไป

เมื่อหลู่ปินเห็น…

ความทรงจำในวัยเยาว์ของมิสึอิดั่งสายน้ำถั่งโถมเข้ามาหาเขา และก่อเกิดเป็นเกลียวคลื่นอย่างเงียบเชียบ

ในห้องอันเงียบสงัด

แขนของหลู่ปินซึ่งกอดอกอยู่เมื่อครู่ลดระดับลงโดยไม่รู้ตัว

ดวงตาของเขาแสบเล็กน้อย และทันใดนั้นร่องรอยของความเจ็บปวดปรากฏขึ้นในหัวใจของเขา

ความเจ็บปวด?

ทันใดนั้นหลู่ปินส่ายหน้าเต็มแรง!

นี่คือกลยุทธ์ในการผลิตผลงานของอิ่งจือทั้งนั้นแหละ!

เมื่อสังเกตเห็นจุดนี้ หลู่ปินจึงเอ่ยเตือนตนเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับกำลังล้างสมองตนเอง เขาไม่ยอมให้ตัวละคนนี้ได้รับการล้างบาปง่ายๆ หรอก!

“มิสึอิเป็นตัวร้าย!”

ไม่ว่าจะล้างบาปอย่างไร ก็เปลี่ยนแปลงความจริงเรื่องนี้ไม่ได้!

และขณะที่หลู่ปินกับลังสับสนว้าวุ่นอยู่ในใจ ความทรงจำและความเป็ นจริงยังคงเกี่ยวโยงกัน

“ที่จริงแล้วนายไม่เคยละทิ้งความรักที่มีต่อกีฬาบาสเกตบอล!”

“คนที่ดึงนายไว้และทำให้นายไม่สามารถออกไปจากตรงนี้ได้ก็คือตัวนายเอง!”

ทั้งคำถามและการตอบโต้ ความขัดแย้งและการดิ้นรน ทั้งหมดทั้ง มวลล้วนมาถึงจุดเปลี่ยนพร้อมกับการปรากฏตัวของโค้ชอันไซ!

แกร็ก

ประตูเปิดออก

ท่ามกลางแสงอันเจิดจ้า โค้ชยืนอยู่ที่นั่นและพูดออกมาสามคำ

“นายนี่เอง”

สีหน้าของมิสึอิเปลี่ยนไป

เด็กหนุ่มผู้เคยฉายแววตั้งแต่วัยเยาว์จนกลายเป็นดาวเด่นในโรงเรียน ด้วยการนำทีมพลิกสถานการณ์กลับมาชนะและคว้าแชมป์ด้วยตัวคนเดียว เขาเคยได้รับข้อเสนอจากโรงเรียนบาสเกตบอลชื่อดังหลายแห่ง แต่เขากลับมุ่งมั่นที่จะติดตามโค้ชอันไซ และเลือกมายังโชโฮคุซึ่งแทบจะไม่มีชื่อเสียงเลย…

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะโค้ชซึ่งอยู่เบื้องหน้าคนนี้

ทั้งชีวิตนี้เขาเคารพโค้ชอันไซมากที่สุด

ท่ามกลางความสับสน

ดูเหมือนว่ามิสึอิจะกลับลงสนามแล้ว

คำสอนของโค้ชอันไซดังขึ้นในห้วงสำนึกของมิสึอิอีกครั้ง

“อย่าหมดหวังจนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย เพราะการแข่งขันจะจบลงทันทีที่นายยอมแพ้”

เขาในเวลานั้น หยิบลูกบาสเกตบอลขึ้นมาอีกครั้งโดยไม่ลังเล และหันหลังวิ่งเข้าไปยังฝูงชน

……

หน้าจอ

หลู่ปินสีหน้าเปลี่ยนไป

หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!

ราวกับว่ามีมดนับไม่ถ้วนไต่ยั้วเยี้ยอยู่บนหัวใจของเขา ให้ความรู้สึกเจ็บแปลบๆ

ทว่าหลังจากนั้น

มดก็ไต่ไปทั่วศีรษะและผิวหนังของเขา เขาเริ่มรู้สึกชาวาบ ขนลุกซู่ไปทั่วทั้งร่างกาย!

ดวงตาของเขาแสบอีกครั้ง

อดทนไว้!

ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นกลยุทธ์!

เขาพยายามอย่างมากที่จะหยุดอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน แต่กลับไม่เป็นผล ราวกับมีบางอย่างมาบีบคอของเขาไว้

คล้ายกับว่าเด็กหนุ่มบนหน้าจอซึ่งครั้งหนึ่งเคยกระหยิ่มใจถึงขั้นหยิ่งทะนง ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อาจเก็บซ่อนความบอบช้ำและความเจ็บปวดหลังจากออกจากสนามแข่งขันได้

ใบหน้าซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรังเกียจและเหยียดหยาม แสดงความเจ็บปวดและเสียใจออกมาเป็นครั้งแรก

ใบหน้าอันสั่นเทา น้ำตาแห่งความรู้สึกผิดในตนเองไหลรินลงมาตามใบหน้าและคางของเขา

ความทรงจำเริ่มกลับมาอีกครั้ง

ท่ามกลางความพยายามของหลู่ปินเพื่อข่มกลั้นความรู้สึก จู่ๆ เพลงก้ดังขึ้นฉับพลัน ราวกับว่ามันกำลังจะทะลวงผ่านจิตวิญญาณของเขา!

“世界が终るまでは

ตราบจนโลกสูญสลาย

离れる事もない

จะไม่ยอมจากเธอไป

そう愿っていた

เคยขอพรไว้อย่างนั้น

几千の夜と

ผ่านราตรีนับหมื่นพัน

戻らない时だけが

เพียงเวลาไม่หวนคืน

何故辉いては

เหตุใดกลับส่องประกาย

……”

ประหนึ่งน้ำในเขื่อนเอ่อท้นจนปราการด่านสุดท้ายพังทลาย น้ำตาของหลู่ปินไหลรินขณะที่หน้าอกของเขาขยับขึ้นลงอย่างรุนแรง!

ท่ามกลางเสียงเพลงที่พลุ่งพล่าน

มิสึอิคุกเข่าต่อหน้าโค้ช สองมือซึ่งเต็มไปด้วยแผลหยัดกายกับพื้น ร้องไห้จนเสียงขาดห้วง

“อาจารย์อันไซ…ผมอยากเล่นบาสครับ”

ไม่รู้ว่าเพราะอารมณ์จากเสียงเพลง หรือเพราะความตกใจจากฉากนี้ ความเสียใจของมิสึอิกลายเป็นฉากที่หลู่ปินลืมไม่ลง ล้างบาปอะไรกันล่ะ?

ใครบ้างไม่เคยทำความผิด?

ใครบ้างไม่เคยเดินผิดทาง?

ใครบ้างไม่เคยหดหู่และสับสน?

ใครบ้างเล่าที่สามารถละทิ้งความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรี เพียงเพื่อความฝันอันห่างไกลและเจิดจรัสโดยไม่ลังเล?

เป็นครั้งแรก

ที่หลู่ปินหลงรักตัวละครนี้เข้าอย่างจัง!

ในเวลานี้

ยังมีหลู่ปินอีกหลายพันคนที่หลั่งน้ำตา!

ต่อให้อ่านการ์ตูนมาก่อน และเตรียมตัวเตรียมใจล่วงหน้ามาบ้างก็ไม่มีประโยชน์!

เมื่อเพลงจนวันที่โลกสูญสิ้นดังขึ้น กลับไม่มีใครเก็บอาการได้!

ไม่ต้องพูดถึงว่ายังมีผู้ชมอีกมากแค่ไหนที่ไม่แยแสหรือแม้แต่ไม่ชอบมิสึอิในตอนแรก แต่พวกเขาก็กลายเป็นแฟนคลับของมิสึอิในทันทีหลังจากเสียงเพลงดังกังวานขึ้นในช่วงสุดท้าย!

……

บนปู้ลั่ว

อารมณ์ซึ่งมาพร้อมกับบทเพลงและมิสึอิแผ่นซ่านไปอย่างรวดเร็ว!

‘ถึงจะเคยอ่านการ์ตูนแล้ว แต่ดูแอนิเมชันอีกครั้งแล้วร้องไห้เลย แถมยังร้องไห้หนักกว่าตอนที่อ่านการ์ตูนอีก!’

‘นั่นคือเพลงอะไรน่ะ’

‘พอได้ฟังแล้วก็ทนไม่ไหว!’

‘เพลงนี้เรียกน้ำตาเกินไปแล้ว!’

‘เพลงนี้ดังขึ้นมาได้ไม่เท่าไหร่ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว!’

‘อ๊ากๆๆๆ คิดว่าอ่านการ์ตูนมาแล้ว พอมาดูแอนิเมชันแล้วจะไม่ซึ่งขนาดนี้ ที่ไหนว่าเพลงนี้จะทุบบ่อน้ำตาผมแตกเป็นครั้งที่สอง!’

‘…’

อีกด้านหนึ่ง!

บล็อกก็มีคอมเมนต์ถล่มทลาย!

‘โชคดีที่ฉันเตรียมทิชชูไว้แล้ว!’

‘คนทำผิดแล้วกลับตัวกลับใจนั้นล้ำค่ายิ่งกว่าทองคำ มิสึอิเป็นลูกผู้ชายตัวจริง!’

‘เพลงนี้เข้ากับสถานการณ์มาก ยอมละทิ้งความทะนงตนเพื่อความฝัน ทำได้ดีมาก!’

‘การคุกเข่าของมิสึอิในเพลงไม่ได้เท่ากับเสียศักดิ์ศรี แต่เขากลับได้รับความเคารพจากทุกคน ไม่ใช่ทุกคนที่กล้าเริ่มต้นใหม่อีกครั้งเหมือนกับเขา!’

‘ผมชอบเพลงนี้มาก!’

‘เพลงนี้เพราะกว่าอยากตะโกนดังๆ ว่ารักเธอซะอีก!’

‘เพลงนี้ชื่ออะไร!’

‘…’

ชาวเน็ตล้วนตกตะลึง!

ท่ามกลางความตกตะลึงครั้งใหญ่ ในที่สุดก็มีคนให้ข้อมูลเกี่ยวกับเพลงนี้ในคอมเมนต์กระสุน

‘นี่คือเพลงใหม่ของเซี่ยนอวี๋ ชื่อเพลงว่าจนถึงวันที่โลกสูญสิ้น ฉันดาวน์โหลดมาแล้ว!’

แอนิเมชันยังไม่จบลงเพียงเท่านี้

ชาวเน็ตรีบไปเปิดแพลตฟอร์มฟังเพลงกันอย่างไม่รอช้า!

ในขณะเดียวกัน

พื้นที่แสดงความคิดเห็นของเพลงนี้แทบลุกเป็นไฟ!

‘เป็นเพลงเดียวที่ฟังแล้วอยากจะร้องไห้ตั้งแต่ประโยคแรก!’

‘เป็นเพลงพื้นหลังสำหรับมิสึอิโดยเฉพาะ!’

‘ฟังพร้อมกับดูเนื้อเรื่องแล้วเพลงนี้ทำให้ผมร้องไห้ตาบวม!’

‘เพราะมาก เพราะจริงๆ !’

‘พ่อเพลงอวี๋เป็นแชมป์แน่ๆ !’

‘นี่เป็นหนึ่ งในเพลงเพลงประกอบแอนิเมชันที่ดีที่สุดที่ฉันเคยฟัง!’

‘ผมรักบาสเกตบอล ผมรักมิสึไปไปจนกระทั่งถึงวันที่โลกสูญสิ้น!’

‘…’

ไม่มีใครนับได้อย่างละเอียดว่าในทั้งห้าทวีปซึ่งประกอบไปด้วยฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน และหาน มีแฟนคลับสแลมดังก์ทั้งหมดกี่คนกันแน่ ทว่ายอดดาวน์โหลดของเพลงนี้ทะยานขึ้นสู่อันดับหนึ่งบนโลกการจัดอันดับฤดูกาลเพลงนั้นเป็นความจริงที่ไม่อาจโต้แย้งได้!

ไม่ใช่เพียงเพราะคุณภาพอันเหนือชั้นซึ่งมาจากตัวเพลงเท่านั้น!

ขณะเดียวกันก็ยังทะยานขึ้นสู่ความสำเร็จพร้อมกับกระแสของแอนิเมชันเช่นกัน!

ในความเป็นจริง

บางคนที่ยังไม่เคยดูแอนิเมชันก็ได้ฟังเพลงนี้แล้วเช่นกัน แต่มีความรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน ถึงขั้นที่บางคนอยากดูสแลมดังก์ขึ้นมาหลังจากได้รับรู้เรื่องราวเบื้องหลังของบทเพลง!

ทุกคนคิดเช่นนั้น และบางคนก็ลงมือทำจริงๆ

และเมื่อเห็นการอัปเดตล่าสุด พวกเขาก็ยิ่งตกหลุมลึกลงไปอย่างถอนตัวไม่ขึ้น!

ทันใดนั้นเอง!

ทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตก็เต็มไปด้วยบทสนทนาเกี่ยวกับมิสึอิและเพลงนี้!

ประโยคซึ่งรอคอยมานานอย่าง ‘อาจารย์อันไซ ผมอยากเล่นบาสครับ’ ถั่งโถมและกลืนกินโลกออนไลน์รุนแรงเสียยิ่งกว่าครั้งก่อน!

ถึงขั้นที่…

เนื่องจากหัวข้อและประเด็นสนทนานับไม่ถ้วน จึงทำให้แอนิเมชันเรื่องสแลมดังก์พลอยได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นตามไปด้วย!