เฉินชือหานลืมไหวตัว เธออยู่นิ่งไม่ขยับ สีหน้าไม่รู้ว่าคือเย็นชาหรือว่าตะลึงงัน

ไม่นานหลี่จ้านก็ได้ถอยออกมาจากริมฝีปากของเธอ เลื่อนมาที่ข้างหูเธอ เปิดปากเบาๆ ลมหายใจอันเร่าร้อนได้เป่าอยู่ที่ผิวพรรณตรงข้างหูเธอ “พี่ฟังพ่อของพี่บอกว่า เธออยากแต่งงานกับจงจิ่งห้าว?”

บึ้ม!

มีของระเบิดอยู่ที่ข้างหู เฉินชือหานหันหน้ามามองเขาอย่างแข็งกระด้าง “นาย นาย นายรู้แล้ว?”

หลี่จ้านลูบจับแก้มของเธออย่างอ่อนโยน “เขามีดีอะไร? เป็นชายแก่อายุสามสิบกว่าแล้ว เท่าที่พี่รู้มานิสัยของเขาแย่มาก แถมยังไม่อ่อนโยนกับผู้หญิงเลย เธอเลือกมานานขนาดนี้ ทำไมถึงไปเตะตาเขาได้?”

“เขาดูแล้วไม่เหมือนที่พี่พูดเลย เขาดีกับหลินซินเหยียน……”

“เธอรู้ดีหรือพี่รู้ดี? พี่อยู่ข้างกายเขามานานหลายปี มีเหรอที่พี่จะไม่เข้าใจเขา? อาศัยตัวเองหน้าตาดูดี อยู่ข้างนอกแสร้งเป็นผู้เป็นคน ที่จริงลับๆแล้วเขาโรคจิตมาก แถมยังทารุณผู้หญิงด้วย”

“ทา….ทารุณผู้หญิง?” เฉินชือหานเหมือนถูกกระทบกระเทือนจิตใจมาก

หลี่จ้านใส่ร้ายป้ายสีจงจิ่งห้าวอย่างไม่เหลือพื้นที่ต่อ กว่าจะคว้าโอกาสได้ไม่ใช่ง่ายๆ เขาว่าจงจิ่งห้าวเสียๆหายๆก็คือช่วยเหลือเขา อะไรที่ปกติไม่กล้าพูด ตอนนี้ล้วนสามารถพูดได้อย่างเต็มที่ “ไม่งั้นคุณนึกว่าไงล่ะ? เขาบริหารบริษัทที่ใหญ่ขนาดนั้น จะไม่มีแรงกดดันได้ยังไง? คนเราพอเก็บกดนานเข้า ก็ง่ายที่จะเกิดการบิดเบือนทางจิตใจ”

เฉินชือหานกะพริบตาปริบๆ เหมือนที่เขาพูดก็มีเหตุผลดีนะ

“แต่ว่า……”

บุคคลอย่างเขาสภาพจิตใจไม่ปกติจริงเหรอ? งั้นทำไมหลินซินเหยียนถึงยังคืนดีกับเขาอีก?

หลี่จ้านอ่านความคิดเธอออก ได้แกล้งหยิกแก้มของเธอ “ทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้นะ? เธอนึกว่าเขาดีกับหลินซินเหยียนเหรอ? ถ้าดีทำไมไม่ป่าวประกาศฐานะของเธอ? ทำไมต้องปิดบัง? ถ้าไม่ใช่ว่าหลินซินเหยียนมีลูกกับเขาสองคน หลินซินเหยียนทนไม่ไหววิ่งหนีไปตั้งนานแล้ว แต่เพราะมีลูกเลยหมดหนทาง เพื่อลูกแล้วถูกบีบให้อยู่ข้างกายเขา อีกอย่าง……”

นิ้วมือของเขาแว๊บผ่านแก้มของเฉินชือหาน มาจับคางเธอไว้ ให้เธอมองตัวเอง “พี่ไม่หนุ่มกว่าเขา ไม่หล่อกว่าเขาเหรอ?”

เพราะใกล้กันมาก เฉินชือหานสามารถเห็นผิวพรรณที่เนียนละเอียดของเขาอย่างชัดเจน เนียนเรียบกว่าผิวของผู้หญิงเสียอีก ในฐานะที่เป็นดาราชายที่ฮอตอยู่ในขณะนี้ เขาดูแลผิวพรรณได้ดีมาก ไม่แย่กว่าผิวพรรณของผู้หญิงเลยสักนิด

ต้องยอมรับจริงๆว่า เขาหน้าตาไม่เลว

ไม่นานเฉินชือหานก็ดึงสติกลับมา “นายพูดมาเยอะขนาดนี้ ก็แค่ไม่อยากให้ฉันแต่งงานกับจงจิ่งห้าวสินะ? นายคิดว่าฉันโง่รึไง?”

……

หลี่จ้าน “……”

แบบนี้ก็ยังไม่หลงเสน่ห์จนหัวปักหัวปำเลยเหรอ? ต้องรู้ไว้นะว่าเขาได้อุทิศปากตัวเองออกไปแล้ว ตอนที่แสดงละครครั้งแรก เขาอายและทำไม่ได้ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่มีแฟน ก็มอบจูบให้กับนักแสดงหญิงที่อายุแก่กว่าเขาหลายปีมันเสียเปรียบเกินไป

ครั้งนั้นคนที่ร่วมงานด้วยคือผู้กำกับชื่อดังของในประเทศ หนังที่เขากำกับล้วนได้รับคอมเม้นท์ที่ดี ลือกันว่านิสัยเขาแปลกประหลาด ขอแค่สามารถถ่ายทำละครให้ดี กล้าทำทุกอย่าง ว่ากันว่ามีอยู่ครั้งนึงผู้กำกับถ่ายฉากนางเอกเต้นปาโซโดเบลที่เร่าร้อน นางเอกเต้นไม่เป็น ผู้กำกับก็หาครูมาสอน ที่แปลกประหลาดคือเขาเองก็เรียนด้วย ได้ยินว่าเรียนและเต้นได้ดีกว่านางเอกที่เล่นฉากนั้นเสียอีก

ต่อมาหนังเรื่องนั้นได้รับรางวัล พิธีกรพูดถึงละครฉากนั้นแล้วถามว่า “นางเอกแสดง ไม่ใช่คุณแสดงสักหน่อย ทำไมคุณถึงไปเรียนด้วยคะ?”

ผู้กำกับสงบนิ่งมาก “ถ้าผมไม่เป็น แล้วจะแนะนำเธอยังไงครับ?”

ด้านล่างมีเสียงปรบมือรัวๆ ความสำเร็จทั้งหมดล้วนไม่ใช่สิ่งบังเอิญ ล้วนเป็นหยาดเหงื่อที่นับไม่ถ้วนและประสบการณ์อันขมขื่นที่ทุ่มเทอยู่เบื้องหลัง เพื่อสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง ผู้กำกับยังได้เต้นโชว์ท่อนนึง ผู้ชายที่สูงแค่160กว่าเซนติเมตร และรูปร่างค่อนข้างอ้วนท้วน ดันเต้นปาโซโดเบลได้อ่อนช้อยและเร่าร้อนมาก

ที่สำคัญคือเขาสามารถจับสีหน้าท่าทางแบบนั้นได้ ก็เลยมีความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติ

ทั้งตลกและทำให้คนครึกครื้น

ตอนนั้นผู้กำกับหาว่าหลี่จ้านชักช้ายืดเยื้อ ได้พูดว่า “เอาปากกับปากประกบเข้าด้วยกัน ก็เหมือนเอาปากของนายไปประกบกับเนื้อชิ้นนึงอย่างงั้นแหละ” ผู้กำกับยังได้สาธิตให้ดูรอบนึง เอาปากตัวเองจูบกับปากของช่างภาพ จากนั้นได้มองหน้าหลี่จ้านแล้วถาม “จะเป็นไรไป? ก็แค่เนื้อประกบเนื้อไม่ใช่เหรอ? หลับตาแล้วจูบลงไปก็จบแล้ว”

ตอนนั้นแม้แต่ช่างภาพก็ยังอึ้งค้างเลย

หลี่จ้านก็อึ้งเหมือนกัน แถมยังได้จับปากตัวเอง จากนั้นได้คิดอยู่ในใจนี่ก็คือเนื้อสองแผ่น?

ไม่รู้ว่าเพราะถูกล้างสมองหรือเปล่า หลี่จ้านยังรู้สึกว่าผู้กำกับบรรยายได้เหมาะสมมาก นี่ก็คือเนื้อสองแผ่น ตอนที่จูบเฉินชือหาน สิ่งที่ในใจเขาคิดก็คือคำๆนั้นของผู้กำกับ หลับตาจูบลงไปก็โอเคแล้ว

ก็ถือซะว่าถ่ายฉากจูบฉากนึงก็แล้วกัน

ที่จริงเขาไม่รู้ว่าถ่ายฉากนั้นเสร็จ ผู้กำกับได้แอบใช้น้ำเปล่าล้างปาก แถมยังได้ว่าช่างภาพไปชุดใหญ่ “ต่อไปกินหัวหอมน้อยๆหน่อย แม่งเหม็นชะมัดเลย ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว”

ช่างภาพ “……”

ทำไมเขาถึงถูกปรักปรำขนาดนี้?

หลี่จ้านบิ้วอารมณ์ต่อ คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไหวตัวเร็วดี แผนหนุ่มหล่อของเขาก็ใช้ไม่ได้ผลเลย

แฟนคลับหญิงนับไม่ถ้วนของเขากรี๊ดกร๊าดกับความหล่อของเขา เขาไม่เชื่อหรอกว่าจะเอาเฉินชือหานไม่อยู่หมัด

“ใช่!” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง “พี่ไม่อยากให้เธอแต่งงานกับคนอื่น ใครก็ไม่ได้ เธอเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น!”

นาทีนี้ในใจหลี่จ้านคิดว่า ตอนนี้ก็คือกำลังแสดงละครประธานจอมเผด็จการอยู่

เขาดึงเฉินชือหานเข้ามาในอ้อมอก มองดวงตาเธอด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง “พี่พูดมาเยอะขนาดนี้ เธอยังไม่รู้ใจพี่อีกเหรอ?”