ตอนที่ 670 สาวใช้ตัวแสบ 574

เย่เชินหลินดึงมือของเซี่ยชีหรั่น ค่อยๆ พาเธอออกไปจากคาราโอเกะด้วยกันอย่างช้าๆ

เซี่ยชีหรั่นเห็นเย่เชินหลินที่ยิ้มอย่างชั่วร้าย มองดูสองคนนั้น รู้สึกเศร้างใจ ถ้าคนที่หลินหลิงเสียตัวให้คือไห่ลี่หมินจริงๆ เธอก็หวังพวกเขาจะรักโดยเร็ววัน

“คุณเดาว่าคืนนี้พวกเขาจะทำอะไรกัน?” เย่เชินหลินพูดอยู่ข้างหูเซี่ยชีหรั่น ถามเธอด้วยลมหายใจที่ร้อนแรง

ตรงไหนคือคำถาม เห็นอย่างชัดเจนว่ากำลังยั่วยุล่อใจผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไร้เดียงสา

ใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นแดงขึ้นด้วยความเขินอาย ตื่นเต้นทันที พูดติดอ่าง : “ใคร ใครจะไปรู้พวกเขาจะทำอะไรกัน?”

“งั้นพวกเขาทำอะไรดี?” เย่เชินหลินถามอีกครั้ง บางครั้งเขาก็ชอบหยอกเย้าเธอเป็นพิเศษ เห็นใบหน้าเขินอายของเธอ เขาก็มีความสุขแล้ว

“ฉันก็นอน ส่วนคุณก็แล้วแต่ ใครจะไปสนใจว่าคุณจะทำอะไร” เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงใจเต้นจนพูดเบาๆ

เธอรู้อย่างชัดเจนว่าเขาเจตนาหยอกล้อเธอ ยังเป็นการขอโทษที่น่าผิดหวัง แม้ว่าพวกเขาเคยทำหลายครั้ง ใบหน้าบางๆ ยังคงไม่มีทางเปลี่ยนไป

เย่เชินหลินขวางเอวแล้วกอดเธอไว้ ดวงตาที่ลึกซึ้งทำให้คนหลงใหลจ้องมองใบหน้าเล็กๆ ของเธอ พูดเสียงต่ำ : “คุณพูดว่าไม่สนว่าฉันจะทำอะไร คืนนี้แล้วแต่ฉัน”

อ๋า! ดูเหมือนเธอจะติดกับดับของเขาแล้ว?

เซี่ยชีหรั่นไม่กล้าโต้แย้งในหัวข้อนั้น เธอมองดูด้านหลังของไห่ลี่หมินที่อุ้มหลินหลิง ถามเย่เชินหลินเบาๆ : “พวกเขาทั้งสองคนเคยมีความสัมพันธ์พิเศษกันหรือเปล่า?”

เธอถามอย่างระมัดระวัง ทั้งที่กลัวว่าจะเปิดเผยความลับของหลินหลิง ทั้งที่อยากช่วยเธอ

เย่เชินหลินได้แต่ยกริมฝีปากยิ้ม แล้วถามกลับ : “คุณว่าไง?”

“งั้นก็จะบอกว่า ฉันเดาว่าจริง?”

เซี่ยชีหรั่นถาม ดูท่าเธอต้องการคิดหาวิธีร่วมกับเย่เชินหลินจับคู่พวกเขา

กลับถึงที่พักของพวกเขา เย่เชินหลินมาที่ห้องรับแขกที่ว่างๆ แสงไฟส่องสว่าง ไห่ลี่หมินส่งหลินหลิงเข้าไปแล้ว

สำหรับคนที่ไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อน หลังดื่มก็ง่ายที่จะพูดความจริง

คนแซ่ไห่ ถ้าคุณเป็นสุภาพบุรุษ คืนนี้ก็พาหลินหลิงมาให้ฉัน เย่เชินหลินคิดชั่วร้าย

ไม่อยากทะเลาะเสียงดังถึงเพื่อนบ้านข้างๆ หลังจากที่เย่เชินหลินเข้าห้องแล้วแม้แต่ไฟก็ไม่ได้เปิด อุ้มเซี่ยชีหรั่นขึ้นบนเตียง

จูบของเย่เชินหลินดั่งคลื่นซัดสาด ปิดกั้นคำพูดที่เซี่ยชีหรั่นอยากจะพูด ที่จริงเธออยากพูดว่า เธออยากจะมีลูกให้เขา

ช่วงเวลานี้ กำลังรอการต่อสู้ระหว่างเขากับฝ่ายนั้น พอดีเธอเองก็ไม่ได้มีเรื่องอะไร

ถ้ามีลูก ใจเธอก็คาดหวังมากขึ้น

หลิน….คุณอยากให้ฉันมีลูกให้คุณหรือเปล่า?

“ตัวน้อย!” เย่เชินหลินบ่นพึมพำ จูบที่อบอุ่นสัมผัสที่หูของเธอ

“เย่เชินหลิน!” เซี่ยชีหรั่นเรียกเสียงต่ำ

เธอตั้งใจพูดกับเขาเรื่องให้ลูกกับเขา ดังนั้นจึงเรียกทั้งชื่อและนามสกุลเขา ก็เพื่อให้เขาสนใจเธอจากนั้นจึงพูดสิ่งที่อยากพูด

“อึ๋ม?”

“ฉันชอบสภาพแวดล้อมที่นี่ ฉันหวังว่าลูกของพวกเราจะเริ่มชีวิตที่นี่” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างอ่อนโยนและอ้อมค้อม

“คุณพูดอะไร?” เย่เชินหลินถามอย่างไม่อยากเชื่อ ความปลื้มปิติยินดีท่วมท้นใจเขา เขาได้ยินชัดเจน เขาประหลาดใจและซาบซึ้งใจ

เขาคิดว่า สำหรับเซี่ยชีหรั่นแล้ว ความรักของพวกเขาตอนนี้เป็นเรื่องอนาคตที่ไม่ชัดเจน แม้ว่าจะเป็นอย่างนี้ เธอยังกล้าพูดว่าต้องการให้ลูกแก่เขา

ต้องรักได้มากแค่ไหน ถึงตัดสินใจทำเช่นนี้

ผู้หญิงที่น่ารักที่สด อบอุ่นที่สุด มีเมตตาที่สุด ยอดเยี่ยมที่สุด ยอมมีทายาทกับเขาเย่เชินหลินในสถานการณ์เช่นนี้ ใจเย่เชินหลินถอดหายใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาไม่ได้มีคุณธรรมความสามารถ แต่ก็ได้มีผู้หญิงสมบูรณ์แบบเช่นนี้ อีกทั้งได้ใจของเธอทั้งหมด

ขณะนี้ เขาอยากคุกเข่าขอบคุณพระเจ้าที่ส่งผู้หญิงเซี่ยชีหรั่นมาอยู่ข้างๆ เขา ถึงแม้เขาจะไม่เชื่อในพระเจ้า

เซี่ยชีหรั่นจ้องมองไปทางใบหน้าของเย่เชินหลินในความมืด ตั้งใจพูดอย่างจริงจัง : “ฉันคิดว่าคืนนี้ที่ฉันตั้งท้องลูกให้คุณ พอดีฉันเป็นอะไร….”

เย่เชินหลินไม่พูดอะไรสักพัก หลังจากที่เซี่ยชีหรั่นพูดจบก็รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะความเงียบของเขา เธอรู้ว่าเขารักเธอ รักเธอหมายความว่าเขาชอบให้เธอให้กำเนิดลูกเขาหรือไม่?

เขามีความคิดอื่นหรือไม่? เช่น เขามีลูกแล้ว ดังนั้นจึงไม่อยากมีลูกมาก เช่น เขารู้สึกว่าเธอมีเจตนาแย่งเขากับส้งหลิงหลิง จึงตั้งใจพูดว่าจะให้ลูกแก่เขา?

เธอจำได้ว่าเมื่อก่อนเย่เชินหลินมักจะเข้าใจเธอผิดเสมอ คำพูดของเขา เรื่องที่ทำ มักถูกเขาบิดเบือนความจริง

แม้ว่าเขาจะไม่เป็นอย่างนั้นนานแล้ว แต่บางครั้งเธอก็ยังกังวลใจ ไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาจะกลับเป็นเหมือนเดิม

“หลิน คุณไม่ยอม?” เสียงของเซี่ยชีหรั่นสั่นเล็กน้อย ขณะกำลังพูด เธอก็ถูกเย่เชินหลินกอดจนแน่น

“โง่จริง ทำไมฉันจะไม่ยอม? ฉันหวังว่าเธอจะให้ลูกสิบคน ร้อยคน พันคน ฉันหวังว่าทุกวันพวกเราไม่ต้องทำอะไร ร่วมรัก ให้กำเนิดลูก เลี้ยงลูก” เย่เชินหลินพูดอย่างทอดถอนใจ

ภรรยาลูกคือสิ่งที่อบอุ่น นั่นเป็นชีวิตที่เขาดูถูกดูแคลนที่สุดในอดีต หลินต้าฮุยเคยพูดต่อหน้าเขา เขาต้องมีความรัก แต่งงานอะไรทำนองนี้ ใบหน้าของเย่เชินหลินถึงกับมืดมน

ตอนนี้เขาอิจฉาหลินต้าฮุย อิจฉาคนธรรมดาสามัญ ไม่มีการสู้รบตบมือ อยู่กับผู้หญิงที่ตัวเองรัก ให้กำเนิด อบรมสั่งสอนคนรุ่นต่อไป