บทที่ 229 รุ่นแรก

สำหรับ ‘Minecraft’ เฉินโม่วางแผนการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่น่าจะเกิดขึ้นจริงในขั้นที่สองหรือสามของการเปิดตัวเท่านั้น

หนึ่งในวิธีแก้ปัญหาคือการสร้างระบบแผนผังเทคโนโลยีที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ซึ่งช่วยให้ผู้เล่นสามารถใช้เลโก้เพื่อสร้างสิ่งของไฮเทคเช่นรถยนต์และรถไฟ แม้แต่สร้างเมืองสมัยใหม่ใน Minecraft

หลายคนเก่งๆ มากมายเคยทำสิ่งนี้มาแล้วในชีวิตที่แล้ว แต่สิ่งที่ประกอบได้ส่วนใหญ่เป็นของไม่มีประโยชน์ เคลื่อนไหวไม่ได้ เฉินโม่ต้องการเพิ่มสิ่งของไฮเทคเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของฉากในเกม

แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่ต้องจัดการในอนาคต

……………….

DEMO ของ ‘Minecraft’ บนคอมพิวเตอร์ทำได้ไม่ยาก ใช้เวลาไม่นานก็ถูกปล่อยออกมา

อย่างไรก็ตาม ทุกคนในสตูดิโอ ยกเว้นเฉินโม่ รู้สึกว่า DEMO นี้ค่อนข้างรบกวนสายตาจนไม่สามารถทนดูตรงๆ ได้

เฉินโม่ไม่ได้สนใจอะไร เขาลองสาธิต ‘Minecraft’ บนแล็ปท็อปของเขา

คนอื่นๆ ดูประหม่าเพราะกลัวว่าการสาธิตนี้จะทำให้เฉินโม่ไม่พอใจ

หน้าจอในการเข้าเกมยังคงเรียบง่ายมาก มีเพียงสองตัวเลือกคือ ‘เริ่มเกม’ และ ‘ออกจากเกม’ เฉินโม่คลิก ‘เริ่มเกม’ และโลกก็ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้าเกมก็เริ่มต้นขึ้น

เกมเป็นแบบมุมมองบุคคลที่หนึ่ง ไม่มี UI อื่นๆ เช่น ปริมาณเลือด ระดับความหิว แถบรายการสิ่งของ เป็นต้น มีมือเล็กๆ ค่อนข้างเรียบง่ายทางด้านขวาของหน้าจอใช้แทนมือของตัวละคร

ใน DEMO ตัวละครสามารถบินได้อย่างอิสระ เฉินโม่ควบคุมตัวละครให้บินไปทั่วโลก ดูภูมิประเทศและองค์ประกอบพื้นฐานบนพื้นดิน

มหาสมุทร ภูเขา แม่น้ำ ทุ่งหญ้า ต้นไม้ สัตว์…

ภูมิประเทศทั้งหมดถูกสร้างขึ้นเป็นไปอย่างปกติ ไม่พบปัญหาใดๆ ระดับศิลปะปัจจุบันยังค่อนข้างแย่ อย่างไรก็ตาม มันเป็นทรัพยากรทางเลือกที่ผลิตโดยโจวหานอวี่ในระยะเวลาอันสั้น โดยพื้นฐานแล้วมันคล้ายกับคุณภาพศิลปะของ ‘Minecraft’ ในชีวิตก่อน

มันจะดูดีบนมือถือ แต่มันจะแย่มากสำหรับ VR

เฉินโม่สั่งการตัวละครให้ขุดภูเขา เปลี่ยนยอดเขาให้กลายเป็นพื้นราบ จากนั้นจึงเริ่มสร้างสิ่งก่อสร้างด้วยหิน

ในไม่ช้า กระท่อมหินหลังหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนยอดเขา

เฉินโม่เดินไปรอบๆ กระท่อมหินสักสองสามรอบ จากนั้นก็เข้าไปดูในกระท่อมแล้วแสดงสีหน้าพึงพอใจ

“อืม ใช้ได้ แค่ทำอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ต้องรู้สึกแบบนี้แหละ ทำเป้าหมายในระยะแรกให้สำเร็จก่อน แล้วผมจะเตรียมส่วนที่เหลือให้เอง” เฉินโม่พูด

ทุกคนกลับไปนั่งทำงานต่อ

โจวหานอวี่พูด “ผู้จัดการ ผมต้องการหารือเกี่ยวกับปัญหาศิลปะกับคุณ”

เฉินโม่พยักหน้า “โอเค ผมอยากคุยกับคุณอยู่เหมือนกัน ไปที่ห้องประชุมกันเถอะ”

ทั้งสองมาถึงห้องประชุม โจวหานอวี่ส่งภาพพิมพ์หลายภาพให้เฉินโม่

“นี่คือไอเดียที่ผมมีในใจ แต่ผมยังไม่ได้ตัดสินใจว่าอันไหน”

โจวหานอวี่อธิบายพลางส่งรูปภาพต่างๆ ให้กับเฉินโม่

“รูปแบบศิลปะไม่มีความแตกต่างมากนัก มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ แต่ลักษณะของพิกเซลก็เป็นแบบนี้ มันเพิ่มรายละเอียดได้ไม่มาก”

เฉินโม่ดูภาพสองสามภาพ และเลือกภาพที่เขาพอใจที่สุด “เอาตามแบบนี้แล้วกัน แต่ก็มีจุดอื่นๆ ที่ต้องให้ความสนใจ”

“อย่างแรกคือวัสดุพิเศษ เช่น พวกของเหลวที่ไหลได้อย่างน้ำและลาวา รวมถึงท้องฟ้า เนื่องจากไม่จำเป็นต้องใช้เลโก้ จึงควรทำให้สมจริงมากขึ้น”

“ส่วนการต่อตัวต่ออื่นๆ อย่างภูเขา รูปแบบโดยรวมควรนุ่มนวลขึ้น ลองปรับขอบและมุมให้อ่อนลง ทำให้ภาพสว่างขึ้น มีไดนามิกมากขึ้น และสบายตามากขึ้น”

“อีกเรื่องคือพื้นผิวสามมิติ สามารถใช้แสงและเงาเพื่อทำให้ตัวต่อรู้สึกเป็นสามมิติมากยิ่งขึ้นเช่น ช่องว่างบนพื้น ช่องว่างในกำแพงอิฐ เพื่อทำให้ดูสมจริงยิ่งขึ้น”

“ควรเพิ่มรายละเอียดให้กับรูปแบบเพื่อให้เกมรู้สึกหยาบน้อยลง”

“นอกจากนี้ การจับคู่สีของวัสดุต่างๆ ทำให้ผู้เล่นแยกแยะได้ง่ายขึ้น”

“เกมควรนำเสนอโลกที่สดใสเหมือนในเทพนิยาย”

“ยังมีรายละเอียดอุปกรณ์และโมเดลตัวละคร คุณสามารถอ้างอิงถึงการออกแบบบล็อกตัวต่อ LEGO ได้ อุปกรณ์พิเศษเช่น ดาบและพลั่วไม่จำเป็นต้องทำเป็นกระเบื้องโมเสก แต่ทำให้มันเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่สมบูรณ์แทน”

“ยังมีตัวละคร รูปร่างของตัวละครยังคงความรู้สึกน่ารัก แต่วัสดุสามารถปรับแต่งได้มากขึ้น ผมต้องการเพิ่มการแสดงออกทางสีหน้า ใบหน้าของตัวละครควรชัดเจนพอที่จะระบุใบหน้าและการแสดงออกทางสีหน้าได้”

“นอกจากนี้ผมต้องการเพิ่ม ‘โหมดแกะสลัก’ ตามมาหลังจากนั้น ซึ่งช่วยให้ผู้เล่นสามารถสร้างตัวต่อขนาด 1 ม.*1 ม.*1 ม. ออกเป็นตัวต่อ 64 อันเล็กๆ ได้ ควรพิจาณาเรื่องนี้ด้วย”

โจวหานอวี่จดบันทึกตามที่เฉินโม่อธิบาย

เช่นเดียวกับปกติ เฉินโม่อธิบายทุกอย่างอย่างละเอียดเพื่อหลีกเลี่ยงการสื่อสารที่ผิดพลาด

โจวหานอวี่จดจำองค์ประกอบทั้งหมด “โอเคครับ ผมเข้าใจแล้ว”

เฉินโม่พูด “คุณไปเตรียมทรัพยากรทางศิลปะก่อนก็ได้ หลังจาก ‘Minecraft’ เวอร์ชันแรกได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์และย้ายไปยังแพลตฟอร์ม VR แล้ว จำเป็นต้องค่อยๆ กรอกรายละเอียดศิลปะเหล่านี้ให้สมบูรณ์ คุณมีเวลาอีกมาก เพื่อให้คุณคิดเกี่ยวกับมันได้มากขึ้น”

โจวหานอวี่พยักหน้า “ครับ”

……………

จนถึงตอนนี้งานวิจัยและพัฒนาของ ‘Minecraft’ ดำเนินไปอย่างราบรื่น ในชีวิตก่อนของเฉินโม่ เกมนี้ได้รับการพัฒนาอย่างอิสระด้วยตัวเองและไม่มีปัญหาในการสร้าง

หลังจากสร้างกฎพื้นฐานของทั้งโลกแล้ว เฉินโม่ได้สร้างสิ่งก่อสร้างพิเศษต่างๆ เช่น หมู่บ้าน เหมืองและวัดด้วยวัสดุต่างๆ ด้วยตนเอง สิ่งก่อสร้างเหล่านี้เป็นภูมิประเทศพิเศษจะถูกเพิ่มในกระบวนการสร้างแผนที่

เฉินโม่พิจารณาสร้างภูมิประเทศพิเศษมากขึ้นในอนาคต เป็นองค์ประกอบพื้นฐานบางอย่างและวางไว้ในโลกดั้งเดิมที่สร้างขึ้น

จนกระทั่งเมื่อหลายปีก่อน ‘Minecraft’ เวอร์ชันคอมพิวเตอร์ได้มาถึงระดับของชีวิตก่อนหน้าอย่างสมบูรณ์แล้ว

หลังจากได้ลองสัมผัสแล้ว ทุกคนก็ประเมินเกมนี้ว่าไม่เลว แต่หลายคนยังคงรู้สึกไม่ดีเมื่อพิจารณาว่านี่คือเกม VR ที่จะต่อสู้กับ ‘The Thousand Jails’

ท้ายที่สุดแล้ว ในแง่ของศิลปะ มีความแตกต่างหลายมิติระหว่างเกมพิกเซลและเกม VR ที่มีความแม่นยำสูงอย่าง ‘The Thousand Jails’

………………

เฉินโม่ปฏิเสธกิจกรรมทั้งหมดของปีที่แล้วและมุ่งความสนใจไปที่การสร้าง ‘Minecraft’

ในพิธีมอบรางวัลปีนี้เฉินโม่เองก็ไปเข้าร่วม ทั้ง ‘Diablo’ และ ‘Don’t Starve’ ไม่ได้รับรางวัล

ซึ่งก็เป็นสิ่งที่คาดเดาเอาไว้อยู่แล้วเนื่องจากทั้งสองเกมนี้ไม่สอดคล้องกับรสนิยมของกรรมการโดยเฉพาะ ‘Diablo’ เป็นธีมแฟนตาซีตะวันตกและมืดมนเกินไป ไม่มีนวัตกรรมในการเล่นเกมมากนัก ในขณะที่ ‘Don’t Starve’ ไม่ได้มีไว้เพื่อรับรางวัลเนื่องจากเป็นเกมที่เล็กกว่า

ยิ่งกว่านั้น ผู้ตัดสินในโลกนี้ยังไม่ได้ให้ความสนใจกับศักยภาพที่น่ากลัวของเกมแซนด์บ็อกซ์ ในสายตาของกรรมการหลายคน ‘Don’t Starve’ เป็นเพียงเกมเฉพาะกลุ่มที่มียอดขายสูงกว่าค่าเฉลี่ย และไม่สามารถทำให้เป็นเกมที่ยอดเยี่ยมได้

………………