บทที่ 3 ซอมบี้ 1,000

“ ฮะ… ฮะ… ฮะ…”

ถังเส้าหยางหายใจแรงขณะที่เขาพยายามหลบการโจมตีของซอมบี้ ทุกครั้งที่เขาฆ่าซอมบี้ได้หนึ่งตัว เขาก็จะต้องพยายามรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยจากซอมบี้ และหากเขาถูกซอมบี้รายล้อมจริงๆ เขาก็มีความสามารถมากพอที่จะหลบออกมาได้

หลังจากฆ่าซอมบี้ไปแล้ว 50 ตัว วิธีการต่อสู้แบบนี้ก็ทำให้เขาหมดแรง และยิ่งไปกว่านั้น ซอมบี้พวกนี้ก็ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดเลย ดังนั้นเขาจึงยังไม่มีเวลาได้ตรวจสอบสิ่งที่เรียกว่าหน้าจอค่าสถานะ

อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็เข้าใจค่าคุณสมบัติเปล่านี้อยู่เล็กน้อย อย่างความแข็งแกร่ง  ความว่องไว  สตามิน่า ส่วนพวกพลังชีวิต พลังเวทย์ และประสาทสัมผัสนั้น เขาก็ไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่สามารถทำความเข้าใจเรื่องพวกนี้ได้ท่ามกลางฝูงซอมบี้เหล่านี้ อย่างน้อยเขาก็จะต้องฆ่าซอมบี้เหล่านี้ให้เสร็จก่อนแล้วจึงค่อยตรวจสอบมัน

สำหรับคะแนนค่าคุณสมบัติที่เขาได้รับหลังจากเลเวลอัพเป็นเลเวล 2   ถังเส้าหยางก็ได้เพิ่มมันไปที่ความแข็งแกร่ง เขาคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น เขาก็จะสามารถฆ่าซอมบี้เหล่านี้ได้ด้วยการโจมตีที่น้อยลง

และมันก็ได้ผล บางครั้งเขาต้องการแค่สองครั้งเพื่อฆ่าซอมบี้หนึ่งตัว อย่างไรกตาม ปัญหาในตอนนี้คือจำนวนซอมบี้ มันดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด

“ ฉันทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว ฉันต้องหาทางที่จะฆ่าซอมบี้เหล่านี้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว…” ถังเส้าหยางพึมพำเสียงต่ำในขณะที่เขาเขวี้ยงการโจมตีสองครั้งไปยังซอมบี้ที่ใกล้ที่สุดและถอยหนี

เมื่อนับซอมบี้ตัวนี้ ถังเส้าหยางก็ได้ฆ่าไปทั้งหมด 51 ตัวแล้ว ใช่แล้ว แทนที่จะวิ่งหนี ถังเส้าหยางกลับกำลังคิดที่จะหาวิธีกำจัดซอมบี้ทั้งหมด เขาไม่เคยคิดที่จะวิ่งหนีเลย

“ อ๋อ ไอ้นั่นไง ร้านขายเนื้อลุงลานมีมีดเล่มใหญ่อยู่ ฉันสามารถใช้มีดเล่มนั้นเพื่อฆ่าซอมบี้นรกพวกนี้ได้!”

ถังเส้าหยางจำได้ว่ามันมีร้านขายเนื้อในเขตนี้ และเขาก็มักจะเห็นเจ้าของร้าน ลุงลานนำเอามีดนั้นออกมาใช้เสมอ และโดยปกติแล้ว เขาก็จะใช้มันเพื่อข่มขู่พวกผู้ชายที่มาตอแยลูกสาวของเขา

ถังเส้าหยางเงยหน้าขึ้น ระยะทางจากนี่ไปถึงร้านเนื้อลุงลานคือ 20 เมตร ปัญหาเดียวคือซอมบี้ ฝูงซอมบี้ขนาดใหญ่ได้ขวางระหว่างเขากับร้านเนื้อลุงลานอยู่

“ ฉันทำได้ ฉันคือเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุน ฉันไม่เคยแพ้ในการต่อสู้ไม่ว่าจะเป็นทั้งมนุษย์หรือแม้กระทั่งซอมบี้ ฉันจะฆ่าสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่กล้าขวางทางฉัน!”

ถังเส้าหยางรีบไปที่ร้านของลุงลานเพื่อไปเอามีดเล่มใหญ่ เขาพุ่งไปข้างหน้าในขณะที่เขากวัดแกว่งท่อเหล็กไปมาอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าซอมบี้จะมาจากไหน จุดประสงค์หลักของเขาในตอนนี้ก็มีเพียงการได้มีดเล่มใหญ่มาครอง ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจว่าซอมบี้จะถูกฆ่าหรือไม่

เขาเพิกเฉยต่อซอมบี้และรีบไปที่ร้านเนื้อ ถังเส้าหยางมาถึงร้านในเวลาไม่นาน อย่างไรก็ตาม เขาก็พบว่ามันมีซอมบี้อยู่สามตัวข้างในนั้น มันเป็นซอมบี้ตัวผู้หนึ่งตัวและซอมบี้ตัวเมียสองตัว

ถังเส้าหยางจำซอมบี้ทั้งสามตัวนี้ได้ ซอมบี้ตัวผู้ชายคือลุงลาน ส่วนซอมบี้ตัวเมียสองตัวก็เป็นภรรยาและลูกสาวของลุง

ซอมบี้กำลังเดินไปมาอย่างไร้จุดหมายภายในร้าน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากความวุ่นวายภายนอก

ถังเส้าหยางพยายามเปิดประตู แต่เขาก็พบว่ามันถูกล็อค เขาทุบหน้าต่างด้วยท่อเหล็ก

เพล้ง!

กระจกแตกและถังเส้าหยางก็กระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง เขามองบริเวณโดยรอบเพื่อค้นหามีดขนาดใหญ่ของลุงลาน ไม่นาน ถังเส้าหยางก็พบสิ่งที่เขากำลังมองหา

มีดขนาดใหญ่กว้างประมาณ 10 ซม. และยาว 1 เมตร มีดส่องแสงอยู่ใต้ตะเกียง มันแสดงให้เห็นถึงความคมของมีด ลุงลานดูแลมีดของเขาเป็นอย่างดี มีดอยู่ที่ปลายห้อง มันห้อยอยู่ที่นั่นพร้อมกับมีดเล่มเล็ก

ในขณะเดียวกัน ด้วยเสียงที่เกิดจากหน้าต่างที่แตก ซอมบี้ทั้งสามจึงได้เคลื่อนเข้าหาถังเส้าหยาง แน่นอน ด้วยการเคลื่อนไหวช้าๆของซอมบี้ มันก็ไม่มีทางเลยที่ซอมบี้ทั้งสามนี้จะเป็นอันตรายต่อเบอร์เซิร์กถังแห่งหยูหยูหลิวคุน

“ บางทีด้วยมีดนี่ ฉันก็อาจจะสามารถฆ่าซอมบี้ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว…”

ถังเส้าหยางเงยหน้าขึ้นมอง ซอมบี้ทั้งสามหันกลับมาหาเขาอีกครั้ง พวกมันยังคงอยู่ห่างจากเขา 7 เมตร ถังเส้าหยางมองมีดเล่มใหญ่ในมือแล้วมองย้อนกลับไปที่ครอบครัวเล็กๆที่กลายเป็นซอมบี้

ถังเส้าหยางก้มศีรษะให้กับซอมบี้ทั้งสาม ” ฉันขอโทษที่ไม่สามารถช่วยคุณได้ แต่ฉันจะยุติความทุกข์ทรมานของพวกคุณที่นี่ นอกจากนี้ฉันก็จะเอามีดเล่มนี้ไปด้วย ขอบคุณนะ ลุงลาน!”

หลังจากพูดจบ ถังเส้าหยางก็พุ่งออกไปข้างหน้า เขากวัดแกว่งมีดไปที่คอของซอมบี้ทั้งสาม ด้วยการโจมตีสามครั้ง เขาก็สามารถฆ่าซอมบี้ทั้งสามตัวลงได้ แน่นอนว่ามีดเล่มนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าท่อเหล็กมาก

เขาฆ่าซอมบี้ไปอีกสามตัว ด้วยจำนวนนี้เอง เขาจึงได้ฆ่าซอมบี้ไปทั้งหมดแล้วห้าสิบสี่ตัว

ปัง

หลังจากที่เขาฆ่าซอมบี้สามตัวในร้านเสร็จ ซอมบี้ข้างนอกก็พังประตูและเข้ามาในร้าน

“ เฮ้ ทำไมพวกแกถึงอยากรีบเข้ามาตายกันนะ!”

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าซอมบี้ไม่มีทางตอบกลับได้ แต่เขาก็ยังพูดคำเหล่านั้นออกมา ทั้งหมดนี่ก็เป็นเพราะเขาอยากดูเท่ เขาถ่มน้ำลายออกมาและพุ่งเข้าหาซอมบี้ มือขวาของเขาถือท่อเหล็กยาว 1.5 เมตร และมือซ้ายของเขาก็ถือมีดที่คมมาก

หลังจากนั้น เขาก็ฆ่าซอมบี้ทุกตัวที่เข้ามาใกล้เขาด้วยมีดในมือซ้ายของเขา มีดนั้นคมมาก มันทำให้หัวซอมบี้ตัวหนึ่งตกลงกระทบพื้นทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงมันออกไป

“ คุณได้เลเวลอัพแล้ว!”

” คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน!”

เสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นอีกครั้งเมื่อถังเส้าหยางออกมาจากร้าน

“ จัดสรรค่าคุณสมบัติทั้งหมดไปที่ค่าความแข็งแกร่ง”  ถังเส้าหยางจัดสรรคะแนนที่เขาได้รับมาในทันที

นอกจากนี้ เขาก็ยังพบว่ามันมีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นในร่างกายของเขา หลังจากที่เขาเลเวลอัพ ความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้กับซอมบี้ทั้งหมดก็หายไป ความรู้สึกก็เหมือนเดิมในครั้งแรกที่เขาตื่นจากหลับใหล

ถังเส้าหยางพบว่าตราบใดที่เขาเลเวลอัพ เขาก็จะสามารถฟื้นฟูความเหนื่อยล้าได้ และบางทีมันก็อาจจะรักษาบาดแผลภายนอกด้วย อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นเพียงสมมุติฐานเท่านั้นเพราะเขายังไม่ได้พิสูจน์มันอย่างจริงๆจังๆ

“ ชั่งมันไปก่อน ตอนนี้ฉันต้องไปกำจัดซอมบี้พวกนี้ให้หมดก่อน!!!”

ถังเส้าหยางเลียริมฝีปากที่แห้งผากของเขาและสำรวจบริเวณโดยรอบ เป็นอย่างแรก ตราบใดที่เขายังคงฆ่าซอมบี้ต่อไป เขาก็จะเลเวลอัพ อย่างที่สอง ทุกครั้งที่เขาเลเวลอัพ มันก็จะทำให้เขากลับสู่สภาวะปกติ และนี่ก็หมายความว่าเขาจะไม่ต้องกังวลว่าเขาจะหมดแรงตราบใดที่เขาเลเวลอัพ

“ โฮะ โฮะ โฮะ โฮะ โฮะ!”

ถังเส้าหยางเข้าสู่โหมดบ้าระห่ำของเขา ในตอนแรก เขาก็จำเป็นจะต้องระวังไม่ให้ถูกซอมบี้รายล้อม อย่างไรก็ตาม ด้วยมีดเล่มนี้ เขาก็จะสามารถฆ่าซอมบี้ได้ด้วยการสับเพียงครั้งเดียว

ตราบใดที่ซอมบี้ยังคงเชื่องช้าแบบนี้ มันก็จะไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล เขาต่อสู้และออกล่าอย่างบ้าคลั่งเป็นเวลาห้าชั่วโมงและทำความสะอาดซอมบี้ทั้งหมดในเขตหยูหยูหลิวคุน

เขาไม่รู้ว่าเขาได้ฆ่าซอมบี้ไปทั้งหมดกี่ตัวแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ไปถึงเลเวล 6 หลังจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหมดเหล่านี้ ค่าคุณสมบัติทั้งหมดที่ถังเส้าหยางได้รับ ถังเส้าหยางก็จะจัดสรรมันทั้งหมดไปที่ค่าความแข็งแกร่ง

ตอนนี้เขาสามารถทุบหัวซอมบี้ให้แตกได้ด้วยการทุบด้วยท่อเหล็กเพียงครั้งเดียวได้แล้ว

“ ฮะ…ฮะ…ฮะ…”

ถังเส้าหยางหายใจแรง แม้ว่าเขาจะสามารถฟื้นฟูความเหนื่อยล้าได้ทุกครั้งที่เขาเลเวลอัพ แต่เขาก็ยังรู้สึกเวียนหัวเพราะการต่อสู้มาราธอนตลอดห้าชั่วโมง

ที่มาของอาการเวียนหัวของเขาคือของเหลวสีเขียวเหม็นบนร่างกายของเขา ใช่แล้ว ของเหลวสีเขียวนี้มีกลิ่นเหม็นมากจนทำให้เขารู้สึกเวียนหัวเมื่อได้กลิ่น และมันก็แย่ลงไปอีกเมื่อเขตนี้ทั้งเขตเต็มไปด้วยของเหลวสีเขียวนี้

ใช่แล้ว ของเหลวสีเขียวนี้ก็คือเลือดของซอมบี้ ถังเส้าหยางต้องทนกับของเหลวที่มีกลิ่นเหม็นอยู่เป็นเวลาห้าชั่วโมง และตอนนี้เขาก็เริ่มเวียนหัวเนื่องจากกลิ่นเหม็นเหล่านี้

” ฉันต้องล้างตัว ฉันไม่สามารถทนกับของเหลวที่มีกลิ่นเหม็นเชี่ยๆแบบนี้ได้อีกแล้ว”

ทันใดนั้นถังเส้าหยางก็นึกถึงครูประถมคนหนึ่ง เธอมีชื่อว่าเอ๋อซั่วและเขาก็รู้จักเธอเป็นอย่างดี ทำไมน่ะหรอ? ก็เพราะเธอเป็นคู่นอนของเขา อันที่จริงมันเป็นความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน เพราะถ้าพูดตามความจริง เอ๋อซั่วคนนี้ก็มีคู่หมั้นอยู่แล้ว

ซึ่งถังเส้าหยางก็รู้จักคู่หมั้นของเธอเช่นกัน ย้อนกลับไปในวันหนึ่งที่เขาพบว่าคู่หมั้นของเอ๋อซั่วกำลังนอกใจเธออยู่ ด้วยความเมตตา เขาจึงเอาเรื่องนี้บอกเอ๋อซั่ว อย่างไรก็ตาม… เขาก็ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะกลายมาเป็นคู่นอนของเธอหลังจากเล่าเรื่องชู้สาวของคู่หมั้นของเธอ มันมันช่างวุ่นวายและซับซ้อนซะจริงๆ

ถังเส้าหยางเข้าไปในร้านขายผลไม้ ที่ชั้นหนึ่งไม่มีซอมบี้ เขาขึ้นไปชั้นบนและหยุดลงตรงประตูที่ดูคุ้นเคย

ดง! ดง! ดง!

“ เอ๋อซั่ว! เอ๋อซั่ว! เธออยู่ข้างในนั้นไหม?”

เขาพยายามเรียกชื่อเธอ แต่เขาก็ไม่ได้รับคำตอบ ถังเส้าหยางถอนหายใจ เป็นไปได้มากว่าเอ๋อซั่วจะกลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว?

เขานั่งลงและหยิบกุญแจจากพรมใกล้ประตู เอ๋อซั่วจะเก็บกุญแจสำรองไว้ที่นี่เพื่อที่เขาจะได้เข้าไปในห้องของเธอได้ตลอดเวลา

ถังเส้าหยางเปิดประตูแล้วเขาก็เห็นซอมบี้สองตัวอยู่ด้านหลังประตู ถังเส้าหยางรีบกระโดดกลับมาและซอมบี้ทั้งสองก็พลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการโจมตีเขาไป

เขาผลักซอมบี้ตัวเมียออกไปด้วยท่อเหล็ก ขณะที่เขาเจาะหัวอีกตัวหนึ่งด้วยมีด

แผละ!

ของเหลวสีเขียวกระเซ็นไปทั่วทุกทิศทุกทาง ถังเส้าหยางทำให้เสื้อผ้าของเขาเปียกด้วยเลือดซอมบี้

“ โชคดีที่เลือดนี้ไม่สามารถแพร่เชื้อใส่ฉันได้…”

“ ทำ! ดง! ดง!”

“ ยินดีด้วย! คุณได้ฆ่าซอมบี้ไป 1,000 ตัวในหนึ่งวัน คุณได้รับรางวัลเป็นพรสวรรค์ 3 ข้อ!”

“ ตอนนี้คุณสามารถขอพรสวรรค์ของคุณได้แล้ว! โปรดเลือกอย่างระมัดระวัง!”

เสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นสองครั้งในหัวของถังเส้าหยาง

“ โว้ว!”

ถังเส้าหยางไม่ได้ให่ความสนใจกับเสียงหุ่นยนต์ในขณะที่ซอมบี้ตัวเมียลุกขึ้นและพุ่งเข้าหาเขาอีกครั้ง

เขาก้มศีรษะให้เอ๋อซั่ว  “ เอ๋อซั่ว ขอบคุณสำหรับการบริการทั้งหมดที่เธอเคยทำให้ฉัน ตอนนี้ฉันจะยุติความทุกข์ทรมานให้เธอเอง!”

หลังจากนั้น ถังเส้าหยางก็ตัดหัวซอมบี้เอ๋อซั่วด้วยมีดของเขา