CLS ตอนที่ 368: การคาดการณ์

 

อี้เทียนหยุนประคองเริ่นจื่อโหรวเข้าไปในห้องนอน ห้องนอนนี้ธรรมดามาก ไม่ได้มีการตกแต่งเป็นพิเศษแต่อย่างใด หลังจากอี้เทียนหยุนให้เธอนอนลงแล้ว เขาก็พูดว่า “ดูเหมือนว่าพิษที่เจ้าโดนเข้าไปจะค่อนข้างแรง เพียงนิดเดียวก็ทำให้กลิ่นอายของเจ้าอ่อนแอลงมากแล้ว”

 

“นี่คือพิษสังหารมังกร มันมีผลในการยับยั้งความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์มังกร แม้ว่าจะไม่ถึงตาย แต่ก็สามารถลดพลังของอีกฝ่ายลงไปขั้นใหญ่ พิษสังหารมังกรนี้ ปกติไม่มีใครมีไว้ในครอบครอง แต่ไม่คิดว่าจะไปอยู่ในมือของอัครเสนาบดีหลงได้” เริ่นจื่อโหรวส่ายหัว สีหน้าค่อนข้างซีด “แต่ว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ข้าโดนเข้าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ได้ส่งผลต่อข้าเท่าใดนัก”

 

“ให้ข้าดูก่อนว่าเป็นพิษแบบไหน แม้ว่าตอนนี้จะไม่เป็นอะไร แต่ถ้าเจ้าลงมือ มันอาจจะแสดงอาการอีกก็ได้” อี้เทียนหยุนส่ายหัว จากนั้นก็ยื่นมือไปกรีดมือของเริ่นจื่อโหรวให้เป็นแผลเล็กๆ พร้อมกับมีเลือดสีดำหยดออกมา เขาปาดเลือดสีดำนั้นด้วยมือของเขา จากนั้นก็เริ่มทำการวิเคราะห์

 

“ติ๊ง เริ่มการวิเคราะห์พิษสังหารมังกร….. วิเคราะห์วัตถุดิบสำเร็จ มีดอกแยกวิญญาณมังกร 12, หญ้าพิษมังกร 22……”

 

ตัวเขาก็มีพิษสังหารมังกรอยู่ แต่ว่าเขาอยากจะวิเคราะห์จากพิษในร่างเริ่นจื่อโหรวเพื่อความแม่นยำ ดูว่าพิษนี้ซึมเข้าไปลึกแค่ไหน จะให้ดีคือสามารถวิเคราะห์จนสามารถสร้างยาถอนพิษที่ทรงพลังออกมาได้ ยาพิษนั้นมีการเปลี่ยนแปลงอยู่หลายระดับ ยาถอนพิษเองก็ต้องมีฤทธิ์เพียงพอต่อระดับของพิษเช่นกัน

 

“ยากมาก พิษสังหารมังกรนี้ถือว่าเป็นของหายาก ยากที่คนจะแก้ได้ ทั้งอัตราส่วนยังต่างกันไป ดังนั้นขอแค่ให้ข้าได้พักผ่อนสักหน่อย อาการก็น่าจะดีขึ้น….” สีหน้าของเธอซีดเล็กน้อย ดีที่เธอถูกพิษเพียงนิดเดียว ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้มีสีหน้าอย่างนี้

 

“นอนลงซะ อย่าพูดมาก” อี้เทียนหยุนถลึงตาใส่เธอ บอกให้เธอนอนลงไป จากนั้นก็เรียกเตาหลอมเพลิงม่วงศักดิ์สิทธิ์ออกมา แล้วก็เริ่มเตรียมการปรุงยาถอนพิษ

 

ก่อนหน้านี้มีปัญหาเรื่องพิษ ดังนั้นเขาจึงมีสมุนไพรสำรองไว้มาก แม้ไม่ได้มีของล้ำค่าเก็บไว้มากนัก แต่ก็มากพอที่จะจัดการกับพิษร้ายส่วนมากได้ แม้ว่าพิษสังหารมังกรจะเป็นพิษที่ร้ายกาจอย่างมาก แต่เขาพบวิธีที่จะกำจัดมันได้แล้ว

 

หลังจากเริ่นจื่อโหรวถูกเขาสั่งให้หยุด ก็นอนลงบนเตียงแต่โดยดี พร้อมกับแสดงรอยยิ้มบางๆ ออกมา ขณะที่จ้องใบหน้าเขาอย่างจริงจัง เพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาที่สงบสุขสั้นๆ นี้

 

หลังจากนั้น ยาถอนพิษก็ได้ถูกเขาทำออกมาจนเสร็จ พร้อมกับส่งให้เริ่นจื่อโหรวแล้วพูดว่า “กินนี้เข้าไป มันสามารถถอนพิษในตัวเจ้าได้”

 

“เสร็จเร็วขนาดนี้เชียว?” เริ่นจื่อโหรวตกใจ เธอคิดว่าต้องใช้เวลานานมากกว่าจะเสร็จ แต่ไม่คิดว่าแค่พริบตาเดียวเท่านั้น

 

ภายใต้โหมดคลั่งหมวดกลั่นโอสถที่ทำให้การปรุงยาของเขาเร็วขึ้น 8 เท่า ต่อให้ไม่คิดจะเสร็จเร็ว ก็เป็นเรื่องยาก ยิ่งกว่านั้น หากยิ่งถอนพิษให้เริ่นจื่อโหรวได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ดังนั้นการเสียค่าความคลั่งในคราวนี้จึงถือว่าคุ้มค่าอย่างมาก

 

“เอาล่ะ รีบๆ กินเข้าไปได้แล้ว” อี้เทียนหยุนบอกให้เธอรีบกินยาเข้าไป

 

เริ่นจื่อโหรวไม่ได้สงสัยอะไร ทำการกลืนยาเข้าปาก จากนั้นสักพัก พิษในร่างของเธอก็ถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว ออกฤทธิ์เร็วจนเธอสัมผัสได้

 

“สบายจัง ยานี้ได้ผลดีมาก…. ท่านพี่ ท่านทำได้ยังไงกัน?” เริ่นจื่อโหรวตกใจมาก

 

“นี่ธรรมดามาก ขอแค่ข้าวิเคราะห์ได้ การกำจัดพิษก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องยาก?” อี้เทียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม “เดี๋ยวข้าจะทำยาถอนพิษเพิ่มอีก เผื่อ ไว้ให้เจ้าป้องกันตัว พิษสังหารมังกรนี้ พูดไปแล้วก็ถือว่าเป็นปัญหาเหมือนกัน”

 

ขณะที่พูดเขาก็ลงมือไปด้วย เขาต้องทำยาเผื่อไว้ เผื่อว่าเม็ดเดียวจะถอนพิษได้ไม่หมด จากนั้นต้องกินอีกเม็ดลงไป

 

“ท่านพี่ ท่านคิดจะไปแล้วเหรอ?” เริ่นจื่อโหรวรู้ว่าอี้เทียนหยุนไม่ใช่พี่ชายของตน แต่ไม่รู้ทำไม เธอจึงมักจะเรียกเขาแบบนี้

 

เธอรู้สึกว่าอี้เทียนหยุนใจดีเหมือนกับพี่ชายของเธอ ไม่เพียงแต่มาหาเธอเท่านั้น แต่เขายังช่วยเหลือเธอไว้ด้วย แม้ว่าจะไม่มีเขามาช่วย เธอจะสามารถทำลายวงล้อมนี้ได้อยู่ดี แต่อย่างน้อยเขาก็ยังเข้ามาช่วยเธอ

 

“จะเป็นไปได้ยังไง ที่ข้ามานี่ก็เพื่อมาขอความช่วยเหลือจากเจ้า” อี้เทียนหยุนทำยาไป ปากก็พูดออกมา

 

“เรื่องอะไรเหรอ?” เริ่นจื่อโหรวถาม

 

“ก็เรื่องต่อต้านอาณาจักรใต้พิภพยังไงล่ะ!” อี้เทียนหยุนพูดออกมาตรงๆ “ตอนนี้สถานการณ์ของเจ้าก็เหมือนไม่ค่อยดี ไม่เพียงแต่มีภัยจากภายนอกเท่านั้น แต่ภายในยังถูกอัครเสนาบดีหลงจับตามองอีก ยิ่งกว่านั้น ข้ายังสงสัยว่าอัครเสนาบดีหลงผู้นี้ จะรวมหัวกับอาณาจักรใต้พิภพ”

 

“อะไรนะ?!” เริ่นจื่อโหรวร้องออกมา จากนั้นก็พูดอย่างจริงจังว่า “นี่ไม่ถูกต้อง แม้ว่าอัครเสนาบดีหลงจะปรารถนาตำแหน่งจักรพรรดิ แต่เขาก็ไม่น่าจะร่วมมือกับอาณาจักรใต้พิภพ เพราะว่าเขาก็ได้สังหารคนของอาณาจักรใต้พิภพเป็จำนวนมาก”

 

“นี่อาจจะเป็นแผนทำร้ายอีกฝ่ายให้ตายใจก็ได้ คนชุดดำที่ข้าสู้ด้วยเมื่อก่อนหน้า พวกเขาฝึกวิชาแบบเดียวกับผู้คุ้มกันเงาของอาณาจักรใต้พิภพเลย แต่ถ้าวิชานี้เป็นวิชาที่ใช้กันทั่วไปล่ะก็ งั้นข้าก็คงจะเดาผิด” อี้เทียนหยุนพูด

 

“นี่…..” เริ่นจื่อโหรวกลายเป็นเงียบ นี่มันเกินไปกว่าที่เธอจะคาดคิด หลังจากครุ่นคิด เธอก็ถอนหายใจ “จากสถานการณ์ในตอนนี้ ข้าคงไม่สามารถช่วยท่านสู้กับอาณาจักรใต้พิภพได้ ตอนนี้ค่อนข้างเป็นปัญหาหนัก หลังจากข้าแก้ปัญหานี้ได้เราค่อยคุยกันอีกครั้ง แน่นอนว่าอาณาจักรใต้พิภพจะต้องถูกกำจัด เพราะอาณาจักรใต้พิภพเป็นศัตรูตลอดกาลของพวกเรา!”

 

“อืม ข้าสงสัยว่าการเสียชีวิตของจักรพรรดิเริ่น น่าจะเป็นแผนของอาณาจักรใต้พิภพซะเป็นส่วนใหญ่” อี้เทียนหยุนคิดพลางพูดออกมา “เจ้าบอกข้าหน่อย แท้จริงแล้วสถานการณ์ของจักรพรรดิเริ่นนั้นเป็นยังไงกันแน่?”

 

เริ่นจื่อโหรวเงียบ ไม่พูดออกมา

 

“ถ้าไม่อยากพูดงั้นก็ไม่ต้องพูด” อี้เทียนหยุนกล่าว

 

“ไม่ใช่ไม่อยากพูด เพียงแต่ข้อมูลที่มีไม่แน่ชัด เป็นแค่การสันนิษฐานของข้า” เริ่นจื่อโหรวถอนหายใจ “เมื่อข้ากลับมา ข้าก็ได้ยินว่าพี่ชายของข้าตายแล้ว ตามรายงานบอกว่าที่เขตอันตรายของอาณาจักรเทียนหลงมีสัตว์อสูรออกมาก่อความวุ่นวาย ดังนั้นจึงคิดจะไปจัดการกับอสูรตนนั้น แต่ไม่คิดว่าเมื่อไปแล้วจะไม่ได้กลับมา ได้ยินว่าเขาถูกสัตว์อสูรสังหาร ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย……”

 

“พี่ใหญ่เขา เป็นไปไม่ได้ที่จะตายง่ายๆ อย่างนั้น แม้ว่าสัตว์อสูรในเขตอันตรายจะไม่ได้อ่อนแอ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำอะไรพี่ใหญ่ได้ ตอนที่ข้ากลับมา อัครเสนาบดีหลงก็ไม่ได้พูดอะไร แต่จากสถานการณ์ในตอนนี้ ข้าเชื่อว่าปัญหาต้องเกิดจากอัครเสนาบดีหลงอย่างแน่นอน!”

 

“อัครเสนาบดีหลง ตามศักดิ์แล้วถือเป็นลุงของข้า เขามีสิทธิ์ในการนั่งบัลลังก์จักรพรรดิ แต่ว่าสมบัติลับเทียนหลงไม่ยอมให้เขาควบคุม แต่ยอมให้พี่ใหญ่ข้าควบคุม ดังนั้นเขาจึงเป็นได้แค่อัครเสนาบดี”

 

“ถ้าเอาตามที่เจ้าพูด ต่อให้เขาสังหารจักรพรรดิเริ่น เขาก็ไม่สามารถควบคุมสมบัติลับเทียนหลงได้อยู่ดี แล้วอย่างนี้เขาจะยังนั่งบัลลังก์ได้อยู่เหรอ?” อี้เทียนหยุนถามอย่างสงสัย

 

“หากไม่สามารถควบคุมสมบัติลับเทียนหลงได้ ก็ไม่มีสิทธิ์เป็นจักรพรรดิแม้แต่วันเดียว ดังนั้น เขาที่ไม่สามารถควบคุมสมบัติลับเทียนหลงได้ ต่อให้บารมีจะเพียงพอ แต่ก็ไม่สามารถนั่งบัลลังก์จักรพรรดินี้ได้อยู่ดี” เริ่นจื่อโหรวขมวดคิ้วขณะที่พูด “ข้าสงสัยว่าบางทีพี่ใหญ่อาจจะยังไม่ตาย แต่ว่าถูกขังอยู่ในเขตอันตราย”

 

“ทำไมถึงคิดอย่างงั้น?” อี้เทียนหยุนเลิกคิ้วถาม

 

“เมื่อกี้นี้พวกเขาต้องการจับข้า เนื่องเพราะในร่างข้ามีแกนเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุด ถ้าใช้กำลังช่วงชิง อัครเสนาบดีหลงก็สามารถดูดกลืนแกนเลือดของข้าเข้าไปได้ เมื่อเป็นอย่างนั้น บางทีเขาอาจจะสามารถควบคุมสมบัติลับเทียนหลงได้!” เริ่นจื่อโหรวพูดอย่างจริงจัง “ถึงยังไง อัครเสนาบดีหลงก็ไม่มีทางยอมแพ้ที่จะครอบครองสมบัติลับเทียนหลงนี้!”

 

อี้เทียนหยุนนิ่งเงียบ ตกลงแล้วไอ้สมบัติลับเทียนหลงนี่มันคืออะไร?