Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! 117

Now you are reading Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! Chapter 117 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เฉียนได้เงินหลังจากขายโพชั่น 3 ชุดนั่นไปถึง 480 ทอง นั่นเท่ากับ 40,000 หยวนเลยทีเดียว ราคามันสูงมากและสูงที่สุดเมื่อชุดสุดท้ายถูกนำมาประมูล

แค่เมนูเรียกน้ำย่อยยังแข่งขันกันได้ดุเดือดขนาดนี้ มันทำให้ทุกคนประหลาดใจมาก แต่เสี่ยวเฟิงกลับหน้ามืดมากกว่าเดิมเพราะว่าโพชั่นพวกนี้มันกลับได้รับความนิยมสุดๆ นั่นหมายความว่าเขาต้องขนส่งโพชั่นพวกนี้มาอีกด้วยความยากลำบากมากกว่าเดิม

“ในเมื่อเมนูเรียกน้ำย่อยของพวกเราจบลงไปแล้ว การประมูลจะเริ่มต้นขึ้นจริงๆแล้วล่ะค่ะ! ไอเทมชิ้นแรกของการประมูลในวันนี้! โล่เลเวล 15 ระดับตำนาน!”

โล่ทหารเกณฑ์

ระดับ ตำนาน

ชนิดของอุปกรณ์ โล่เดียว

เลเวล 15

ความต้องการ คลาสนักรบหรืออัศวิน และจะต้องมีค่าทนทานสูงกว่า 75

ค่าสเตตัส

พลังป้องกัน 15 -20

โอกาสบล็อค +5%

แข็งแกร่ง +18

ว่องไว +18

ทนทาน +23

จิตใจ +18

ปัญญา +18

สกิล

โล่แนวหน้า ความเสียหายที่มาจากด้านหน้าจะถูกหัก 10% เมื่อผู้เล่นใช่โล่ในการป้องกัน

โล่แข็งขัน ผู้เล่นจะเข้าสู่โหมดป้องกัน ได้รับพลังชีวิตสูงสุด,พลังป้องกันกายภาพ และพลังป้องกันเวทย์ เพิ่มขึ้น 10% เป็นเวลา 60 วินาที คูลดาวน์ 1 ชั่วโมง

ค่าสเตตัสของไอเทมเหล่านี้ได้ถูกเปิดเผยไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่ทุกคนก็ยังตะลึงที่ได้เห็นของจริงอยู่ดี

ทุกสายตาจดจ้องไปที่โล่นั่นด้วยความกระหาย นี่เป็นไอเทมที่สามารถช่วยเพิ่มค่าป้องกันได้สูงถึง 30 แต้ม!

“ฉันเชื่อว่า ทุกท่านน่าจะเห็นคุณค่าของโล่นี้ นี่น่าจะเป็นไอเทมล้ำค่าที่สุดในบรรดาอุปกรณ์สวมใส่ของทุกคลาสอาชีพ ดังนั้นขอเริ่มการประมูลที่ 100 ทองค่ะ ราคาสามารถเพิ่มขึ้นได้มากกว่า 1 ทองเท่านั้น”

“110 ทองไปเลย! โล่นี้ต้องเป็นของฉัน!”

“120 ทอง! โล่นี้เป็นของฉันเว้ย!”

เฉียนหยุดพูดและเริ่มให้ทุกคนแข่งกันเสนอราคา ซึ่งมีแต่พวกผู้เล่นธรรมดาทั้งนั้น พวกกิลด์ใหญ่ๆล้วนเล็งแต่เหรียญกิลด์ในการประมูลครั้งนี้

ถ้าพวกเขาเสียเงินมากเกินไปในการประมูลไอเทมอื่น พวกเขาอาจจะพลาดเหรียญกิลด์ก็ได้

“300 ทอง! มันต้องเป็นของวอร์สปิริตฮอลล์!”

ท้ายที่สุดกิลด์ใหญ่ก็เริ่มเข้าการแข่งขันแล้ว เสียงนั่นดังมาจากห้องพิเศษ มันคือเสียงของไนฟ์ที่ส่งราคามาที่ 300 ทอง

“นั่นน้อยไปนะวอร์สปิริตฮอลล์ ดูมส์เดย์ลีคขอฟาดที่ 350 ทอง!”

ผู้เล่นทั่วไปเงียบกริบทันทีที่พวกกิลด์ใหญ่เริ่มเสนอราคากัน ทว่า กลับมีคนที่เสนอมาแรงกว่านั้น

“โฮ่ แกนี่เอง ก็อดออฟวอร์! นักรบป่าเถื่อนอย่างแกจะเอาโล่ไปทำซากอะไรวะ? ฉันให้ 400 ทองแล้วโล่นี้ต้องเป็นของฉัน!”

ไนฟืพูดต่อ ผู้เล่นในห้องดถงไม่อาจเห้นหน้าของคนในห้องพิเศษได้ก็จริง แต่ก็รู้อยู่ดีว่าเสียงนั่นเป็นของใคร ไนฟ์เสนอราคาที่แรงกว่าก็อดออฟวอร์ด้วยความโกรธ

“แปลกนะ ไอเทมนั่นก็มีข้อมูลอยู่แล้วนี่นา และนักรบทุกคนก็ใช้มันได้ มันต้องเป็นของฉัน! 450 ทอง!” ก็อดออฟวอร์เสนอราคาขึ้นอีก

การแข่งขันอันดุเดือดนี้ทำให้ทุกคนในห้องโถงเงียบลงและรอดูว่าราคามันจะไปจบลงที่ตรงไหน แน่นอนว่าราคาแบบนั้นผู้เล่นธรรมดาไม่อาจเอื้อมได้

“อยากมีเรื่องรึไงวะ? เจียมกะลาหัวตัวเองซะบ้าง แกนั่งอยู่ในห้องโถงนั่นแต่ฉันอยู่ในห้องพิเศษเว้ย 500 ทอง!”

ไนฟ์เสนอราคาอีกครั้งอย่างเหี้ยมโหด

เขาได้ตั๋วนี้มาจากเฉียน เป็นข้อยกเว้นที่ไนฟ์เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้

สกายและซืออี้ พร้อมกับสมาชิกกิลด์คนอื่นๆต่างก็ตะลึงที่ตั๋วห้องพิเศานั่น คนที่จะซื้อได้ต้องเป็นคนมีตำแหน่งในกิลด์วอร์สปิริตเท่านั้น

และตอนนี้ไนฟ์ก็ถือโอกาสโชว์พาวของตัวเอง ก็อดออฟวอร์ถึงกับหน้าซีด

เช่นเดียวกับโรส เขาไม่สามารถซื้อตั๋วได้เขาได้ตั๋วนี้มาจากตลาดมืดในราคาที่โหดมาก นั่นทำให้เขาโกรธมากเมื่อได้ยินคำพูดของไนฟ์

“หุบปากไป! 600 ทอง!”

แต่ไนฟ์ก็ยังไม่หยุด เขาเสนอราคาที่สูงขึ้นไปอีก ยังไงเสียเขาก็มีเงินทุนหนาอยู่แล้ว

“ไม่โว้ย! 650 ทอง!”

มีคนอื่นพูดแทรกขึ้นมาอีก พวกเขาคือนักรบโล่ของกิลด์อื่นที่มีทุนทรัพย์หนาเหมือนกัน

“6… 660 ทอง…”

ไนฟ์ปาดเหงื่อตัวเอง พร้อมกับเสียงที่อ่อนลง

ซืออี้และคนอื่นๆในกิลด์ต่างก็มองไปที่ห้องหมายเลข 1 เธอรู้ดีว่าเสี่ยวเฟิงอยู่ในนั้นแน่

“ฉันไม่คิดว่าเจ้าของจริงๆจะเป็นเฉียนโตวโตวหรอก ต้องเป็นพระเทพคนนั้นแน่” สกายพูดด้วยเสียงโทนต่ำ

“พวกเขาร่วมทีมกันมาก่อน ถึงจะไม่รู้ว่าเป็นยังไงแต่พระเทพคนนั้นก็ช่วยเธอผ่านเควสทดสอบมาด้วยกัน” ไนฟ์บอก

“คู่รักกันรึเปล่า? บางทีพระเทพอาจจะอยากกินสาวอ่อนๆก็ได้ เฉียนสวยก็จริงแต่ก็ยังวัยรุ่นอยู่เลยนะ”

สกายส่ายหัว ซืออี้หันมามองเฉียนที่ยืนอยู่ตรงกลาง

สุดท้ายแล้ว ไนฟ์ก็ได้โล่ทองนี้มาในราคา 900 ทอง อันที่จริงมีคนที่รวยกว่าเขาแน่ๆ แต่ส่วนใหญ่ก็เล็งเหรียญกิลด์กันทั้งนั้น

แต่การประมูลโล่นี้ก็ไม่มีใครอยากจะขัดหรือเสนอราคาไปมากกว่านี้แล้ว เพราะมันสูงถึง 90,000 หยวนหรือบางทีอาจจะสูงเกิน 100,000 หยวนด้วยซ้ำ

การประมูลดำเนินไปอย่างราบรื่น ไอเทมระดับตำนานเลเวล 15 ราคาสูงถึง 1000 ทอง ซึ่งเป็นราคาที่ยังพอรับได้อยู่

แต่ของชิ้นที่ 8 นั้นเป็นอะไรที่สะดุดสายตาทุกคนมาก มันคือหนังสือสกิลที่เสี่ยวเฟิงเก็บได้จากเมืองร้าง และมันขายได้ในราคา 1800 ทอง บ่งบอกได้เป็นอย่างดีเลยว่าหนังสือสกิลนั้นมีค่ามากขนาดไหน หากตีเป็นเงินก็ 180,000 หยวน

“ตอนนี้ไอเทมชิ้นที่ 9 เองก็เป็นชิ้นรองสุดท้ายของการประมูลนี้แล้ว มันคือไอทมระดับหายากแต่ก็มีคุณภาพมาก ตัดสินด้วยตาคุณเองได้เลยค่ะ!”

แหวนว่องไว

ระดับ หายาก

ชนิด ของสวมใส่ยิบย่อย

เลเวล 15

ความต้องการ ทุกคลาส

ค่าสเตตัส

เคลื่อนที่เร็ว +5%

โจมตีเร็ว +5%

ร่ายสกิลเร็ว +5%

“นี่เป็นแหวนค่ะ! ฉันเชื่อว่าทุกท่านน่าจะประเมินราคามันได้ดี เพราะฉะนั้นจะขอเริ่มที่ 100 ทองค่ะ!”

เสี่ยวเฟิงตะลึงเหมือนกัน เขาไม่ได้เก็บแหวนวงนี้มาแน่นอน แถมไม่ได้อ่านข้อมูลมันในฟอรั่มอีก และเขาไม่คิดว่าแหวนวงนี้จะถูกประมูลในวันนี้ด้วย

ด้วยค่าสเตตัสของมันทำให้เสี่ยวเฟิงอยากได้มันพอสมควร เครื่องประดับที่เป็นแหวนนั้นผู้เล่นสามารถสวมใส่ได้ 4 ชิ้น ซึ่งเสี่ยวเฟิงมีอยู่แล้ว 2 ชิ้น

มันหายากและมีค่ามากจนเสี่ยวเฟิงเสนอราคาไปโดยไม่รู้ตัว

“200 ทอง!”

ทุกสายตาจ้องมองไปยังห้องหมายเลข 1

มีห้องพิเศษทั้งหมด 20 ห้องในการประมูลนี้ และทุกคนมั่นใจเลยว่าคนในห้องแรกนั้นจะต้องมีชื่อเสียงสุดๆ บางคนเองก็เดาออกแล้วด้วย

เสียงของเขาที่เสนอราคามายังไอเทมที่เป็นอันดับรองสุดท้ายดึงดูดความสนใจของทุกคนได้เป็นอย่างดี

“เสียงนั่น คุ้นเคยชะมัด”

“ใครกันนะที่อยู่ในห้องหมายเลข 1 นั่น?”

ทุกคนตกตะลึง แม้เฉียนจะรู้อยู่แล้วว่าเขาคือเสี่ยวเฟิง แต่ก็ประหลาดใจที่เขาเสนอราคามาแบบนี้ ถ้าเธอรู้ว่าเสี่ยวเฟิงอยากได้มันมากขนาดนี้เธอคงไม่เอามันมาประมูลหรอก

“200 ทองครั้งที่หนึ่งค่ะ! มีใครอยากจะเสนอราคาที่สูงกว่านี้ไหม?”

แต่เฉียนก็ยังควบคุมตัวเองได้อยู่และดำเนินการประมูลต่อ

แต่ก็ไม่มีใครกล้าเสนอราคาขึ้นเลย ทุกคนเงียบกริบ ซึ่งมันแปลกมาก

“200 ทองครั้งที่สองค่ะ! ที่ใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหมคะ? ถ้าไม่มีแหวนวงนี้จะตกเป้นของแขกหมายเลข 1 นะคะ”

สถานการณ์ประหลาดมาก เพราะไม่มีใครเสนอราคาขึ้นมาเลย เฉียนเองก็ตะลึงและสุดท้ายก็ทุบค้อนไม้หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าไม่มีใครเสนอราคาขึ้นมาอีก

ทั้งๆที่เธอคิดว่าราคานี้มันต่ำเกินไปและไม่น่าจะมีใครซื้อได้เลยเหรอ?

“ยินดีด้วยกับแขกในห้องหมายเลข 1 ค่ะ แหวนว่องไว้เป็นของคุณแล้ว!”

พนักงานนำแหวนออกไปและเฉียนก็เดินขึ้นมาด้วยถาดสุดท้ายในมือของเธอ

ทันใดนั้นทุกคนในห้องรวมไปถึงคนที่ดูถ่ายทอดสดอยู่ก็จ้องถาดที่มีผ้าแดงคลุมอยู่นั้นด้วยตามันวาว

มันคือกล่องสี่เหลี่ยมที่มีขนาดไม่ใหญ้มาก และทุกคนรู้ดีว่ามันคืออะไร

“นี่คือไอเทมดาวเด่นประจำการประมูลในคืนนี้ เหรียญกิลด์ค่ะ!”

ผ้าแดงถูกเปิดออกและปรากฎเป็นป้ายสีดำที่เขียนไว้ด้วยตัวอักษรสีทอง – ออเดอร์!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด