วันหนึ่งพอผมกลับมาที่ห้องจอมมารของตัวเองก็พบกับบาร์บาทอส

 

“ว่างาย หน้าตาเจ้ายังชวนให้หงุดหงิดเหมือนทุกทีเลยนะ 

อ้อ ใช่ๆ ไอ้นี่น่ะมันดูน่าอร่อยดีข้าเลยดื่มไปแล้วนิดหน่อย”

 

“…….”

 

ผมกำลังจะอธิบายให้ฟังคร่าวๆนะว่า ผมเจออะไรมาบ้างจนถึงตอนนี้

ไม่สิ มันยากที่จะพูดให้เข้าใจว่าผ่านอะไรมาเพราะมันไม่สมเหตุสมผลเลยแม้แต่น้อย

ผมกลับมาถึงบ้านหลังจากที่จัดการธุระปะปังต่างๆในฐานะลอร์ดแห่งหมู่บ้าน

 

แต่ถึงอย่างนั้นพอผมเปิดประตูห้องเข้ามาปุ๊บ ผมก็เจอเด็กสาวผมขาวนอนทอดหุ่ยอยู่บนเตียงผม แถมเธอยังกำลังดื่มไวน์สุดหรูที่ผมเก็บไว้ฉลองกับตัวเองลับๆ

 

แค่นั้นยังไม่พอ แถมยังมาพูดใส่หน้าผมด้วยว่า ‘หน้าตาเจ้ายังชวนให้หงุดหงิดเหมือนทุกทีเลยนะ’ ด้วยน้ำเสียงสบายๆเหมือนกำลังทักทายกัน

ถ้ามันมีเผ่า หรือชาติไหนที่ใช้คำทักทายแบบนี้อยู่จริงนี่ พวกมันก็สมควรจะฉิบหายล่มจมภายใน 3 ชั่วโมงเพราะสงครามกลางเมืองแน่ๆ

 

 

นังโลลิบ้านี่มันเป็นห่าอะไรของมันวะ?

 

“อู━━เอ๋━━อือ?”

 

ผมเข้าไปใกล้ๆบาร์บาทอส แล้วก็เริ่มสัมผัสกับแก้มของเธอ 

ผมยังแอบหวังอยู่ว่านี่อาจเป็นภาพลางต่างหรือพวกหุ่นที่ทำได้สมจริง แต่บาร์บาทอสกลับถามถึงสิ่งที่ผมทำอยู่ด้วยสายตา

 

“มีอะไรเยอะแยะให้ข้าต้องบ่น ก่อนอื่นเลย ข้าขอถามท่านก่อนว่า ทำไมเด็กสาวผู้ที่ควรทำหน้าที่รักษาการณ์ฮับบวร์กอยู่ตอนนี้ ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”

 

“ข้าเหนื่อยหน่ายกับการทะเลาะกับนังอากาเรส กับ กามิกินแล้วว่ะ แม่ง”

บาร์บาทอสปัดมือผมออกแล้วถอนใจเฮือกใหญ่

 

 

ตอนนี้เกิดการขับเคี่ยวแก่งแย่งกันทางอำนาจขึ้นในดินแดนซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของจักรวรรดิฮับบวร์ก มันเป็นการแย่งกันระหว่างจอมมารด้วยกันเอง

 

บาร์บาทอสผู้นำฝ่ายที่ราบ, อันดับสอง จอมมารอกาเรส(Rank 2 Demon Lord Agares), และ อันดับ 4 จอมมารกามิกิน(Rank 4 Demon Lord Gamigin)  ในบรรดาตัวตนทั้งสามบาร์บาทอสอยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจมากสุด แต่ดูเหมือนอะไรๆจะไม่ค่อยราบรื่นสินะ

 

“ท่านก็แค่ไม่ต้องไปสนใจ ไอ้พวกที่ชอบมายั่วโมโหเพราะอยากได้ที่สิ“

 

“ช่ายยย ข้าก็คงยกที่ให้มันเลย ว่างั้น? เฮอะ ไอ้เจ้างั่งนี่”

 

“ข้าไม่อยากได้ยินคำนั้นจากคนงั่งเลยจริงๆ ยัยอภิมหางั่ง”

 

บาร์บาทอสเปิดปากแล้วส่งขวดไวน์ให้ผม ผมนั่งบนเตียงแล้วดื่มไวน์จากขวดด้วยมือเดียว

 

เอาล่ะ เอาล่ะ บาร์บาทอสก็คงเครียดของนางนั่นแหละ เธอน่ะเป็นทั้งจอมมารและยังเป็นทั้งผู้นำกลุ่มใหญ่ที่เป็นที่รู้จักกันทั่วอย่าง ฝ่ายที่ราบ

เธอต้องแคร์สายตาผู้คนอยู่ตลอดเวลา จึงไม่อาจปลดปล่อยความเครียดได้ตามใจ

 

ความเครียดของเธอคงพุ่งขึ้นสู่จุดแตกหักแล้วก็เลยต้องมาดันเจี้ยนผมเพื่อลี้ภัย หรือว่าง่ายๆก็ พักผ่อนนั่นแหละ

ผมไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำพอที่จะมาถามนู่นถามนี่ว่า ทำไมคนที่เหนื่อยแบบนั้นถึงมาอยู่ที่นี่ และขับไล่ไสส่งออกไปหรอกนะ

 

จนกระทั่งบาร์บาทอสพูดขึ้น

“เออใช่  ที่นี่แม่งรักษาความปลอดภัยอย่างกากเลย ข้าเดินเข้ามาโดยไม่หยุดได้สบายๆเลยแกรู้ปะ?

ข้าล่ะสงสัยนัก ว่าที่แกจ่ายเงินไปเป็นล้านโกลด์เนี่ยมันอะไรกัน สร้างออกมาแหกขาอย่างกับกะหรี่ใช้แล้วเลยว่ะ หรือต่อจากนี้ข้าควรเรียกที่นี่ว่า ปราสาทจอมมารกะหรี่ดีวะ? เคะเคะ”

 

“…….”

อย่างที่คิดไว้จริงๆ ควรไล่แม่นี่ออกไป นังหยาบคายนี่

 

“แต่ดูเหมือนจะมีใครสักคนหนึ่งที่รู้การมีอยู่ของข้าทันทีที่ข้าเข้ามาน่ะนะ”

บาร์บาทอสชี้ขึ้น

 

“แม่หนูออกจะเป็นลูกน้องที่กล้าหาญเสียด้วย ข้าเลยจับนางไว้อย่างนั้น”

 

ผมมองขึ้นไปตามนิ้วของเธอ และก็เห็นเดซี่ห้อยต่องแต่งอยู่บนเพดาน เธอกำลังลอยค้างอยู่บนใย เดซี่มองผมอย่างเฉยชา

 

 

“…….”

 

“…….”

 

ว่าแต่เธอไปทำอะไรตรงนั้นน่ะ?

หนูจะไปรู้เหรอคะ? อย่ามองสิ

 

พวกเราสนทนาผ่านสายตากันแบบนั้น เราทั้งคู่ไม่รู้จะพูดอะไร กับสถานการณ์ณ ปัจจุบัน

 

อันที่จริงแล้วหลังจาก พบปะกับพ่อแม่ของเดซี่ เธอก็สมควรที่จะทำอาหาร แล้วก็พักอยู่ในห้องจอมมารของผมในฐานะเมดสิ

แต่กลับกลายเป็นว่า เธอไปเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขณะที่ผมไม่อยู่

มีเพียงบาร์บาทอสเท่านั้นที่เม้ามอยคนเดียวอย่างมีความสุข

 

 

“ข้าน่ะร่ายทั้งเวทย์ล่องหน และอำพรางกาย แต่แม่หนูก็ยังเห็นอยู่ จากที่ดูๆไปแม่นี่ก็เป็นอีหนูมนุษย์ที่เพิ่งพ้นวัยทารกไม่นาน แต่ดูเหมือนจะมีสัมผัสที่หกเฉียบแหลมอยู่นี่

เอาจริงๆนะ ข้าถึงกับประหลาดใจก็เลยทดสอบอะไรไปหลายอย่างเลย”

 

บาร์บาทอสแตะบ่าผม

 

“แกนี่ตาถึงเหมือนกันนะเนี่ย แม่หนูนี่ใช้ได้เลย ว่าแต่ไปหามาจากไหนล่ะ?

อ้อใช่ เอายัยหนูนี่ให้ข้าสิ ข้าจะเลี้ยงดูอีหนูนี่เอง เพราะข้าอยากจะใช้งานมันสักหน่อย”

 

“ให้ก็เหี้ยแล้ว”

 

ผมใช้นิ้วกลางกับนิ้วชี้ทำเป็นรูปตัว V ท่ามือแบบนี้ในโลกนี้หมายถึง ‘ฟักยู’ 

 

“รู้ไหมว่า ข้าลำบากขนาดไหนกว่าจะได้ตัวแม่นี่มาน่ะ?”

 

“ข้าไม่รู้ แต่ข้ารู้อย่างเดียว”

 

บาร์บาทอสล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า เธอควักบางอย่างออกมา ผมถึงกับพูดไม่ออกทันทีที่เห็นว่าเธอหยิบอะไรติดมาด้วย

สไลม์โปร่งใสที่กำลังขยับยุกยิกอยู่บนฝ่ามือบาร์บาทอส

 

เธอยิ้มชั่วร้าย

 

 

“เจ้าใส่ของน่าสนใจลงไปในร่างกายของแม่สาวน้อยด้วยสินะ หืมม?”

 

“…….”

 

“ดันทาเลี่ยนของเรานั้นกลายเป็นไอ้โรคจิตไป หลังจากไม่เจอกันนานสินะะะ หาาา?”

 

เหงื่อเม็ดเป้งผุดขึ้นมาบนหน้าผากของผม

 

 

“แกเที่ยวพล่ามนู่นพล่ามนี่ว่า ไม่เคยทำอะไรที่เป็นพวกโรคจิตวิปริต แม้แต่ตอนที่เย่อกับข้าก็เล่นใหญ่ร้องไห้ว่า โอ้ย อยากมีเซ็กส์แบบธรรมดาๆ 

แล้วยังไงล่ะ แกแอบไปเล่นสนุกพรรค์นี้ลับหลังข้าอย่างงั้นเรอะ?

เฮ้ยยยย ดันทาเลี่ยน มิสเตอร์จอมมารผู้ซื่อสัตย์ และแสนขยันที่สุดในโลกกก

อธิบายไอ้ของลามกโรคจิตพรรค์นี้ให้ข้าฟังหน่อยซิ ว่ามันเป็นยังไงมายังไง?”

 

 

“ดะ-เดี๋ยวก่อนนน บาร์บาทอส มันเป็นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ ขอยืนยันว่า เข้าใจผิดแล้ววว”

 

ผมรีบคว้าสไลม์นั้น แต่บาร์บาทอสก็สามารถดึงมือเอาสไลม์หลบไปได้

 

“มันมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังน่ะ ที่เกินความเข้าใจของเธอนะ……มันเป็นเหตุผลที่ลึกมาก! ไม่ใช่เรื่องลามกบ้ากามแต่อย่างใด!”

 

“อ้อเหรอ? ข้าล่ะสนใจมากเลยว่า เหตุผลที่สุดจะลึ้กลึกนั่นมันเป็นอะไรกัน ถึงได้ต้องเอาสไลม์ทรมานใส่เข้าไปในร่างของเด็กสาวอายุ 11 ปีกัน”

 

บาร์บาทอสเอนตัวมาหาผม ใกล้เสียจนผมได้ยินเสียงลมหายใจของเธอ

 

แม่งเอ๊ย! ดวงตาของแม่นี่มันเปล่งประกายด้วยตัณหาราคะ ลำคอผมตีบตันไปหมด

 

ผมพยายามอย่างมากที่จะดื้นให้หลุดจากเวทย์หื่นกามที่นางร่าย

ก่อนจะพูดออกมา

 

“เอาล่ะ แม่หนูนั่นเป็นบุคคลที่อันตรายมาก……ดังนั้นข้าจึงต้องทำเครื่องมือที่บังคับจิตใจเพื่อไม่ให้นางต่อต้านข้าได้

……เฮ้ย! เลิกจับตัวข้าได้แล้ว!”

 

“แล้วการเอาสไลม์ทรมานไปใส่ไว้ในร่างเด็กสาวนี่มันเพื่อความปลอดภัยยังไงกันล่ะ? ข้าไม่เข้าใจ”

บาร์บาทอสแสยะยิ้มขณะที่นางเริ่มถูไถลูบไล้น่องของผม

 

“ตอนนี้ข้าไม่อยากทำ! เด็กกำลังดูอยู่นะ!”

 

“มันไม่ใช่สิ่งที่ ผู้ชายที่ทรมานเด็กสาวคนหนึ่งด้วยสไลม์สมควรพูดด้วยซ้ำ อาฮะ แล้วยังไงกันนะ? มันก็อย่างนั้นน่ะแหละ เจ้าก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่?”

 

เธอขยับเข้ามาใกล้แล้วกระซิบข้างหูผม

 

“ข้าน่ะ ยิ่งตื่นเต้นมากหากมีใครดูอยู่ด้วย”

แล้วเราก็จบลงด้วยการทำกัน ในขณะที่เดซี่โดนมัดแขวนอยู่บนเดดานแล้วจ้องมาที่พวกเรา

 

แถมให้อีกบาร์บาทอสเล่นบทมาสเตอร์ ขณะที่ผมเล่นบททาส

ผมโดนบังคับให้เล่นโรลเพลย์พรรค์นั้นต่อหน้าเด็กสาวอายุ 11 ปี เป็นสถานการณ์ที่โคตรเละเทะไปหมด

 

ผมร้องขอให้บาร์บาทอสยกโทษให้ผมด้วย แต่กลับทำให้เธอยิ่งคึกและตะโกนขึ้นมาว่า

 

“เคะเคะเคะ! กรีดร้องอีก กรีดร้องเข้าไปอีก ไอ้หมาโสโครก!”

ผลที่ได้กลับเป็นไปในทางตรงข้าม บาร์บาทอสแม่งก็เป็นอย่างนี้แหละ ป่าเถื่อนชะมัด

 

ผมจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทนเงียบไว้เพราะยิ่งแหกปากคู่ขาผมมันก็ยิ่งชอบ…….

 

 

* * *

 

 

“เรียกเด็กๆของแกมานี่ดิ้”

 

บาร์บาทอสบอกกับผม หลังเราเล่นโรลเพลย์กับจบ เธอขโมยไปป์ผมไปดูดแล้วพ่นควันออกมาสุดปอด

 

ขณะที่ผมนั่งอยู่มุมเตียงด้วยท่าทางสุดเศร้า บทบาทมันสลับกันแล้วไม่ใช่รึไง 

 

แต่อีกฝ่ายนั่นมันบาร์บาทอส แล้วผมจะไปทำอะไรได้?

 

“เด็กๆของผม?”

 

“สาวๆที่แกห่วงใยไง มีใช่ไหม? เด็กสาวที่แกพาตัวมาเป็นผู้ช่วยตอนกองทัพเสี้ยวจันทรา แล้วก็เด็กสาวที่ช่วยแกขายสมุนไพรดำน่ะ ถ้ามีคนอื่นที่แกมีเซ็กส์ด้วยก็พามาด้วยล่ะ”

 

ทำไมกันล่ะ?

บาร์บาทอสตะคอกใส่ทันทีที่ผมมองแบบต่อต้าน

 

“ข้าบอกให้เรียกมา ก็เรียกมาสิวะ”

 

ชิ ทำเก่งนัก

ไม่นานเท่าไหร่นักก็มีคนมาเพิ่มในห้องผม

 

ลาพิสที่กำลังทำงานก่อสร้างอยู่ในชั้นใต้ดินชั้นแรก,ลอร่าที่กำลังซ้อมรบกับก็อบลินและเจเรมิที่กำลังเดินเล่นฆ่าเวลาอยู่แถวๆพาลาทิโน่

 

ผู้หญิงทุกคนที่ใกล้ชิดมาก็มารวมตัวกันอยู่ที่นี่

 

 

“ผู้น้อยนี้ขอกล่าวคำทักทายตัวตนผู้ยิ่งใหญ่”

 

“ตัวฉันขอแสดงความเคารพแด่ท่านผู้บัญชาการสูงสุด”

 

“ฉันขอแสดงความเคารพต่อฝ่าบาทจอมมารแห่งความอมตะ”

 

ทุกคนต่างแสดงความเคารพบาร์บาทอสจากใจจริง

พวกเธอต่างก้มหัวลงแนบพื้น

 

ในความเป็นจริงแล้ว จอมมารลำดับ 8 นั้นไม่ต่างจากราชสกุลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

 

ซึ่งตัวตนระดับลาพิสและเจเรมิไม่อาจทำอะไรได้เลยด้วยซ้ำ พวกเธอจึงประหม่าขึ้นมาขั้นสุด

 

โดยเฉพาะตอนนี้บาร์บาทอสที่เปลือยกายอยู่ แม่นี่ไม่ใส่เสื้อผ้าด้วยซ้ำหลังมีเซ็กส์กับผม

การเจอกันของสาวๆมันทำให้เป็นเรื่องชวนหัวอย่างมาก

ก็แน่ล่ะ สาวๆน่ะถึงกับตกใจเพราะไม่รู้ว่าจะวางสายตาตัวเองไว้ที่ตรงไหนดี

 

“เออ เออ เงยหน้าๆ”

 

บาร์บาทอสแตะคางตัวเองขณะพูดด้วยท่าทางวางโต เธอนั่งอยู่บนบัลลังค์ที่ทำขึ้นอย่างดีสำหรับผม ด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติ

 

 

“ใครเป็นคนพบกับดันทาเลี่ยนคนแรกน่ะ? ยกมือขึ้นซิ”

 

“……ผู้น้อยเองค่ะ”

ลาพิสยกมือขึ้นอย่างนิ่งๆ

 

“แล้วเจ้าจัดการงานประเภทไหนให้ดันทาเลี่ยน?”

 

“เป็นงานชั่วคราวค่ะ  ผู้น้อยนี้ดูแลเรื่องการเงิน”

อื้มมม บาร์บาทอสพยักหน้า

 

“เรื่องการเงินเป็นตำแหน่งที่สูงนะ แล้วใครเย็ดกับดันทาเลี่ยนบ่อยสุด?”

ลอร่ายกมือขวาขึ้น

 

“ขออนุญาตค่ะ แต่เป็นหญิงสาวผู้นี้เอง

ท่านคะ หญิงสาวผู้นี้รับหน้าที่ดูแลเรื่องการรบ การทหารค่ะ”

 

“ข้าคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นเจ้า”

บาร์บาทอสพยักหน้าอีกครั้ง

 

“จำได้ไหม ว่าทำกันเยอะสุดกี่ครั้ง?”

 

“อย่างน้อย ตัวฉันก็เชื่อว่าราวๆ 200 ”

 

“อื้ม ก็เยอะอยู่นะ ทำกันมากกว่าที่ทำกับข้าเสียอีก”

 

เด็กสาวตรงหน้าผมกำลังพูดคุยกันว่า ใครหลับนอนกับผมมากที่สุดด้วยสีหน้าและแววตาที่โคตรจะจริงจัง

ผมอยากหนีไปจากสถานการณ์แบบนี้จริงๆให้ตายเหอะ 

นี่มันอะไรกันวะ? ที่มันเป็นทัณฑ์ทรมานรูปแบบใหม่อย่างงั้นเรอะ?

 

“แล้วใครที่เล่นท่าพิเรนทร์ๆกับดันทาเลี่ยนที่สุด?”

 

“……หญิงสาวผู้นี้ค่ะ ทำกันข้างนอก”

ลอร่าพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ

 

บาร์บาทอสเดาะลิ้น

 

“ชิ ชิ มันไม่พิเรนทร์ตรงไหนเลยนี่หว่า มันไม่ได้มีเศษเสี้ยวของคำว่า อนาจาร ลามกเลย มีใครอีกไหม?”

 

“ผู้น้อยนี้ทำกับเขา ตอนนั่งดูในโรงละครโอเปร่าค่ะ”

เจเรมิตอบ

 

“เก้าอี้นั่งชมโอเปร่า มีภาพชัด เห็นได้ทั้งนักแสดงชายหญิงค่ะ ฝ่าบาท”

 

“ดีขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังขาดไปอีกเยอะ”

 

“…….”

 

ลาพิสมองผมด้วยความช็อค ช็อคแบบที่ไร้อารมณ์ เหมือนเธอจะอยากบ่นด่าผม แต่ก็ต้องกลั้นไว้ก่อนเพราะบาร์บาทอสยังอยู่ที่นี่

พอต้องโดนลาพิสดุแน่เลยหลังบาร์บาทอสกลับไป…….

 

“เจ้าลูกแมวน้อยเอ๋ย ก็อย่างที่รู้กันนะ เจ้าดันทาเลี่ยนเนี่ย”

บาร์บาทอสชี้ไปที่เพดาน เดซี่ยังคงโดนแขวนอยู่นิ่งๆ

 

“เป็นไอ้เพลย์บอยชั่ว ที่ถ้าออกไปข้างนอกเมื่อไหร่ก็เที่ยวไปหว่านเสน่ห์เด็กผู้หญิง หมอนี่คงแอบซ่อนชู้คนรักอื่นสักคนหรือนอกคนนอกจากข้า และพวกเจ้า 

ก็จริงที่ข้า สนับสนุนรักเสรี แต่ก็ต้องอยู่ใต้การดูแล

พวกเจ้าเห็นด้วยไหม?”

 

“ค่ะ ฝ่าบาท”

ทั้งสามสาวตอบรับพร้อมเพรียงกัน

บาร์บาทอสแสยะยิ้ม

 

“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ข้าประกาศชัดเลยก็แล้วกันนะ ว่าข้าเป็นภรรยาหลวง”

 

“…….”

 

“แล้วพวกเจ้าก็เป็นชู้รัก นางสนมไปนะ ผู้ช่วยเรื่องการเงิน ผู้ช่วยเรื่องการทหาร และก็เจ้าด้วย เอลฟ์ ข้าให้ฐานะพวกเจ้าทั้งสามเป็นชู้รักของหมอนี่

หากดันทาเลี่ยนอยากมีผู้หญิงอื่นอีก ก็ต้องได้รับการยินยอมจากข้าผู้เป็นภรรยาหลวง”

 

(TTL : พรี่ดันไม่ต้องเสียหน้าให้เด็กสาวอายุ 17 อย่างลอร่า เลือกสาวให้แล้วนะ แต่ต้องให้บาร์บาทอสเลือกให้แทน 

ถถถถถถถถถถถถถถถ )