Emperor of Steel-กําเนิดใหม่จักรพรรดิเหล็กไหล

บทที่ 63 ปีศาจเซบาสเตียน (5)

ในวันรุ่งขึ้นลุคก็ได้ทําการอัญเชิญปีศาจอีกสามครั้ง

ถ้าทําได้ เขาก็อยากจะทํามันวันละหลายๆครั้ง

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงตามหาวัสดุเพื่อนํามาใช้ในการสร้างวงเวทย์อัญเชิญด้วย และอย่างที่รู้ๆกัน ลุคสามารถฆ่าปิศาจทุกตัวที่เขาอัญเชิญได้

เขาได้รับความสามารถของลําแสงเปโตรซึ่งมันสามารถทําให้คู่ต่อสู้กลายเป็นหินได้ และความสามารถของคลื่นโซนิคซึ่งสามารถ ทําให้สิ่งต่างๆตกใจด้วยคลื่นเสียงได้

และพลังที่ 3 ที่เขาได้มาก็คือ ความสามารถในการเสริมสร้างซึ่งเหมือนกับพลังความสามารถของปีสาจตนแรก มันจึงทําให้ความสามารถพัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

“ตอนนี้ข้าเหลือวัสดุพอจะอัญเชิญได้อีก 1 ครั้งเท่านั้นข้าจะทํามันตอนนี้แล้วฆ่ามันเลยดีไหมนะ?”

หลังจากคิดอย่างหนัก ลุคก็ตัดสินใจที่จะอัญเชิญปีศาจมาอีกเป็นครั้งที่ห้า

อูยอง!

วงเวทย์อัญเชิญเปล่งประกายพร้อมกับเสียงคํารามที่สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งสวรรค์และพื้นโลก ปีศาจขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายเสือเขี้ยวดาบปรากฏตัวขึ้น

“ว้ากก..! กูคือปีศาจเซบาสเตียนปีศาจชั้นสูงแห่งอาณาจักรปีศาจถ้ามึงไม่คุกเข่าให้กูตอนนี้ กูเล่นถึงแน่!”

ปีศาจที่ถูกอัญเชิญมานั้นมีฟันและกรงเล็บที่ดูแหลมคมและน่าขนลุกเป็นอย่างมาก นอกจากนี้มันยังมีปีกสีดําคล้ายกับอีกาอยู่ที่หลังของมัน

“อึมคราวนี้มันเป็นปีศาจประเภทสัตว์งั้นเหรอ?”

ในอาณาจักรปีศาจนั้นไม่ได้มีเพียงปีศาจที่รูปร่างคล้ายมนุษย์หรือมีสองขาเท่านั้น มันยังมีปีศาจอีกหลากหลายประเภทรวมถึงปีศาจชั้นสูงที่มีลักษณะคล้ายเสือเขี้ยวดาบก็เช่นกัน

“มนุษย์ ถึงกําลังทําอะไร คุกเข่าต่อหน้ากูสิ เร็วเข้า!”

ขณะที่ลุคกําลังมองมันอย่างประหม่า เซบาสเตียนก็ตะโกน

อย่างไรก็ตามลุคก็หัวเราะเยาะมัจ เมื่อเห็นแบบนั้นเซบาสเตียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสน

“ไอ้สัตว์นี่! มึงกล้ามองปีศาจชั้นสูงแล้วหัวเราะได้ยังไงกูจะผ่าท้องของมึงแล้วควักไส้ออกมาแดก … ย้ากก!”

ขณะที่มันกําลังจะเดินลงไปหาลุค มันก็โดนเวทมนตร์ของลุคโจมตีเข้าอย่างฉับพลัน

เมื่อมันลงมาจนถึงพื้น ร่างกายของมันก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงไป

จู่ๆขนาดของมันที่เคยใหญ่กว่า 10 เมตรก็ลดลงเหลือ 30 เซนติเมตรทั้งฟันและกรงเล็บที่ดูดุร้ายและน่ากลัวตอนนี้ได้หายไปแล้ว

สภาพของปีศาจที่เคยข่มขู่จะเอาชีวิตของลุคในตอนนี้นั้นไม่ได้ต่างไปจากแมวขนปุยธรรมดาๆเลย(*ว่าแล้วก็อย่างลืมไปอุดหนุนโรงแรมแมวของเจ้าสัวกันด้วยนะค้าบ*)

ในตอนนี้ปีศาจสวมรองเท้าบูท ถุงมือหนังเข็มขัดหนังคาดเอวและกระเป๋าขนาดใหญ่และเล็กที่ห้อยลงมาจากเข็มขัดของมันและและสิ่งที่สําคัญที่สุดมีดสั้นอันเล็กๆน่ารักๆสองอันด้วย

“เอ่อ… ร่างกายของข้า …. ?”

เซบาสเตียนที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวเองก็กล่าวขึ้นอย่างานงง

ลุคยิ้มและพูดขึ้นว่า

“การเปลี่ยนแปลงของเจ้าดูกระจอกมาก ข้านึกว่ามันจะดีขึ้นแต่มันกลับดูโง่และอ่อนแอลงซะงั้น”

สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งนั้นก็มักจะมีพละกําลังที่แข็งแกร่ง

ไม่ว่าจะเป็นภาพลวงตาหรือของจริง พละกําลังเหล่านั้นก็สามารถสัมผัสได้

ในขณะที่เขาฟังเซบาสเตียนพูด เขาก็ตรวจสอบพละกําลังของมันแต่เขาก็ไม่พบภัยคุกคามอะไร

นอกจากนี้ วงเวทย์ที่ลุควาดนั้นคือวงเวทย์ที่ใช้เรียกสัตว์ระดับต่ําดังนั้นมันจึงไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เขาจะเปลออัญเชิญอสูรที่ยิ่งใหญ่ กว่าตัวเอง

” ซึ่งมัน เรามาสู้กันเลยดีกว่า”

ลุคกระทืบเท้าเข้าหาเซบาสเตียน

“เห้ย ไอ้ศิษย์ไม่มีครู! ถึงไม่เคยได้ยินที่ขงจื้อกล่าวรึไงวะ!ว่าถ้ามีเรื่องเข้าใจผิดอะไรก็ให้มาคุยกัน!”

“ข้าไม่มีอะไรต้องคุย”

“ได้โปรดอย่าพูดแบบนั้น! ความจริงท่านก็ดูเป็นสุภาพบุรุษที่หล่อเหลานี่นาเราน่าจะคุยกันได้อยู่น้า ยังไงท่านก็คิดซะว่าทําบุญทําทานกับแมวตัวเล็กๆน่ารักๆแบบข้าก็ได้

เซบาสเตียนพูดด้วยสีหน้าและน้ําเสียงที่ดูน่าสงสารที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แต่การแสดงออกที่เย็นชาของลุคก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

” ข้าจะทรมารเจ้าแล้วจากนั้นก็ค่อยดูดซับพลังของเจ้ามา”

อีก!”

เซบาสเตียนอ้าปากกว้างด้วยความตกใจ

ในตอนที่เซบาสเตียนตัดสินใจตอบรับการอัญเชิญนั้นก็เป็นเพราะเขากําลังหิวและอยากกินอะไรบ้าง แต่ตอนนี้มันกลับเป็นฝ่ายที่จะถูกกินซะงั้น

มันเคยมีคนบอกเซบาสเตียนแล้ว ว่าให้ระวังเรื่องการอัญเชิญแต่เขาไม่เคยเชื่อและในที่สุดมันก็ต้องพบเจอเองกับตัว นั่นก็คือผู้ชายคนนี้นี่เอง!

“อืม.. สุดหล่อ ข้าไม่ได้มีเมไจมากมายอะไรหรอกน้า ท่านอย่าหวังที่จะเอามันไปจากปีศาจระดับต่ําแบบข้าเลย”

“ดูเหมือนว่า เจ้ากําลังจะบอกข้าว่าเจ้าก็มีเมไจ?”

“เอ่อ.. มันก็อาจจะมีบ้าง แต่จะดีกว่าน้าถ้าท่านจะเอามันจากปีศาจตัวอื่น! เพราะข้าคือเซบาสเตียนจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งอาณาจักรปีศาจยังไงล่ะ!”

“โอ้ เจ้าคือแมวขโมยเซบาสเตียนใช่ไหม?”

ลุคปลดปล่อยเวทมนตร์เถาวัลย์แห่งความมืดด้วยความผิดหวังอย่างมากทันใดนั้นเซบาสเตียนก็ล้มลงบนพื้นและขอร้องเขาไม่ หยุด

“ใจเย็นก่อนท่าน! ให้ข้าทําอะไรก็ได้ ดังนั้นอย่าฆ่าข้า! ข้าสาบานว่าจะจงรักภักดี!ไม่สิ ข้าจะมอบวิญญาณของข้าให้ท่านเลย!”

เมื่อเห็นเซบาสเตียนร้องไห้ ลุคก็ค่อนข้างสับสน

ปกติแล้วการอัญเชิญปีศาจก็เหมือนกับการอัญเชิญมีดและดาบเข้ามาแทงตัวเอง

ดังนั้นฝ่ายที่ควรจะเป็นคนของความดเมตตาก็ควรจะเป็นฝ่ายพ่อมดเองซะมากกว่า

อย่างไรก็ตามในตอนนี้ เจ้าปีศาจแมวตนนี้ก็กําลังบอกว่ามันจะมอบวิญญาณของมันให้กับเขา!

“บะ! ไอ้แมวนี่ดูน่าสนใจจริงๆ”

นอกจากมันตจะน่าสนใจแล้ว ลุคยังคิดว่มันอาจจะมีประโชน์กับเขาได้ในภายหลัง

ในโลกที่น่ารังเกลียดของอาณาจักรปีศาจ การที่แมวกระจอกแบบนี้สามารถอยู่รอดมาได้ก็แสดงว่ามันจะต้องมีอะไรบางอย่างที่พิเศษแน่ๆ

“มันบอกว่าเป็นขโมยใช่มั้ย? ถ้ามันสามารถปลอมตัวและสอดแนมได้ดีบางทีข้าอาจใช้มันในการสอดแนมเคานต์ได้”

ดูเหมือนว่าการอัญเชิญเสือเขี้ยวดาบมาในคราวนี้จะเป็นอะไรที่มีประโชน์กับเขาซะแล้ว

ลุคมองไปที่เซบาสเตียนด้วยสายตาที่เข้มงวดและทําการตัดสินใจจากนั้นเขาก็พูดว่า

“เจ้าจะบอมมอบวิญญาณของเจ้าให้ข้าจริงๆหรอ?”

“ใช่ ข้าจะมอบวิญญาณของข้าให้กับท่าน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปข้า – เซบาสเตียนเป็นคนรับใช้ของท่าน!”

“โอ้ งั้นข้าจะไว้ชีวิตเจ้าในครั้งนี้”

หลังจากนั้นลุคก็ทําพิธีร่วมกับเซบาสเตียน

เนื่องจากฝ่ายที่จะมอบวิญญาณให้ได้สลับกันแล้ว ในตอนนี้ลุคจึงต้องแก้ไขพิกรรมและวงเวทย์อีกเล็กน้อย ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากอะไรมากสําหรับอดีตพ่อมดขั้น 9 แบบเขา

“ปีศาจเซบาสเตียนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป วิญญาณของเจ้าเป็นของลุคชีวิตและความตายของเจ้าจักอยู่ในมือของข้า ดังนั้นอย่าแม้แต่จะคิดที่จะกบฏ!”

หลังพิธีกรรมเสร็จสิ้น คอของเซบาสเตียนก็ถูกทําเครื่องหมายด้วยปานรูปตัว L ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ชื่อย่อของลุค

“ข้าเป็นทาส! ข้าเป็นปีศาจที่เป็นทาสของมนุษย์! ”

มันเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การร้องไห้ แต่หลังจากเห็นท่าทางอันเย็นชาของเจ้านายของมัน เซบาสเตียนก็ยิม

“ข้าจะรับใช้ท่านอย่างดีที่สุด!”

“ไม่ เจ้าจงก้าวไปข้างหน้าด้วยความจริงใจและตั้งใจจริง”

ลุคยอมรับในตัวของปีศาจเซบาสเตียนซึ่งเป็นปีศาจที่ดีที่สุดที่เขาเคยพบมา…

30 ตอนแล้วนะเออ 30ยังแจ๋วอะ ยูวโนว?

ไม่โนวก็ไม่เป็นไร เข้ามาใกล้ๆเดี๋ยวฟาดให้โนวเอง

เห้ย! นั่นมันหัวโน

-ตลกตบมุขเอง